ฉู่จงเทียนจ้องรถบรรทุกข้างหน้าอย่างละเอียด จากนั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “สั่งออกไปว่าให้รถข้างหลังเร่งความเร็วขึ้นไปขวางไว้ ถ้าขวางไม่ได้ก็ชนซะ ถ้าคันเดียวขวางไม่ได้ก็ใช้สองคัน!”
“ครับ”
ลูกน้องรีบแจ้งทันที
ฉู่จงเทียนมองไปเลนที่อยู่ข้างๆ เขาเห็นรถของกู้หยุนหลันจอดอยู่ และรถบรรทุกคันที่ขับอยู่ข้างหน้าสุดกำลังพุ่งไปที่รถของกู้หยุนหลันที่จอดอยู่ข้างทาง
“ซวยเลว!”
ฉู่จงเทียนสบถออกมา จากนั้นเขาจึงตวาดออกมา “ขับรถพุ่งเข้าไปเร็วๆ หยุดรถบรรทุกคนนั้นให้ได้!”
“หา?”
คนขับรถอึ้งไป เพราะเขาไม่เข้าใจว่าฉู่จงเทียนต้องการให้เขาพุ่งเข้าไปชนหรือจะให้รถคันข้างหลังพุ่งเข้าไปชน
“หาอะไรเล่า! รีบขับเร็วๆ เหยียบคันเร่งให้สุดเลย!”
ตอนนี้ดวงตาของฉู่จงเทียนแดงก่ำและตวาดใส่คนขับรถ
“ท่านเทียนใจเย็นก่อนนะครับ คนสูงศักดิ์อย่างท่าน ทำไมจะต้องเสี่ยงอันตรายด้วย ให้รถคันข้างหลังไปขวางเถอะครับ”
ลูกน้องพูดกล่อมด้วยสีหน้าลำบากใจ ถ้าชนรถบรรทุกจริงๆ ฝั่งที่เขานั่งจะถูกชนหนักที่สุด
“ใจเย็นกับผีอะไร คนสูงศักดิ์อย่างท่านอะไรกัน แต่ถ้าคุณหลี่เป็นอะไรไป อย่าว่าแต่ฉันเลย ครอบครัวของพวกแกทุกคนจะต้องตายตามคุณหลี่ไปด้วย! ถ้าไม่อยากตายทั้งครอบครัว ตอนนี้ก็ต้องทำให้เต็มที่!”
คำพูดของฉู่จงเทียนทำให้ลูกน้องตกใจ ทั้งสองไม่คิดว่าเรื่องจะเกิดขึ้นตรงหน้า
คนขับรถกัดฟัน เพื่อชีวิตของคนในครอบครัว เขาต้องสู้จนขาดใจ ไม่งั้นจะต้องตายทั้งครอบครัว
“ท่านเทียนนั่งให้ดีนะครับ พวกนายรัดเข็มขัดให้ดี”
คนขับรถเหยียบคันเร่งจนสุด รถเบนซ์พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว หน้าปัดเลขไมล์รถพุ่งไปจนถึงขีดสูงสุด
รถเบนซ์เลี้ยวอย่างงดงาม และขับอยู่ระหว่างรถบรรทุกกับรถของกู้หยุนหลัน
เมื่อเข้าใกล้รถบรรทุก คนขับรถของฉู่จงเทียนหักพวงมาลัย รถเบนซ์จอดขวางอยู่กลางถนน
เมื่อโจรเห็นรถเบนซ์จอดขวางทาง เขาไม่เพียงแต่จะไม่จอด แถมยังเร่งความเร็วขึ้นอีก
“ตายซะเถอะ ตายให้หมด!”
สีหน้าของโจรโหดเหี้ยม สองมือกำพวงมาลัยแน่นและขับพุ่งชนรถเบนซ์ของฉู่จงเทียน
ปัง!
เสียงชนดังสนั่น รถเบนซ์ยุบลงไปเป็นทางยาว ส่วนรถบรรทุกขนาดใหญ่ยังคงชนรถเบนซ์ต่อไปเรื่อยๆ
ด้านล่างของส่วนหน้ารถบรรทุกยุบลงไป ส่วนที่ยุบลงไปทำให้โจรไม่สามารถเหยียบคันเร่งได้
กู้หยุนหลันมองรถที่ชนอยู่ข้างนอกหน้าต่างด้วยความตกตะลึง เมื่อกี้เห็นรถบรรทุกขับเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง กู้หยุนหลันตกใจและคิดว่าต้องตายแน่ๆ
แต่จู่ๆ ก็มีรถเบนซ์ขับเข้ามาขวางหน้ารถบรรทุก
“นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น นี่มันบ้าอะไรกัน”
กู้หยุนหลันพูดพึมพำ ตอนนี้สมองของเธอสับสนไปหมด
หลี่โม่เงยหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง เขาเห็นรถเบนซ์ที่คุ้นเคยของฉู่จงเทียน และมองรถบรรทุก เขามองผ่านกระจกรถบรรทุกเข้าไป หลี่โม่เห็นสีหน้าอันโหดเหี้ยมของคนขับรถ
นี่มีการวางแผนมา จงใจที่จะพุ่งเป้ามาที่เขา หลี่โม่แน่ใจว่ากำลังมีคนเล่นงานเขา
ในเมื่อมาเพื่อเล่นงานเขา เพราะฉะนั้นจะต้องไม่ได้มีแค่รถบรรทุกคันนี้ มันมีคันที่สองคันที่สามแน่นอน รวมไปถึงศัตรูอีกมากมาย
“รีบลงจากรถและรีบออกไปจากที่นี่”
“ลงรถงั้นเหรอ”
กู้หยุนหลันงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง เธอคิดว่าตอนนี้ในรถปลอดภัยที่สุด
“เร็วๆ”
หลี่โม่ยื่นมือไปเปิดประตูรถและผลักกู้หยุนหลันออกไปข้างนอก
เมื่ออยู่ในสถานการณ์คับขัน หลี่โม่เริ่มมีแรงขึ้นมาไม่น้อย ถึงจะดูอ่อนแรง แต่ก็ไม่เท่าก่อนหน้านี้
กู้หยุนหลันรีบลงจากรถ เธอหันมาช่วยประคองหลี่โม่ให้ลงมาด้วย
ภายในรถเบนซ์ คนขับกับลูกน้องหัวแตกจนเลือดอาบและสลบไป ส่วนฉู่จงเทียนรู้สึกมึนหัว เหมือนวิญญาณจะหลุดออกจากร่าง
ฉู่จงเทียนอดทนกับความเจ็บปวดที่ศีรษะและหยิบมือถือขึ้นในมือของลูกน้องขึ้นมา เขาส่งข้อความเสียงออกไปว่า “สกัดรถบรรทุกเอาไว้ ให้ตายยังไงก็ต้องหยุดมันเอาไว้ให้ได้!”
“รับทราบครับท่านเทียน พวกเราจะพยายามสกัดเอาไว้ให้ได้ครับ!”
เมื่อเห็นฉู่จงเทียนเสียสละขนาดนี้ ลูกน้องต่างพากันฮึกเหิม ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไมฉู่จงเทียนถึงทำขนาดนี้ แต่เจ้าพ่อทำถึงขนาดนี้ พวกลูกน้องก็ไม่จำเป็นต้องถามอะไรอีก และทำตามคำสั่งอย่างเต็มที่
พวกลูกน้องที่ยังมีความลังเลในตอนแรก ตอนนี้พวกเขาเหยียบคันเร่งพุ่งเข้าไปหารถบรรทุกข้างหน้าอย่างไม่มีความลังเลอีกแล้ว
หลังจากที่ถูกชน โจรที่อยู่ภายในรถบรรทุกขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด เมื่อพยายามจะเหยียบคันเร่งก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่เท้า
โจรรู้ว่าเท้าของตัวเองน่าจะโดนชนจนหัก คิดอยากจะขับรถพุ่งเข้าไปชนเป้าหมายก็ทำไม่ได้แล้ว จึงทำได้เพียงส่งงานที่เหลือให้เพื่อนในทีมทำต่อ
โจรสะกดกลั้นความเจ็บปวดแล้วหยิบมือถือขึ้นมา “ฉันโดยรถเบนซ์คันหนึ่งขวางไว้ ตอนนี้ขาฉันหัก ฉันขับรถชนต่อไม่ได้อีกแล้ว พวกนายรีบมาช่วยเร็วๆ”
“รับทราบ ฉันจะรีบเข้าไปชนไม่ให้เหลือซาก!”
รถบรรทุกคันที่สองเร่งความเร็วขึ้น เตรียมที่จะพุ่งเข้าไปชนรถของกู้หยุนหลันต่อ แต่เมื่อรถบรรทุกคันที่สองเร่งความเร็ว กลับเห็นรถขนสินค้าหลายคันขับตามมาข้างหลังและด้านข้าง
“ไอ้เวรเอ๊ย ทำไมถึงมีรถเยอะขนาดนี้!”
โจรสบถออกมาแล้วทุบพวงมาลัยรถ และขับแซงรถขนสินค้าที่อยู่ด้านข้าง
ลูกน้องของฉู่จงเทียนที่ขับรถขนสินค้าเห็นโจรบ้าบิ่นขนาดนี้ พวกเขาโมโหขึ้นมาทันที และขับรถชนรถบรรทุกโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ตู้มๆๆๆ
เสียงชนดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง รถขนสินค้าแต่ละคันชนเข้ากับรถบรรทุก หลังจากที่ชนติดต่อกัน สุดท้ายก็ทำให้รถบรรทุกหยุดลงได้
เมื่อได้ยินเสียงรถชนกันอย่างต่อเนื่อง กู้หยุนหลันใจเต้นแรง เธอเห็นรถบรรทุกโดนรถขนสินค้าหลายคันขวางเอาไว้ สีหน้าของเธอเริ่มดีขึ้นมาเล็กน้อย
“หลี่โม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
“ไม่ต้องตกใจ ไม่มีอะไรแล้ว”
หลี่โม่จับมือของกู้หยุนหลันเอาไว้แน่น เขาจูงเธอเดินไปที่รถเบนซ์
เมื่อเปิดประตูหลังของรถเบนซ์ ร่างกายส่วนบนของฉู่จงเทียนยังโงนเงนไปมา อาการมึนหลังจากที่รถชนทำให้ฉู่จงเทียนทรมาน
เขาอดทนกับความทรมานแล้วหันไปมองหลี่โม่ ฉู่จงเทียนฝืนยิ้มออกมา ยิ้มของเขาดูทรมานกว่าการร้องไห้เสียอีก
“ยังถือว่าพวกเรามาทันเวลานะครับคุณหลี่”
“อืม นายลำบากแย่”
เอี๊ยดๆๆ
เสียงเบรกดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง รถขนสินค้าจอดอยู่รอบๆ ลูกน้องของฉู่จงเทียนลงมาจากรถ และล้อมรถเบนซ์กับหลี่โม่เอาไว้
“ท่านเทียนไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ”
ลูกน้องคนหนึ่งมองฉู่จงเทียนอย่างเคร่งเครียด
ปัง!
ฉู่จงเทียนยังไม่ทันได้พูดอะไร เสียงปืนดังขึ้นมา ลูกน้องคนหนึ่งถูกยิงจนล้มลง
