กู้เจี้ยนกั๋วซีกหน้ากระตุก กู้เจี้ยนหมินจัดงานขึ้นบ้านใหม่ นี่เป็นการตบหน้าเขาชัดๆ
“จะจัดก็จัดไปสิ โทรหาฉันทำไม! ฉันไม่มีเวลาไปงานขึ้นบ้านใหม่ของนายหรอก ไปซะๆๆๆ!”
หลังจากกู้เจี้ยนกั๋วแผดเสียงออกมา เขาก็ปามือถือทิ้งอย่างแรง
ปัก!
มือถือกระแทกเข้ากับกำแพง และหล่นลงบนพื้น หน้าจอมือถือเต็มไปด้วยรอยแตกร้าว
“มีอย่างที่ไหน มีอย่างที่ไหน!”
กู้เจี้ยนกั๋วนั่งลงอย่างหงุดหงิด เขาใช้สองมือทุบโต๊ะอย่างแรง เหมือนคิดว่าโต๊ะเป็นกู้เจี้ยนหมินอย่างไรอย่างนั้น
เขาทุบจนมือชา แล้วจึงหยุดทุบ
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้! กู้เจี้ยนหมินมันมีสิทธิ์อะไร!”
กู้เจี้ยนกั๋วคิดว่าตัวเองต้องอยู่ที่คฤหาสน์บนยอดเขาถึงจะถูก ให้กู้เจี้ยนหมินไปอยู่ที่นั่น นี่มันเรื่องตลกชัดๆ!
เขามองรายการคืนสินค้าที่อยู่บนโต๊ะ ด้วยใจที่เต็มไปด้วยความโมโห
ธุรกิจที่ไม่ราบรื่น ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วหงุดหงิดใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งมาบวกกับเรื่องที่กู้เจี้ยนหมินโทรมาอีก นี่ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วอยากฆ่าคน จนทนไม่ไหวแล้ว
แอ๊ด
ประตูห้องทำงานถูกผลักออก หลังจากที่กู้เจี้ยนเจียงคุยโทรศัพท์เสร็จ ก็วางสาย
“พี่ใหญ่ไปโมโหใครมา ผมเพิ่งรับสายจากพี่รอง เขาบอกว่าจะจัดงานขึ้นบ้านใหม่ เห็นว่าเป็นคฤหาสน์ในตำนานที่อยู่บนยอดเขา……”
“หุบปาก!”
กู้เจี้ยนกั๋วตวาดออกมา โดยไม่รอให้กู้เจี้ยนเจียงพูดจบ
“พี่ใหญ่ ไม่ได้โกรธกับพี่รองใช่ไหม”
กู้เจี้ยนเจียงยิ้มและพูดออกมา
“นายจะไปประจบมันก็ไปสิ! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าแกมีแผนอะไร! แกอยากไปกินข้าวกับกู้หยุนหลันล่ะสิ!”
กู้เจี้ยนกั๋วมองกู้เจี้ยนเจียงด้วยสีหน้าโมโห กู้เจี้ยนเจียงเคยเป็นพวกเดียวกับเขา แต่ตอนนี้เหมือนกู้เจี้ยนเจียงจะทรยศแล้ว
กู้เจี้ยนเจียงส่ายหน้าเบาๆ เขานั่งลงตรงข้ามกู้เจี้ยนกั๋ว และพูดว่า “พี่ใหญ่ เหตุการณ์มันยิ่งใหญ่กว่าคนนะ ตอนนี้ทุกคนต้องก้มหน้าอยู่ใต้ชายคา”
“หึ! ถ้านายอยากประจบพวกมัน นายก็ไปสิ อย่ามาหลอกอะไรฉันเลย”
“ผมไม่ได้หลอกพี่ ผมปรึกษากับพ่อของเราแล้ว เราจะใช้วิธีอื่น โดยการที่ทำดีกับพวกมันก่อน พอพวกมันเชื่อใจเรา แล้วค่อยปล้นเงินจากพวกมันมา”
กู้เจี้ยนเจียงเล่าเรื่องที่คุยกับคุณปู่กู้ และอยากให้กู้เจี้ยนกั๋วร่วมมือกับแผนการนี้ด้วย
กู้เจี้ยนกั๋วหรี่ตามองกู้เจี้ยนเจียง หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงพูดออกมาว่า “งั้นนายจะให้ฉันทำยังไง คงไม่ให้ฉันไปประจบพวกมันพร้อมกับนายหรอกนะ”
“พี่ใหญ่ พูดแบบนี้ฟังไม่ค่อยเข้าหูสักเท่าไร ประจบอะไรกันล่ะครับ ผมรู้ว่าพี่จะต้องไม่ไว้หน้าพวกมันอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นผมอยากให้พี่แสดงธาตุแท้ออกมา จะจัดการพวกมันยังไงก็ตามใจพี่เลย”
“พวกมันจะจัดงานขึ้นบ้านใหม่ไม่ใช่เหรอ พี่ใหญ่ต้องไปนะ รอให้แขกมากันครบ พี่ก็เริ่มก่อเรื่องได้เลย ผมกับพ่อของเราจะอยู่ข้างพี่รอง และจัดการกับพี่”
“พอทำแบบนี้ พวกมันก็เชื่อใจเราแล้ว ขอแค่เราได้ความไว้ใจจากพวกมัน ไม่ว่ายังไงพวกมันก็ต้องให้อะไรกับเรา พอได้ผลประโยชน์มา ผมจะแบ่งให้พี่ใหญ่แน่นอน”
กู้เจี้ยนเจียงเล่าแผนการของตัวเองออกมา กู้เจี้ยนกั๋วเป็นหนึ่งในกำลังหลักของแผนนี้
ถ้าไม่มีศัตรูออกมาก่อเรื่อง จะสร้างสัมพันธ์อันดี และจะทำให้ครอบครัวของหลี่โม่กับกู้หยุนหลันเชื่อใจนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย
กู้เจี้ยนกั๋วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เห็นถึงความสำคัญของแผนการกู้เจี้ยนเจียง
เมื่อคิดเรื่องที่จะไปสร้างความวุ่นวาย ที่งานขึ้นบ้านใหม่ของกู้เจี้ยนหมิน กู้เจี้ยนกั๋วก็แอบคาดหวังและรอคอยขึ้นทันที
ไม่ว่าผลจะดีหรือร้าย ยังไงก็ได้ระบายอยู่ดี
“หึๆ ได้สิ ฉันจะไปเป็นคนเลวให้ อีกทั้งยังเป็นเป้าให้พวกนายด้วย หวังว่าพอได้ผลประโยชน์ คงจะไม่ลืมฉันนะ”
“พี่ใหญ่พูดอะไรกัน พวกเราไม่ลืมพี่ใหญ่อย่างแน่นอน พอได้ผลประโยชน์ เราสองพี่น้องจะแบ่งกัน งั้นเอาตามที่ว่าแล้วกัน เมื่อถึงเวลา เราค่อยติดต่อกันอีกที”
กู้เจี้ยนเจียงพูดจบ เขาไม่ได้อยู่ในห้องทำงานของกู้เจี้ยนกั๋วต่อ เขาลุกขึ้นและบอกลา
กู้เจี้ยนเจียงต้องแสร้งทำเป็นแตกหักกับกู้เจี้ยนกั๋ว เพื่อเรียกความเชื่อใจจากพวกหลี่โม่ แน่นอนว่าเขาคงไม่อยู่ในห้องทำงานของกู้เจี้ยนกั๋วต่อ
เมื่อเห็นกู้เจี้ยนเจียงออกไป กู้เจี้ยนกั๋วหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด เขาขมวดคิ้วครุ่นคิด
ในเมื่อจะเป็นคนเลว ก็ต้องทำเรื่องให้ใหญ่หน่อยหรือเปล่า
ถ้าเรื่องยิ่งใหญ่ ก็จะทำให้ร้ายแรงยิ่งขึ้น พวกมันจะได้อยู่ในคฤหาสน์อย่างไม่มีความสุข!
ขณะที่กำลังครุ่นคิด จู่ๆ ในหัวของกู้เจี้ยนกั๋วก็มีภาพของเสือผีขึ้นมา
เสือผีเป็นคนมีฝีมือ ถ้าเอาเรื่องขึ้นบ้านใหม่ของกู้เจี้ยนหมินไปบอกเสือผี ไม่แน่ไอ้หมอนั่นอาจจะไปแก้แค้นหลี่โม่ก็เป็นได้
ถ้าเกิดเหตุการณ์นองเลือดในงานขึ้นบ้านใหม่ ดูสิว่าครอบครัวของพวกมันจะอยู่ในคฤหาสน์ยังไง ดูสิว่าพวกมันจะเชิดหน้าชูตาต่อหน้าเพื่อนๆ ยังไง!
ความตื่นเต้นฉายออกมาจากแววตาของกู้เจี้ยนกั๋ว เขารีบลุกไปหยิบมือถือที่หน้าจอแตกร้าวขึ้นมา
กู้เจี้ยนกั๋วไม่สนใจว่ากระจกจะบาดมือ เขารีบปลดล็อกหน้าจอ เมื่อเห็นว่ามือถือยังใช้ได้ เขารีบเปิดไปที่รายชื่อ และเริ่มเลื่อนหาเบอร์โทรศัพท์
ไม่นานเขาก็เจอเบอร์ของเสือผี นิ้วของกู้เจี้ยนกั๋วสั่นเพราะความตื่นเต้น
เขาสูดหายใจเพื่อตั้งสติ จากนั้นจึงกดปุ่มโทรออกอย่างแรง
ไม่นานก็โทรติด กู้เจี้ยนกั๋วรีบพูดขึ้นทันที “คุณเสือผีหรือเปล่า ผมกู้เจี้ยนกั๋วเอง”
“นายมีอะไร”
“คุณยังอยากแก้แค้นหลี่โม่ไหม”
“แน่นอนว่าอยากแก้แค้น แต่ช่วงนี้ยังไม่มีโอกาสดีๆ หรือฝั่งนายมีข่าวอะไรหรือเปล่า”
เสียงของเสือผีเย็นชา
“แน่นอนว่ามีอยู่แล้ว ครอบครัวของกู้เจี้ยนกั๋วจะจัดงานขึ้นบ้านใหม่สุดสัปดาห์หน้า กู้เจี้ยนหมินเป็นพ่อตาของหลี่โม่ ครอบครัวของหลี่โม่จะจัดงานนี้”
“งานขึ้นบ้านใหม่เหรอ” เสือผีหรี่ตาลง
ช่วงนี้ไม่ใช่ว่าเสือผีไม่อยากฆ่าหลี่โม่ เพราะช่วงที่สะกดรอยตามหลี่โม่ เขาเห็นทอมป์สันต่อสู้กับหลี่โม่อย่างดุเดือด เสือผีจึงไม่แน่ใจว่าจะจัดการหลี่โม่ได้หรือเปล่า
การแสดงออกของหลี่โม่ ทำให้เสือผีตัดสินเรื่องความสามารถในการต่อสู้ของหลี่โม่ใหม่ทั้งหมด และทำให้เสือผีเริ่มไม่แน่ใจขึ้นมา
แต่ยังไงก็ต้องแก้แค้น ขอแค่มีโอกาสดี ก็ต้องฆ่าหลี่โม่ได้อย่างแน่นอน
“นายคิดว่างานขึ้นบ้านใหม่เป็นโอกาสดีเหรอ หรือนายต้องการจะใช้ประโยชน์จากฉัน” เสือผีพูดอย่างมีลับลมคมใน
“จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง ผมจะกล้าใช้ประโยชน์จากคุณได้ยังไง ผมคิดว่านี่คือโอกาสดีจริงๆ แค่คุณเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ คุณก็จะสามารถแฝงตัวเข้าไปได้ เมื่อถึงเวลา ไม่ว่าคุณจะลอบฆ่าหรือจะจับคนเป็นตัวประกัน ยังไงก็มีวิธีทำให้หลี่โม่ซวยอย่างแน่นอน”
