บทที่ 56 เวอร์เธอร์ กาวด์เปิดกล่องเวทมนตร์
เมื่อปราศจากปัญหาหนี้สิน เวอร์เธอร์ก็ดูเหมือนจะสูญเสียจิตวิญญาณของเขาไปอีกแล้ว
ถึงแม้จะบอกว่าเขาต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่การทำการบ้านให้เสร็จก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาทำได้เท่านั้น
ในโลกนี้ ไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่าหมากรุกเวทมนตร์!
ถ้าให้เวอร์เธอร์เลือกอย่างอื่น บางทีมันอาจจะเป็น [ความรักต้องห้าม] ในมือเขา!
เวอร์เธอร์เล็งการ์ดดอกไม้ไปที่เพื่อนร่วมชั้นในแถวหน้าอย่างระมัดระวัง
หลังจากการเฝ้าภาวนาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสามคืน ในที่สุดเขาก็ได้รับการตรัสรู้ของ ‘เทพธิดา’
วารีวิศุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ที่หยดลงมาจากอากาศทำให้ [ความรักต้องห้าม] ยกระดับไปอีกขั้น
ตอนนี้ตราบใดที่ [ความรักต้องห้าม] เล็งเป้าไปที่หัวใคร ภาพบุคคลนั้น และข้อมูลบางอย่างจะสามารถแสดงบนการ์ดได้แบบนี้:
[ชื่อ: ???]
[ความหายาก: ???]
[ความชื่นชอบ: ???]
แม้ว่าเวอร์เธอร์จะไม่พบเอฟเฟกต์อื่นนอกเหนือจากนี้ แต่มันก็น่าสนใจพอแล้ว ใช่หรือไม่?
“เวอร์เธอร์นายทำอะไรน่ะ?” โรเบิร์ตถามเสียงต่ำ
เวอร์เธอร์เล็ง [ความรักต้องห้าม] ไปที่โรเบิร์ต และพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ของเล่นชิ้นใหม่ล่ะ!”
[ชื่อ: โรเบิร์ต บร็อกไฮม์]
[ความหายาก: R]
[ความชื่นชอบ: 80 หน่วย]
เวอร์เธอร์วาง [ความรักต้องห้าม] ลงบนโต๊ะ “ฟังนะ โรเบิร์ต ความหายากของนายคือ R! ความชื่นชอบคือ 80 หน่วย”
โรเบิร์ตงุนงง “ฉันเข้าใจว่ามันหายากนะ แต่ R หมายถึงอะไร แล้วความชื่นชอบนี่…”
เวอร์เธอร์ตอบ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่า R หมายถึงอะไร แต่คนส่วนใหญ่คือ N นายเป็นคนพิเศษ โรเบิร์ต!”
“จริงอะ?” โรเบิร์ตหัวเราะขึ้นมาทันที “ถ้าอย่างนั้นความโปรดปรานนี่คือ…”
เวอร์เธอร์กระซิบ “อาจจะเป็นระดับของความเป็นมิตรกับฉัน ส่วนใหญ่อยู่ต่ำกว่าห้าสิบหน่วย โรเบิร์ต นายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันจริง ๆ!”
โรเบิร์ตยิ้มอย่างมั่นใจ เขามั่นใจอย่างเต็มที่ในเรื่องนี้ “แล้วเอ็มม่าล่ะ? นายเคยตรวจสอบเอ็มม่าบ้างไหม?”
เวอร์เธอร์ส่ายหัว “เธอนั่งไกลเกินไป และมีคนกำลังมา”
เอ็มม่าอยู่ในแถวแรก แน่นอน เขาไม่สามารถตรวจสอบเธอได้
แต่เวอร์เธอร์นึกถึงอีกคนอย่างรวดเร็ว และอดมองไปยังหน้าต่างแถวสุดท้ายไม่ได้
โรเบิร์ตสังเกตเห็นสายตาของเขาและเริ่มสนใจ “อยากลองไหม?”
เวอร์เธอร์พยักหน้า “นายช่วยฉันดูศาสตราจารย์ซิลเวอร์หน่อย ฉันจะลองดู”
…
ดาร์กบังเอิญมองไปและสบตาเข้ากับเขา
เวอร์เธอร์รีบเก็บ [ความรักต้องห้าม] และแสร้งทำเป็นกระซิบกับโรเบิร์ต
เมื่อดาร์กหันหน้าไปและหยุดให้ความสนใจ เวอร์เธอร์ก็หยิบ [ความรักต้องห้าม] ออกมา และเล็งไปที่ดาร์กอย่างรวดเร็ว
[ชื่อ: ดาร์ก เดม่อน]
[ความหายาก: UR]
[ความชื่นชอบ: 45]
เวอร์เธอร์สะดุ้งเล็กน้อยและถอนหายใจ “สี่สิบห้าหน่วย ฉันไม่นึกเลยว่าดาร์กจะเป็นมิตรกับฉันมากกว่าหลาย ๆ คนเลย”
โรเบิร์ตเดา “พ่อแม่ของพวกนายทั้งคู่เป็นดาบแห่งอาณาจักร บางทีเขาอาจจะอยากเป็นเพื่อนกับนายด้วยก็ได้?”
เวอร์เธอร์ “…”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เวอร์เธอร์ก็สังเกตเห็นเครื่องหมายแม่กุญแจสีทอง ปรากฏขึ้นที่มุมขวาบนของการ์ด
เขาเอื้อมมือไปแตะมัน และประโยคหนึ่งพลันปรากฏขึ้นใต้เครื่องหมายแม่กุญแจว่า: ความชื่นชอบ 80 ปลดล็อกแล้ว
…
กริ๊ง!
คาบเรียนอัญเชิญสิ้นสุดลงหลังจากการตำหนิของศาสตราจารย์ซิลเวอร์ และโรเบิร์ตซึ่งถูกจับได้และโดนหักคะแนนในนาทีสุดท้ายก็ได้แต่ยักไหล่
ดาร์กเหลือบมอง แล้วใส่หนังสือลงในกระเป๋าของเขา พร้อมที่จะไปที่ชั้นเรียนถัดไปโดยตรง
ว่ากันว่าหลังจากคาบ [สัตว์อสูรมายา] ศาสตราจารย์เคเซอร์จะสอนวิธีสร้างการ์ดวิญญาณทั่วไปที่สามารถใช้ได้อย่างหลากหลาย ให้กับนักเรียนในคาบเรียนนี้
ดาร์กสนใจเรื่องนี้มาก
และดูเหมือนว่านักเรียนชั้นปีหนึ่งส่วนใหญ่ก็ให้ความสนใจมันเป็นอย่างมากด้วย
ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าพวกเขาต้องการเข้าร่วมชมรมการประลอง พวกเขาจำต้องมีการ์ดเวทมนตร์ยี่สิบใบ
หากสามารถเรียนรู้วิธีการทำการ์ดวิญญาณทั่วไปได้ พวกเขาก็จะหาการ์ดเวทมนตร์ครบยี่สิบใบด้วยความรวดเร็ว
→ไม่มีใครไม่ชอบการประลอง!
ดาร์กก็อดเดินเร็วขึ้นไม่ได้
แต่ไปได้ครึ่งทาง เขาก็สังเกตเห็นใครบางคนตามมาจากด้านหลัง
ดาร์กทำเป็นไม่รู้ตัว หลังจากเขาเดินตรงไปอีกสองสามก้าวแล้วเลี้ยวมุมหลบไป จากนั้นก็หันกลับมารอ
เวอร์เธอร์และโรเบิร์ตเดินชนเข้ากับเขา
ดาร์กรีบเคลื่อนตัวไปด้านข้าง
โรเบิร์ตหยุดได้ทัน แต่เวอร์เธอร์พุ่งชนกำแพงไปแล้ว
“โอ๊ย~”
แม้แต่มองก็ยังเจ็บแทน!
ดาร์กเริ่มพูด “พวกนายตามฉันมาทำไม?”
“ฮะ ๆ” โรเบิร์ตยักไหล่และหัวเราะอย่างเชื่องช้าสองครั้ง
ผ่านไปครู่หนึ่ง เวอร์เธอร์ซึ่งลูบหัวทำตัวไม่ถูกหันกลับมาตอบว่า “เอ่อ…พ่อแม่เราเป็นสหายกันไม่ใช่เหรอ? ฉันแค่คิดว่าเราก็เข้าเรียนได้เดือนกว่าแล้ว แต่ยังไม่เคยได้แนะนำตัวกันอย่างเป็นทางการเลย”
ดาร์กขมวดคิ้วเล็กน้อย มีร่องรอยการระวังตัวแวบผ่านในดวงตาของเขา
ท่าทีของเวอร์เธอร์นั้นกะทันหันเกินไป
ถ้าเวอร์เธอร์มาหาเพื่อนตั้งแต่ตอนเริ่มเข้าสถาบัน ดาร์กก็อาจจะเชื่อ
แต่อย่างที่เวอร์เธอร์พูดเอง นี่ก็ผ่านมามากกว่าหนึ่งเดือนแล้วตั้งแต่เข้าสถาบัน!
ในช่วงเวลานี้ พวกเขาเดินเข้าและออกจากห้องเรียนเดียวกันกี่ครั้งแล้ว? ทำไมถึงต้องเป็นตอนนี้?
เขาคิดถึงพฤติกรรมแปลก ๆ ของเวอร์เธอร์ในห้องเรียน…
ดาร์กเบนความคิดออกไป แต่ยังคงท่าทางอันสูงส่งของเขาไว้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าและพูดว่า “ได้ ฉันคือดาร์ก เดม่อน ยินดีที่ได้รู้จัก”
เวอร์เธอร์รู้สึกตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ถูก เขาเอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็วและโบกมือ “เวอร์เธอร์ กาวด์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน!”
“จริงเหรอ?” ดาร์กยิ้มอย่างบอกไม่ถูก “ฉันจะไปที่ห้องเรียนเพื่อทวนบทเรียนล่วงหน้า ไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง”
เวอร์เธอร์ตอบ “เยี่ยม!”
…
พวกเขารอให้ดาร์กเดินจากไป
โรเบิร์ตผลักแขนของเวอร์เธอร์และกระซิบถาม “เป็นไง? จับมือกับนักเรียนตัวอย่างตรง ๆ มันรู้สึกยังไงบ้าง?”
“ฮ่า ๆ ดีมากเลย!” เวอร์เธอร์พูดอย่างอารมณ์ดี
จากนั้นเขาก็หยิบ [ความรักต้องห้าม] ขึ้นมาและมองดู แล้วใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปในทันใด
[ชื่อ: ดาร์ก เดม่อน]
[ความหายาก: UR]
[ความชื่นชอบ: 44]
เวอร์เธอร์ประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมความชื่นชอบถึงลดลงแทนที่จะเพิ่มขึ้นล่ะ”
โรเบิร์ตโน้มตัวมาดูใกล้ ๆ และลังเล “เป็นเพราะเราไปรบกวนเขาหรือว่าเขาโกรธเพราะเราตามเขามา?”
เวอร์เธอร์พูดอย่างกังวลใจ “อย่างนั้นเหรอ? แต่เราแค่อยากจะทักทายเองนะ”
โรเบิร์ตพูด “ทำไมนายไม่ให้ของขวัญเขาในวันฮัลโลวีนดูล่ะ? การได้รับของขวัญจะทำให้ความเป็นมิตรของเขาเพิ่มมากขึ้นใช่ไหม?”
เวอร์เธอร์เห็นด้วย “เป็นความคิดที่ดี แต่เขาชอบอะไร? ลูกอมแอปเปิ้ลใช้ได้ไหม?”
โรเบิร์ตยักไหล่ “บางทีชุดหมากรุกเวทมนตร์ก็เป็นตัวเลือกที่ดี”
เวอร์เธอร์ตอบ “ใช่แล้ว ไม่มีใครไม่ชอบหมากรุกเวทมนตร์”
โรเบิร์ตถามต่อ “แล้วเราจะตรวจสอบเอ็มม่าเมื่อไหร่ดี?”
เวอร์เธอร์ทำหน้าสับสน “เดี๋ยวก่อน โรเบิร์ต ทำไมนายถึงสนใจเอ็มม่าขนาดนั้น? ตอนชั้นเรียนนายก็พูดถึงเอ็มม่าด้วย”
โรเบิร์ตผงะไป หลังจากนั้นครู่หนึ่งก็พูดออกมา “ไม่ใช่แล้ว เวอร์เธอร์ นายคงไม่คิดว่าฉันเป็นพวกมาโซคิสม์หรอกนะ? ฉันแค่อยากจะดูว่าความเป็นมิตรของเธอที่มีต่อนายจะต่ำแค่ไหน! นายไม่อยากรู้เหรอ?”
เวอร์เธอร์อ้าแขนและส่ายหัวอย่างแรง “ไม่ ๆ ฉันไม่อยากรู้เลย!”
โรเบิร์ตจี้ “นายอยากรู้”
เวอร์เธอร์ยอม “ก็ได้ ฉันอยากรู้ก็ได้”
