ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ – ตอนที่ 1081 ปรากฏตัวแล้ว

Posted by novel00, ? Views, Released on October 13, 2021

ท่านดยุกมองไปที่ไป๋ยี่เฟยด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสยดสยอง“แก…..นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้อย่างไร?”

“แหวะ!”

ไป๋ยี่เฟยกระอักเลือดออกมาคำใหญ่

การฟันเมื่อกี้นี้ใช้กำลังทั้งหมดของเขาแล้ว เขาแทบจะไม่สามารถทรงตัวได้แล้ว

เขาเดินโซเซไปข้างหน้าก้าวหนึ่ง ทั้งร่างก็ล้มไปทางท่านดยุก ในเวลาเดียวกัน เขายื่นดาบใหญ่ของเขาออกมา

ท่านดยุกแค่มองไปที่ไป๋ยี่เฟยด้วยความสยดสยอง โดยไม่ได้ขัดขวางไป๋ยี่เฟยไว้ ต่อจากนั้นดาบเล่มนั้นก็แทงตรงไปที่หัวใจของเขาในทันที

ไป๋ยี่เฟยก็ล้มคว่ำอยู่บนตัวของท่านดยุก บนใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มที่พึงพอใจ ยังพูดกับท่านดยุกว่า: “บอกให้แกเรื่องหนึ่ง ครั้งหนึ่งเคยมีผู้แข็งแกร่งของแดนเทพยุทธ์คนหนึ่ง เขาก็บอกอีกว่าช่องว่างของแดนห่างกันเกินไป ฉันฆ่าเขาไม่ได้”

“แต่สุดท้าย เขาก็ยังถูกฉันฆ่า”

“ตูม!”

ท่านดยุกหน้าหงายล้มลงกับพื้น ก็มีเสียงดังออกมา

ไป๋ยี่เฟยก็ล้มตามไปด้วยกัน ก็ถูกร่างอ้วนของท่านดยุกดีดเด้งขึ้นมา และเขาก็ล้มลงกับพื้นไปอยู่อีกด้านหนึ่ง

แม้ว่าไป๋ยี่เฟยจะลงล้มกับพื้น แต่ก็มีรอยยิ้มที่พึงพอใจอยู่บนใบหน้าของเขา

ก่อนหน้าที่จะตาย เขาก็ทำเรื่องหนึ่งสำเร็จแล้ว

ในขณะนี้คนทั้งเกาะเล็กและบนเรือ ก็เงียบสนิท มีเพียงเสียงคลื่นดังมาเป็นพักๆในคืนที่มืดมิด

“ไป๋ยี่เฟย!”

หลี่เสว่และหลิวเสี่ยวอิงก็ดึงสติกลับมาก่อนเป็นอันดับแรก ในเวลาเดียวพวกเธอก็กระโจนเข้าหาไป๋ยี่เฟย

ต่อจากนั้นไป๋หยุนเผิงเองก็ดึงสติกลับมา ทั้งหมดก็พุ่งไปทางไป๋ยี่เฟย

หลังจากที่หลี่เสว่วิ่งเข้าไปก็คุกเข่าลงบนพื้น กอดไป๋ยี่เฟยไว้ในอ้อมกอด หลิวเสี่ยวอิงคุกเข่าอยู่อีกด้านหนึ่ง และจับมือของเขาไว้แน่นๆ

ไป๋ยี่เฟยพิงไปที่อ้อมกอดของหลี่เสว่ คนทั้งคนก็อ่อนแอมาก และมุมปากของเขายังมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด

พวกเขารู้สึกว่า เขากำลังจะตายจริงๆแล้ว

เพราะในที่สุดเขาก็เห็น ท้องฟ้ามืดแล้ว

และในคืนที่มืดมิดนี้ ไป๋ยี่เฟยเห็นใบหน้าของหลี่เสว่พวกเขาค่อยๆเบลอขึ้นมา เขาถึงขนาดรู้สึกว่าตัวเองหายใจได้ค่อนข้างลำบาก

ไป๋ยี่เฟยฝืนทนพูดว่า: “อย่าร้องไห้…..ฉันอยาก…..เห็นพวกเธอ…..ยิ้ม”

หลี่เสว่และหลิวเสี่ยวอิงฝืนยิ้มออกมา แต่ก็ฝืนยิ้มเกินไป มองดูค่อนข้างแปลกๆ

ไป๋ยี่เฟยก็พูดว่า: “ขี้เหร่จังนะ…..”

ก็แค่ตั้งใจอยากทำให้พวกเธอหัวเราะ แต่ไม่ว่ายังไงพวกเธอก็หัวเราะไม่ออกมา แต่กลับร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก

ไป๋ยี่เฟยเหมือนกับพวกเธอ ก็อาลัยอาวรณ์เป็นอย่างมาก แต่ท้ายที่สุดก็ต้องพรากจากกัน

มือของไป๋ยี่เฟยค่อยๆลดลง และดวงตาก็หลับสนิท

“ฮือๆ!”

หลี่เสว่และหลิวเสี่ยวอิงก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้อย่างเจ็บปวดขึ้นมา

ไป๋หยุนเผิงและคนอื่นๆก็มองไปที่ไป๋ยี่เฟยทีละคน ดวงตาก็แดงก่ำ ยังมีคนแอบเช็ดน้ำตา

และคนของสำนักหนานเหมินเหล่านั้น หลังจากที่เห็นไป๋ยี่เฟยตาย เพียงแค่ส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ และก็หันหลังเดินขึ้นไปบนเรือ

และพวกเขาไม่มีใครสนใจเรื่องของท่านดยุก

“เยว่จะไม่มาแล้ว”

ในเรือลำหนึ่ง ฉีฉีพูดกับซินชิว

อันที่จริงตอนนี้ในใจของฉีฉีก็เป็นทุกข์มาก เธอนึกถึงเรื่องๆน้อยๆที่ไปมาหาสู่กับไป๋ยี่เฟย ก็ยิ่งมีความรู้สึกเศร้าโศกเจ็บปวด และยังอยากจะร้องไห้เล็กน้อย

และซินชิวนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกด้านหนึ่ง ในมือยังคงถือไหมพรมและไม้นิตติ้ง เขากำลังถักเสื้อไหมพรม

หลังจากที่ถักครั้งสุดท้าย ในที่สุดก็ถักเสื้อไหมพรมเสร็จแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ลมปราณของซินชิวก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน

แดนของเขากลับมา ไม่เพียงแค่นั้น เขาพบว่าเขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน

ฉีฉีอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง “อาจารย์…..”

“ในที่สุดก็ถึงแดนเหนือเทพยุทธ์แล้ว…..”ซินชิวเผยรอยยิ้มที่ตื่นเต้นออกมาเล็กน้อย

ฉีฉีก็ตกใจมากๆ

เธอแม้แต่แดนเทพยุทธ์ก็ยากที่มุ่งถึง นับประสาอะไรกับแดนเหนือเทพยุทธ์

หลังจากที่ฉีฉีตกใจ และพูดด้วยความตื่นตระหนกว่า: “ยินดีกับอาจารย์ด้วย…..”

อย่างไรก็ตามความตื่นเต้นในดวงตาของซินชิวหายไปในทันที เขาพูดว่า: “เขาไม่มา ฉันถึงแดนเหนือเทพยุทธ์ แล้วจะมีความหมายอะไร?”

ฉีฉีเงียบไม่พูดไปครู่หนึ่ง

จีไซและเหลียงหมิงเยว่บนเรือ ทั้งสองคนมองหน้ากันไม่พูดอะไร

ผ่านไปครู่หนึ่ง พวกเขาก็ดึงสติกลับมา

“ตายไปแบบนี้เลยเหรอ?”

พวกเขาดูเหมือนจะไม่ค่อยเชื่อว่าไป๋ยี่เฟยจะตายไปแบบนี้

ที่สำคัญ เยว่ไม่มา ซินชิวก็ไม่ปรากฏตัวเช่นกัน

ถ้าอย่างนั้นพวกเขาอยู่ที่นี่ก็ไม่บรรลุเป้าหมาย แล้วจะมีความหมายอะไร!

หลังจากที่เงียบ จีไซถามเหลียงหมิงเยว่:“จะเสี่ยงดวงดูสักครั้งมั้ย?”

เหลียงหมิงเยว่มองลงไปและครุ่นคิด

พวกเขารู้สึกว่าจื่ออีและซินชิวต้องมาอย่างแน่นอน เพียงแต่ว่าซ่อนตัวอยู่ในเรือเหล่านี้

ถ้าอย่างนั้นพวกเขาลงมือตอนนี้ ซินชิวและจื่ออีร่วมมือกันพวกเขาอาจจะสู้ไม่ไหว แต่ถ้ารอซินชิวและจื่ออีร่วมมือกันฆ่าเยว่ เวลานั้นอาจจะบาดเจ็บด้วยกันทั้งคู่ พวกเขาทั้งสองค่อยลงมือ และโอกาสชนะก็จะมากขึ้น

อย่างไรก็ตามประเด็นสำคัญที่สุดของปัญหาในตอนนี้คือ เยว่ไม่ปรากฏตัว

ท้ายที่สุด เหลียงหมิงเยว่ก็ถอนหายใจและพูดว่า: “ไม่กล้าเสี่ยง”

……

ท่ามกลางเรือลำใหญ่มากมาย บนเรือลำเล็กที่ธรรมดา จื่ออีจ้องไปที่จอภาพ และร่างบอบบางก็สั่นเทา

“ตายแล้วเหรอ? ตายแบบนี้เหรอ?”สีหน้าของจื่ออีซีดเซียวเล็กน้อย สีหน้าท่าทางเสียใจ

ไป๋ยี่เฟยตายแล้ว

ภายใต้การรับรู้ของทุกคน ตายแล้ว

และไม่ว่าจะเป็นศัตรูหรือว่าคนกันเอง พวกเขาดูเหมือนไม่อยากจะเชื่อว่า ไป๋ยี่เฟยก็จะตายแบบนี้

คนส่วนหนึ่งกลับมาที่เรือด้วยความผิดหวัง และสั่งให้เรือเริ่มเดินเรือกลับ

คนส่วนหนึ่งก็ใจปวดร้าวแทบแตกสลาย

หลี่เสว่และหลิวเสี่ยวอิงก็ร้องไห้อย่างเจ็บจวนเจียนขาดใจ เพราะสำหรับพวกเธอแล้ว ฟ้าถล่มแล้ว

ทั้งสองกระโจนเข้าหาไป๋ยี่เฟย กอดเขาเอาไว้แน่นๆ ใครก็ดึงออกไปไม่ได้