บทที่ 91 Bentley Flying Spur
“ที่จริงแล้วซื้ออะไร?ทำไม นายคงไม่ได้จะพูดว่าตัวเองมีเงินเยอะมากหรอกใช่มั้ย นายก็แค่เกาะเมียกินก็เท่านั้นแหละ”ซ่งเหวินเหวินตอกกลับอย่างไม่พอใจ
ไอ้คนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่ไว้หน้าจ้าวไห่จริงๆเลย
จ้าวไห่ก็ยิ้มอ่อนๆ แต่ในใจนั้นไม่พอใจเป็นอย่างมากแล้ว
ตัวเขาอุตส่าห์ให้โอกาส แกไม่รู้สึกขอบคุณแล้วยังจำทำท่าทางอย่างนี้?
ก็แค่ตำแหน่งลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านแบบนี้ กล้ามองตัวเองสูงส่งได้ยังไง?
จนก็คือจน!
สุดท้ายก็เป็นแค่ขยะ!
“หลี่โม่ ฉันแนะนำให้นายคิดดีๆ กลับไปปรึกษากับกู้หยุนหลันดีๆ เราสองพี่น้องกัน ต่อไปถ้าอยากได้แล้วก็มาหาฉันที่ร้านก็พอ ฉันช่วยนายแน่นอน ตำแหน่งหัวหน้าเก็บไว้ให้นายเสมอ”จ้าวไห่หัวเราะแล้วจิบไวน์อึกหนึ่ง แล้วหยิบนามบัตรในกระเป๋ามาหนึ่งใบ โยนใส่หลี่โม่อย่างไม่เกรงใจ เหมือนกันพวกขอทานอย่างนั้น
“พอแล้ว ตอนนี้ก็เล่นกันพอประมาณแล้ว ไปกินข้างที่กวนเหลินกังกันเถอะ”จ้าวไห่พูดยิ้มๆ ไม่สนใจท่าทางเย็นชาของหลี่โม่ในตอนนี้สักนิด
ทุกคนลุกตามต่างก็แสดงท่าทางไม่พอใจต่อหลี่โม่ด้วยสายตาดูถูกอย่างไม่ปิดบัง
ไอ้โง่นี่ โง่สุดๆจริงๆ
โอกาสดีขนาดนี้ไม่รู้จักรักษา
ไม่มีอนาคตทั้งชาติแล้ว รู้แต่เกาะเมียกิน หลังจากวันนี้ก็ต้องขีดเส้นห่างจากหลี่โม่อย่างชัดเจนแล้ว
ในใจทุกคนต่างก็คิดอย่างนี้
หลี่โม่เอือมระอามาก ลุกขึ้นเป็นคนสุดท้ายแล้วเดินตามไป
จริงๆแล้วฉันซื้อร้านเสริมสวยสปาแล้ว ทำไมพวกนายไม่ให้ฉันพูดจนจบละ?
ออกจากร้าน,ลานจอดรถ
จ้าวไห่ขับรถGTRสุดเท่ของเขาออกมา รถคันนี้แพงมาก คันหนึ่งก็เป็นล้านแหนะ!
แค่ออกมาก็ดึงดูดสายตาของทุกคน
เท่จริงๆ!
โดยเฉพาะซูหย่าและซ่งเหวินเหวินกับเพื่อนๆอีกไม่กี่คนจ้องตามรถไปเลย!
แต่ว่า รถคันนี้นั่งได้แค่2คน ที่นั่งข้างคนขับจึงกลายเป็นที่ของผู้หญิงไปโดยปริยาย
จ้าวไห่ดูผู้หญิงพวกนี้ออกอยู่แล้ว “ใครจะนั่งรถฉันไป?”
“ฉัน!”
“ฉันๆๆ!”
เพียงครู่เดียวผู้หญิงทุกคนก็แทบจะพุ่งเข้าไปที่นั่งข้างคนขับ ถึงขั้นจะลงไม้ลงมือกัน
สุดท้าย จ้าวไห่มองซูหย่า “ซูหย่า ขึ้นมาสิ ฉันพาเธอไป
ซูหย่า เมื่อก่อนเขาก็เล็งไว้แล้ว แค่เล่นๆด้วยคงไม่เป็นไรหรอก
ซูหย่ามีความสุข เดินเหยียบรองเท้าส้นสูงไปอย่างสง่า แล้วมุดเข้าไปในรถ
สายตาของสาวๆต่างก็อิจฉาริษยาเธอ
จากนั้นจ้าวไห่ก็พูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันไปก่อนนะ พวกนายมีรถก็พากันไปละ”
ในตอนนี้ เพื่อนๆบางคนก็ขับรถออกมาจากลานจอด ดีที่สุดก็เบนซ์E เป็นเสิ่นหยางนั่นเอง ในรถพาสาวสวยไปถึง3คน ในใจมีความสุขมาก
มีเพียงหลี่โม่ที่ยืนอยู่ข้างถนนคนเดียว ไม่มีใครยอมให้เขาติดรถไปด้วย
จ้าวไห่นั่งอยู่ในรถ มองหลี่โม่อย่างตลก “หลี่โม่ นายไม่ขับรถมาหรอ?”
“เขามีรถที่ไหนกัน เดินมาต่างหาก ช่างเถอะ ไม่สนใจเขาแล้ว เฮียไห่ พวกเราไปกันก่อนเถอะ ปล่อยให้เขาเรียกรถไปเอง”
ซูหย่าพูดอย่างดูถูก และอยากจะลองGTRจนรอไม่ไหว
“ฮ่าๆหลี่โม่ นายคงไม่ใช่ว่าไม่ได้ซื้อแม้กระทั่งรถหรอกนะ?”
“ไร้ประโยชน์เกินไปแล้ว อยู่ตระกูลกู้มานานขนาดนี้ แม้แต่รถก็ไม่มีปัญญาซื้อ”
“เฮ้อ ไม่ใช่คนประเภทเดียวกันจริงๆ คิดว่าเกาะเมียกินจะอยู่สบายซะอีก”
ทุกคนพูดประชด
จ้าวไห่คิดๆแล้วก็พยักหน้า แล้วล้วงเอาแบงก์ร้อยออกมาหนึ่งใบ แล้วโยนให้หลี่โม่อย่างกับขอทาน “เงินค่ารถของนาย ยังไงซะก็ฉันเลี้ยง ไม่ให้นายเสียเงินหรอก”
พูดจบเขาก็สตาร์ตรถออกไป
แล้วรถด้านหลังที่เหลือก็ขับตามไป
ทั้งทางถนนยังมีเสียงหัวเราะและดูถูกของพวกเขาเต็มไปหมด
หลี่โม่กลับรู้สึกเฉยๆ หัวข้อซื้อรถนี้เขาไม่อยากเถียงด้วย
กำลังเตรียมจะไปเรียกรถ ด้านหลังก็มีเสียงเคารพนับถือของชายคนหนึ่ง
“คุณหลี่ คุณก็อยู่ที่นี่?”
เมื่อได้ยินเสียงหลี่โม่ก็หันหลังกลับไป แล้วก็เห็นเฉียวเจิ้งหลงที่ข้างกายมีบอดี้การ์ด2-3คน แล้วรีบเดินเข้ามาหา
เขามายืนอยู่หน้าหลี่โม่อย่างเคารพนับถือ “คุณหลี่ บังเอิญจริงๆนะครับ
“อืม”หลี่โม่พยักหน้า ไม่พูดอะไร
ในใจเฉียวเจิ้งหลงร้อนรน เรื่องหวางห้านเชาครั้งก่อน คุณหลี่ไม่ได้เอาเรื่องอะไรเขา เขาไม่สบายใจมาตลอด อยากหาโอกาสมาทดแทนเสมอ
ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะมาเจอคุณหลี่ที่นี่
“คุณขับรถมาหรอ?”หลี่โม่ถามขึ้น
เฉียวเจิ้งหลงได้ยินคำนี้ ใบหน้าก็ยิ้มแย้มขึ้น “ใช่ครับๆ คุณหลี่จะไปไหน ผมขับรถไปส่งคุณเองครับ”
จากนั้น เฉียวเจิ้งหลงก็พาหลี่โม่เดินไปลานจอดรถ ปล่อยให้ลูกน้องรอที่นี่
แต่ในขณะเดียวกัน หน้าร้านกาแฟ จ้าวชิวหย่าแฟนสาวของหวังชวน กอดอยู่กับลุงขี้โม้คนหนึ่ง และกำลังจะเข้าร้านพอดี
เธอมองไปทีหนึ่งก็เห็นแผ่นหลังของคนสองคน
คุ้นจังเลย
“ทำไมรู้สึกเหมือนหลี่โม่?”ในใจจ้าวชิวหย่าสงสัย
โดยเฉพาะแผ่นหลังของอีกคน ทำไมรู้สึกเหมือนเฉียวเจิ้งหลงเถ้าแก่ของVienna Concert Hallเลย!
เมื่อก่อนจ้าวชิวหย่าก็เคยเป็นพนักงานที่ Vienna Concert Hall เคยมีโอกาสได้เจอเฉียวเจิ้งหลงจึงจำรูปลักษณ์ของเขาได้
นั่นเป็นถึงเถ้าแก่ของ Vienna เชียวนะ และยังเป็นหนึ่งในสี่ของราชาใต้ดินทั้งสี่ มีนามว่า ท่านเฉียว!
หลี่โม่อยู่กับเฉียวเจิ้งหลง?
ตัวเธอคิดมากไปเอง?
จ้าวชิวหย่าส่ายหัว กอดลุงขี้โม้เข้าไปในร้านกาแฟ และไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้
อีกด้าน เฉียวเจิ้งหลงพาหลี่โม่มาถึงลานจอดรถ เปิดประตูรถ แต่หลี่โม่กลับไม่ขึ้นไป
“รถหรูนี่ รุ่นใหม่ล่าสุดของ Bentley Flying Spur และยังเป็นรุ่นสั่งทำด้วย 5ล้าน?”
หลี่โม่ยิ้ม สายตามองไปยังรถBentley สีกรม ในใจรู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย
เขาเองก็เป็นคนรักรถ ที่โรงรถชั้นใต้ดินของคฤหาสน์สำนักหลงเหมิน เขาเองก็มีรถหรูจอดอยู่เป็นร้อยคัน มีหลากหลายรูปแบบ
แต่ว่า ตอนนี้ไม่มีโอกาสได้แล้ว
เฉียวเจิ้งหลงอธิบายด้วยใบหน้าแดงก่ำ “คุณหลี่นั้นตาดีจริงๆ เป็นรุ่นใหม่ของ Bentley Flying Spur รุ่นสั่งทำ ราคา 5 ล้านพอดีครับ”
พูดจบ เขาเห็นว่าหลี่โม่จ้องมองรถสักพักแล้ว ในดวงตาแสดงออกถึงความชอบ จึงรีบพูด “ถ้าหากว่าคุณหลี่ชอบ รถคันนี้ผมมอบให้คุณ”
เมื่อได้ยินหลี่โม่ก็ส่ายหัว “ไม่เป็นไร สุภาพบุรุษไม่แย่งของคนอื่น รถที่ดีขนาดนี้ ไม่เหมาะกับสถานะของผม ไปเถอะ”
เฉียวเจิ้งหลงพยักหน้า แต่ในใจกลับจำเอาไว้แล้ว
สายตาที่ชายหนุ่มมีต่อรถ เฉียวเจิ้งหลงเองก็ดูออก
ดูแล้ว คงต้องหาโอกาสเอารถคันนี้มอบให้กับคุณหลี่ ต้องอย่าทำให้เขาไม่ชอบใจ
พูดจบ หลี่โม่ก็ขึ้นไปนั่ง เฉียวเจิ้งหลงขับรถเอง มีความระมัดระวังและระแวงมาก ยังไงซะคนที่นั่งก็เป็นถึงคุณหลี่ เป็นนายน้อยของลุงเฉียน
เขาถึงกับใช้ฝีมือการขับมานับสิบปีของเขา พยายามขับให้นิ่งและสบายตลอดทาง และหน้าผากก็เต็มไปด้วยเหงื่อ กลัวหลี่โม่จะรู้สึกถึงแรงกระแทก
ไม่นาน ทั้งสองคนก็มาถึงกวนเหลินกัง
รถจอดไว้ที่ลานจอดรถ หลี่โม่ลงรถ แล้วก็พูดกับเฉียวเจิ้งหลงด้วยรอยยิ้ม “ขับรถได้ดีนะ”
เฉียวเจิ้งหลงรีบก้มหัวก้มตัวตอบรับ
พูดจบ หลี่โม่ก็ก้าวเดินได้เพียงไม่กี่ก้าว ก็บังเอิญไปเจอกับจ้าวไห่พอดี
