EP 28: จอมใจ จอมอหังการ
ไม่เคยเลยที่จะรู้สึกอ่อนไหวกับผู้หญิงคนไหน ไม่เคยเลยที่จะรู้สึกเหมือนจะขาดใจเพียงแค่ได้เสพสม และไม่เคยเลยที่จะรู้สึกตื่นเต้นราวกับกำลังไปเป็นเด็กหนุ่มวัยกระทงอีกครั้งแบบนี้ รดารักษ์กำลังจะทำให้เขาเป็นบ้า หล่อนกำลังจะทำให้คลั่งเพียงแค่ได้รู้ว่าคือคนแรกที่ได้ครอบครองกายสาวเท่านั้น
เขาแทบบ้า… ไม่ใช่หรอก จริงๆ แล้วเขาทั้งบ้าทั้งคลั่งไปนานแล้วต่างหาก
เขาคลั่งรดารักษ์ตั้งแต่แรกสบตาเมื่อสองปีก่อน ตอนนั้นจำได้ว่าเขาทั้งมึน ทั้งงงกับสิ่งที่หัวใจ ร่างกาย และสมองรู้สึก เหมือนถูกไฟช็อตที่กลางหัวใจ และนั่นก็ทำให้เขาเลือกที่อยู่ให้ห่างไกลจากตัวหายนะอย่างรดารักษ์ เขาทำได้ดีมาตลอดสองปีเต็ม แต่ตอนนี้ทุกอย่างผิดที่ผิดทางผิดพลาดไปหมด เมื่อเขาเลือกที่จะล่วงล้ำครอบครองความงดงามแรกแย้มของเจ้าหล่อน
“รู้สึกดีไหม…”
“วิเศษมากเลยค่ะ”
สาวน้อยหยัดร่างตอบรับแรงปะทะของสามีหนุ่มสุดหล่อด้วยความเต็มอกเต็มใจ ปากอิ่มเผยอร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านตลอดเวลา ตอนนี้รดารักษ์ไม่หลงเหลือคราบสาวใช้ผู้อ่อนหวาน แสนอายให้ได้เห็นอีกต่อไป เพราะเจ้าหล่อนร้อนแรงได้อย่างน่าอัศจรรย์
“คุณราฟ… รดาชอบมันจังค่ะ”
ราฟาลยิ้มกว้าง ดันความเป็นชายเข้าออกเป็นจังหวะหนักหน่วง มือใหญ่เท้ากับที่นอนขณะที่อีกมือหนึ่งรัดเอวคอดเอาไว้แน่น ดึงรั้งให้สะโพกกลมกลึงเปิดรับความดุดันแห่งบุรุษเพศอย่างถนัดถนี่
“คนสวย… เธอร้อนแรงเหลือเกิน”
“คุณราฟขา… ได้โปรด เร็วอีกเถอะค่ะ…”
ความเสียวซ่านก้อนใหญ่ถล่มเข้าใส่ร่างกายอย่างอำมหิต สาวน้อยดิ้นพล่าน ทั้งแอ่น ทั้งหยัด ร่อนรับแรงรักจากราฟาลด้วยความเต็มอกเต็มใจ มือนุ่มจิกทึ้งผ้าปูที่นอนจนมันแทบขาดวิ่นคามือ ขณะที่ใบหน้าแดงจัดส่ายสะบัดไปมากับที่นอนด้วยความรัญจวนที่สุดในชีวิต
“ได้โปรด…”
“ใจเย็นหน่อยคนสวย…”
เขาบอกให้หล่อนใจเย็น แต่เขากลับเร่งจังหวะรักรุนแรงขึ้น ถี่ระรัว ดุดันจนแทบจะเรียกได้ว่าป่าเถื่อน แต่กระนั้นความหวานฉ่ำก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณมากขึ้นจนหาที่เปรียบไม่ได้ เขาโยก เขาส่ายวน จ้วงโจนเข้าใส่ไม่ยั้ง ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกเสียวซ่านที่ไม่สามารถเก็บกดเอาไว้ได้อีก
“ฉันกำลังจะบ้าเพราะความแน่นของเธอ รดารักษ์ โอ้พระเจ้า…”
ความคับแคบแน่นหนั่นและร้อนรินของสาวน้อยกำลังเข่นฆ่าเขาอย่างไร้ความปรานี ชายหนุ่มกระแทกกระทั้น โจนจ้วงเข้าใส่อย่างดุเดือด ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยไฟราคะ ริมฝีปากแสนมหัศจรรย์ของเขาปลดปล่อยเสียงครางกระหึ่มด้วยความพึงพอใจออกมาตลอดเวลา
“ได้โปรด… คุณราฟ…”
สาวน้อยวิงวอนร้องขอคนตัวโตที่กำลังกระแทกกระทั้นเข้าใส่กายสาวออกไปอย่างสิ้นความละอาย มือบางไขว่คว้าเขาสะเปะสะปะราวกับกำลังเสียสติ
“ได้โปรด…”
“คนสวย… เธอคือสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ”
ราฟาลระบายยิ้มกว้าง ก้มลงจุมพิตหล่อนหนักหน่วงบ้าคลั่ง สะโพกเพรียวกระแทกกระทั้นถาโถมเข้าใส่ร่องรักหยาดเยิ้มอย่างต่อเนื่องด้วยความร้อนแรงที่เพิ่มทวีขึ้นเรื่อยๆ เขาไม่หยุดเคลื่อนไหว เขาสอดเสียบและถดถอยออกมาจนแทบหมดตัว จากนั้นก็เดินหน้าพุ่งเข้าใส่อีกครั้งทำต่อเนื่องด้วยจังหวะที่หนักแน่นและมั่นคงจนสาวน้อยใต้ร่างกรีดร้องวิงวอนขอไม่หยุดหย่อน
“คุณราฟ… รดาไม่ไหวแล้ว”
ไฟพิศวาสแผดเผาจนกายสาวแทบไหม้เกรียม ไฟปรารถนาแรงกล้าไหลทะลักอัดแน่นอยู่เต็มหัวอก หญิงสาวรู้สึกเหมือนตัวเองถูกราฟาลผลักดันให้เดินข้ามไปอีกมิติหนึ่ง มิติที่เต็มไปด้วยแรงเร้าแห่งกระแสธารสวาท คลื่นแห่งความปรารถนาโอบล้อมร่างของหล่อนเอาไว้อย่างแน่นหนา ความเสียวซ่านที่ได้รับจากการครอบของชายหนุ่มเพิ่มขึ้นจนหล่อนแทบจะสำลักความสุขออกมา
“ฉันเองก็แย่แล้ว รดา… เธอมันนางแม่มดจริงๆ”
เขากระแทกแรงขึ้นอีก ถาโถมถี่ระรัวขึ้นอีก จนเตียงนอนกว้างใหญ่สั่นสะท้านโยกไหวตามแรงรักที่ราฟาลจัดหนักขึ้นเพื่อหล่อน ตามติดด้วยเสียงครวญครางของหล่อนและราฟาลที่ดังแข่งกันจนไม่สามารถแยกออกได้ว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร
“วิเศษเหลือเกิน…”
หล่อนเห็นเขากัดฟันแน่นจนเนื้อข้างแก้มกระตุกเป็นริ้ว ใบหน้าหล่อคมเข้มตามแบบฉบับบุรุษที่มีเชื้อแขกขาวบิดเบี้ยวเหยเก ริมฝีปากแสนชาญฉลาดเผยอออกปลดปล่อยเสียงร้องครางลั่น เมื่อแรงกระชั้นครั้งสุดท้าย ส่งให้หล่อนลอยละลิ่วขึ้นไปนอนแผ่บนสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ได้อย่างงดงาม
“เธอทำให้ฉันคลั่ง รดา… ฉันไม่น่าปล่อยเถอะไว้นานถึงเพียงนี้เลย…”
ราฟาลอยากจะยืดเวลาแห่งความสุขให้นานออกไปอีก ให้มันนานจนกว่าเขาจะพอใจ แต่… เขาทำไม่ได้ เซ็กซ์ดุเดือดเลือดพล่านในครั้งนี้ กับผู้หญิงแสนหวานคนนี้ รดารักษ์ หล่อนทำให้เขาสุขสมที่สุดในชีวิตไปพร้อมๆ กับความกระหายหิวที่ไม่มีวันอิ่มเอม แม้จะผ่านการเสพสมสักกี่ครั้ง
ความเสียวซ่านที่ไม่เคยได้รับจากหญิงใดมาก่อนบงการให้ชายหนุ่มกระหน่ำสะโพกเพรียวลงหากายสาวอย่างป่าเถื่อนตามแรงอารมณ์ร้อนระอุที่เดือดพล่านขึ้นเรื่อยๆ เขาส่ายวนไปมา ก่อนจะถอนถอยออกมาจนแทบหมดตัว และกระหน่ำเข้าใส่ใหม่อีกครั้งรุนแรงเต็มอารมณ์ปรารถนาที่กำลังปะทุขึ้นถึงขีดสุด ความนุ่มนวลร้อนรินที่ได้รับมันช่างแสนวิเศษและยอดเยี่ยมนัก
“รดา… โอ้ว ฉันไม่ไหวแล้ว…”
มือหนาเอื้อมขึ้นไปขยี้ขย้ำเจ้าปทุมถันอวบสล้างคู่งามด้วยความหลงใหล ทุกจังหวะการบีบเค้นสอดประสานกับจังหวะแรงกระแทกที่สะโพกเพรียวกำลังบดอัดเข้าใส่กายสาวอย่างลงตัว สาวน้อยกรี๊ดแล้วกรี๊ดอีกจากที่เคยขึ้นสวรรค์ไปแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนี้ทำท่าว่าจะกระโดดขึ้นไปซ้ำอีกรอบ
“คุณราฟ… โอ้ว…”
ใช่… และมันก็เป็นจริงอย่างที่คาดเอาไว้ เมื่อเพียงไม่กี่วินาทีถัดมากายสาวของหล่อนก็มีอันต้องเกร็งกระตุกซ้ำอีกรอบ และคราวนี้หล่อนไม่ต้องเสียเวลาปีนป่ายบันไดขึ้นไปบนสวรรค์อีกแล้ว เพราะตอนนี้สรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เป็นฝ่ายถล่มลงมาใส่หน้าหล่อนเสียเอง และมันก็ทำให้กายสาวสะท้านเยือกครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงกรีดร้องด้วยความสุขสมดังแข่งกับเสียงกระแทกกระทั้นที่ราฟาลกระหน่ำเข้าใส่อย่างดุเดือด จนไม่สามารถตัดสินได้ว่าเสียงใดดังกว่ากัน
“สาวน้อย… เธอมหัศจรรย์นัก…”
ราฟาลซู้ดปากซ้ำอีกครั้งเป็นหนสุดท้าย ก่อนที่ความอดทนอดกลั้นที่พยายามรั้งรอเอาไว้จะแตกระส่ำเข้าใส่หลืบเร้นลับหวานฉ่ำของรดารักษ์อย่างรุนแรง ครั้งแรกและสองครั้งตามกันมาติดๆ ชายหนุ่มคำรามลั่นห้อง เนื้อตัวที่โซมไปด้วยเม็ดเหงื่อสั่นสะท้าน เส้นเอ็นตามลำคอ หัวไหล่และต้นแขนปูดเป่งแทบปริแตก นานหลายอึดใจกว่าเขาจะสงบลงแล้วหมดฤทธิ์เดชแน่นิ่งอยู่กับร่องอกอวบของหล่อน
