บทที่ 98 วางแผนทำร้าย
ตอนนี้ซู๋ไห่เทียนอยู่ในห้องอาหาร ถือโทรศัพท์ไว้ ใบหน้าเย็นชา “รับประกันว่าจะไม่มีผิดพลาด ไม่อย่างนั้น พวกแกจะไม่ได้เงินสักบาท!”
เพื่อแผนการของวันนี้ ซู๋ไห่เทียนเตรียมตัวมานานแล้ว
เขาไม่อนุญาตให้มีข้อผิดพลาดอะไร
จะต้องได้กู้หยุนหลันในวันนี้ และก็กำจัดหลี่โม่ด้วย!
“คุณซู๋ คุณวางใจได้ ผมหม่าคุนจัดการ รับประกันไม่มีผิดพลาด วันนี้คุณก็รอค่อยๆสนุกกับหญิงสาวคนนั้นเถอะครับ”
ในสายมีเสียงหัวเราะโรคจิตของหม่าคุนตอบกลับ
ซู๋ไห่เทียนขมวดคิ้ว พูดอย่างเย็นชา “จัดการเรื่องก็พอ อย่างอื่นพวกแกไม่จำเป็นต้องยุ่ง”
เขาไม่ชอบน้ำเสียงของหม่าคุนมากๆ
ไอ้คนนี้นั้นชื่อเสียงเจ้าชู้ แต่ซู๋ไห่เทียนจำเป็นต้องใช้มัน เพราะว่ามันจัดการเรื่องได้ดี
และในตอนนี้ประตูห้องอาหารก็เปิดพอดี หลี่โม่และกู้หยุนหลันเดินเข้ามา
ซู๋ไห่เทียนรีบวางโทรศัพท์ ลุกขึ้นแล้วต้อนรับด้วยเสียงหัวเราะ “หยุนหลัน เธอมาแล้วหรอ”
เมื่อเขาเห็นหลี่โม่ รอยยิ้มบนใบหน้าก็หายไปทันที เปลี่ยนเป็นใบหน้าเย็นชา “หลี่โม่ นายจะนั่งไหนก็ได้ วันนี้มีแต่พวกเราสามคน”
หลี่โม่และกู้หยุนหลันนั่งลง บรรยากาศในห้องอาหารก็แสดงออกถึงความอึดอัดนิดหน่อย
ซู๋ไห่เทียนเทเหล้าให้ทั้งสอง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นานขนาดนี้ ครั้งแรกที่มากินข้าวด้วยกันสินะ”
กู้หยุนหลันตอบกลับอย่างขอบคุณ “ใช่แล้ว ขอบคุณที่นายเชิญ”
หลี่โม่กลับรู้สึกเฉยๆ นั่งอยู่ข้างๆกู้หยุนหลัน กอดอกนั่งมองซู๋ไห่เทียนเสแสร้งเงียบๆ
ในใจซู๋ไห่เทียนคิดอะไรอยู่ หลี่โม่ไม่รู้ แต่เขารู้ดีว่าซู๋ไห่เทียนไม่ใช่คนที่จะยอมง่ายๆ
“หยุนหลัน หลี่โม่ มาพวกเราชนแก้วกัน”ซู๋ไห่เทียนยกแก้วแล้วพู
เห็นหลี่โม่ลังเล ซู๋ไห่เทียนก็แกล้งยิ้ม “ทำไม หลี่โม่ นายคงไม่ใช่ว่ายังโกรธฉันหรอกใช่มั้ย”
กู้หยุนหลันถลึงตาใส่หลี่โม่ไปทีหนึ่ง เตะไปที่ขาของเขาเบาๆหนึ่งที ส่งสายตาไปให้เขา
หลี่โม่คิดๆแล้วก็ยกแก้ว ทั้งสามดื่มหมดแก้ว
ระหว่างทานอาหาร คุยแต่เรื่องไร้สาระ
เมื่อคุยไปได้สักพัก อยู่ๆก็มีพนักงานเข้ามา บอกว่าห้องโถงมีคนมาหากู้หยุนหลัน จากนั้นเธอก็ถูกพาตัวออกไป
แล้วซู๋ไห่เทียนก็ตามออกไป บอกว่าออกไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
ไม่นานในห้องอาหารก็เหลือเพียงหลี่โม่
และก็ตอนนี้เองที่หญิงสาวชุดแดงเสื้อคอลึกเดินเข้ามา ผมม้วนลอน ใส่รองเท้าส้นสูง หุ่นแซ่บและหอม
ดูก็รู้ว่าผู้หญิงกลางคืนในร้านเหล้า
เมื่อเธอเข้ามา ก็โยนกระเป๋าในมือออก แล้วเดินมาตรงหน้าหลี่โม่ที่กำลังเบลอ
“คุณผู้หญิง เธอเข้าห้องผิดแล้วมั้ง?”หลี่โม่งุนงงนิดหน่อย
แต่ว่า สถานการณ์ต่อมาก็ทำให้หลี่โม่รู้สึกได้ว่านี่คือแผนการ
ผู้หญิงคนนั้นนั่งลงบนตัวของหลี่โม่ ไม่สนใจอะไรแล้วทับลงไป ดูดุดันมาก
หลี่โม่งง
นี่มันเรื่องเหี้ยอะไรกัน?
เขาผลักผู้หญิงบนตัวออกอย่างแรง ผู้หญิงคนนั้นไม่เสแสร้งสักนิด เธอลุกขึ้นนั่งบนโซฟาแล้วสูบบุหรี่ของผู้หญิง
ไม่รอให้หลี่โม่รู้สึกตัว ประตูห้องอาหารก็ถูกเตะออก!
แล้วก็มีชายร่างกำยำสักลายเกินเข้ามา พวกเขาเข้ามาก็มาบังทางหนีทุกทางในห้องอาหารไว้
หลี่โม่มองแล้วก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
ผู้หญิงบนโซฟาก็รีบลุกขึ้นไปอย่างเสื้อผ้าไม่เรียบร้อย แล้วก็ฟ้องแบบแกล้งร้องห่มร้องไห้ “เฮียคุน พี่จะต้องช่วยฉันนะ เมื่อกี้….เมื่อกี้ฉันเกือบจะโดนเขาข่มขืนแล้ว”
แผนการ!
หลี่โม่เข้าใจในทันที นี่เป็นสถานการณ์ที่มาหาเรื่องเขาโดยเฉพาะ!
ใช้หัวแม่ตีนคิดยังรู้ว่าใครเป็นคนทำ
ซู๋ไห่เทียนช่างหน้าไม่อายจริงๆ!
ชายร่างใหญ่สักลายคนนั้น ก็คือหม่าคุน ก็เตะเข้าไปยังหน้าอกของหลี่โม่อย่างแรง ด่าอย่างแรงว่า “แม่งเอ้ย!คนอย่างแกช่างกล้ามายุ่งกับแฟนฉัน!อยากตายหรอ!”
สายตาหลี่โม่เย็นชา มองไปรอบๆ ประตูถูกดักไว้แล้ว หน้าต่างก็มีคนยืนอยู่ นี่เป็นการจัดการเขาให้เรียบร้อยจริงๆ
เขาพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ฉันไม่ได้ยุ่งกับแฟนแก เธอเป็นคนบุกเข้ามาเอง อีกอย่างฉันไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง”
และตอนนี้นอกห้องก็มีคนมามุงไม่น้อย ต่างๆก็ยื่นหน้ามองดู
หม่าคุณพูด “ทุกคนมาดู ไอ้คนนี้เห็นสาวแล้วทำอนาจาร พยายามดึงแฟนของฉันเข้ามาในห้องมัน กำลังจะข่มขืน แล้วมันยังพูดว่ามันไม่ได้ทำอะไร แล้วรอยจูบบนหน้า บนปาก แฟนฉันเป็นคนจูบลงไปเองรึไง?”
ตอนนี้ คนด้านนอกต่างก็ซุบซิบกัน
“ไม่คิดเลย ร้านอาหารเซียงเสว่ไห่จะมีคนแบบนี้ด้วย ไอ้คนนี้ใส่ได้ทุเรศแบบนี้ ความคิดยังสกปรกอีก!”
“คนแบบนี้สมควรจับ แล้วก็ตัดอัณฑะซะ!”
“น่ารังเกียจจริงๆ ทำไมไม่พาไปที่ถนนที่คนเยอะๆแล้วกระชากเสื้อมันทิ้ง โยนไปที่ถนน!”
ชั่วครู่ผู้คนก็โมโห
ฟังพวกเขาต่อว่าดูถูก หลี่โม่ก็ขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม สีหน้าก็แสดงถึงความโหดเหี้ยม
หม่าคุณไม่ชอบท่าทางไม่สนใจอะไรของหลี่โม่แบบนี้มาก และยังทำหน้าแบบถูกใส่ร้าย จึงเตะหนักๆไปอีกที ชี้หน้าด่าเขาว่า “ไอ้ทุเรศ แกมันหาแฟนไม่ได้รึไง?กล้ามายุ่งกับแฟนของฉันหม่าคุณ อยากตายรึไง!”
สายตาหลี่โม่ดุเดือด จ้องหม่าคุณและผู้หญิงที่แกล้งร้องไห้ พูดอย่างน่ากลัวว่า “เธอบอกพวกเขา ว่าเธอเป็นคนบุกเข้ามาเองใช่มั้ย!”
ผู้หญิงคนนั้นร้องห่มร้องไห้ ร้องไห้หนักมาก ชี้ไปที่หลี่โม่แล้วพูด “เฮียคุน เขาพูดมั่ว เมื่อกี้อยู่ข้างนอก เขาก็เอาแต่จ้องขาของฉัน แล้วยัง….ยังพูดว่าฉันเด้ง ไม่คิดว่าตอนที่ฉันไปห้องน้ำ เขาก็มากอดฉันจากด้านหลัง แล้วก็ลากฉันเข้ามา ฉัน….ฉันเกือบจะ…..”
“แม่งเอ้ย!แกยังจะตอแหลใช่มั้ย?”หม่าคุนโมโหแล้วฟาดมือลงบนหัวของหลี่โม่ ตะโกนด่า “ไอ้เลวเอ้ย วันนี้แกตายแน่!”
และในตอนนี้ ซู๋ไห่เทียนก็พากู้หยุนหลันรีบเดินเข้ามา
เจอสถานการณ์นี้ ซู๋ไห่เทียนแสดงออกถึงความตกใจ “หลี่โม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
กู้หยุนหลันก็สติแตก เขาได้ยินเสียง ตอนนี้ก็เห็นภาะในห้องอาหาร และเสียงซุบซิบของคนรอบๆ แล้วดวงตาก็แดงก่ำทันที
“หลี่โม่ นายทำอะไรลงไป?”กู้หยุนหลันทรุดลงไปดึงแขนของหลี่โม่
หลี่โม่รีบพูด “ที่รัก เธอเชื่อฉัน ฉันถูกคนใส่ร้าย ฉันไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยซ้ำ พวกเขารวมตัวกันมาใส่ร้ายฉัน”
หม่าคุนคนนั้นก็รีบพูด “แม่งเอ้ย!แกแม่งมีเมียอยู่แล้วยังจะมายุ่งกับผู้หญิงของฉันอีก!”
“นี่ สาวน้อย ผัวเธอคนนี้มันโรคจิต ดึงแฟนของฉันมาที่ห้องอยากจะข่มขืนนะ!”
กู้หยุนหลันได้ยินคำนี้ก็ร้อนรน หันหลังแล้วรีบขอโทษ “ขอโทคค่ะๆ สามีฉันไม่ทำอย่างนั้นแน่นอน พวกคุณจะต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ”
กู้หยุนหลันไม่เชื่อว่าหลี่โม่จะทำเรื่องอย่างนี้
หม่าคุนหลักผู้หญิงข้างตัวออกแล้วพูดใส่กู้หยุนหลันอย่างน่ากลัว “เธอหมายความว่าฉันโกหก?เธอแม่งก็ไม่ดูบนหน้าของผัวเธอ รอยลิปเยอะขนาดนั้น แฟนฉันหาเรื่องอยากได้ผัวเธอ?”
กู้หยุนหลันกลัวจนถอยหลัง หม่าคุนดุเกินไป
แต่เธอก็ยังขอโทษ “ฉันเชื่อสามีฉัน เขาไม่มีทางทำแบบนี้ จะต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ”
“เข้าใจผิดแม่มึงสิ!”
หม่าคุนโมโห ง้างมือจะฟาดลงมา
แต่ว่า ถูกหลี่โม่จับไว้อย่างแน่นกลางอากาศ “ทำฉันได้ แต่ห้ามแตะต้องเมียฉัน!”
หม่าคุนสายตาโหดเหี้ยม เขามีชื่อเสียงเรื่องความน่ากลัว ลูกน้องก็เก่ง แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะถูกผู้ชายที่ดูธรรมดาแบบนี้มาขวางไว้
ไอ้หนุ่มนี้ มีเลือดร้ายอยู่นี่
“เหอะๆ ได้สิ ทำเก่งใช่มั้ย!เดี๋ยวมาดูกันว่าแกจะคุกเข่ายังไง!”หม่าคุนโมโห
และในตอนนั้น ข้างนอกก็มีคนใส่ชุดตำรวจเข้ามา
“ใครแจ้งความ?”ชายหนุ่มผู้ดูแลบ้านเมืองใบหน้าจริงจัง
พวกเขาเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในถิ่นนี้
“ผม”หม่าคุนพูด แล้วก็ชี้หลี่โม่ “ไอ้คนนี้มันข่มขืนแฟนผม เจอผมจับได้ พวกคุณรีบจับมันไว้!”
“จับไว้ พาตัวไป”ตำรวจชายคนนั้นพูด
“คุณพี่ทั้งหลาย พวกคุณต้องเข้าใจผิดแน่ๆ สามีฉันไม่ทำเรื่องอย่างนี้แน่นอน เรื่องนี้ต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่นอน”ดวงตากู้หยุนหลันแดงก่ำ เห็นว่าหลี่โม่จะถูกพาตัวไป เธอก็ร้อนรนจนร้องไห้
“เข้าใจผิดมั้ย ไปถึงที่พวกเราก็รู้เอง”คุณตำรวจโบกมือแล้วลูกน้องก็มาจับตัวเขาไว้
“รอเดี๋ยว!”
กู้หยุนหลันอยากจะห้าม แต่ตำรวจคนนั้นก็พูดเตือนว่า “คุณผู้หญิง ถ้าคุณยังขัดขวางการทำงานของพวกเรา ก็จะจับคุณด้วยเช่นกัน!”
“หยุนหลัน ไม่เป็นไร เธอสบายใจได้ ฉันมีเพื่อนในกรมตำรวจ เดี๋ยวฉันช่วยหลี่โม่ถามดู”
ตอนนี้ซู๋ไห่เทียนที่ดูเรื่องสนุกอยู่ข้างๆก็เสนอตัวออกมา แสดงถึงความเป็นห่วง
แต่ว่า ในใจเขากลับยิ้มเยาะ ส่งสายตาให้หม่าคุน
ทั้งแสดงออกถึงรอยยิ้มได้ใจออกมาพร้อมกัน
ครั้งนี้ หลี่โม่ซวยแน่ๆ
หลี่โม่ยิ้ม เช็ดน้ำตาให้กู้หยุนหลัน “ที่รัก สบายใจได้ ฉันจะไปเคลียร์ให้เรียบร้อยเอง ไม่นานก็ออกมาแล้ว”
หลี่โม่แสดงออกถึงความนิ่งสงบ แต่ว่าในใจนั้นมีอารมณ์โมโหแล้ว
มองซู๋ไห่เทียนด้วยสายตาเย็นชา แสยะยิ้มในใจ
ซู๋ไห่เทียนในที่สุดนายก็ลงมือกับฉัน
ถ้าอย่างนั้น ผลลัพธ์ทั้งหมด นายก็รับผิดชอบแล้วกัน
หลี่โม่ถูกพาตัวไปแล้ว ถูกพาเข้าห้องสอบสวนโดยตรง ระหว่างนั้นไม่มีคนมา แค่ขังไว้
แต่ข้างนอก หม่าคุนและคนอื่นๆนั้นกลับไปตั้งนานแล้ว!
อยู่หน้าสถานีตำรวจ หม่าคุนพาพรรคพวกสูบบุหรี่หัวเราะเยาะ รอซู๋ไห่เทียนขับรถมา
“คุณซู๋ ครั้งหน้าถ้ามีเรื่องอย่างนี้ อย่าลืมมาหาผมอีกนะ”หม่าคุนหัวเราะ กอดสายชุดแดงไว้แล้วพาพรรคพวกจากไป
ซู๋ไห่เทียนมองสถานี้ตำรวจอย่างเย็นชา ใบหน้าเยาะเย้ย “กล้ามาเล่นกับฉัน ฉันจะจัดการแกสักวัน!”
หลังจากหลี่โม่ถูกคนพวกนี้จับมาแล้ว ทั้งเมืองฮ่านก็ตื่นตระหนกขึ้นมา มีการเคลื่อนไหวอย่างลับๆ…
“ท่านเทียน!เกิดเรื่องแล้ว คุณหลี่ถูกจับครับ”
ในคฤหาสน์ ฉินลั่วลั่วเข้ามาหาฉู่จงเทียนอย่างรีบร้อน
