บึ้ม บึ้ม บึ้ม
เสียงระเบิดดังออกมาจากข้างนอกเมือง
กลุ่มโจรสลัดเกร็กกระหน่ำยิงปืนใหญ่ใส่เกรเทอมินอล
ซูเซียวที่รอเวลานี้มาตลอดสามวัน เขาก็มารอที่ประตูเรียบร้อยแล้ว
…
ด้านนอกเมือง ณ เกร เทอมินอล
ในเวลานี้ที่กำลังโดนกระหน่ำยิง กองขยะมากมายก็ฟุ้งกระจายไปทั่ว
เหล่าพวกไร้บ้านที่อาศัยอยู่ในเกร เทอมินอลนี้ก็ตื่นตระหนกและตกใจกลัวกันอย่างมาก
ทั่วทุกทิศถูกระเบิด มอดไหม้เต็มไปหมด
เสียงกรีดร้องมากมายดังโหยหวนขึ้น
คนในกลุ่มโจรสลัดเกร็กนั้นก็จ้องมองกลุ่มควันที่ลอยฟุ้งไปทั่วหลังจากกระหน่ำยิงเสร็จแล้ว
เพราะพวกเขาได้ตกลงกับซูเซียวไว้ว่าหลังจากที่กระหน่ำยิงเสร็จแล้ว ซูเซียวจะส่งคนมาเปิดประตูเมืองให้
และแน่นอนว่าเกร็กไม่ยอมข้อตกลงนี้หรอก ซูเซียวจึงต้องส่งเพื่อนสนิทอย่างแฮ็งค์มาไว้เป็นตัวประกันที่นี่
ในตอนนี้แฮ็งค์ได้ปลอมตัวเป็นโจรสลัดและปะปนอยู่ในกลุ่มโจรสลัดเกร็ก
หลังจากนั้นไม่นาน 3นาที กลุ่มโจรสลัดเกร็กก็มาถึงประตูเข้าเมืองด้วยรอยยิ้ม เพราะพวกเขากำลังจะได้มีชีวิตที่สุขสบายในเมืองใหญ่แล้ว
“ก๊อก ก๊อก ก็อก’ เกร็กเคาะประตูเมือง
หลังจากที่เกร็กเคาะไปก็เงียบสนิทไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมา
“เฮ้ เร็วๆสิ ไฟมันจะลามไปทั่วแล้วนะ!”
ก็ยังคงเงียบ เกร็กก็เริ่มกังวลหน่อยๆแล้ว
ด้านหลังของพวกเขา ไฟที่ลุกลามก็ค่อยๆใกล้เข้ามา ส่วนด้านหน้าก็เป็นประตูเมืองที่ปิดอยู่ พวกเขากำลังโดนล่อ!
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเขาไม่เปิดประตูเมืองให้หล่ะ!?”
เกร็กเริ่มโมโหขึ้นเรื่อยๆ และหันไปจ้องมองที่แฮ็งค์
แฮ็งค์เองก็ไม่รู้อะไรมากเพราะเขาก็เป็นเพียงทหารธรรมดา
“ใจเย็นก่อน ให้ผมลอง!”
“นี่ๆ เปิดประตูหน่อย ผมแฮ็งค จากกองทหารของเบียคุยะ! ผมติดอยู่ข้างนอกนี่!”
แฮ็งค์พยายามที่จะตะโกนเรียกซูเซียว
“เบียคุยะ ข้าจะฆ่าแก ไอหลอกลวงเอ้ย!”
เกร็กเข้าใจสถานการทันทีว่านี่เป็นแผนลวงของซูเซียว
“เผามันทิ้งไปส้ะ!”
หลังจากที่เกร็กพูดเสร็จ ลูกน้องของเขาก็จับตัวแฮ็งค์ไว้เพื่อที่จะโยนใส่ทะเลเพลิงทันที
“อ้ากก…. ข้าไม่รู้เรื่องพวกนี้ มันเป็นแผนของเบียคุยะ!”
เปลวไฟค่อยๆแผดเผาหนังของแฮ็งค์ จนไม่นานเสียงที่แฮ็งค์ร้องด้วยความทรมาณนั้นก็หายไป
และทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นมา
“เห้ยนี่ พวกที่อยู่ข้างล่างนั่นหน่ะ อยากจะรอดรึเปล่า?”
ทุกคนที่หน้าประตูก็รีบหันไปมองทันที
“ใครหน่ะ โผล่หัวออกมานะ!”
เมื่อมองไปแล้วก็พบว่าเป็นชายวัยกลางคนที่หุ่นผอมบาง
แต่หลังจากนั้นก็มีถังระเบิดมากมายหล่นลงมาทีละอันสองอัน
เมื่อเห็นถังระเบิดตกมาแบบนี้ เกร็กก็ร้องลั่น เพราะเมื่อไฟลามมาถึงพวกเขาต้องถูกระเบิดเป็นจุนแน่นอน
“พังประตูส้ะ! ถ้าอยากจะมีชีวิตรอด!”
หลังจากนั้นชายวัยกลางคนก็หันหลังกลับไปอย่างไร้เยื่อใย
และแน่นอนว่าในจังหวะนี้ จินก็รีบเอาระเบิดไปวางหน้าประตูเมืองและจุดทันที
“บูม!” ด้วยพื้นที่ที่เล็ก เหลือไม่มากจึงทำให้โจรสลัดบางส่วนโดนแรงระเบิดจนตายไป
แต่นี่มันก็คุ้มเพราะว่าประตูเมืองพังเรียบร้อยแล้ว
กลุ่มโจรสลัดเกร็กก็รีบกรูเข้าไปในอาณาจักรทันที
“เฮ้ย หยุดนะ!”
เกร็กจ้องมองชายวัยกลางคนพร้อมกับจ่อปืนที่แขนของเขาทันที
“ไม่ๆ อย่ายิง ผมช่วยพวกคุณ!”
ชายวัยกลางคนที่ยืนพิงกำแพงอยู่ก็เดินออกมาหา
“ทำไมต้องช่วย? พวกข้าไม่ได้ขอสักหน่อย!”
เกร็กยังคงจ่อปืนต่อไป
“ผมเองก็ไม่ชอบขี้หน้าเบียคุยะ ศัตรูของศัตรูก็คือมิตร!”
เกร็กที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้ม
“แล้วเบียคุยะอยู่ไหน?”
“ในราชวัง เขากำลังไปรับรางวัลจากราชา และเห็นว่านะรางวัลคือการได้รับสถานะขุนนาง”
เมื่อเกร็กได้ยินแบบนี้ก็รู้เลยว่านี่คือรางวัลของเขา!
“ปัง!” เสียงปืนดังขึ้น กระสุนทะลุอกของชายวัยกลางคนทันที
“ไอหน้าโง่ กล้าดียังไงมาโยนถังระเบิดใส่ข้า!”
หลังจากนั้นเกร็กก็พากำลังพลของเขามุ่งไปยังวังเพื่อตามฆ่าเบียคุยะพร้อมกับปล้นทุกอย่าง
ชายวัยกลางคนที่นอนเลือดกบปากก็ได้แต่จ้องมองกลุ่มของเกร็กมุ่งตรงไปทางวัง
และในตอนนี้จู่ๆก็มีชายหนุ่มที่ยืนคาบบุหรี่โผล่ออกมาจากมุมมืด
“ช่วยเอาเงินรางวัลไปให้ลูกเมียข้าด้วย ข้าได้ทำตามข้อตกลงเรียบร้อยแล้วนะ”
ซูเซียวที่กำลังยื่นเงินให้ชายวัยกลางคนก็พูดขึ้น “เจ้าทำได้ดีมาก เดียวข้านำเงินพวกนี้ไปให้เอง”
“ขอบคุณนะ ขอบคุณมากจริงๆ”
หลังจากนั้นดวงตาของชายวัยกลางคนก็ค่อยๆปิดลง
ซูเซียวก็หันไปจ้องมองกลุ่มโจรสลัดเกร็กที่มุ่งหน้าไปทางวังแล้วพูดขึ้นว่า “เกร็ก อย่าทำให้ข้าผิดหวัง!”
ซูเซียวก็หายตัวเข้าไปในเงามืดอีกครั้งเพื่อมุ่งหน้าไปทางวัง