“หึหึ คุณชายเจิน จะว่าก็ว่าที่คุณหาเรื่องผิดคน คุณกล้าล่วงเกินคุณหลี่ พวกเราก็ไม่รับใช้คุณแล้ว”
ขณะที่พี่เสียวหม่ากำลังจะแสดงความภักดีให้หลี่โม่เห็น เจินจาหนานก็ตะโกนออกมาว่า “มังกรดำ! นายยังไม่รีบออกมาปกป้องฉันอีก! อยากเห็นฉันตายหรือไง!”
พี่เสียวหม่าขมวดคิ้ว และสบถในใจ ขณะที่กำลังจะจับเจินจาหนานมาอีกทาง จู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนโดนกระแทกที่ข้างหลัง
“พรวด!”
พี่เสียวหม่ากระอักเลือดออกมา เขาล้มลงกับพื้นตรงหน้าหลี่โม่
มังกรดำสวมชุดสูทจงซานสีดำ เคลื่อนไหวไปมาต่อหน้าพวกลูกน้องของพี่เสียวหม่า เหมือนมังกรโลดแล่นในน้ำ เพียงพริบตาเดียว พวกลูกน้องของพี่เสียวหม่าก็นอนร้องโอดครวญอยู่บนพื้น
ราชามือไวเห็นเหตุการณ์ เขารีบหลบหลังหลี่โม่ และมองมังกรดำที่เหมือนปีศาจอย่างหวาดกลัว
หลังจากมังกรดำจัดการลูกน้องของพี่เสียวหม่าเรียบร้อย เขาก็ถูมือไปมาอย่างจองหอง “ก็แค่พวกขยะกากเดน พวกแกกล้าทรยศคุณชายเจิน พวกแกไม่รู้จักความตายหรือไง”
เมื่อเจินจาหนานรอดจากวิกฤต เขาถอนหายใจออกมา และหลบหลังมังกรดำ ครั้งนี้โชคดีที่พาคนมีฝีมือมาด้วย ไม่งั้นคงโดนหลอกอย่างแน่นอน
พวกพี่เสียวหม่าทรยศ เป็นสิ่งที่เจินจาหนานคิดไม่ถึง เขารู้สึกอัปยศอดสูเป็นอย่างมาก
“มังกรดำ นายรีบเข้าไปจัดการมันซะ จัดการหลี่โม่ให้เละ!” เจินจาหนานตวาดออกมา
มังกรดำหรี่ตามองหลี่โม่อย่างประเมิน สีหน้าของเขาดูไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก
มังกรดำคิดว่าหลี่โม่เป็นคนธรรมดา ที่ฆ่าทีเดียวก็ตาย เขาไม่คิดว่าหลี่โม่เก่งอะไร
“นายคือหลี่โม่เหรอ ถ้าไม่อยากตายอย่างน่าเวทนา ก็รีบคุกเข่าขอโทษคุณชายเจินซะ ถ้าคุณชายเจินอภัยให้นาย ฉันจะทำให้ศพของนายอยู่อย่างสมบูรณ์”
มังกรดำไม่คิดจะลงมือกับหลี่โม่ทันที เขาคิดว่าการที่เขาลงมือกับพวกพี่เสียวหม่าเมื่อครู่ ก็เพียงพอที่จะทำให้หลี่โม่ตกใจแล้ว
คู่ต่อสู้ยอมจำนน โดยไม่ต้องสู้ เป็นวิธีการรบขั้นสูงสุด ตอนนี้มังกรดำคิดว่าหลี่โม่จะยอมจำนน
“เหอะๆ นายกินขี้เลื่อยมากเกินไปหรือไง สมองถึงไม่ค่อยทำงาน จะสู้ก็รีบเข้ามา ถ้าไม่สู้ก็ไสหัวไปไกลๆ” หลี่โม่พูดด้วยความเฉยชา
มังกรดำขมวดคิ้ว จากนั้นก็ขยับข้อมืออย่างรวดเร็ว หินก้อนเล็กพุ่งออกจากมือของมังกรดำ
ราชามือไวกับพี่เสียวหม่าที่เพิ่งลุกขึ้นมา ส่งเสียงร้องออกมา จากนั้นจึงสลบและล้มลงไปบนพื้น
เฉินชิงเหมยใช้โอกาสตอนที่พี่เสียวหม่าตอบโต้กลับ วิ่งมาหลบหลังหลี่โม่ เธอตกใจจนสติแตก เธอเอาตัวแนบกับหลังของหลี่โม่ แค่เธออยู่ใกล้หลี่โม่ ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยแล้ว
หลี่โม่มองเฉินชิงเหมยที่แนบตัวกับหลังของเขา อย่างพูดไม่ออก “ช่วยเว้นระยะห่างหน่อยได้หรือเปล่า คุณทำแบบนี้ผมจะขยับตัวยังไง”
“ฉันกลัวนี่ ทำไมคุณใจแคบขนาดนี้!” เฉินชิงเหมยพูดอย่างหงุดหงิด และกัดไหล่หลี่โม่เบาๆ หลี่โม่น่าโมโหชะมัด
“ซี๊ด คุณเกิดปีจอหรือไง”
“ฉันเกิดปีจอ แล้วคุณจะทำอะไรฉัน”
มังกรดำเห็นหลี่โม่ไม่เพียงแต่จะไม่ตกใจกับฝีมือของตัวเอง แถมยังเกี้ยวพาราสีกับเฉินชิงเหมยอีก ซีกหน้าของเขากระตุกขึ้นมา
ไม่เห็นเหรอว่าฉันจัดการคนจนสลบ ตอนนี้ฉันตอบโต้กลับไม่เห็นหรือไง! ทำไมพวกนายยังไม่จริงจัง พวกนายควรจะหวาดกลัวสิวะ! มังกรดำก่นด่าในใจอย่างหงุดหงิด
“รักกันขนาดนี้ งั้นก็ตายด้วยกันไปซะเลย” ข้อมือของมังกรดำขยับอีกครั้ง เสียงหินอันแหลมคมสองเม็ด พุ่งไปยังหลี่โม่อย่างรวดเร็ว
หลี่โม่ปรายตามองอย่างไม่ใส่ใจ เขาตวัดฝ่ามือในอากาศ หินทั้งสองเม็ดถูกหลี่โม่บดกลางอากาศ จนกลายเป็นฝุ่นผง
“โตขนาดนี้ยังเล่นก้อนหิน ถ้านายอยากย้อนวัย ก็ฉี่หรืออึราดกางเกงสิ” หลี่โม่พูดจบก็เดินเข้าไปหาเจินจาหนาน โดยไม่เห็นมังกรดำอยู่ในสายตา
มังกรดำยืนขวางอยู่ข้างหน้าเจินจาหนาน เขามองหลี่โม่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขาคิดในใจว่าเมื่อกี้ประมาทไป ตอนนี้เขารู้แล้วว่าการต่อสู้ของหลี่โม่ไม่ธรรมดา
เจินจาหนานกำหมัดทั้งสองข้างอย่างกังวล เขาพูดอย่างร้อนใจว่า “มังกรดำ วันนี้ต้องฆ่ามันให้ได้ ขืนปล่อยมันไป เราซวยแน่!”
“คุณชายเจินวางใจได้เลย วันนี้มันไม่มีทางรอดกลับไปได้หรอก”
มังกรดำหยิบมีดสั้นอันแหลมคมออกมา มีดสั้นส่องแสงวิบวับในอากาศ
เมื่อได้ยินคำพูดของมังกรดำ เจินจาหนานจึงมั่นใจ ความแค้นในอดีตและปัจจุบันผุดขึ้นมาในหัว เขากลายเป็นคนคลั่งขึ้นมาทันที
“ได้ วันนี้จะระบายอารมณ์สักหน่อย ฉันจะหักแขนขาของหลี่โม่ อยากฟังเสียงร้องโอดครวญของมัน! แกกลัวหรือเปล่า มังกรดำเป็นผู้มีฝีมือที่น้อยคนจะต้านทานได้! แกรอโดนเขาจัดการได้เลย! ถ้าไม่ใช่เพราะพวกพี่เสียวหม่าทรยศ แกสู้ฉันไม่ได้หรอก วันนี้ไอ้พวกเลี้ยงเสียข้าวสุกแบบพวกมัน ก็ต้องตายเหมือนกัน! วันนี้พวกแกทั้งหมดต้องตาย!”
คุณชายเจินพูดจบ ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ในหัวมีภาพของพวกหลี่โม่ โดนตัวเองดูถูกเหยียดหยาม
เฉินชิงเหมยกังวลขึ้นในใจ “หลี่โม่ คุณต้องระวังนะ หรือพวกเราจะหนีกันดี”
“หนีเหรอ สามีที่ดีอย่างผม จะทำเรื่องไร้ศักดิ์ศรีแบบนั้นได้ยังไง มังกรดำอะไรนั่น ผมจัดการทีเดียวก็จบแล้ว มังกรดำจะกลายเป็นไส้เดือนเมื่อเจอผม”
เจินจาหนานหัวเราะออกมา เขาพูดอย่างดูถูกหลี่โม่ “แกนี่ยังกล้าอวดดี ไม่กลัวอวดดีจนตายหรือไง แกนะเหรอจะชนะมังกรดำ เดี๋ยวแกก็โดนมังกรดำจัดการจนเละแล้ว”
มังกรดำแสยะยิ้ม สีหน้าของเขาโหดเหี้ยม เขาให้หลี่โม่เป็นคู่ต่อสู้ที่สมศักดิ์ศรี “เข้ามาสิ ฉันอยากเห็นเหมือนกัน ว่าแกจะเก่งสักแค่ไหน!”
มังกรดำขยับตัวจนเกิดเงาสีดำ จากนั้นก็มีแสงของมีดในมือ ที่กำลังพุ่งออกไปตรงลำคอของหลี่โม่
เฉินชิงเหมยเอามือปิดตา เธอไม่อยากเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ เพราะกลัวว่าหลี่โม่จะโดนปาดคอ และเกิดการนองเลือด
หลี่โม่ขยับตัว มือขวาพุ่งออกมาในองศาที่แปลกประหลาด จับไปที่ข้อมือของมังกรดำ
มังกรดำเบิกตาโพลง เขาตกใจกับองศาการพุ่งเข้ามาของมือหลี่โม่ ถ้าให้มือขวาของหลี่โม่ปิดมุมเอาไว้ ข้อมือของเขาต้องโดนกระชากแน่
มังกรดำไม่กล้ารอช้า มีดในมือที่กำลังพุ่งไปที่ลำคอของหลี่โม่ เปลี่ยนทิศทางไปโจมตีที่มือขวาของหลี่โม่แทน
หลี่โม่ไม่ได้หลบ เขาใช้ฝ่ามือรับมีดนั่น โดยไม่กลัวว่ามีดจะแทงเข้ามาที่ฝ่ามือ
มังกรดำแสยะยิ้ม กล้ามแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อปูดขึ้น จากนั้นมังกรดำก็ใช้แรงออกมาอีก มีดพุ่งเข้าไปที่ฝ่ามือของหลี่โม่อย่างรวดเร็ว
