บทที่ 99 ดาร์ก เดม่อนไม่ใช่นักฆ่าหมี
บทที่ 99 ดาร์ก เดม่อนไม่ใช่นักฆ่าหมี
“ผีลับบนชั้นห้าของปราสาทมีอย่างน้อยห้าดาวสินะ”
อันที่จริงแล้วดาร์กไม่ใช่คนที่กล้าหาญ
แต่ที่ยังสงบอยู่ได้เป็นเพราะเขามีความเชื่อมั่นในสปิริตของตัวเอง
ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นระดับห้าดาว หกดาว หรือเจ็ดดาว… เขาก็ยังมีพลังที่จะต่อสู้กับพวกมัน!
นี่ล้วนแล้วแต่เป็นเพราะพลังอันน่าเหลือเชื่อของเจ้าตัวเล็กอย่าง [ชัคคารุ] ที่มอบความกล้าให้กับดาร์ก
แม้ว่ามันจะมีจุดอ่อนมากมาย แต่ตราบใดที่ดาร์กใช้มันอย่างดี เขาก็จะไร้เทียมทาน
“ให้ฉันได้ทดสอบความแข็งแกร่งของผีลับระดับห้าดาวหน่อย!”
ดาร์กดึงการ์ดอีกสองใบออกจากซองการ์ดมาถือไว้ แต่ยังไม่เรียกใช้งาน
“ชัคคารุ ชัคคารุ!”
เพื่อดึงดูดความสนใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิด ชัคคารุจึงพยายามทำอย่างเต็มที่
อย่างไรก็ตาม ตัวของมันก็ยังเล็กเกินไป…
ซอมบี้หมีหุ่นเชิดไม่คิดจะสนใจมัน และวิ่งไปข้างหน้าด้วยก้าวกระโดด
เพียงก้าวเดียวเท่านั้น มันก็กระโดดข้ามหัวของชัคคารุไปเลย
ใบหน้าของดาร์กขรึมลง เขาอัญเชิญ [สัตว์อสูรมายา: อีบุย] ออกมาอย่างรวดเร็ว
อีบุยปรากฏตัวขึ้นในอากาศและตะโกนใส่ซอมบี้หมี “วี้!”
เห็นได้ชัดว่าเสียงร้องนี้มีประสิทธิภาพมากกว่าเสียงเงียบ ๆ ของชัคคารุ
ซอมบี้หมีหุ่นเชิดหยุดชะงักกึก ก่อนจะยกอุ้งเท้าใหญ่ขึ้นเพื่อกระทืบอีบุย!
หากอีบุยถูกโจมตี มันจะกลายเป็นลูกบอลแสงและสลายไปในอากาศอย่างแน่นอน
โชคดีที่มันว่องไวพอที่จะหลบการโจมตีได้
“ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง!”
ดาร์กนับคูลดาวน์ของคาถาอัญเชิญแบบปกติในใจของเขา ก่อนจะเริ่มร่ายคาถาออกมาทันที
ห้าวินาทีต่อมา
[อัตตา II] ก็ถูกเปิดใช้งาน และแสงสีทองเข้มก็พุ่งเข้าใส่อีบุย
ดวงตาของอีบุยที่ดึงความสนใจจากซอมบี้หมีหุ่นเชิดได้สำเร็จนั้นพลันแปรเปลี่ยนไป และแม้แต่จิตวิญญาณของมันก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
แม้ว่าภายนอกจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ นอกจากสัญลักษณ์พิเศษบนหัวของมัน แต่ภายในของอีบุยกลับแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
“เบบี้ดอลล์ อายส์!”
ดาร์กออกคำสั่งโดยไม่ลังเล
ทันใดนั้นเอง แสงสีทองเข้มก็ทอประกายขึ้นในดวงตาของอีบุย แทนที่ด้วยความเย่อหยิ่ง และส่งต่อความรู้สึกนั้นเข้าไปในจิตใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิดผ่านสายตาของมัน
ในขณะนั้น แม้แต่ซอมบี้หมีหุ่นเชิดระดับห้าดาวก็ไม่สามารถต้านทาน [เบบี้ดอลล์ อายส์] ของอีบุยระดับสองดาวได้
ความเย่อหยิ่งนี้เปรียบเสมือนความเย่อหยิ่งของสิ่งมีชีวิตที่นั่งอยู่บนยอดดวงดาวและจ้องมองดูโลกอย่างเหยียดหยาม นี่ทำให้ซอมบี้หมีหุ่นเชิดหงุดหงิดใจเป็นอย่างมาก
และมันก็สูญเสียความปรารถนาที่จะโจมตีไปในทันที
อีบุยตกลงมาบนพื้น พร้อมกับอาการหอบเล็กน้อย
แต่ผลของ [เบบี้ดอลล์ อายส์] ก็อยู่ได้ไม่นาน
หลังจากที่ซอมบี้หมีหุ่นเชิดกลับมารู้สึกตัว มันก็โกรธขึ้งและอ้าปากคำรามใส่ทันที
ในที่สุดมันก็เลิกสนใจหมีตัวน้อยและหันเป้าหมายมาเป็นอีบุย ผู้ซึ่งทำให้มันรู้สึกอัปยศอย่างไม่รู้จบแทน!
→ นี่คือสิ่งที่ดาร์กต้องการเห็น
ฉับพลันนั้น ซอมบี้หมีหุ่นเชิดก็ยกอุ้งเท้าขวาขึ้น และคว้าหัวใจสีดำที่กำลังเต้นอยู่ในอกของมันออกมา!
ภายใต้สายตาที่มองมาอย่างซับซ้อนของดาร์ก มันก็ขว้างหัวใจเข้าใส่อีบุยราวกับกำลังขว้างระเบิด!
ท่าไม้ตาย: ระเบิดหัวใจสีดำ!
…
ตู้ม!
ในทางเดินอันมืดสลัว เสียงระเบิดดังกึกก้องอยู่เป็นเวลานาน
ซอมบี้หมีหุ่นเชิดทุบหน้าอกและคำรามด้วยความตื่นเต้น
แต่หลังจากที่ควันจางหายไป สิ่งที่ปรากฏอยู่ด้านหน้าคือ ชัคคารุที่พลังเวทมนตร์ลดลงเล็กน้อย!
เห็นได้ชัดว่าพลังโจมตีของ [ระเบิดหัวใจสีดำ] นั้นเหนือกว่าพลังป้องกันของชัคคารุ
ซอมบี้หมีหุ่นเชิดตัวนี้จัดได้ว่าเป็นอันดับต้น ๆ ในหมู่ผีระดับห้าดาว
อีบุยที่ปรากฏตัวจากด้านหลังชัคคารุตบหน้าอกของมัน แล้วสีหน้าของมันก็กระตุกเล็กน้อย
มันเพิ่งใช้ [ลอกเลียนแบบ] แต่สกิลที่เลียนแบบมานั้นจำเป็นต้องควักหัวใจออกมาเพื่อใช้งาน ซึ่งยากมากสำหรับมัน!
“ชัคคารุ ชัคคารุ!”
ชัคคารุดึงความสนใจอีกครั้ง
คราวนี้ ในที่สุดมันก็ดึงความสนใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิดได้สำเร็จ
…
เมื่อเห็นว่าความสนใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิดพุ่งไปที่ชัคคารุแล้ว ดาร์กก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
ในที่สุด!
ตามความเห็นของเขา แน่นอนว่าจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของชัคคารุคือ ขนาดตัวที่เล็กและความเร็วที่ต่ำ
แม้ว่าชัคคารุจะถูกอัญเชิญลงมาในสนาม แต่ฝ่ายตรงข้ามก็อาจมองเมินมันอยู่ดี
และถ้าคู่ต่อสู้ยังไม่คิดสนใจมันอีก นั่นก็หมายความว่าการต่อสู้ได้จบลงแล้ว
ซอมบี้หุ่นเชิดหมีที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคือ ตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบอย่างไม่ต้องสงสัย
เมื่อมันพุ่งเข้าหาชัคคารุด้วยความโกรธ ชัคคารุก็ใช้สกิล [แบ่งพลัง] ทันที ลดพลังโจมตีของซอมบี้หุ่นเชิดหมีลงครึ่งหนึ่ง
พลังโจมตีที่สูงกว่าพลังป้องกันในตอนแรก จู่ ๆ ก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด
‘การกระทืบสุดแรงควาย’ ของซอมบี้หมีหุ่นเชิดกลายเป็น ‘การกระทืบสุดแรงแมว’ แทน
หลังจากได้รับพลังโจมตีนี้แล้ว ชัคคารุก็ใช้ [ลูกหลอก] ทันทีเพื่อสับเปลี่ยนพลังป้องกันกับพลังโจมตีของตัวเอง
→ พลังโจมตี: 2200 หน่วย
→ ป้องกัน: ???
ด้วยพลังโจมตีสองพันสองร้อยหน่วย [ชัคคารุ] พลันมีความสามารถในการโต้กลับที่เหนือกว่าการ์ดสามดาวทันที
หนวดของมันม้วนขึ้นเป็นหมัด และชกเข้าที่ขาซ้ายของซอมบี้หมีหุ่นเชิด!
เปรี๊ยะ!
กระดูกขาสีซีดพลันเกิดรอยร้าวราวกับกระจกแตกขึ้นมาในทันใด
กระดูกที่เน่าเปื่อยไม่สามารถรองรับร่างที่หนักของซอมบี้หมีหุ่นเชิดได้อีกต่อไป
มันแตกทันที!
…
ซอมบี้หมีหุ่นเชิดที่ไม่มีเท้าซ้ายล้มลงและตามมาด้วยเสียงคำราม
อีบุยกระโจนเข้าไปหามันราวกับลมกระโชกแรง กัดดวงตาที่เป็นกระดุมติดไฟของมัน ทันใดนั้นซอมบี้หมีก็เงยหน้าขึ้นและทึ้งตามันออกมา!
แม้ซอมบี้หมีหุ่นเชิดจะสูญเสียดวงตาไปเพียงข้างเดียว แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป
สองนาทีต่อมา ผีลับระดับห้าดาวตัวนี้ก็ถูกกำจัดโดยสมบูรณ์
[คะแนน +100]
อีบุยจังกระโดดขึ้นเล็กน้อย คว้ากล่องของขวัญด้วยปากของมันแล้วเอามาส่งให้ดาร์ก
ดาร์กหยิบกล่องของขวัญแล้วลูบหัวมันเบา ๆ อีบุยจังไถหัวออดอ้อนอย่างภาคภูมิใจ “วี้!”
…
“นี่คืออะไรน่ะ?”
ดาร์กเปิดกล่องของขวัญ แต่กลับได้เห็นกระดุมสีดำนอนแน่นิ่งอยู่ข้างใน
สิ่งนี้ทำให้เขานึกถึงดวงตาที่เหมือนกระดุมของซอมบี้หมีหุ่นเชิด
“ไม่ว่ายังไง ในเมื่อเป็นไอเทมดรอปของผีลับระดับห้าดาว มันก็ต้องไม่ใช่ของธรรมดา”
หลังจากที่ดาร์กค่อย ๆ วางมันลงในช่องซองใส่การ์ด เขาก็หันหลังกลับมา
ดวงตาบังเอิญเห็นหมีน้อยแอบหนีไปพร้อมกับถุงขนมบนหลังเธอ!
ดาร์กยิ้ม
ในตอนที่เขาวิ่งผ่านแองจี้นั้น นัยน์ตาก็พลันสังเกตเห็นสปิริตกริฟฟินตัวน้อยตัวหนึ่ง
เนื่องจากมีสปิริตของศาสตราจารย์อาร์เต้คอยปกป้องแล้ว ดาร์กจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเธออีกต่อไป
หลังจากที่แองจี้หนีไปแล้ว ดาร์กก็ออกสำรวจต่อ โดยมุ่งความสนใจไปที่ผีสี่ดาวที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวแทน
และในขณะที่หาคะแนน เขาก็อาศัยการต่อสู้ที่เข้มข้นคอยสะสมประสบการณ์การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง
สำหรับนักเรียนชั้นปีที่หนึ่งแล้ว คุณค่าพิเศษของงานเลี้ยงสวมหน้ากากนั้นมีมากจริง ๆ
และในระยะเวลาอันสั้นดาร์กก็ได้รับอะไรกลับมามากมาย
…
“ว้าว ว้าว”
ตัดภาพมาที่ศาสตราจารย์ลิลลี่ หลังจากเฝ้าสังเกตดาร์กอยู่สักพักหนึ่งแล้ว เธอก็แอบย่องกลับไปทันที
…
งานเลี้ยงสวมหน้ากากยังคงดำเนินต่อไป
นอกจากปลาหมึกและปลาปักเป้า การเคลื่อนไหวของสมาชิกคนอื่น ๆ ในภาคีนั้นค่อนข้างราบรื่น
มีคู่รักสองสามคู่ได้หายตัวไปอย่างเงียบงัน
