บทที่ 45 เวอร์เธอร์ กาวด์ยืนขึ้นอย่างไม่คิดมาก
การ์ดเวทมนตร์ใบที่สอง!
นี่เป็นการโกงในสายตาของจอมเวทฝึกหัด!
ทำไมพวกเขาถึงมีการ์ดเวทมนตร์เพียงใบเดียว แต่เอ็มม่ามีการ์ดสองใบ?
‘ศาสตราจารย์ เธอกำลังโกง!’
โรเบิร์ตร้องคำรามในใจ!
‘เธอทำแบบนี้ได้ยังไง? เธอไม่รู้เหรอว่านี่คือความหวังสุดท้ายของเรา? ไม่สิ! เธอฉลาดมาก เธอคงรู้มานานแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เธอทำการ์ดเวทมนตร์ใบที่สองไว้เป็นพิเศษเพื่อป้องกันไม่ให้เราชำระหนี้ได้!’
เมื่อโรเบิร์ตเศร้าและโกรธอย่างอธิบายไม่ถูก เวอร์เธอร์ก็ได้รับผลกระทบบนเวทีเช่นกัน
แต่เขายังดูสงบ
ค่าพลังป้องกันของลูกบอลเวทมนตร์เป็นศูนย์ ดังนั้นเมื่อถูกโจมตี ค่าพลังงานเวทมนตร์ของบาเรียชีวิตจะลดลงโดยตรง
เอ็มม่าตีลูกบอลเวทมนตร์ไปสามครั้ง แต่บาเรียพลังชีวิตยังคงมีพลังงานเวทมนตร์สองร้อยหน่วย
‘มันควรจะสามารถต้านทานการโจมตีครั้งต่อไปได้!’
“ฉันแค่จบการประลองก่อนที่การโจมตีครั้งต่อไปจะมาถึง!”
เวอร์เธอร์พึมพำ ทันใดนั้นก็ชูการ์ด [สัตว์อสูรมายา: กวาง] และตะโกนว่า “จงส่องแสง! แสงวิญญาณ!”
ทันใดนั้น กวางในสนามประลองก็เงยหัวขึ้น ปล่อยแสงอันแรงกล้าอย่างผิดปกติออกมาจากระหว่างเขากวางของมัน!
ท่าไม้ตาย: แสงวิญญาณ!
การใช้พลังงานเวทมนตร์: 50 หน่วย
คูลดาวน์: 60 วินาที
คูลดาวน์ท่าไม้ตายของวิญญาณเวทมนตร์หนึ่งดาวมักจะอยู่ที่สามสิบวินาที
คูลดาวน์ใด ๆ ที่นานกว่าสามสิบวินาทีหมายถึงพลังต้องสูงอย่างไม่ต้องสงสัย!
แสงวิญญาณส่องสว่างไปครึ่งหนึ่งของเวที ทำให้นากไม่มีที่หลบซ่อน!
เวอร์เธอร์อดยิ้มอย่างมีชัยไม่ได้
แต่จู่ ๆ เอ็มม่าก็ยกการ์ดในมือขึ้น
กิ๊ง!
เหมือนเสียงเหรียญทองกระทบกันเล็กน้อย
ลวดลาย ‘Φ’ ปรากฏขึ้นในดวงตาของนากพร้อม ๆ กัน
มันคือสัญลักษณ์แทนเหรียญศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักร!
[เหรียญทอง X3]
การ์ดเวทมนตร์ในมือของเอ็มม่านั้นเป็นการ์ดที่เรียบง่ายและไร้การตกแต่ง!
ทว่าเหรียญทองแต่ละเหรียญสามารถชาร์จสปิริตได้เพียงครั้งเดียว
และการชาร์จแต่ละครั้งจะให้พลังงานเวทมนตร์ห้าสิบหน่วย ซึ่งอาจทำให้คูลดาวน์ท่าไม้ตายสั้นลงได้
โดยสรุปแล้วเธอสามารถชาร์จพลังงานสปิริตได้สามครั้ง!
นี่หมายความว่านากของเธอสามารถปลดปล่อยท่าไม้ตายได้อีกสองครั้ง ซึ่งเพียงพอที่จะตีพลังเวทมนตร์ที่เหลือสองร้อยหน่วยของลูกบอลเวทมนตร์ได้
เงื่อนไขคือ ถ้านากของเธอสามารถรอดไปได้น่ะนะ
เมื่อเห็นว่านากไม่สามารถทนต่อแสงวิญญาณได้เลย เอ็มม่าจึงต้องใช้การชาร์จสองครั้งติดต่อกันเพื่อให้นากเอาชีวิตรอดมาด้วยพลังงานเวทห้าสิบหน่วยอย่างหวุดหวิด
ในขณะเดียวกัน กวางของเวอร์เธอร์ก็เหลือพลังเวทมนตร์เพียงห้าสิบหน่วยเท่านั้น!
สปิริตจะเริ่มใช้พลังเวทมนตร์ของตัวเองตั้งแต่สามถึงห้านาทีหลังจากถูกอัญเชิญออกมา
ตราบใดที่ใช้ไปอีกหนึ่งหน่วย สปิริตทั้งสองฝ่ายก็จะไม่สามารถปลดปล่อยสกิลของพวกเขาได้อีกต่อไป!
นัยน์ตาของเวอร์เธอร์ยังคงเฉียบคม และเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ “ฆ่ามันเลยเจ้ากวาง!”
เอ็มม่ากรีดร้อง “หลบเร็ว! วิ่งไปรอบ ๆ เวที!”
ในสนามประลองเล็ก ๆ ที่มีความยาวเพียงสิบเมตร กวางตัวผู้ของเวอร์เธอร์ไม่สามารถวิ่งได้ด้วยความเร็วเต็มที่ ในทางกลับกัน นากของเอ็มม่าซึ่งตัวเล็กกว่าและคล่องแคล่วกว่ามาก กลับมีข้อได้เปรียบในเวทีเล็ก ๆ เช่นนี้
เอ็มม่ามองมือของเวอร์เธอร์อย่างกังวลใจ และสัมผัสซองการ์ดอีกครั้ง…
ในอีกด้านหนึ่ง เวอร์เธอร์ก็สังเกตเห็นการกระทำของเอ็มม่าและอดไม่ได้ที่จะบ่นว่า ‘เธอมีการ์ดอีกใบเหรอ?’
‘ให้ตายสิ ฉันซ่อนมันไว้ไม่ได้แล้ว! เดิมทีฉันต้องการใช้มันเพื่อจัดการกับเดม่อนแท้ ๆ!’
เวอร์เธอร์กัดฟันและดึงการ์ดใบที่สองออกจากซองการ์ด
ใช่แล้ว เขาก็มีการ์ดเวทมนตร์ใบที่สองด้วย!
…
นอกสนาม เมื่อเห็นว่าเวอร์เธอร์มีการ์ดใบที่สอง โรเบิร์ตก็พูดอย่างตื่นเต้นทันทีว่า “ฉันว่าแล้ว! เวอร์เธอร์ไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง!”
สองมาตรฐานที่แท้จริง
…
ไดแอนนาอดไม่ได้ที่จะถาม “ดาร์ก ทำไมพวกเขาถึงมีการ์ดเยอะจัง”
ดาร์กมองไปยังการ์ดเวทมนตร์ใบที่สองของเวอร์เธอร์ คิ้วของเขาขยับเล็กน้อย
เขารู้สึกถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคย
…
เมื่อเห็นการต่อสู้ที่เข้มข้นขึ้น นักเรียนที่อยู่นอกสนามก็เริ่มตื่นเต้น
โดยเฉพาะบ้านอัศวินทุกคนต่างโห่ร้องอย่างภาคภูมิใจ
แม้ว่านักเรียนส่วนใหญ่จะมีความประทับใจที่ไม่ดีกับทั้งสองคนบนเวทีนี้ ฝ่ายหนึ่งคือ คนที่ทำอะไรตามใจตัวเอง และยังเป็นลูกชายของวีรบุรุษด้วย อีกคนคือ เด็กหญิงผู้หยิ่งทะนงที่คิดว่าเธอเหนือกว่าคนอื่น แต่พวกเขาก็ยังคงเป็นนักเรียนของบ้านอัศวิน
…
ขณะอยู่บนเวที เวอร์เธอร์และเอ็มม่าชูการ์ดเวทมนตร์ขึ้นสูงเกือบพร้อมกัน!
“ความรักต้องห้าม!”
“หีบสมบัติทองคำ!”
การ์ดเวทมนตร์ในมือของเวอร์เธอร์ปล่อยหมอกสีชมพูออกมา ก่อตัวเป็นเงาของผู้หญิง!
ขณะที่การ์ดเวทมนตร์ในมือของเอ็มม่าระเบิดออกเป็นแสงสีทองระยิบระยับ!
บนสนามประลอง แสงสีชมพูและแสงสีทองแย่งชิงความได้เปรียบกัน เป็นเวลาเดียวกับที่กวางและนากกำลังจ้องมองกันอยู่
ดวงตาของนากกลายเป็นรูปหัวใจในขณะที่ดวงตาของกวางเปลี่ยนเป็นรูป Φ!
ทั้งสองไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าการ์ดเวทมนตร์ของอีกฝ่ายกลับกลายเป็นการ์ดที่มีคุณลักษณะเดียวกันกับที่พวกเขามี!
นากถูกดึงดูดด้วยความรักต้องห้ามและถูกควบคุมโดยเวอร์เธอร์ในคราวเดียว
ส่วนกวางก็ถูกดึงดูดด้วยหีบสมบัติสีทอง และถูกควบคุมโดยเอ็มม่าในลักษณะเดียวกัน!
เด็กสองคนราวกับแลกเปลี่ยนการควบคุมสปิริตของพวกเขาในทันที
…
“มันจบแล้ว!”
ทันทีที่เวอร์เธอร์เห็นสถานการณ์ในสนาม หัวใจของเขาก็จมลงสู่ก้นบึ้ง
กลับกัน เอ็มม่ารู้สึกปลาบปลื้ม และพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้นอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน “เจ้ากวาง จู่โจมลูกบอลเวทมนตร์!”
ลูกบอลเวทมนตร์ที่โดนนากโจมตียังคงลอยอยู่ในอากาศ
กวางตัวนั้นวิ่งอย่างดุเดือด ก่อนที่นากจะทันได้ลงมือ เขากวางขนาดใหญ่ก็ได้โจมตี และทุบบาเรียพลังชีวิตบนลูกบอลเวทมนตร์ของเวอร์เธอร์ไปแล้ว!
ตู้ม!
บาเรียพลังชีวิตแตกเป็นเสี่ยง กลายเป็นแสงดาราดวงน้อยและค่อยสลายไป
“ฉันชนะ! ฉันชนะแล้ว!”
เอ็มม่ากระโดดดีใจ!
ตอนนี้เอง ในที่สุดเธอก็ได้เปิดเผยอารมณ์ที่เด็กในวัยนี้ควรมี
ใบหน้าเล็ก ๆ ของเด็กหญิงแดงก่ำไปด้วยความตื่นเต้น
…
เวอร์เธอร์กำลังหน้าเสีย “ฉันแพ้ มันเป็นไปไม่ได้ ฉันจะแพ้เอ็มม่าได้ยังไง? แล้วเดม่อนล่ะ?”
การ์ดเวทมนตร์หลุดจากมือของเขาและสะบัดกลีบดอกไลแลคออกมาจำนวนมาก
หมอกสีชมพูหดเข้าไปในการ์ด ค่อย ๆ กลับกลายเป็นร่างมนุษย์ที่เลือนราง
การ์ดดอกไม้นี้เดิมทีเป็น [การ์ดทำนายความรัก] แต่ถึงแม้จะกลายเป็นการ์ดเวทมนตร์ [ความรักต้องห้าม] ไปแล้ว ก็ยังไม่สามารถย้อนคืนความพ่ายแพ้ของเขาได้
นี่คือชัยชนะของความพยายาม และความพ่ายแพ้อย่างเกียจคร้าน
…
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ?”
โรเบิร์ตที่นอกเวทีร้องลั่น!
“เห็นได้ชัดว่าก่อนที่เวอร์เธอร์จะเข้าสู่สนามประลอง เขาบอกว่าตราบใดที่เขาไม่ได้ช้ากว่าเธอ เขาก็จะชนะ!”
“มันจบแล้ว มันจบแล้ว!”
“หลังจากบ่ายเป็นต้นไป มันจะกลายเป็น 1,280 คะแนน! เราจะไม่สามารถชำระหนี้ได้แล้ว!”
ในความคิดของโรเบิร์ตคือ เอ็มม่าถือแส้เหยียบหลังทั้งคู่ไว้ และด่าทอพวกเขาในฐานะทาสด้วยน้ำเสียงที่แหลมคมราวกับแม่มด!
(σ ｀ д′)σ) ╥ ﹏ ╥ )
‘มันน่าสังเวชเกินไปแล้ว!’
…
ดาร์กครุ่นคิดในใจว่า ‘เหรียญทองเพิ่มพลัง หีบสมบัติทองคำ… นี่คือมูลค่าของเงินเหรอ? แต่ความรักต้องห้ามล่ะ? มันน่าจะมาจากการ์ดดอกไม้ใช่ไหม? เวอร์เธอร์เปลี่ยนการ์ดดอกไม้ให้เป็นการ์ดเวทมนตร์ได้ยังไง? ถ้าฉันตามเขาไป ฉันจะสามารถหาที่มาของการ์ดดอกไม้ได้ไหมนะ?’
…
ความพ่ายแพ้ของบุตรแห่งวีรบุรุษไม่ได้ส่งผลต่อความต่อเนื่องของการประลอง
เมื่อเวอร์เธอร์ออกมาจากสนามประลอง คนที่เข้ามาทักทายเขาไม่ใช่โรเบิร์ตที่กำลังตกอยู่ในจินตนาการอันสิ้นหวัง แต่เป็นเด็กชายสองสามคนจากบ้านอัศวิน
“ทำได้ดีมาก เวอร์เธอร์ สิ่งที่นายทำเมื่อกี้ยอดเยี่ยมมาก!”
เด็กชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าสดใสตบไหล่และให้กำลังใจเขา
เด็กชายอีกคนสะกิดแขนและปลอบ “อย่าท้อแท้ ศัตรูของนายคือเอ็มม่า”
สีหน้าของเวอร์เธอร์เริ่มแข็งทื่อ เขารู้สึกแย่ลงไปอีกเมื่อได้ยินชื่อเธอ
