บทที่ 30 กู้หยุนหลันแกจบเห่แน่
ผัวะ！
เสียงตบดังสนั่นที่หน้าประตู
กู้หยุนหลันสีหน้าโมโหมาก ของตาแดง จ้องมองหลี่โม่ แล้วต่อว่า “หลี่โม่ คุณจะทำอะไรกันนี่?”
หลี่โม่ก๋ยืนอยู่ที่เดิม ดูกู้หยุนหลันโกรธอย่างทำอะไรไม่ถูก
มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
กู้หยุนหลันจ้องหลี่โม่เขม็ง แล้วหันไปมองโจวเฟิงฮั่วที่ยืนอึ้งอยู่ แล้วก็รีบขอโทษว่า “ขอโทษเจ้านายโจวด้วย หลี่โม่สับสนไปชั่วขณะ ให้อภัยเขาด้วย ลูกค้าคนนั้น เดี๋ยวฉันจะไปขอโทษเอง”
กู้หยุนหลันร้อนรนมาก โกรธมาก
เธอรับโทรศัพท์ แล้วมีคนบอกว่าหลี่โม่ไปลวนลามผู้หญิง จะแจ้งความแล้ว
ดังนั้น เธอก็เลยเหมารถรีบมาที่นี่
โจวเฟิงฮั่วก็งง แต่ไม่นาน เขาก็รู้ได้ ก็เลยเหลือบไปมองหลี่โม่ แล้วรีบพูดว่า “คุณกู้ครับ คุณเข้าใจผิดแล้ว หลี่โม่ไม่ได้ลวนลามผู้หญิงลูกค้า มันเป็นการเข้าใจผิดกันนะครับ ตอนนี้หลี่โม่ได้เป็น……..”
หลี่โม่ที่อยู่ข้างๆ ได้ยินดังนั้น ก็รีบไอขึ้นมา
คำพูดต่อไปของโจวเฟิงฮั่ว ก็หยุดไป หลี่โม่ไม่อยากจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของตนเองต่อหน้ากู้หยุนหลัน
โจวเฟิงฮั่วก็ยิ้มแห้งๆ
กู้หยุนหลันก็สงสัย ขมวดคิ้ว แล้วมองไปหลี่โม่กับโจวเฟิงฮั่วไปมา ถามว่า “หลี่โม่เป็นอะไร?”
“เอ่อ…….”
โจวเฟิงฮั่วก็เหงื่อตก พอคิดได้ก็เลยพูดว่า “เป็นพนักงานดีเด่นคนใหม่ พนักงานดีเด่น……..”
โชคดี ที่รอดไปได้
กู้หยุนหลันก็โล่งอก เหลือบไปมองรอยฝ่ามือที่หน้าของหลี่โม่ แล้วก็ดึงมือเขามาอีกทาง
“ขอโทษนะ เมื่อครู่นี้ฉันไม่น่าตบคุณเลย” กู้หยุนหลันขอโทษ
เมื่อครู่ตนเองรีบร้อนมาก ไม่ได้ไว้หน้าผู้ชายอย่างหลี่โม่เลย
หลี่โม่ก็ผ่อนไหล่สบายๆ “ไม่เป็นไร ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงผม”
กู้หยุนหลันก็มองบน จะยื่นมือออกมาจับหน้า แต่ก็เก็บเข้าไป แล้วถามเบาๆ ว่า “เจ็บไหม?”
หลี่โม่ส่ายหัว มุมปากก็เป็นรอยยิ้มหวานๆ
เห็นเขาเป็นแบบนี้ กู้หยุนหลันก็ไม่อยากจะสนใจเขา ก็เลยพูดว่า “คืนนี้ไปกินข้าวที่บ้านใหญ่ของตระกูลกู้ คุณปู่จะฉลองที่ได้ร่วมมือทำงานกับบริษัทรุงคาง คุณก็ต้องไป”
หลี่โม่ตอบรับ “ได้เลย เดี๋ยวผมรีบกลับไป”
กู้หยุนหลันส่งเสียงตอบรับ แล้วพูดว่า “บริษัทของฉันยุ่งๆ คุณเลิกงานแล้ว ก็ไปเฝ้าซีซีที่โรงพยาบาลก่อนแล้วกัน”
หลี่โม่พยักหน้า แล้วมองกู้หยุนหลันจากไป
ไม่คิดว่า เธอได้ยินเรื่องนี้ แล้วจะรีบมาที่นี่เลย
เฉียนฝูก็เดินเข้ามา ยืนอย่างมีมารยาทด้านหลังหลี่โม่ พูดว่า “นายน้อยครับ วันพรุ่งนี้มีงานประมูลหุ้น ท่านต้องไปพบเจ้านายฝั่งตรงข้าม นี่เป็นการวางแผนของราชินีของสำนักหลงเหมิน”
ได้ยินดังนั้น หลี่โม่ก็ยิ้มแหยๆ แล้วเงยหน้ามองฟ้า “ราชินีของสำนักหลงเหมินงั้นหรือ? เธอกำลังจะพิสูจน์ฝีมือของผมใช่ไหม? ตอนนี้สำนักหลงเหมินได้เป็นแบบนี้แล้ว เธอก็ยังไม่เชื่อใจผมอีก”
เฉียนฝูก็ยิ้มแห้งๆ พูดว่า “นายน้อยครับ ก็ถือว่าเป็นการฝึกตนเองก็แล้วกัน ที่ราชินีของสำนักหลงเหมินทำเช่นนี้ ก็คงมีเหตุผลของเธอ”
หลี่โม่ครุ่นคิด แล้วพยักหน้า “ผมจะเห็นแก่หน้าลุงเฉียนสักครั้ง”
ลุงเฉียนก็ยิ้มพูดว่า “ครับนายน้อย วันพรุ่งนี้ผมจะมารับท่าน จะให้ไปรับที่บ้าน หรือว่าที่นี่?”
หลี่โม่หันไป แล้วมองบนใส่ลุงเฉียน “ก็ต้องที่นี่สิ ตัวตนของผมยังไม่ได้ถูกเปิดเผย ก่อนที่ผมยังไม่ได้ปกครองสำนักหลงเหมินทั้งหมด จะทำอะไรก็ต้องรังตัวตลอด”
“ทราบครับ” ลุงเฉียนก้มคำนับ
ฝนขณะเดียวกัน ทางบ้านใหญ่ตระกูลกู้
นี่คือบ้าน4ทิศแบบจีนที่มี4บริเวณ ใหญ่โตโอ่อ่ามาก และมีความโบราณคลาสสิกมาก
ในตอนนั้น ในห้องโถงบริเวณที่4 คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้นั่งอยู่ตรงกลาง กำลังชมนกและชิมชา
กู้ซิงเว๋ยด้านข้างก็พูดว่า “คุณปู่ครับ ดารร่วมมือกับบริษัทรุงคาง ไม่ควรจะมอบหมายให้กู้หยุนหลันไปทำนะครับ”
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ทำท่าทางสบายๆ แล้วพูดว่า “ซิงเว๋ยเอ้ย ผู้รู้ว่าเอ็งไม่ชอบหยุนหลัน แต่ว่า สัญญานั้น หยุนหลันเป็นคนได้มันมา ก็ต้องมอบหมายให้เธอ ไม่เช่นนั้น ในบริษัทก็จะบอกว่าปู่ลำเอียง ด้านนอกก็จะมีผู้คนนินทากัน”
“พ่อครับ เรื่องนี้ ต้องไตร่ตรองให้มากเลยนะ เพราะถึงอย่างไรกู้หยุนหลันก็เป็นเพียงผู้หญิง ถ้าเธอสร้างความเชื่อมั่นและซื้อใจคนในบริษัทได้ จากการทำงานร่วมกับบริษัทรุงคาง จะไม่เป็นผลดีต่อซิงเว๋ย” กู้เจี้ยนกั๋วพ่อของกู้ซิงเว๋ยกล่าว
เขาถูกกู้ซิงเว๋ยลากมาด้วย
เพื่อลูกชาย เขาต้องทำเช่นนี้ ทำร้ายหลานสาวของตนเอง
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้มองหน้าสองพ่อลูกอย่างไม่พอใจ พูดว่า “มีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ อย่าวกไปวนมา”
กู้ซิงเว๋ยและกู้เจี้ยนกั๋วมองหน้ากัน แล้วกู้ซิงเว๋ยก็พูดว่า “คุณปู่ครับ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับหยุนหลัน แต่ต้องระวังไอ้หลี่โม่นั่น ถึงแม้เขาจะแต่งเข้ามาเป็นเขย แต่ก็ยังเป็นคนนอกตระกูล อีกอย่าง 4ปีมานี้ นอกจากเขาจะหาเรื่องมาให้ตระกูลแล้ว ก็ไม่มีอะไรดี ถ้ากู้หยุนหลันได้ดูแลบริษัทวินเซิงละก็ พอสิ้นคุณปู่แล้ว ปู่ไม่กลัวธุรกิจตระกูลเราจะตกเป็นของคนนอกตระกูลหรือครับ?”
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้หน้านิ่งไป แล้วตอบว่า “ทำไม อยากจะปู่ตายรึไง พวกเอ็งจะได้แย่งสมบัติกันงั้นหรือ?”
กู้ซิงเว๋ยรีบก้มหน้า “คุณปู่ครับ ผมไม่ได้หมายความเช่นนั้น”
เหอะ！
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ส่งเสียงไม่พอใจ “ถ้าหลี่โม่จะยื่นมือมายุ่งเกี่ยวกับกิจการเรา ไม่มีทางหรอก เขาจะต้องหย่ากับกู้หยุนหลัน ดังนั้นพวกแกวางใจได้ กลับไปเถอะ ไปคิดดีกว่าว่าจะพัฒนาฝีมือตนเองอย่างไร วันๆ เอาแต่จะคิดอะไรก็ไม่รู้”
กู้ซิงเว๋ยได้ยินดังนั้นก็กำหมัด กัดพูดว่า “คุณปู่ครับ ต้องระวังไว้บ้างนะครับ ตอนนี้หนังสือสัญญากับบริษัทรุงคางฉบับนั้นยังไม่ได้เซ็น สามารถให้คนอื่นมาเซ็นแทนได้ อาจจะไม่ต้องเป็นกู้หยุนหลันก็ได้ พวกเราไม่อาจจะเอาอนาคตของตระกูลไปเสี่ยงกับการหย่าร้างของหยุนหลันและหลี่โม่นะครับ?”
ได้ยินดังนั้น สีหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็เคร่งขรึมขึ้นมา
ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้
ถึงแม้ตนเองจะเคร่งครัดกับหลี่โม่ ถึงขั้นขวางการพบหน้ากันกับลูกสาวเขา 3ปีมานี้ก็เจอหน้ากันไม่กี่ครั้ง
แค่ว่า ความสัมพันธ์ของหลี่โม่และกู้หยุนหลัน คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็ไม่ค่อยรู้ดี
เรื่องในอนาคต ใครก็ไม่สามารถบอกได้ ถ้าสองคนนั้นมีความลับอะไรกันละ? ตระกูลกู้จะไม่ต้องอยู่ในมือของหลี่โม่ที่ไม่เอาถ่านหรอกหรือ
ไม่ได้ ไม่ได้！
การร่วมมือกับบริษัทรุงคาง สำหรับตระกูลกู้แล้ว มันเป็นเค้กก้อนใหญ่ เป็นกำไรหลายสิบล้าน เป็นกำไรทั้งปีของพวกเขา
พอมีสัญญานี้แล้ว บริษัทวินเซิงของตระกูลกู้ ก็จะมีระดับสูงขึ้นในเมืองฮ่าน
ถ้ากู้หยุนหลันมีความเชื่อมั่นในบริษัทมากขึ้น ก็จะไม่เป็นผลดีต่อกู้ซิงเว๋ย ที่จะให้เขาสืบทอดงาน
พึงอย่างไรก็เป็นเพียงผู้หญิง ไม่มีสิทธิ์มาดูแลจัดการตระกูลกู้
เห็นหน้าคุณปู่นิ่งไป กู้ซิงเว๋ยก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วเปิดคลิปให้คุณปู่ดู พูดใส่ไข่ว่า “ปู่ครับ ดูนี่ นี่คือคลิปบนโลกออนไลน์เขาแชร์กัน กำลังพูดคุยกันเรื่องที่กู้หยุนหลันคิดไม่ดีกับบริษัทรุงคาง บอกกันว่าเธอเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้ร่วมงานกัน ถ้าให้เธอรับผิดชอบงานนี้ ก็ไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงของตระกูลเรานะครับ”
“อีกอย่าง ผมสงสัยว่าหลี่โม่มันต้องเข้ามาเป็นเขยตระกูลเราอย่างมีจุดประสงค์ ไม่แน่ว่า มันต้องรอวันนี้อยู่แน่ๆ” กู้ซิงเว๋ยพูดต่อ
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็เอาถ้วยช้าโยนลงไปที่พื้น แล้วตวาดว่า “เหอะ ไอ้สวะ กล้าจะมาจ้องเขมือบกิจการตระกูลกู้ รนหาที่ตาย เอาอย่างนี้ งานเลี้ยงวันนี้ ปู่จะให้แกรับผิดชอบงานที่ร่วมมือกับบริษัทรุงคาง แกต้องออกหน้าแทนปู่ อนาคตแกต้องรับช่วงดูแลกิจการตระกูลกู้ต่อ จะมัวมากินเหล้าเคล้านารีทั้งวันไม่ได้แล้ว เข้าใจไหม?”
กู้ซิงเว๋ยได้ยินดังนั้น ก็ภูมิใจ พูว่า “ปู่ครับ วางใจเถอะ ผมจะตั้งใจให้เต็มที่ จะทำให้ดีกว่ากู้หยุนหลัน”
กู้หยุนหลัน คืนนี้เธอจบเห่แน่！
ยอมเอางานที่จะร่วมมือกับบริษัทรุงคาง มาให้เสียดีๆ ฮ่าๆๆๆ ！
