จักรพรรดิมังกร – ตอนที่ 307 บริษัทผมเกิดปัญหา

ห้องประชุมเงียบลงทันที คิ้วของซีเหมินจื้อเผิงขมวดเข้าหากันแน่น ไม่คิดว่าคู่แข่งขันเก่าจะไล่ตามมาถึงที่นี่ แล้วยังจะร่วมลงทุนกับตระกูลกู้อีกด้วย

การปรากฏตัวของคู่แข่งขันเก่า ทำให้ซีเหมินจื้อเผิงได้กลิ่นแปลกๆ รู้สึกว่ากำลังจะมีปัญหาใหญ่เกิดขึ้น

กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่นๆอึ้งและตกตะลึง ทางนี้กำลังคุยกับซีเหมินจื้อเผิงอยู่ แล้วทำไมถึงยังมีบริษัทที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติจะมาคุยเกี่ยวกับการร่วมลงทุนด้วยกันอีก หรือว่าสวรรค์จะลิขิตให้ตระกูลกู้เจริญรุ่งเรืองยิ่งยิ่งขึ้นไปอีกแน่แล้ว?

กู้เจี้ยนกั๋วที่กำลังฝันหวานอยู่ในใจ อ้าปากกว้างจวนจะถึงบนฟ้า

“และนักลงทุนอสังหาริมทรัพย์ของเมืองจินไห่ก็มาพร้อมกัน บอกว่าจะมาขอโทษคุณหลี่”

เลขาพูดต่อ ทำให้ฝันของกู้เจี้ยนกัั๋วแตกสลาย

ได้ยินว่ามาขอโทษคุณหลี่ประโยคนี้ ในใจของกู้เจี้ยนกั๋วก็มีเงามืดปรากฏขึ้น

เมื่อไม่นานมานี่ ฉากที่ผู้นำตระกูลซูของเมืองเอกได้มาขอโทษหลี่โม่ ภาพนั้นได้ผุดขึ้นมาในหัวใจของกูเจี้ยนกั๋วอีกครั้ง

ทำไมถึงมีคนมาขอโทษหลี่โม่อีก เหตุผลอะไรที่ทำให้คนมาขอโทษหลี่โม่ มันไม่สมเหตุสมผลเลย

กู้เจี้ยนกั๋วมึนงงไปเล็กน้อย กู้เจี้ยนเจียงและคนอื่นๆสีหน้าก็ไม่สู้ดีนัก รู้สึกกระวนกระวายใจ

มุมปากของหลี่โม่ยกขึ้นแสดงให้เห็นถึงรอยยิ้มบางๆ กะพริบตาปริบๆให้กับกู้หยุนหลัน

ใจของกู้หยุนหลันสงบทันที

ซีเหมินจื้อเผิงพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า:“กู้เจี้ยนกั๋ว นายไม่อยากจะเจรจาการเซ็นสัญญากับฉันแล้วใช่ไหม ถึงกล้าติดต่อกับบริษัทคู่แข่งขันของฉัน!

“ไม่ ไม่ใช่นะ ผมไม่ได้ติดต่อกับคนของเหิงฮุย นี่คือการเข้าใจผิด เลขา เธอรีบไปไล่คนของเหิงฮุยออกไป แล้วก็นักลงทุนอสังหาริมทรัพย์พวกนั้น ก็ไล่ไปให้หมด!”

ขณะที่กู้เจี้ยนกั๋วตะโกนพูดอยู่ ประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดออกกว้าง ลู่เจี้ยนปินเหอลี่หัวพร้อมคนอื่นๆ และฝรั่งชาวต่างชาติผมทองสองคนได้เดินเข้ามาในห้องประชุม

“พวกคุณเป็นใคร นี่คือห้องประชุมของตระกูลกู้ พวกคุณจะบุกรุกเข้ามาแบบนี้ไม่ได้ ไปรีบออกไปซะ!”

กู้เจี้ยนกั๋วตวาดอย่างร้อนรน

ซีเหมินจื้อเผิงสีหน้าบิดเบี้ยว และจ้องมองไปยังหนึ่งในฝรั่งชาวต่างชาติที่ตัวสูงผอม

“ครัฟฟ์ ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายควรมา นายรีบไปจากที่นี่ซะ”

ซีเหมินจื้อเผิงพูดด้วยนํ้าเสียงเย็นชา

ครัฟฟ์ซีอีโอของบริษัทผลิตยาเหิงฮุย ยักไหล่แล้วส่ายหัวให้ซีเหมินจื้อเผิง

“ซีเหมิน ฉันมาที่นี่เพื่อดูจุดจบของนาย ฉันได้ยินคำพูดของท่านผู้รู้ที่ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่า ทางทิศตะวันออกนั้นมีคุณหลี่ผู้น่าอัศจรรย์ เพราะฉะนั้นผมเลยยอมข้ามมหาสมุทรหลายพันไมล์เพื่อมาพบคุณหลี่ เพื่อนแสดงถึงความเคารพอย่างจริงใจต่อคุณหลี่”

ครัฟฟ์โค้งคำนับให้​กับหลี่โม่ พร้อมพูดอย่างอ่อนน้อม

ทุกคนในตระกูลกู้เบิกตากว้าง ไม่อยากจะเชื่อว่าครัฟฟ์แสดงความเคารพให้กับหลี่โม่ มันน่าอัศจรรย์มาก

นั้นคือซีอีโอบริษัทผลิตยาที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติเลยนะ!

ทุกครั้งที่กลับมาประเทศจีนก็มีคนใหญ่คนโตมารอคอยต้อนรับ แต่บัดนี้เขากลับโค้งคำนับทำความเคารพให้หลี่โม่ไอ้คนไร้ประโยชน์!

สีหน้าของซีเหมินจื้อเผิงขรึมเข้มขึ้นมา รู้สึกว่าเรื่องราวได้หลุดลอยจากรางเส้นทางเดิมไปมากแล้ว มันต่างจากบทที่เขาคิดไว้โดยสิ้นเชิง

ลู่เจี้ยนปินเหอลี่หัวและคนอื่นๆต่างตกตะลึง แม้พวกเขาจะเคยเจรจาทำความเข้าใจกับครัฟฟ์มาบ้างแล้ว ว่าจะออกเงินให้​ครัฟฟ์ช่วยผลักดันการร่วมลงทุนระหว่างเหิงฮุยกับตระกูลกู้ แต่ครัฟฟ์ก็ไม่เคยให้​คำตอบที่ชัดเจน

เดิมทีเหอลี่หัวและคนอื่นๆคิดจะขอโทษโดยการให้เป็นเงินสด แต่คิดไม่ถึงว่าทันทีที่เจอหลี่โม่ยังไม่ทันได้พูดอะไร ครัฟฟ์ก็โค้งคำนับให้​กับหลี่โม่ก่อนแล้ว

แบบนี้ไม่ธรรมดาแน่ เบื้องหลังของหลี่โม่ต้องใหญ่โตแน่นอน ไม่ได้ยินที่ครัฟฟ์บอกว่ามีผู้รู้ที่ยิ่งใหญ่นำพาเขามาเหรอ!

กู้หยุนหลันมองหลี่โม่อย่างงุนงง จิตใจมึนงงเล็กน้อย คิดไม่ตกว่าหลี่โม่กับผู้รู้ที่ครัฟฟ์พูดถึงมีความเกี่ยวข้องกันยังไง

หลี่โม่พยักหน้าเล็กน้อย ถือเป็นการตอบรับครัฟฟ์

ลู่เจี้ยนปินได้สติกลับมาก่อน เดินมายิ้มแล้วพูดว่า:“สวัสดีครับคุณหลี่ ผมทนคำอ้อนวอนพวกเหล่าเหอไม่ไหว จนปัญญาเลยต้องนำพาพวกเขามาขอโทษคุณหลี่ ขอคุณหลี่ได้โปรดให้​อภัยพวกเขาด้วยเถิด “

“พวกเราสั่งสอนลูกได้ไม่ดี ตามใจมากเกินไป แล้วยังฝันเฟื่องคิดที่จะแก้แค้นให้พวกเขา ทั้งหมดคือความผิดของพวกเรา คุณหลี่ได้โปรดยกโทษให้พวกเราด้วย”

เหอลี่หัวพูดจบก็พานักลงทุนอสังหาริมทรัพย์ทุกคนโค้งคำนับขอโทษหลี่โม่

ซีเหมินจื้อเผิงยิ่งมองยิ่งโกรธ​ คิดว่านี่คือแผนของหลี่โม่ที่ใช้มาฉีกหน้าเขา

“ตระกูลกู้พวกคุณนี่เจรจาการเซ็นสัญญายังไง? ความแคร่งขรึมในการทำธุกิจมีบ้างไหม!”

กู้เจี้ยนกั๋วไม่กล้าลังเล หน้าเข้มแล้วพูดกับพวกเหอลี่หัวว่า:“ทุกคน ได้โปรดออกไปก่อน อย่ารบกวนการเจรจาระหว่างทางเรากับท่านประธานซีเหมิน พวกคุณจะขอโทษหลี่โม่ไร้ประโยชน์นั้น ก็รอให้ทางเราเจรจาเซ็นสัญญาเสร็จค่อยว่ากัน”

ครัฟฟ์ยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย อมยิ้มแล้วยื่นมือไปหาผู้ช่วยเขา

ผู้ช่วยรีบไปหยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋า แล้ววางไว้ในมือของครัฟฟ์

“คุณหลี่ผู้น่าอัศจรรย์ ซีเหมินดูหมิ่นท่านมาก ได้โปรดให้ผมได้มีโอกาสสั่งสอนเขาที ท่านผู้รู้ที่ยิ่งใหญ่ได้กล่าวไว้แล้วว่า ขอแค่ผมช่วยท่านสั่งสอนซีเหมิน ก็จะมีเรื่องโชคดีเกิดขึ้นกับบริษัทเหิงฮุยแน่นอน”

ครัฟฟ์พูดพร้อมก้มตัวเล็กน้อย

ดวงตาของซีเหมินจื้อเผิงแดงกํ่าขึ้นมาทันที จะให้​หลี่โม่คุกเข่าลงยังไม่ทันสำเร็จ คู่แข่งขันของตัวเองก็โผล่ออกมาช่วยหลี่โม่ ทำให้ซีเหมินจื้อเผิงทนไม่ไหวแล้ว “ครัฟฟ์! นายไอ้คนสารเลว​กับหลี่โม่คนไร้ประโยชน์นี่สมคบคิดกัน มันช่างน่าอับอายขายหน้าจริงเชียว คนโง่อย่างนายยังคิดที่จะมายั่วยุฉัน ในงานประมูลเดือนหน้านี้ บริษัทเหิงฮุยของพวกนายแม้แต่เม็ดข้าวสารก็จะไม่ได้ติดมือไป!”

ครัฟฟ์มองซีเหมินจื้อเผิงที่โกรธจนบ้าคลั่ง ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ ผมว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว ไม่ได้เก็บกลับสักเม็ดนั้นคือพวกคุณ ผมเข้าใจความหมายของท่านผู้รู้ที่นำพาผมมาแล้วว่า คุณหลี่ก็คือผู้มีพระคุณของบริษัทพวกเรา”

หลังพูดจบครัฟฟ์ก็โยนเอกสารในมือให้กับซีเหมินจื้อเผิง:“คุณลืมตาโตๆดูให้ดี นี่คือผลการตรวจสอบว่าอาหารเสริมของพวกคุณมีสารก่อมะเร็งที่เกินมาตรฐาน”

“เป็นไปไม่ได้”

ซีเหมินจื้อเผิงคำรามแล้วหยิบเอกสารขึ้นมา ดูไปได้สองบรรทัด สีหน้าซีเหมินจื้อเผิงซีดเซียวทันที

“พวกนาย นี่คือการใส่ร้าย บริษัทเหิงฮุยของพวกนายต้องทำอะไรแน่! ไว้ฉันตรวจพบความจริงเมื่อไหร่ จะทำให้ชื่อเสียงพวกนายป่นปี้ไป!”

ซีเหมินจื้อเผิงหยิบเอกสารในมือแล้วลุกขึ้นยื่น ไม่ได้สนใจบาดแผลที่โดนยิงบนต้นขา รีบเดินออกไป

รีบกลับไปแก้ไขปัญหาฉุกเฉินที่เกิดขึ้นสำคัญกว่า หากไม่แก้ไขปัญหานี่ให้ดี บริษัทของซีเหมินจื้อเผิงเป็นต้องจบสิ้นแน่

ลูกน้องของซีเหมินจื้อเผิงรีบตามไปกันอย่างเร่งรีบ

กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่นๆตกตะลึง เจรจาการเซ็นสัญญาอยู่ดีๆทำไมมันกลับตาลปัตรแบบนี้ไปได้

“ท่านประธานซีเหมิน ท่านรอก่อน การเจรจาการเซ็นสัญญาของเรายังไม่เสร็จเลย!”

กู้ซิงเว๋ยรีบวิ่งตามออกไป

ซีเหมินจื้อเผิงถลึงตามองกู้ซิงเว๋ยที่วิ่งไล่ตามมาอย่างโกรธ​เกรี้ยว​:“ยังจะเจรจาอะไรอีก บริษัทผมเกิดปัญหา รอจัดการเรื่องนี้เสร็จเรียบร้อย​ก่อนแล้วค่อยมาเคลียร์เรื่องหลี่โม่ไร้ประโยชน์นั้น”

“ครั้งหน้าถ้าพวกนายไม่สามารถทำให้หลี่โม่ไร้ประโยชน์นั้นคุกเข่าให้กับผม ก็ไม่ต้องคิดที่จะมาเจรจาการเซ็นสัญญาอีกต่อไป!”