จอมมารแค่อยากเป็นคนดี – ตอนที่ 24 การ์ดวิญญาณใบแรกของดาร์ก เดม่อน

บทที่ 24 การ์ดวิญญาณใบแรกของดาร์ก เดม่อน

เนื่องจากเป็นการ์ดของมือใหม่ แม้ว่าการ์ดวิญญาณ [สัตว์อสูรมายา] จะมีขั้นตอนการสร้างมากกว่า แต่ทุกขั้นตอนก็ไม่ยากเกินไป

ส่วนที่ยากที่สุดเพียงอย่างเดียวคือการวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1!

แต่วงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 ถูกสอนมาตั้งแต่บทเรียนแรกของวิชาเวทมนตร์พื้นฐานแล้ว และได้รับการอธิบายเพิ่มมาเป็นเวลาสี่สัปดาห์เต็ม

แม้แต่หุ่นจำลองอย่างไดแอนนาก็สามารถวาดมันได้อย่างชำนาญ

สิ่งที่นักเรียนขาดคือ ประสบการณ์ภาคปฏิบัติเท่านั้น

นี่เป็นปัญหาหลัก สำหรับนักเรียนใหม่ส่วนใหญ่ เพราะวันนี้เป็นการฝึกฝนครั้งแรก

มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขาวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์ด้วยปากกาพลังเวทมนตร์!

แต่ดาร์กไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้

เมื่ออยู่ในสมาธิ เขาก็วาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์อย่างรวดเร็วและมั่นคง!

“ขั้นตอนแรกคือ การใช้น้ำผึ้งวิญญาณกับการ์ดเวทมนตร์”

น้ำผึ้งวิญญาณสร้างขึ้นโดยผสมผงดินจากรากของต้นไม้วิญญาณกับน้ำผึ้งของผึ้งวิญญาณอย่างสม่ำเสมอ

ลักษณะของน้ำผึ้งวิญญาณที่ก่อตัวขึ้นมีความโปร่งบางและมีรสชาติหวาน

หากรับประทานก็จะสามารถบำรุงพลังเวทมนตร์ได้

แต่หากใช้ภายนอกก็สามารถสมานแผลที่ผิวหนังได้

แม้ว่าจะไม่ได้ใช้ในการทำการ์ดวิญญาณ แต่น้ำผึ้งวิญญาณก็ยังเป็นที่นิยมอย่างมาก

ในแวดวงของสตรีชั้นสูง หากใครไม่มีขวดน้ำผึ้งวิญญาณ พวกเขาจะถูกมองเหยียดทีเดียว!

“หลังจากเกลี่ยน้ำผึ้งวิญญาณอย่างสม่ำเสมอ การ์ดเวทมนตร์ก็จะสามารถรองรับการปลูกฝังรูปแบบสิ่งมีชีวิตจำลองแล้ว จากนั้นจึงหยดน้ำสกัดกลีบสมองที่เพิ่งปรับตัวและโรยผงเวทมนตร์ลับ…”

ประมาณสิบห้านาทีต่อมา การ์ดวิญญาณกึ่งสำเร็จรูป [สัตว์อสูรมายา] ก็ถูกวางลงบนโต๊ะอย่างเงียบ ๆ

เหลือเพียงขั้นตอนสุดท้ายในกระบวนการสร้างทั้งหมด

ดาร์กเปลี่ยนปรอทในไส้ของปากกาพลังเวทมนตร์ด้วยน้ำยาสีทอง จากนั้นจึงเริ่มวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 วงสุดท้าย

ภายในสิบห้าวินาที วงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 ก็ถูกวาดออกมาอย่างสมบูรณ์!

ทันทีที่วงจรเชื่อมต่อกัน วงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์ทั้งหมดก็สว่างไสวไปด้วยแสงสีทอง!

ดาร์กไม่รอช้า ใช้แหนบคีบขนสัตว์อสูรมายาโปร่งใสขึ้นมา และวางมันไว้บนวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1

ขนค่อย ๆ กลืนไปกับแสงสีทอง และแสงที่ปล่อยออกมาจากวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 ก็หนาแน่นขึ้น

เมื่อกลืนขนทั้งเส้นจนหมด แสงสีทองก็สว่างจ้าถึงขีดสุด

เส้นไหมสีทองถูกแยกออกจากวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 และการ์ดเวทมนตร์ถูกห่อทีละชั้น ในที่สุดก็กลายเป็นรังไหมสีทอง!

…

จนถึงตอนนี้ กระบวนการสร้างการ์ดวิญญาณสัตว์อสูรมายาได้สิ้นสุดลงแล้ว

‘แต่มันจะประสบความสำเร็จหรือไม่’

ไม่มีใครรู้จนกว่ารังไหมสีทองจะแตกออก

อืม… มันเหมือนกับแมวของชโรดิงเจอร์เลย

นับตั้งแต่เตรียมวัตถุดิบ จนถึงกระบวนการสุดท้าย รวมเป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมง

เมื่อดาร์กหยุดพักหายใจ เขาก็สังเกตเห็นว่าเกือบทุกคนในห้องเรียนกำลังมองมาที่เขา!

เด็กชายมึนงงและสังเกตเห็นว่าดวงตาของเพื่อนร่วมชั้นส่วนใหญ่จับจ้องมาที่รังไหมสีทอง ราวกับพวกเขาคาดหวังว่าสิ่งที่เกิดขึ้นภายในจะฟักออกมา

แม้แต่ศาสตราจารย์เคเซอร์ก็ยังมายืนอยู่ข้างกายโดยที่เขาไม่รู้ตัว

หือ?

ทำไมพวกเขาถึงมองมาที่ฉันล่ะ?

แล้วการ์ดของพวกเขาล่ะ?

ล้มเหลวงั้นเหรอ?

…

“ศาสตราจารย์ครับ?” ดาร์กอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

ศาสตราจารย์เคเซอร์ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ดีมาก ตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีข้อผิดพลาดหรือบกพร่องเลย เธอคือผู้มีพรสวรรค์ในการสร้างการ์ดเวทมนตร์ทีเดียว”

[อัตตา +…]

สีหน้าของดาร์กเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเขาก็รีบพูดอย่างสุภาพ “ไม่หรอกครับศาสตราจารย์ ผมแค่เก่งกว่าเพื่อนร่วมชั้นนิดหน่อยเท่านั้น”

…

ศาสตราจารย์เคเซอร์พยักหน้า “ดาร์ก ยังเหลืออีกขั้นตอนสุดท้ายนะ”

ดาร์ก “ขั้นตอนสุดท้าย?”

ศาสตราจารย์เคเซอร์ตอบ “เติมพลังเวทมนตร์และใส่ความปรารถนาของเธอลงไป”

“ความปรารถนา?”

ดาร์กขมวดคิ้วเล็กน้อย ศาสตราจารย์เคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่ารูปร่างของสัตว์อสูรมายานั้นขึ้นอยู่กับความปรารถนาภายในใจของจอมเวท

แต่คำกล่าวเชิงนามธรรมนี้มีความชัดเจนน้อยกว่า 1+1=2 เสียอีก

แล้วความปรารถนาคืออะไร?

แม้ในใจจะมีความสงสัย แต่เขาก็เอื้อมมือไปจับรังไหมสีทองและใส่พลังงานเวทมนตร์เข้าไปอย่างช้า ๆ

“สิ่งที่เรียกว่าสัตว์อสูรมายาคืออะไร?”

“สัตว์อสูรมายาที่สร้างขึ้นเป็นสปิริตที่ดูเหมือนกับเป็นความปรารถนาภายในใจของจอมเวทงั้นหรือ?”

“เผ่าพันธุ์? ลักษณะ? พลังโจมตีและพลังป้องกัน? ท่าไม้ตาย?”

…

ความคิดของดาร์กไม่ยอมหยุดนิ่ง

ทันใดนั้นดาร์กก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวเล็กน้อย เขาจึงปล่อยมืออย่างรวดเร็ว จากนั้นเปลือกนอกของรังไหมสีทองก็แตกออก

เริ่มจากช่องว่างนี้ รังไหมสีทองทั้งหมดค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นแสง

เมื่อแสงมาบรรจบกัน มีเพียงการ์ดเวทมนตร์ที่ยังคงอยู่บนโต๊ะ

ดาร์กเหยียดสองนิ้วออกและคีบการ์ดอย่างระมัดระวัง

เค้าโครงโปร่งใสรางเลือนบนพื้นผิวการ์ดแต่เดิมเริ่มเปลี่ยนไปทันทีหลังจากที่เขาจ้องมองไปที่มัน

เมื่อการเปลี่ยนแปลงสิ้นสุดลง สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ที่คุ้นเคยอย่างน่าประหลาดก็เข้ามาในดวงตาของเขา!

“เดม่อน เธอจะลองอัญเชิญมันออกมาดูไหม?” ศาสตราจารย์เคเซอร์กล่าว

ดาร์กส่ายหัว “ไม่ครับ ผมต้องการรอจนกว่าผมจะรู้ข้อมูลของมัน”

ศาสตราจารย์เคเซอร์พยักหน้า “ถ้างั้นเธอสามารถสร้าง [สัตว์อสูรมายา] ตัวที่สองต่อไปได้เลย”

…

เพื่อนร่วมชั้นพบว่าดาร์กไม่ได้แสดงอาการอยากอัญเชิญ [สัตว์อสูรมายา] ออกมา ซึ่งไม่สามารถสนองความอยากรู้ของพวกเขาได้ พวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะกระซิบคุยกัน

บริเวณโต๊ะแถวแรก เอ็มมา มอร์ติสแสดงท่าทีไม่พอใจอย่างยิ่ง

เห็นได้ชัดว่าเธอทำมันเร็วกว่าดาร์ก แต่สุดท้ายทำพลาดเพราะเธอรีบร้อนเกินไป และมันก็ล้มเหลวในที่สุด!

ไม่อย่างนั้นเธอจะเป็นคนที่เร็วที่สุด!

…

“ดาร์ก ช่วยแสดง [สัตว์อสูรมายา] ของนายให้ฉันดูหน่อยได้ไหม?” ไดแอนนาถามเสียงต่ำ

โรสที่อยู่ข้าง ๆ เธอก็มีดวงตาที่เปล่งประกายเช่นกัน

ดาร์กยิ้ม คราวนี้เขาไม่ได้ปฏิเสธ แต่ให้พวกเขาดูการ์ด [สัตว์อสูรมายา] โดยตรง

[ชื่อการ์ด: สัตว์อสูรมายา]

[ประเภท: การ์ดวิญญาณ]

[ระดับ: ✪ ]

[เผ่าพันธุ์: นกและสัตว์อสูร]

[คุณสมบัติ: ปกติ]

[พลังเวทมนตร์: 100 หน่วย]

[พลังโจมตี: 100 หน่วย]

[พลังป้องกัน: 100 หน่วย]

[ท่าไม้ตาย: ลอกเลียนแบบ]

ใช่แล้ว นี่คือการ์ดวิญญาณเวทมนตร์ที่เรียกว่า ‘สัตว์อสูรมายา’ แต่จริง ๆ แล้วเขาอัญเชิญ <อีบุย> ออกมา!

…

“ต่อจากรุกกี้เดวิมอนก็เป็นอีบุย?”

“มอนสเตอร์เหนือจิตนาการ เข้าใจยาก และคาดเดาไม่ได้งั้นเหรอ?”

“นี่เป็นข้อแก้ตัวอะไรกันแน่!”

“ลอก <มอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในโลกดิจิทัล> ยังไม่พอ นี่กำลังพยายามลอก <มอนสเตอร์ขนาดพกพา> ด้วยอีกรึไง?”

‘เดี๋ยวนะ นี่คืออีบุยที่ฉันสร้างเอง เป็นไปได้ไหมว่านี่คือรูปลักษณ์ดั้งเดิมของสัตว์อสูรมายาก่อนที่จะถูกสังเกต’

ดาร์กรู้สึกว่าการเดาของเขาน่าจะถูกต้อง

เช่นเดียวกับรุกกี้เดวิมอนในโลกนี้ที่เป็นเพียงปีศาจชั้นต่ำที่ไม่สามารถพัฒนาได้

อีบุยซึ่งถูกเปลี่ยนชื่อเป็น ‘สัตว์อสูรมายา’ อาจมีคุณสมบัติที่แตกต่างกันเพื่อหลีกเลี่ยงการประท้วงเรื่องลิขสิทธิ์!

อย่างไรก็ตาม จากแผงข้อมูลของ [สัตว์อสูรมายา] เขาพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ

[ท่าไม้ตาย: ลอกเลียนแบบ]

[ลอกเลียนแบบ: เลียนแบบท่าไม้ตายที่ฝ่ายตรงข้ามเพิ่งใช้และใช้ท่าเดียวกัน]

สัตว์อสูรมายาตัวจริงจะไม่มีท่าไม้ตายนี้

‘มันหมายความว่าสัตว์อสูรมายาของฉัน เช่นรุกกี้เดวิมอน… ทั้งหมดจะเป็นประเภทที่ชั่วร้ายงั้นเหรอ?’

‘เอิ่ม…’

‘อีบุยนี่ก็จะแบบ… เหมือนจอมมารของอีบุยเหรอ’