“คุณรู้เรื่องก็พูดมา เร็วเข้า”
คางเหวินซิงบีบคั้นอย่างวิตกกังวล
“ผมได้ยินมาว่าหลี่โม่เป็นไอ้ไร้ประโยชน์ที่มีชื่อเสียงของเมืองฮ่าน เป็นลูกเขยของตระกูลกู้ระดับสามเมืองฮ่าน แต่ดูเหมือนว่าช่วงนี้หลี่โม่จะพลิกฟื้นขึ้น นั่นพวกเราไม่ใช่ว่าจะไม่ไปงานเลี้ยงที่โรงกลั่นเหล้าองุ่นหรือ ว่ากันว่าในงานเลี้ยงที่โรงกลั่นเหล้าองุ่นหลี่โม่ตบหน้าคุณชายสามตระกูลหลิน”
“คุณชายสามหลิน?”
คางเหวินซิงตกตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นนึกย้อนกลับฉากที่เห็นเมื่อครู่ เหมือนศพที่อยู่ในเหตุรถชน มีคนหนึ่งที่เหมือนคุณชายสามมาก
หลี่โม่ฆ่าคุณชายสามหลิน? ที่รักของฉัน!
คางเหวินซิงปล่อยไอความเย็นออกมาจากแผ่นหลัง รู้สึกว่าตนเองเกือบเข้าไปร่วมในวังวนขนาดใหญ่เข้าให้แล้ว เพียงรู้เรื่องแบบนี้ นั่นมันต้องไม่จบลงด้วยดีแน่
“แม่ฉันเถอะ ดูเหมือนว่าเมื่อครู่ที่เทพรถหลี่ฆ่าคุณชายสามหลิน ผมที่เห็นน่าจะศพของคุณชายสามหลิน เรื่องนี้ผมควรจะจัดการยังไงดี”
คางเหวินซิงตื่นตระหนกอกสั่นขวัญหายไปหมด
“พี่คาง คุณไม่ดูผิดไปใช่ไหม ข้างๆ ตัวคุณชายสามหลินล้วนมีแต่คนระดับสูง ต่อให้อยากตายก็ไม่ง่ายเลย แต่หลี่โม่คนนี้……พวกเราน่าจะฟังรอบๆ อีกทีนะ ถ้าเขามีพลังที่ใช้อำนาจบาตรใหญ่อย่างไม่มีเหตุผลจริงๆ พวกเราไปเกาะต้นขาเขาไว้ถือเป็นเรื่องดี”
“ใช่ มีสุขก็มีทุกข์ได้ มีทุกข์ก็มีสุขได้เช่นกัน ชายชราสูญเสียม้า แต่กลับเป็นโชคอันยิ่งใหญ่ ไม่แน่ว่าเรื่องนี้อาจเป็นเรื่องใหญ่ที่ดี ขึ้นอยู่กับเราเลือกอย่างไรแล้ว เป็นไปได้ควรจะแสวงหาความโชคดีและหลีกเลี่ยงอันตราย”
พวกคนรวยที่อายุน้อยพูดสองคำ คางเหวินซิงเกาหัว พูดด้วยใบหน้าขมขื่น “เรื่องวันนี้ผมจะลืมมันทุกอย่าง แต่ต้องอย่าหลุดปากพูด ไม่อย่างนั้นถ้าเกิดเรื่องพวกเราทั้งหมดต้องจบสิ้นแล้ว”
“พี่คางคุณวางใจเถอะ พวกพี่น้องทุกคนล้วนแต่เป็นคนดี ต้องไม่ปากพล่อยแน่”
“มันจบแล้ว ผมครุ่นคิดแล้วครุ่นคิดอีกว่าจะทำยังไง”
คางเหวินซิงนั่งยองๆ อยู่บนขอบถนน ดึงบุหรี่ออกและสูบอย่างฉุนเฉียว ครุ่นคิดอย่างเด็ดเดี่ยวว่าจะคุ้มครองหลี่โม่ที่อยู่ด้านล่างตึก
สูบบุหรี่เสร็จคางเหวินซิงไปที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ เพื่อซื้ออาหารและเครื่องดื่มมาไว้ในรถ ขับรถไปที่บ้านหลี่โม่
……
จี๋เสียงที่แกล้งตายในรถเบนซ์ธุรกิจ แกล้งแล้วแกล้งอีก รอจนสงบนิ่งไม่มีคนแล้ว จากนั้นจึงโผล่ออกมาจากรถเบนซ์ธุรกิจอย่างระมัดระวัง
โผล่หัวออกมาจากรถและมอง เห็นว่ารอบๆ ว่างเปล่าไม่มีคนแม้แต่คนเดียว จี๋เสียงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ออกจากรถเดินไปที่ข้างๆ ศพของคุณชายสามและลุงเป้า มองไปที่ทั้งสองคนที่เย็นไปแล้ว จี๋เสียงในใจรู้สึกตื่นตระหนก
ควรทำยังไงดี?
จี๋เสียงในใจสั่นไหว
การวิ่งไปตามทางตรงๆ นั้นง่าย แต่ไม่ไปรายงานให้ตระกูลหลิน จี๋เสียงรู้สึกว่าไม่ช้าก็เร็วตนเองจะต้องถูกตระกูลหลินจับได้
“ช่างเถอะ ความเป็นความตายล้วนเป็นหนึ่งดาบ ยังไงก็ต้องรายงานให้ตระกูลหลินสักหน่อย”
จี๋เสียงสูบบุหรี่เพื่อสงบสติอารมณ์ลงอีกหน่อย หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาหัวหน้าพ่อบ้านตระกูลหลิน
“สวัสดีครับ ลุงอู๋ ผมคือจี๋เสียง คุณชายสามเขา เขาตายแล้วครับ”
จี๋เสียงพูดเสียงสั่นเครือ
“อะไรนะ? เกิดเรื่องอะไรขึ้น? คุณชายสามตายได้ยังไง! พวกคุณตั้งหลายคนมัวทำอะไรกัน!”
ลุงอู๋คำรามอย่างโมโห
คุณชายสามหลินจู่ๆ ก็ตาย ความคิดแรกของลุงเป้าคือถูกคู่แข่งลอบทำร้าย เนื่องจากตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญของการเลือกกำหนดอนาคตในตระกูล การลงมืออะไรสักอย่างเพื่อลอบสังหารคู่แข่ง ต่างถือเป็นธรรมเนียมปกติ
“พวกเรา พวกเราคนเยอะก็ไม่มีประโยชน์ คุณชายสามไปยั่วยุคนที่ดุร้ายเข้า แม้แต่ลุงเป้าก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ สุดท้ายที่ลุงเป้าเชิญศิษย์น้องเฉียนเปิดตามาก็ไม่มีประโยชน์เลย”
“แมร่ง! มันเป็นใคร เป็นใครที่ฆ่าคุณชายสาม!”
ลุงอู๋ถามเสียงแข็ง
“ดูจากรูปแบบของที่เกิดเหตุเป็นคุณชายสามและลุงเป้าฆ่ากันเอง ตอนที่ผมแกล้งตาย ดูเหมือนว่าลุงเป้าพยายามที่จะเอาชีวิตรอด หลี่โม่ขอให้ลุงเป้าฆ่าคุณชายสามแล้วจะปล่อยลุงเป้าไป ลุงเป้าจึงลงมือกับคุณชายสาม สุดท้ายทั้งสองก็ตายด้วยกัน”
ลุงอู๋ฟังอย่างยุ่งเหยิง นึกถึงภาพเหตุการณ์นั้นไม่ออก คุณชายของตระกูลหลินผู้สง่างาม คิดไม่ถึงว่าจะถูกบอดี้การ์ดของตนเองฆ่าตาย
“ถ่ายรูปสถานที่เกิดเหตุไว้ จากนั้นบันทึกเรื่องราวตั้งแต่ต้นเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างชัดเจน เรื่องใหญ่แบบนี้จะต้องแจ้งแก่เหล่าผู้อาวุโสแห่งตระกูล”
“ครับ ผมจะถ่ายเดี๋ยวนี้ เอ่อ คุณช่วยส่งคนมาที่นี่เร็วๆ หน่อยได้ไหม ผมกลัวที่นี่มาก”
“ไร้ประโยชน์!ส่งพิกัดมา ฉันจะส่งคนไปเก็บศพเดี๋ยวนี้!”
จี๋เสียงวางสาย จากนั้นส่งพิกัดไปให้ลุงอู๋ หยิบโทรศัพท์เริ่มถ่ายรูป เขียนก่อนและหลังเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น
หลังจากลุงอู๋ดูรูปภาพและอ่านเรื่องราวที่เกิดขึ้น คิ้วขมวดแน่น เรื่องราวทั้งหมดดูไม่เหมือนการหักหลัง มันเหมือนคุณชายสามยินดีสัมผัสโดนแผ่นเหล็กอย่างเต็มใจ มอบความตายให้ชีวิตตนเอง
“นี้มันแมร่ง หาคนมาสอบถาม ช่างเถอะ รีบรายงานผู้อาวุโสแห่งตระกูลเถอะ”
ลุงอู๋กัดฟันโทรออก แจ้งเหล่าผู้อาวุโสแห่งตระกูลเรื่องการตายของคุณชายสาม
เหล่าผู้อาวุโสแห่งตระกูลตื่นขึ้นทีละคน ต่างระงับความโกรธที่ถูกปลุกตื่นขึ้นกลางดึก รีบไปที่ห้องโถงใหญ่เพื่อหารือเกี่ยวกับสถานการณ์
ผู้นำตระกูลตระกูลหลินหลินเจิ้งหนานนั่งตำแหน่งประธาน พูดอย่างเศร้าโศก “เจ้าสามตายแล้ว ลุงอู๋คุณเห็นว่ายังไง”
“ท่านผู้นำ ผมคิดว่าดูไม่เหมือนมีคนยุยงเลย หลี่โม่คนนั้นร้ายกาจพอตัว ตามล่าฆ่าคนบนถนน บีบบังคับลุงเป้าให้ฆ่าคุณชายสาม ตอนตอบกลับคุณชายสามใช้ปืนฆ่าลุงเป้า และทั้งสองก็ตายพร้อมกัน”
ลุงอู๋พูดใจความสำคัญของเรื่องราว หลีกเลี่ยงเหตุผลการตายอย่างกะทันหันและน่าสลดใจทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ของคุณชายสาม
“หลี่โม่? นั่นเป็นสิ่งใดกัน เมืองฮ่านไม่มีใครมีอำนาจบาตรใหญ่อะไรแบบนี้เลย ทำไมจู่ๆ มีลูกแมวลูกหมาตัวหนึ่งที่สามารถฆ่าลูกสามฉันได้!”
หลินเจิ้งหนานพูดอย่างโกรธเคือง
“ผู้นำใจเย็น หลี่โม่ไม่เคยมีชื่อเสียงมาก่อน แต่เมื่อเร็วๆ นี้ทำเรื่องใหญ่ขึ้นหลายเรื่อง ว่ากันว่างานแข่งขันมวยดำสากลที่จัดในเมืองฮ่าน ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับหลี่โม่ไม่น้อย ผู้สนับสนุนของงานแข่งขันมวยดำสากล ขอให้หลี่โม่เป็นตัวแทนเมืองฮ่านเข้าร่วมรอบไวด์การ์ด นี่ก็สะท้อนให้เห็นว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหลี่โม่ไม่เลวเลย”
ลุงอู๋พูดข้อมูลที่พึ่งตรวจสอบเมื่อครู่ รู้สึกว่าระดับความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหลี่โม่จะต้องไม่ธรรมดาแน่ คนธรรมดาไม่สามารถเข้าร่วมงานแข่งขันมวยดำสากล
สีหน้าหลินเจิ้งหนานเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แม้ตระกูลหลิงถือว่าค่อนข้างมีอำนาจ แต่เทียบไม่ได้กับอำนาจเหล่านั้นของเบื้องหลังงานแข่งขันมวยดำสากลช่องว่างของทั้งสองเป็นเหมือนมดกับช้าง
“เข้าร่วมงานแข่งขันมวยดำสากล? อย่างนั้นมีอำนาจจริงๆ แต่เรื่องที่ฆ่าลูกชายของฉันไม่สามารถปล่อยไปแบบนี้ได้ ถ้าเขาตายในงานแข่งขันมวยดำสากลก็ไม่สามารถว่าอะไรได้แล้ว หากเขาบังเอิญรอดมาได้ อย่างนั้นฉันก็จะทำให้เขาตายแน่นอน!”
“ผู้นำ ไม่อย่างนั้นผมส่งคนไปติดตามหลี่โม่ก่อน รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและนิสัยประจำวันสักเล็กน้อย” ลุงอู๋ก้มศีรษะลงแล้วพูด
“ไปเตรียมการเถอะ นอกจากนี้จองห้องมวยดำสากลด้วย แต่เมื่อไหร่ที่มีการแข่งขันของหลี่โม่ฉันจะไปดูด้วยตาตนเอง!”
หลินเจิ้งหนานหมายน้ำบ่อหน้าต้องการดูหลี่โม่ถูกตีตาย หากคนของการแข่งขันมวยดำตีหลี่โม่ไม่ตาย เขาก็จะลงมือฆ่าหลี่โม่ตายตัวตนเองหลังจากจบการแข่งขัน โดยสรุปไม่สามารถปล่อยให้ลูกชายของตนเองตายด้วยน้ำมือหลี่โม่โดยเปล่าประโยชน์
