ทางเข้าถนนเขาลั่วย่านที่ถูกทิ้งร้าง เต็มไปด้วยผู้คนนับร้อย คนพวกนี้เป็นวัยรุ่นที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าแปลกประหลาด
ผู้ชายมีทรงผมแปลกประหลาด มีจำนวนไม่น้อยที่เจาะหูและจมูก ดูเหมือนวัยรุ่นที่ไม่ค่อยน่าคบหาสักเท่าไร
ส่วนผู้หญิงก็แต่งตัวโป๊ โชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างกาย ถึงร่างกายจะแบนราบ แต่ก็พยายามโชว์ให้เห็นเท่าที่จะทำได้ เพื่อที่จะทดแทนส่วนที่ขาดหายไป
อีกทั้งยังมีรถสปอร์ตที่เห็นได้ยาก จอดเรียงรายอยู่สองฟากฝั่งถนน ราวกับผักในตลาด มันดึงดูดสายตาของเหล่าหนุ่มสาวเป็นอย่างมาก
สายตากระตือรือร้นของหนุ่มสาวต่างมองไปยังรถซูเปอร์คาร์แนวคิดคันหนึ่ง ที่จอดอยู่กลางถนน
ถ้าเรียกรถสปอร์ตเป็นรถหรู งั้นรถซูเปอร์คาร์แนวคิดก็เรียกได้ว่าของหรูในของหรู
ซูเปอร์คาร์แนวคิดคือรถที่ได้รับการออกแบบโดยบริษัทรถยนต์ เพื่อตรวจสอบแนวความคิด ใช้วัสดุและเทคโนโลยีขั้นสูงสุด และแม้แต่รถยนต์แนวคิดบางคันก็ใช้เทคโนโลยีในห้องปฏิบัติการ
เพราะฉะนั้นการปรากฏตัวของซูเปอร์คาร์แนวคิดคันนี้ จึงดึงดูดสายตาของผู้คน
หลงโปที่อยู่ในชุดแข่งรถ ยืนอยู่ข้างรถซูเปอร์คาร์แนวคิด เหล่าสาวงามอย่างคนเจ้าเนื้อยืนอยู่รอบๆ หลงโป และเอาแต่พูดเยินยอเขาไม่หยุด
หลงโปหัวเราะร่า เขายื่นมือออกไปสัมผัสบนร่างกายของสาวงาม เหล่าสาวงามทำเป็นดุใส่หลงโป พวกเธออยากจะลากหลงโปขึ้นไปสนุกกันบนรถ
เหล่าคุณชายที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบรนด์เนม ตอนนี้พวกเขากลายเป็นแฟนคลับของหลงโป และยืนมองหลงโปด้วยสายตาอิจฉาอยู่ข้างๆ
“รถของพี่โปเจ๋งมาก ก่อนหน้านี้ไอ้คางเหวินซิงขับ Bugatti Veyron เอาแต่โม้ไม่หยุด วันนี้รถซูเปอร์คาร์แนวคิดของพี่โปกลับมาแล้ว ฆ่ารถ Bugatti Veyron จนตายเรียบ”
“จะไปพูดถึงไอ้บื้อคางเหวินซิงทำไม ไอ้บื้อนั่นจะทำราซิ่งคลับด้วย น่าขำชะมัด ครั้งก่อนฉันได้ยินว่า Bugatti Veyron ของมันพังแล้ว ขับรถได้แค่นั้น จะทำอะไรได้”
“ฉันได้ยินมาเหมือนกันว่า Bugatti Veyron ของมันชน ไม่รู้ว่าวันนี้มันจะกล้ามาหรือเปล่า ถ้ามันมา ฉันจะเยาะเย้ยมันให้สาสม”
เหล่าคุณชายสนิทกับหลงโป และรู้ว่าหลงโปเป็นศัตรูกับคางเหวินซิง เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงพูดเข้าข้างหลงโป
เมื่อหลงโปได้ยินทุกคนพูดถึงคางเหวินซิง เขาแสยะยิ้มอย่างไม่พอใจ “หึหึ ไอ้กากเดนนั่นเหรอ ถ้าวันนี้มันกล้ามา ฉันจะสอนให้มันรู้ว่าอ่อนน้อมถ่อมตนควรทำยังไง”
“ฮ่าๆๆ พี่โปพูดถูก ไอ้คางเหวินซิงมันอวดดีเกินไป ต้องสั่งสอนให้มันรู้ว่าอ่อนน้อมถ่อมตนคืออะไร แบบพี่โปสิถึงจะเรียกว่าอ่อนน้อมถ่อมตน”
“พี่โปไม่เพียงแต่จะอ่อนน้อมถ่อมตน เขาอ่อนน้อมถ่อมตนเหมือนฤาษีเลยล่ะ พวกผู้ที่ฝีมือเก่งแต่ไร้ชื่อเสียงในใต้หล้าแบบในนิยาย นั่นล่ะคือพี่โป”
“ได้ยินว่าพี่โปใกล้จะได้เข้าร่วม Formula One แล้วนิ จริงหรือเปล่าครับ ถ้าเป็นเรื่องจริง พี่เป็นคนแรกในประเทศเลยนะ”
เมื่อได้ยินคำว่าคนแรกในประเทศ มันก็ไปจี้จุดของหลงโป ทำให้เขาหัวเราะร่าออกมา
“ฮ่าๆๆ ข่าวของพวกนายนี่รวดเร็วจริงๆ การแข่งขันซีซั่นหน้า ฉันจะเป็นตัวแทนของทีมแข่งรถแม็คลาเรน เข้าร่วมการแข่งขัน Formula One ฉันได้ FIA ซูเปอร์ใบอนุญาตมาแล้ว ทั้งโลกนี้มีเพียง 50 คนเท่านั้น ที่มีใบอนุญาตประเภทนี้!”
หลงโปพูดจบ ก็มีเสียงเยินยอดังขึ้นจากคนที่อยู่รอบๆ หลงโปได้ยินก็รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ
ขณะที่เสียงเยินยอดังสนั่นไปทั่วภูเขา คางเหวินซิงขับเบนซ์เข้ามา
มีคนเห็นรถเบนซ์ขับเข้ามา ก็มีสีหน้าไม่พอใจเป็นอย่างมาก
“โอ๊ะโอ มีคนขับเบนซ์ S600 เข้ามาแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ คนโง่ที่ไหนกันเนี่ย”
“ทะเบียนรถคุ้นมาก เหมือนจะเป็นทะเบียนรถของตระกูลคาง น่าจะเป็นรถของคางเหวินซิง”
“โอ้โห อย่าบอกนะว่าคางเหวินซิงขับเบนซ์มา ไอ้หมอนี่น่าจะไม่กล้าแข่งกับพี่โป เลยขับเบนซ์มา”
รถเบนซ์จอดลงท่ามกลางเสียงถกเถียงของผู้คน คางเหวินซิง หลี่โม่และเฉินเสี่ยวถงลงจากรถ
เฉินเสี่ยวถงลงจากรถก็รีบไปยืนหลังหลี่โม่ เธอยื่นมือมาจับปลายเสื้อของหลี่โม่
“พี่หลี่โม่ ทำไมพวกเขามองเราแปลกๆ”
เฉินเสี่ยวถงกระซิบข้างหูหลี่โม่
กลิ่นหอมตอนที่เฉินเสี่ยวถงพูด ทะลุเข้าไปในรูหูของหลี่โม่ ทำให้เขารู้สึกจั๊กจี้ จนวิญญาณแทบจะหลุดออกจากร่าง
“อืม ไม่มีอะไรหรอก อย่ากังวล”
หลี่โม่พูดปลอบใจเฉินเสี่ยวถง
“ฉันไม่ได้กังวล ไปกังวลกับเจ้าบื้อคางเหวินซิงจะดีกว่า ฉันว่าคนพวกนี้น่าจะมีอะไรกับเขา”
คางเหวินซิงหันมามองหลี่โม่ด้วยใบหน้าทุกข์ระทม เขาอยากพูดความน้อยใจนับไม่ถ้วนออกมา แต่ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไร
“อาจารย์….ผมไม่น่าให้คุณมาที่นี่เลย เดี๋ยวพวกมันต้องพูดไม่เข้าหูแน่นอน”
แค่กวาดตามองคร่าวๆ คางเหวินซิงก็รู้ทันทีว่าคนพวกนี้เป็นศัตรูกับเขา
มาปะทะกับศัตรูเยอะขนาดนี้ จะให้พวกนั้นพูดดี คงไม่มีทางทำได้
หลี่โม่หัวเราะบางๆ “ไม่เป็นไร เราใช้ความสามารถ สอนความเป็นคนให้พวกนั้นก็พอ”
คำพูดของหลี่โม่ เหมือนน้ำเย็นที่ราดลงไปในกระทะที่มีน้ำมันร้อนๆ ผู้คนรอบๆ มีน้ำโหขึ้นทันที
“แกรู้ไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่ จะใช้ความสามารถสั่งสอนความเป็นคนให้เราเหรอ ความสามารถอันน้อยนิดของแก ก็แค่ขยะสำหรับพี่โป ยิ่งกว่ากากเดนเสียอีก”
“เคยเห็นคนที่ทำตัวเองให้อับอาย แต่ไม่เคยเห็นคนแบบแก กล้าพูดอวดความสามารถต่อหน้าพี่โป เดี๋ยวพี่โปจะทำให้แกแพ้จนราบคาบ”
“ดูเสื้อผ้าที่ไอ้หมอนั่นใส่สิ บ้านนอกชัดๆ จะไปพูดกับคนที่ไม่รู้อะไรไปทำไม คางเหวินซิงยังเรียกไอ้หมอนั่นว่าอาจารย์ด้วย ตาบอดหรือไงถึงเรียกไอ้โง่นั่นว่าอาจารย์”
คนรอบๆ ต่างพูดเยาะเย้ย ทุกคนคิดว่าหลี่โม่คือตัวตลก
สีหน้าของคางเหวินซิงเคร่งขรึม เขาสบถออกมาว่า “หุบปากไปเลยนะ! อย่ามาพูดถึงอาจารย์ของฉัน! หลงโปอยู่ไหน บอกให้เขาออกมา!”
ทุกคนต่างหัวเราะเยาะ จากนั้นจึงถอยออกไป ทำให้เห็นเหล่าสาวงามที่กำลังล้อมหลงโป
หลงโปที่กำลังได้ใจ ปรายตามองคางเหวินซิงและหลี่โม่ เขาพูดอย่างไม่พอใจว่า “คางเหวินซิง นายไม่ได้มายอมแพ้ใช่ไหม เอาเบนซ์พังๆ มาแข่งกับฉันเหรอ”
“อาจารย์ของฉันขับเบนซ์เก่งกว่านาย! เดี๋ยวอาจารย์ฉันจะทำให้นายแพ้อย่างราบคาบ!”
คางเหวินซิงพูดอย่างหัวรั้น
“ฮ่าๆๆๆ”
หลงโปเชิดหน้าหัวเราะ “นายตั้งใจมาเล่นตลกเหรอ จะทำให้ฉันแพ้ราบคาบ ชีวิตฉันไม่ได้เหมือนกับที่แกจินตนาการไว้หรอกนะ”
