แสงแดดเจิดจ้า
ชายสวมเสื้อลายดอกกลุ่มหนึ่งเดินมา มือซ้ายของทุกคนล้วงกระเป๋า ท่าทีฮึกเหิมหาเรื่อง
คนที่เป็นผู้นำย้อมผมสีน้ำตาล สวมใส่คอโครงกระดูก
เดินมาด้วยความยิ่งใหญ่ มองผิวเผิน มีประมาณร้อยคน
เห็นคนเยอะขนาดนี้เดินมา ญาติของตระกูลเฉิงที่อยู่ในบ้านตกใจอย่างมาก เฉิงดันถิงหยิบโทรศัพท์จะแจ้งความ
เจียงชื่อพูดเสียงเรียบ: “ปิดประตูหน้าต่างให้เรียบร้อย พวกคุณซ่อนตัวเอาไว้ด้านไหนอย่าหนีไปไหน ทั้งหมดผมจัดการเอง”
เฉิงดันถิงเป็นกังวล “เขามีเป็นร้อย คุณแค่คนเดียวจะรับมือยังไง? เจียงชื่อคุณหยุดบ้าระห่ำได้แล้ว รีบเข้ามาซ่อนตัวกับฉันเร็วเข้า”
เจียงชื่อส่ายหน้า
เข้าไปซ่อนตัว?
ถ้าแม้แต่เขาก็เข้าไปซ่อนตัว ฝ่ายตรงข้ามต้องพังประตูเข้ามา แล้วทำลายโถงไว้อาลัยแน่นอน
ห้ามให้ลุงเฉิงตายตาไม่หลับเด็ดขาด
เจียงชื่อคีบบุหรี่เอาไว้ในปาก ยื่นมือไปปิดประตูใหญ่ จากนั้นก็เดินออกมาเผชิญหน้ากับผู้ชายนับร้อยคนด้วยความยิ่งใหญ่
พวกเขา คือคนของรังไวเปอร์ ทุกคนคือนักโทษที่มีชื่อเสียงด้านลบ นักโทษมากมายขนาดนี้รวมตัวกัน ด้วยอำนาจของพวกเขาน่าจะเป็นอำนาจใต้ดินที่น่ากลัวที่สุดในเขตเจียงหนาน
หยุดฝีเท้า
คนที่เป็นผู้นำเดินออกมา มองเจียงชื่อด้วยแววตาเยือกเย็น
“แกคือเจียงชื่อ?”
“ใช่”
“โอเค แกเห็นพวกฉันแต่กลับไม่หนี ถือว่าใจกล้า ฉันชอบแก แต่ว่าลูกพี่ให้ฉันกำจัดแกทิ้ง ทำอะไรไม่ได้ แกยอมรับในชะตากรรมเถอะ”
เจียงชื่อโยนก้นบุหรี่ทิ้ง “ลูกพี่พวกแกไม่มา?”
“จัดการแก แค่พวกเรางูพิษสิบสามก็พอแล้ว ไม่ต้องให้หัวหน้าของพวกเรามาเองหรอก”
ขณะพูด ก็มีคนที่เป็นเหมือนหัวหน้าสิบสองคนเดินออกมา
หัวหน้าทั้งสิบสามคนนี้ ก็คืองูพิษสิบสามของรังไวเปอร์ ทุกคนล้วนมีคดีฆาตกรรมติดตัว ลงมือเหี้ยมโหด ไม่เห็นค่าชีวิตคน
ถึงแม้ขงกวางเจ๋อจะไม่ได้มาเอง แต่ก็ส่งงูพิษสิบสามมาพร้อมกันในคราวเดียว ถือว่าเขาประเมินเจียงชื่อไว้สูงมาก
เพราะถึงอย่างไร สามารถบีบให้จูหยุนเฉียงหาคนมาช่วย เจียงชื่อต้องมีด้านที่เก่งมาก
คนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามพูดต่อ: “เจียงชื่อ จำหน้าฉันเอาไว้ให้ดี และจำชื่อฉันเอาไว้——มามูชิหางสั้น ตอนลงนรกรายงานยมบาล อย่าพูดผิดคนล่ะ!”
มามูชิหางสั้นยื่นมือออกไปคว้าขวานจากด้านหลัง พุ่งตัวเข้าไปหาเจียงชื่ออย่างกะทันหัน เอียงหัวขวานแล้วฟันลงไป
ระยะห่างระหว่างเขากับเจียงชื่อใกล้กันมาก อีกทั้งลงมือกะทันหันระหว่างพูด เป็นการหลอกลวงอย่างมาก คนธรรมดาไม่สามารถหลบท่านี้ได้
เฉิงดันถิงที่อยู่ในบ้านเห็นภาพนี้ผ่านหน้าต่าง ตกใจจนกรีดร้องเสียงดัง
ทุกคนคิดว่า เจียงชื่อต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
ทว่าในความเป็นจริง
เจียงชื่อไม่ได้ถอยแต่กลับเคลื่อนตัวไปใกล้ เดินไปด้านหน้ากาวใหญ่ ไม่เพียงแต่หลบการโจมตีของขวานได้ แต่ยังเข้าใกล้มามูชิหางสั้นเนื้อแนบเนื้อ
ภายใต้ระยะห่างที่ใกล้กันแบบนี้ หมัดของเจียงชื่อต่อยเข้าไปที่ท้องของมามูชิหางสั้นหมัดเดียว คนล้มลง
มามูชิหางสั้นกุมท้องแล้วชักกระตุกไม่หยุด สภาพของเขาเหมือนถูกไฟช็อต
“ลุย ลุยมัน!”
คนอื่นเองก็ไม่อยู่ว่างๆ แต่ละคนถือดาบ ถือขวาน ถือไม้แล้วพุ่งมา โดยเฉพาะงูพิษสิบสองที่เหลือ หลังจากเห็นพวกของตนถูกทำร้ายจนบาดเจ็บ โมโหอย่างมาก ต้องการที่จะเอาหัวของเจียงชื่อมาระบาย
ฉึบ!
ฟันลงมาหนึ่งดาบ เจียงชื่อเตะหน้าคนคนนั้น จนสันจมูกหักในทันที
