‘โครม !!’
เสียงของฟ้าผ่าในยามทะเลปั่นป่วนดังสนั่น พร้อมทั้งเรือสำเภาขนาดใหญ่ที่แล่นอยู่กลางทะเล เป็นช่วงเวลาแห่งความเป็นความตาย
กัปตันออกคำสั่งต่าง ๆ ให้กับกะลาสีทุกคนบนเรือ เพื่อให้มีชีวิตรอดกลับไปได้ คนเหล่านั้นใส่ชุดที่ดูเก่าและทรุดโทรม พร้อมทั้งธงรูปหัวกะโหลกเพื่อบอกว่าพวกตนคือ ‘โจรสลัด’
ในคนที่ใส่ชุดดูดีที่สุดอันเป็นเสื้อผ้ากัปตันของเรือลำนี้นั้น เอาแต่โอบกอดไข่ฟองหนึ่งที่มีขนาดค่อนข้างใหญ่เอาไว้ ไข่ทรงรีสีน้ำเงินสดสวยงาม พาดลายสีฟ้าอ่อนเล็กน้อยอย่างน่าลุ่มหลง
เขากำลังกอดไข่ฟองนั้นไม่ปล่อยมือ
“กัปตันครับ! มังกรมันตามมาแล้ว!!”
“ชิ อีกแค่นิดเดียวเองแท้ ๆ ”
ชายผู้เป็นกัปตันซึ่งมองไปที่ชายฝั่งซึ่งอยู่อีกไม่ไกลมากนักก่อนจะเดาะลิ้นอย่างไม่พอใจ และหันกลับไปมองทางด้านที่เรือแล่นผ่านมา
เงาของมังกรที่อยู่ด้านหลังของพายุทำให้มองเห็นได้ไม่ถนัดนัก มีเพียงดวงตาที่ส่องแสงสีแดงแสดงถึงความโกรธ ราวกับอสุรกายที่จ้องมองเหยื่อ
แต่ดวงตาคู่นั้นจับจ้องไปที่เดียว แม้จะอยู่ไกลแค่ไหนก็ยังจับจ้องไปที่นั่น มองไปยังไข่ฟองนั้น ก่อนจะคำรามออกมาเสียงดังสนั่นยิ่งกว่าเสียงฟ้าผ่า
ในตอนนั้นเองคลื่นก็อาละวาดอีกครั้งอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เรือโคลงเคลงไปมาจนมีคนตกจากเรือไปหลายคน พร้อมกับปากของมังกรหลังพายุ ที่รวบรวมแสงสีฟ้าไว้ก่อนจะยิงออกมา
ทำลายล้างเรือลำนั้นอย่างไร้ความปรานี ในขณะที่เรือกำลังจม เงามังกรร่างใหญ่ก็บินเข้ามาใกล้และกวาดสายตาไปรอบ ๆ เพื่อหาบางอย่าง
เมื่อไม่พบสิ่งที่ตนเองหาจนซากเรือไม่เหลือเค้าเดิม จึงได้บินพุ่งตัวลงไปในน้ำและแหวกว่ายอย่างชำนาญ ก่อนจะบินกลับขึ้นมาบนฟ้า
‘ไม่มี…’
ท้ายที่สุดก็ไม่เจอสิ่งที่มันตามหา ไข่ สีฟ้าสวยงามที่กัปตันเรือถือเอาไว้ ไม่ว่าจะหายังไงมังกรก็ไม่เจอ มันจึงเงยหน้าขึ้นฟ้าและคำรามออกมาเสียงดังสนั่น
ด้วยความรู้สึกที่ทั้ง โกรธ เกลียด และเสียใจ เสียงคำรามนั้นดังก้องกังวานไปจนถึงบนผืนแผ่นดิน พร้อมกันนั้นพายุลูกใหญ่ก็ดำเนินต่อไปอยู่หลายคืน
ปีศักราชวารุนที่ 1,685 ราว ๆ เดือนที่ 2 ของปี ถูกบันทึกไว้ว่ามีพายุขนาดใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์เกิดขึ้น แต่ถึงกระนั้นความเสียหายบริเวณชายฝั่งก็ไม่มีแม้แต่น้อย จึงเชื่อกันว่าเป็นฝีมือของ ‘มังกรพิภพ’
———— ———-
มีบันทึกจากผู้รอดชีวิตไว้ว่า ไข่สีฟ้าสวยงามที่อยู่ในกล่องขนาดกลาง ถูกพัดไปตามทะเล สายน้ำที่ข้ามผ่านแผ่นดินจำนวนมาก และถูกเก็บได้ถูกขนส่งไปตามที่ต่าง ๆ
และเนื่องจากเป็นไข่ลวดลายหายากจึงเกิดการแย่งชิงเกิดขึ้น ข้ามผ่านการนองเลือดและความกระหายต่อเงินตราและอำนาจ จนท้ายที่สุดเส้นทางที่ถูกส่งต่อก็มั่วไปหมด
ก่อนจะหายสาบสูญไป ไม่สามารถบันทึกได้ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน…
