บทที่ 54 ฉันไม่เห็นด้วย
ซุบซิบๆ!
ทันใดนั้นในห้องประชุมก็เกิดเสียงซุบซิบนินทาขึ้นทันที!
ทุกคนต่างจ้องไปที่สัญญาที่อยู่ในมือของกู้หยุนหลัน ต่างก็ประหลาดใจ
ใบหน้าของกู้ซิงเว๋ยมืดมัว แล้วขี้นิ้วตะโกนไปที่กู้หยุนหลัน “เธอพูดมั่ว!อย่างเธอจะได้สัญญาฉบับใหม่มาได้ยังไง?ในมือเธอจะต้องเป็นของปลอมแน่!”
กู้หยุนหลันหันหน้าไป มองกู้ซิงเว๋ยอย่างเย็นชา “ปลอมไม่ปลอม แค่ดูก็น่าจะรู้แล้วนี่?”
“เอามานี่ ให้ฉันดูหน่อย”
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้พูด ในสายตามีความสงสัยและความตื่นเต้น
ที่เขาสงสัยคือทำไมกู้หยุนหลันถึงได้สัญญาฉบับใหม่จากบริษัทรุงคางมารวดเร็วขนาดนี้
ที่เขาตื่นเต้นคือถ้าเป็นสัญญาฉบับใหม่จริงๆ บริษัทวินเซิงก็มีอนาคตแล้ว!
กู้หยุนหลันยื่นสัญญาให้คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้อย่างเคารพ เขารับไป เปิดดูอย่างละเอียด ใบหน้าก็แสดงออกถึงความดีใจมากขึ้น “ดี! ดีๆๆ นี่เป็นสัญญาฉบับใหม่จริงๆ หยุนหลัน ลำบากเธอแล้ว เธอเป็นหลานสาวที่ดีของฉันจริงๆ!”
ตอนนี้คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้มีความสุขมาก ได้สัญญาฉบับใหม่มาแล้ว อย่างนั้นก็ไม่ต้องกังวลถึงกำไรในอีกหนึ่งปีนี้แล้ว
ไม่แน่ครั้งนี้ บริษัทวินเซิงของตระกูลกู้ อาจจะสามารถพุ่งสู่หนึ่งในสิบของธุรกิจบริษัทยาในเมืองฮ่านก็ได้!
ถึงตอนนั้น ฐานะของตระกูลกู้ในเมืองฮ่าน ก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย!
กู้ซิงเว๋ยพุ่งเข้ามาแล้วรีบพูดว่า “คุณปู่ ท่านอย่าถูกคนอย่างกูหยุนหลันหลอกสิ เวลาสั้นขนาดนี้ เธอจะเอาสัญญาฉบับใหม่กับบริษัทรุงคางมาได้ยังไง สัญญาฉบับนี้ ผมว่าต้องเป็นของปลอมแน่นอน!”
“ใช่ ของปลอม! คุณปู่คะ ท่านอย่าได้ถูกกู้หยุนหลันหลอกเชียวนะ!”
ในตอนนี้กู้ชิงหลินก็แสดงตัว รีบพูดอย่างร้อนรน
ตอนแรก เธอยังคอยดูเรื่องสนุกรอให้กู้หยุนหลันถูกไล่ออกจากบริษัทแล้วจะไปเยาะเย้ยเธอ
แต่ว่าใครจะไปคิดว่าเธอจะสามารถเอาสัญญาฉบับใหม่มาได้
“ใช่แล้ว ท่านประธาน เวลาสั้นแค่นี้จะเอาสัญญาฉบับใหม่จากบริษัทรุงคางมา มันเป็นไปไม่ได้ สัญญาฉบับนี้ ผมว่ายังคงต้องตรวจสอบว่าจริงหรือปลอม”
“ใช่แล้ว ท่านประธาน พวกเราดูให้ละเอียดก่อนดีกว่า”
ตอนนี้พวกตำแหน่งใหญ่ในบริษัทต่างก็ออกความคิดเห็น
กู้ซิงเว๋ยยิ้ม เผยรอยยิ้มดุร้าย หันหน้าไปพูดกับกู้หยุนหลัน “กู้หยุนหลัน เธอรู้ผลของการทำสัญญาปลอมมั้ย?เรื่องนี้ ถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผย คนที่ไม่ซวยไม่ใช่แค่เธอ แต่ทั้งตระกูลกู้!ฉันแนะนำให้เธอสารภาพมาซะตั้งแต่ตอนนี้”
ในใจกู้ซิงเว๋ยเชื่อมั่นมากว่ากู้หยุนหลันเอาสัญญาปลอมมาหลอกลวงทุกคน
เพราะว่าตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ คนที่เขาส่งไปเฝ้าที่บริษัทรุงคางบอกว่าไม่เคยเห็นกู้หยุนหลันไป
ดังนั้น สัญญาฉบับนี้จะมาจากไหน?
ต้องเป็นของปลอมแน่นอน!
และแล้ว
กู้หยุนหลันหัวเราะเบาๆ ใบหน้าเย็นชา ขมวดคิ้วแล้วพูด “กู้ซิงเว๋ย นายอยากให้สัญญาฉบับนี้เป็นของปลอมขนาดนั้นเลยหรอ?”
คำพูดนี้ทำให้กู้ซิงเว๋ยเถียงไม่ออก “เธอ! เธอหมายความว่ายังไง?”
สีหน้าคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้อึมขรึม จับไม้เท้ากระแทกพื้นแล้วพูด “พอแล้วๆ ในเมื่อพวกเธอสงสัยสัญญาฉบับนี้ โทรศัพท์ไปถามก็ได้แล้วไม่ใช่หรอ”
“ใช่ๆๆ!”
กู้ซิงเว๋ยรีบพูด “พวกผมจะโทรฯเดี๋ยวนี้”
พูดจบ กู้ซิงเว๋ยก็หันหลัง ใช้สายตาที่แฝงความดุร้ายจ้องไปที่กู้หยุนหลัน “เธอก็แสดงไปเถอะ ฉันจะคอยดู พอโทรฯสายนี้ออกไปแล้วเธอจะทำยังไง!”
ไม่นาน คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็โทรหาบริษัทรุงคาง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ฮัลโหล ใช่หรุงปิน ประธานหรุงรึเปล่า?อ้อๆ สวัสดีครับๆ ฉันเป็นประธานของบริษัทวินเซิง และก็เป็นหัวหน้าครอบครัวของตระกูลกู้ ฉันชื่อกู้หงไท่ ครั้งก่อนเราเคยเจอกันที่งานเลี้ยงประจำปีของตระกูลกู้”
“ฮะๆ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้นี่เอง คุณมีเรื่องอะไรรึเปล่า?”อีกด้าน หรุงปินมองไปยังหลี่โม่ที่นั่งดื่มน้ำชาบนโซฟา แล้วถาม
“คืออย่างนี้ครับประธานหรุง พวกเราได้รับสัญญาฉบับใหม่กับบริษัทคุณ อยากจะยืนยันความเป็นจริงสักหน่อย”คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้พูดด้วยน้ำเสียงอย่างเคารพและจริงใจ
“สัญญาฉบับนั้นเป็นของจริง คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ ยังมีเรื่องอื่นอีกมั้ยครับ?”หรุงปินถามกลับ
คุณปู่ตกใจไปชั่วครู่ แล้วรีบพูดอย่างตื่นเต้น “ไม่มีแล้วครับๆ ขอบคุณบริษัทคุณที่เชื่อมั่นในบริษัทวินเซิงของเรา การร่วมธุรกิจกันครั้งนี้ ทางเราจะใช้ความพยายามอย่างหนักครับ…”
พูดจบประโยคแล้วคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็รอให้อีกฝ่ายวางสายก่อนถึงจะวางโทรศัพท์ลง
ภาพนี้ทำให้คนในห้องประชุมถึงกับมึนงง
กู้ซิงเว๋ยรีบร้อนมาก รีบถามว่า “คุณปู่ สัญญาเป็นของปลอมใช่มั้ยครับ?ผมจะไล่กู้หยุนหลันออกไปตั้งแต่ตอนนี้เองครับ!”
พูดจบเขาก็พูดต่อว่า “รปภ. จับกู้หยุนหลันโยนออกไป แล้ว……”
ปัง!
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ฟาดมือลงกับโต๊ะประชุม ถลึงตาใส่กู้ซิงเว๋ย “พอแล้ว! สัญญาฉบับนี้เป็นของจริง ประธานหรุงเป็นคนบอกกับฉันเอง ไม่จำเป็นต้องสงสัยแล้ว”
พูดจบ เขาก็เงยหน้า ในสายตามีความสงสัยอยู่ แต่ก็บีบรอยยิ้มให้กับกู้หยุนหลันแล้วพูด “หยุนหลัน ครั้งนี้ลำบากเธอแล้วนะ”
กู้หยุนหลันพยักหน้า “คุณปู่ นี่เป็นสิ่งที่สมควรทำอยู่แล้ว ฉันนับเป็นหนึ่งในบริษัท แสดงความสามารถหน่อยก็ไม่เป็นไร เพียงแต่มีบางคน เอาแต่สงสัยในตัวฉัน แล้วยังคอยเอาแต่จะไล่ฉันออกจากบริษัทอีก”
ได้ยินประโยคนี้ กู้ซิงเว๋ยที่อยู่ข้างๆโกรธจนหน้าเขียว ชี้หน้าขู่ “กู้หยุนหลัน เธอหมายความว่าไง?!”
“พอแล้ว!”
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้สีหน้ามืดขรึม จ้องไปที่กู้ซิงเว๋ย ทำให้เขากลัวจนหัวหดถอยไปข้างๆ
จากนั้นเหมือนว่าคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้กำลังคิดอะไรอยู่ เอาสัญญาฉบับนี้โยนไปให้กู้ซิงเว๋ย พูดกับกู้หยุนหลันและคนอื่นๆ “โอเค จากนี้ให้กู้ซิงเว๋ยรับผิดชอบดูแลการร่วมธุรกิจกับบริษัทรุงคาง”
เมื่อพูดประโยคนี้จบ ทุกคนในห้องประชุมก็ตะลึง ไม่กล้าออกเสียงอะไร
คุณปู่กล้าใช้วิธีนี้แย่งความสำเร็จนี้ของกู้หยุนหลันไปให้กับหลานชายกู้ซิงเว๋ย?
กู้ซิงเว๋ยเองก็ตกใจ เหมือนการเล่นรถไฟเหาะ อยู่ๆก็เหมือนขึ้นสวรรค์แล้วกอดสัญญาฉบับนั้นไว้ พูดอย่างตื่นเต้น “ขอบคุณครับคุณปู่ ผมจะไม่ทำให้คุณปู่ผิดหวังแน่นอน!”
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้พยักหน้า มองกู้ซิงเว๋ยด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวัง “ตั้งใจทำ อนาคตนายต้องรับช่วงต่อบริษัทและตระกูลกู้ ต้องผ่านประสบการณ์และสังคมให้เยอะ”
“คุณปู่ นี่หมายความว่ายังไง?สัญญาฉบับนี้ฉันเป็นคนได้มา ทำไมคุณปู่ถึงได้ให้มันกับกู้ซิงเว๋ย?”
กู้หยุนหลันเองก็มึนงง แล้วก็โมโหตามมา กัดฟันแล้วกำมือแน่น
เธอโกรธจนแทบจะร้องไห้ ในใจนั้นน้อยใจเป็นอย่างมาก
เธอไม่เข้าใจ ทำไมคุณปู่ถึงได้เอาแต่ความดีให้กับกู้ซิงเว๋ยกัน
หรือว่าตัวเธอไม่ใช่หลานของคุณปู่รึยังไง?
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้หันมามองกู้หยุนหลันด้วยใบหน้าเย็นชา “เธอเองก็เหนื่อยมามากแล้ว กลับไปพักผ่อนดีๆเถอะ”
พูดจบ คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ก็จะพาคนออกไป
กู้ซิงเว๋ยมองกู้หยุนหลันด้วยสายตาเยาะเย้ยและสมเพช ท่าทางที่ได้ใจนั้น ทำให้กู้หยุนหลันรู้สึกไม่ดีเป็นอย่างมาก
“ฉัน….ฉันไม่ตกลง!”
ทันใดนั้นกู้หยุนหลันกำมือแน่น แล้วรวบรวมความกล้าตะโกนออกไป
เธอนึกถึงคำพูดของหลี่โม่เมื่อตอนเช้าก่อนออกจากบ้าน
หลี่โม่ หวังว่าที่คุณพูดมันจะเป็นจริงนะ
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอฝ่าฝืนคำสั่งของคุณปู่ และก็เป็นครั้งแรกที่ต่อต้านคุณปู่ต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้
