EP 63: จอมใจ จอมอหังการ
ราฟาลเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาพูดจบเจ้าน้องชายทั้งสี่คนถึงได้พากันอมยิ้มออกมา และคราวนี้เป็นเจ้าลิโอเนลที่พูดขึ้นมาบ้าง
“ทั้งรักทั้งหวง ทั้งห่วงแบบนี้… สงสัยพี่ราฟต้องกลัวเมียแน่ๆ เลย จริงไหมพี่คาล”
“พี่ไม่มีความเห็นหรอก กลัวถูกกำปั้นของพี่ราฟน่ะ” คามิเอลไม่อยากจะยุ่งด้วยเพราะเห็นสีหน้าขัดเคืองแกมขัดเขินของราฟาลแล้วน่ากลัวชะมัด
“เจ้าลีโอ… ไว้ถึงคราวนายบ้างเถอะ ฉันจะเป็นคนแรกที่จะหัวเราะแกจำเอาไว้เลย”
“ไม่มีทางหรอกครับ ตอนแรกผมคิดว่าพี่ราฟจะใจหินที่สุด แต่ตอนนี้รู้แล้วว่าใจอ่อนที่สุดต่างหาก ส่วนผมน่ะไม่มีใครสามารถมาทำให้หวั่นไหวได้หรอกครับ ผมหญิงสำหรับผมก็แค่ของเล่น… รดาฉันไม่ได้หมายถึงเธอน่ะ” ลิโอเนลแก้ตัวเมื่อเห็นสายตาตกใจของพี่สะใภ้
“เอ่อ รดาไม่คิดอะไรมากหรอกค่ะ แต่รดาว่าสักวันคุณลีโอจะไม่พูดแบบนี้ยามที่เจอคนถูกใจ”
ลิโอเนลหัวเราะร่วน ก่อนจะไหวไหล่อย่างไม่แยแสสิ่งใด “ตอนนี้ผู้หญิงทุกคนก็ถูกใจฉันหมดนั้นแหละ แค่สวย แค่เก่งเรื่องบนเตียง แค่นี้ก็พอแล้ว จริงไหมเอดี้…”
เอโดเกลที่กำลังตักข้าวใส่ปากอยู่ชะงัก ก่อนจะเหลือบตาขึ้นมามอง “ความจริงผมไม่อยากเข้าร่วมวงสนทนาด้วยเลย แต่ผมเห็นด้วยกับพี่ลีโอครับ ผู้หญิงสวยๆ มีไว้แค่บำบัดความใคร่ให้ผู้ชายบนเตียง แค่ดิ้นเก่ง ร้องเก่ง ให้คุ้มค่ากับเงินที่เราจ่าย แค่นี้ก็ถือว่าคุ้มแล้วครับ…”
รดารักษ์หน้าแดงจัดกับอคติที่ผู้ชายตระกูลการ์รัสโซ่มีต่อผู้หญิง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านอกจากราฟาลแล้วบรรดาน้องชายอีกสี่คนของเขาก็ยังมีความคิดเดียวกัน นั่นก็คือผู้หญิงมีดีแค่เอาไว้บำเรอความใคร่เท่านั้น
“แต่ยังไงซะก็จะต้องมีผู้หญิงสักคนหนึ่งที่สามารถทำให้หัวใจของพวกคุณเต้นแรงได้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และกว่าพวกคุณจะรู้ว่าเจ้าความรู้สึกนั่นมันคือความรัก พวกคุณก็จะอดโอกาสที่จะไขว่คว้ามันมาไว้ข้างกาย หากพวกคุณยังมีทัศนคติต่อผู้หญิงแบบนี้…” รู้ดีว่าไม่ควรรู้สึกโกรธเคืองอะไร แต่รดารักษ์ก็อดไม่ได้ที่จะเถียงแทนผู้หญิงทั้งโลก ราฟาลโอบแขนรอบกายภรรยาอย่างให้กำลังใจ
“สิ่งที่รดาพูดมันคือเรื่องจริง… พี่เคยเจอมากับตัวแล้ว…”
ผู้เป็นพี่ใหญ่ของตระกูลสนับสนุนคำพูดของภรรยา แต่ไอ้เจ้าบรรดาน้องชายตัวแสบทั้งหลายกับไม่มีใครเห็นด้วยเลยแม้แต่คนเดียว พวกมันหัวเราะร่วนคล้ายกับขบขันกันนักหนา
“เอาล่ะครับ… ฉันจะไม่เถียงคำพูดของเธอก็แล้วกันรดา แต่… ฉันมั่นใจว่าเกาะที่กำบังหัวใจของฉันมันแข็งแรงร้อยเปอร์เซ็นต์ และแน่นอนว่าไม่มีทางที่ผู้หญิงคนไหนจะทะลวงเข้ามาถึงก้อนหัวใจของฉันได้…” เดนิเรลพูดด้วยความหยิ่งทระนง
“แล้วพี่จะคอยดูพวกนายก็แล้วกัน… รดาขึ้นห้องกันเถอะ ผมอยากกอดคุณแล้ว…” เมื่อเห็นรดารักษ์อิ่มแล้ว ราฟาลจึงเอ่ยชวนภรรยาทันที หญิงสาวยิ้มหวานให้สามีก่อนจะเอ่ยขอตัวกับบรรดาน้องเขยหล่อระเบิดของตัวเองทั้งสี่คน จากนั้นก็ปล่อยให้สามีตัวโตโอบประคองตัวเองขึ้นไปยังห้องนอน
ลิโอเนลมองตามร่างของพี่ชายกับพี่สะใภ้ไปด้วยสายตาขบขัน “พี่ราฟหมดเขี้ยวเล็บแล้วจริงๆ นั่นแหละ ดูสิ… แสดงออกว่ารักรดามากมายเหลือเกิน”
“แต่ผมไม่มีทางมีเมียแน่ครับ แค่คู่นอนน่ะพอไว้” เดนิเรลพูดขึ้น ขณะตักข้าวเข้าปาก ก่อนจะหันไปทางคามิเอลที่นั่งเงียบอยู่ทันที
“พี่คาลคิดเหมือนผมใช่ไหมครับ”
“แน่นอนอยู่แล้ว พวกเรามันสายเลือดเดียวกัน ยังไงซะไอ้ความคิดความอ่านมันก็ไม่ทิ้งกันไปไหนหรอก โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง…”
สี่หนุ่มที่ไม่มีใครสามารถเลือกได้ว่าคนไหนหล่อกว่ากันนั่งกินข้าวต่อไปอย่างสบายอารมณ์ หัวเราะคึกครื้นอย่างมีความสุข แต่ก็หาได้มีใครสุขล้นเท่าราฟาลอีกแล้ว เมื่อเขาประคองร่างงามอวบอิ่มของภรรยามายังเตียงนอน ประกบปากทันทีที่ประตูปิดลง
“คุณราฟ… อีกแล้วหรือคะ”
“ทำไมล่ะ ไม่ชอบหรือ…” เขาถามขึ้นเมื่อดันร่างอรชรให้นั่งลงบนเตียงนอน โดยมีตัวเองนั่งเคียงข้าง ปากร้อนผ่าวซุกซนไปตามซอกคอระหง
“ชอบค่ะ รดาชอบทุกอย่างของคุณราฟ…”
“ผมรักคุณจังรดา… เจ้าพวกน้องชายผมมันไม่มีทางรู้หรอกว่าความรักน่ะทำให้ผู้ชายคนหนึ่งมีความสุขมากแค่ไหน…”
“อีกไม่นานพวกเขาก็จะเรียนรู้ด้วยตัวเองค่ะ…”
“ทำไมรดาถึงมั่นใจจังว่าเจ้าพวกนั้นจะต้องมีความรัก…”
รดารักษ์ยิ้มหวานให้กับสามี ก่อนจะเป็นฝ่ายขยับเข้ามานั่งบนตักแกร่งของเขาเสียเอง หล่อนตวัดขารอบเอวสอบเอาไว้แน่น ปากยื่นปากไปจูบปลายคางสากบึกบึนแผ่วเบา
“ก็ขนาดใจหินแบบคุณราฟ… ยังหนีไม่รอดเลยนี่คะ”
“คงงั้นมั้ง…” คนตัวโตเริ่มต้นจะเปลื้องผ้าอีกแล้ว แต่หญิงสาวรีบร้องห้ามเอาไว้ซะก่อน
“อย่าพึ่งค่ะคุณราฟ… รดามีบางอย่างที่ต้องบอกคุณค่ะ…”
“ว่ามาสิ ผมกำลังรอฟังอยู่”
ปากบอกว่ากำลังรอฟัง แต่มือหาได้หยุดเคลื่อนไหวไม่…ไม่นานเสื้อตัวสวยของหล่อนก็หลุดร่วงลงไปกองกับพื้นพร้อมๆ กับบราเซียร์ลูกไม้สีขาว
“หยุดมือก่อนสิคะ เดี๋ยวรดาไม่มีกระจิตกระใจเล่ากันพอดี…”
“ก็รดาอวบงามซะขนาดนี้ ผมอยู่ใกล้ทีไรห้ามใจตัวเองไม่ได้สักที… มีอะไรพูดมาเลยรดา ก่อนที่ผมจะไม่เปิดโอกาสให้คุณพูดอีก…”
“รดาท้องค่ะ…”
และนั่นแหละก็ทำให้ราฟาลที่กำลังง่วนอยู่กับเต้างามของหล่อนชะงัก และเงยหน้าขึ้นมาจ้องมองหล่อนในทันที รดารักษ์ใจหายวาบคำพูดของลิโอเนลเมื่อเดือนก่อนยังติดแน่นอยู่ในสมอง
‘พี่ราฟเกลียดเด็กจะตายไป ไม่มีทางที่พี่ราฟจะปล่อยให้รดาท้องได้หรอก…’
“เธอท้องหรือ…”
ใบหน้าของราฟาลเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ รดารักษ์เห็นแล้วก็อดหวั่นใจไม่ได้ เพราะหวาดกลัวว่าราฟาลจะให้หล่อนเอาเด็กออก ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนไม่มีทางยอมแน่
“หากคุณราฟไม่ต้องการแก… รดาจะเลี้ยงลูกคนเดียวค่ะ…”
“นี่คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่คิดว่าผมไม่ต้องการลูกน่ะ คุณคิดอย่างนี้ได้ยังไงรดา ผมรักคุณนะ แล้วก็รักเลือดเนื้อเชื้อไขของเราด้วย… ไม่อยากจะเชื่อว่าความคิดบ้าๆ แบบนี้จะอยู่ในสมองของผู้หญิงที่ผมรัก” เขาเขย่าร่างของหล่อนแรงๆ อย่างลืมตัว น้ำเสียงที่ถูกเค้นลอดไรฟันออกมานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง
“แต่รดาได้ยินคุณลีโอพูดว่าคุณราฟเกลียดเด็ก…”
ชายหนุ่มถอนใจออกมายืดยาว ก่อนจะจับให้ภรรยาให้เงยหน้าขึ้นมาประสานสายตา “ใช่… ผมไม่ชอบเด็ก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมจะต้องเกลียดลูกของเราด้วยนี่ รดา… ถึงตอนนี้แล้วคุณยังไม่เชื่ออีกหรือว่าผมรักคุณ คำพูดที่ผมพร่ำบอกตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมันไม่มีความหมายเลยหรือไง…”
“ไม่นะคะคุณราฟ… รดาเชื่อคุณ รดาขอโทษ…”
หญิงสาวรีบไขว่คว้าคนตัวโตเอาไว้เมื่อเขาทำท่าจะขยับกายหนีไป ราฟาลหันมาจ้องหน้าภรรยา ความขุ่นเคืองยังเจืออยู่ในดวงตาสีคืนเดือนดับไม่จาง
“รดารักคุณนะคะคุณราฟ รักมากจนบางครั้งก็ระแวงไปบ้าง…”
คนตัวโตถอนใจออกมาอีกครั้ง ก่อนจะก้มลงมาจูบหน้าผากมนแผ่วเบา “รดาจ๋า… คุณจำไม่ได้เลยหรือไงว่าทุกครั้งที่ผมนอนกับคุณน่ะ ผมไม่เคยใส่ถุงยางเลยแม้แต่ครั้งเดียว และผมก็ไม่ได้หลั่งข้างนอกด้วย แล้วคุณคิดหรือว่าผู้ชายที่ระวังตัวแบบผมจะไม่รู้ว่าหากทำเช่นนั้นแล้วอะไรจะเกิดขึ้น”
“นี่เป็นอีกเรื่องที่คุณราฟตั้งใจทำใช่ไหมคะ…” หญิงสาวเบิกตากว้าง
ราฟาลพยักหน้ารับช้าๆ ยิ้มกว้างอวดไรฟันขาวสาด “รู้ไหมว่าผมนั่งนับวันรอคอยลูกของเราเชียวแหละ…”
“คนเจ้าเล่ห์…ทำรดาเครียดอยู่ตั้งนาน” มือบางทุบแผงอกกว้างเต็มแรง แต่ผู้เป็นสามีหาได้สะทกสะท้านไม่กลับหัวเราะร่วนด้วยความชอบอกชอบใจ
“ตอนนี้เลิกเครียดได้แล้วนะครับที่รัก ต่อจากนี้ไปในชีวิตของราฟาล การ์รัสโซ่ จะมีผู้หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่เคียงข้างกาย นั่นก็คือคุณรดารักษ์… คุณคนเดียว…”
น้ำตาแห่งความตื้นตันไหลพรากออกมาอีกครั้ง “ขอบคุณค่ะคุณราฟ… ยอดรักของรดา”
หญิงสาวเผยอปากขึ้นจูบปากร้อนผ่าวของสามีอย่างขอบคุณ ชายหนุ่มหัวเราะร่วนและไม่ปล่อยให้จูบขอบคุณของภรรยาถอนออกไปง่ายๆ เพราะเขาเดินหน้าตะโบมจูบต่อไปอย่างดุเดือด หิวกระหาย จากนั้นก็…ทำทุกอย่างอย่างที่หัวใจและร่างกายต้องการ
สาวน้อยหลับตาพริ้ม ยิ้มรับความสุขที่สามีหล่อระเบิดกระแทกกระทั้นเข้าใส่ด้วยความเต็มอกเต็มใจ ปลดปล่อยตัวเองให้หลงระเริงไปกลับแรงสวาทร้อนแรงที่ราฟาลขยันปรนเปรอให้อย่างกระตือรือร้น ขณะที่หูของหล่อนได้ยินคำพร่ำรักของราฟาล การ์รัสโซ่ตลอดเวลา
และมั่นใจเหลือเกินว่ามันจะดังแบบนี้ชั่วนิจนิรันดร์…
อวสาน
