บทที่ 306
ทุกคนเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมาก่อน แน่นอนว่าพวกเขารู้ดีกับเรื่องที่จางเหลยเคยตามจีบหลี่เสว่ในเวลานั้น และจางเหลยตามจีบหลี่เสว่เป็นเวลาสองปีเต็มๆ แต่น่าเสียดายที่หลี่เสว่ไม่เคยตอบตกลงกับเขาเลย
ตอนนี้ทุกคนมองไปที่ฉากนี้ ด้วยรูปลักษณ์ที่คลุมเครือ
โจวฉวี่เอ๋อรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่คำถามของจางเหลยก็ยังคงเป็นปกติ เธอทำได้เพียงต้องฮัมเพลงกับตัวเองสองครั้ง และกระซิบข้างหูของหลี่เสว่ “คุณแสดงทัศนคติต่อหน้าเขาเย็นชาเล็กน้อย”
จางเหลยไม่รู้ว่าโจวฉวี่เอ๋อพูดอะไรกับหลี่เสว่ เพียงแค่ยิ้มและถามว่า “เสว่เอ๋อ วันนี้คุณมาคนเดียวหรือ? คนในครอบครัวของคุณหล่ะ? เหมือนจะได้ยินมาว่าคุณแต่งงานแล้ว”
โดยไม่รอให้หลี่เสว่เอ่ยปากพูด โจววี่เอ๋อกลับพูดขึ้นมาก่อนว่า “ใช่ และคนอื่นเขาก็รักกันมาก”
ด้วยเหตุนี้ บนใบหน้าของจางเหลยจึงแสดงออกเป็นความรู้สึกอับอายและผิดหวังเล็กน้อย
เขาเคยตามจีบหลี่เสว่แบบเปิดเผยตั้งแต่มัธยมปลายปีที่หนึ่งและปีที่สอง แต่น่าเสียใจที่หลี่เสว่เย็นชาต่อเขามาก และไม่เคยตกลงกับเขาเลย
หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมปลาย เขาก็ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ และตอนนี้เขากลับมาแล้ว คิดว่าถ้าหลี่เสว่ยังคงโสดอยู่ เขาก็จะสามารถตามจีบต่อไปได้
แต่น่าเสียดายว่าหลี่เสว่แต่งงานแล้ว!
จางเหลยรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย ใครคือคนที่แต่งงานกับหลี่เสว่กันแน่? แม้แต่เขาหลี่เสว่ก็ยังไม่ตอบตกลงเลย จะตอบตกลงกับใคร? ด้วยสายตาของหลี่เสว่ น่าจะเป็นคนในครอบครัวตระกูลดัง?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ สายตาของจางเหลยก็มืดลงเล็กน้อยอีกครั้ง
ในเวลานี้ จู่ๆเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งก็พูดออกเสียงขึ้นมาว่า “ฉันจำได้ว่าเหมือนจะแต่งงานกับเด็กยากจนจากบ้านนอกคนหนึ่ง”
“ใช่ ว่ากันว่ายังเป็นฝ่ายที่แต่งงานเข้าในบ้านของเสว่เอ๋ออีกด้วย เป็นคนไร้ประโยชน์คนหนึ่ง”
“………”
ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างดุเดือด
ตัวตนในปัจจุบันของไป๋ยี่เฟยไม่ได้เป็นความลับอยู่ในเมืองเทียนเป่ย แต่มีเพียงบุคคลสำคัญเท่านั้นที่รู้จักตัวตนของไป๋ยี่เฟย และเพื่อนร่วมชั้นบางคนไม่สามารถติดต่อด้วยได้ ดังนั้นพวกเขาจึงยังคงคิดว่าไป๋ยี่เฟยเป็นเพียงเด็กยากจนที่มาจากชนบทคนหนึ่ง
อีกอย่างแม้ว่าข่าวเกี่ยวกับการตกรางของไป๋ยี่เฟยจะเป็นที่รู้กันทั่วทั้งเมืองเทียนเป่ย แต่มันก็ได้ผ่านไปเป็นเวลานานแล้ว ทุกคนต่างก็ลืมไปหมดแล้ว ไม่มีใครจะนึกถึงเรื่องนี้ว่าคือตัวเขา เพราะยังไงนั่นก็คือท่านประธานกรรมการของโหวจวี๋กรุ๊ป!
สีหน้าของหลี่เสว่ดูน่าเกลียด เธอจำไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอไม่เข้าใจอะไรเลย เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่น่าฟังของคนเหล่านี้ เธอก็รู้สึกไม่สบายใจมาก
สีหน้าของโจวฉวี่เอ๋อก็ดูไม่ดี เสว่เอ๋อจะแต่งงานกับใครมันเกี่ยวอะไรกับพวกคุณ! ยังไงก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน อยู่เบื้องหลัง ออไม่ใช่ นินทาสามีของคนอื่นอยู่ต่อหน้าคนอื่น!
อีกอย่าง ไป๋ยี่เฟยไม่ใช่คนที่มาจากบ้านนอก แต่เป็นท่านประธานกรรมการคนปัจจุบันของโหวจวี๋กรุ๊ป พวกคุณจะสามารถเทียบได้กับเขาหรือไม่?
หลังจากได้ยินเช่นนี้แล้ว จางเหลยก็คิดโดยธรรมชาติว่า เสว่เอ๋อได้แต่งงานกับคนที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้
นั่นก็หมายความว่าเสว่เอ๋อไม่ได้มีชีวิตที่ดี งั้นเขาก็ยังมีโอกาสอยู่
“เสว่เอ๋อ เห็นได้ชัดว่าคุณมีชีวิตที่ไม่ดี ทำไมคุณถึงบอกว่าคุณสบายดี?” จางเหลยกล่าวอย่างทุกข์ใจ “เพียงแค่คุณพูดคำเดียวเท่านั้น ผมก็จะสามารถ…………”
“คุณสามารถอะไร?”
เสียงที่โดดเด่นก็ดังขึ้นจากข้างหลังของทุกคนทันที
ถ้าไป๋ยี่เฟยยังไม่ปรากฏตัวออกมายืนอีก ผู้ชายคนนี้ก็จะแย่งภรรยาของเขาไปอย่างโจ่งแจ้งแล้ว!
ทุกคนได้ยินเสียงและมองมาทางนี้ และพบว่ามีชายหนุ่มในชุดสกปรกมากเดินเข้ามา คิ้วของทุกคนย่น มีเพียงหลี่เสว่และโจวฉวี่เอ๋อเท่านั้นที่ดูตื่นเต้นมากขึ้น
จางเหลยมองไป๋ยี่เฟยขึ้นลงทั้งตัว “คุณเป็นใคร? คุณมาทำอะไรที่นี่? ใครให้คุณเข้ามา?”
ในขณะนี้ เฉียนหมิงเดินเข้ามา และหลังจากที่ได้ยินการพูดคุยทั้งหมดของเพื่อนร่วมชั้น และรวมกับสิ่งที่ไป๋ยี่เฟยพูด เขาก็รู้ทันทีแล้วว่าสิ่งที่ไป๋ยี่เฟยพูดนั้นเป็นความจริง!
เขาเป็นสมาชิกในครอบครัวของหลี่เสว่จริงๆ และก็เป็นสามีของเธอด้วย
สิ่งนี้ทำให้เฉียนหมิงตกตะลึงอยู่ในที่เดิมโดยตรง และจนถึงตอนนี้ถึงตอบสนองกลับมาได้
เฉียนหมิงพูดแทนไป๋ยี่เฟยว่า “เขาบอกว่าเขาเป็นสมาชิกในครอบครัวของหลี่เสว่”
เมื่อพูดจบ ทุกคนก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
แต่จางเหลยกลับฉีกปากยิ้มขึ้นมา
สามีของหลี่เสว่เป็นคนที่มาจากบ้านนอกจริงๆด้วย จากการแต่งตัวของเขา และยังมีดินโคลนสิ่งสกปรกอยู่บนเสื้อผ้าอีกด้วย เกรงว่าพึ่งออกมาจากที่ไร่นามั้ง?
“คุณคือสามีของเสว่เอ๋อเหรอ? แต่ทำไมผมมองดูแล้ว…………คุณไม่คู่ควรเลย?” จางเหลยตะคอก เต็มไปด้วยความยั่วยุ
เมื่อพูดจบแล้ว เพื่อนร่วมชั้นก็พยักหน้าเห็นด้วย
“ใช่ คุณลองดูเสว่เอ๋อแล้ว ลองหันมาดูคุณเองสิ มันไม่คู่ควรกันเลยสักนิด!”
“ถูกต้องแล้ว เสว่เอ๋อเป็นเด็กผู้หญิงที่ดี เธอสมควรได้กับคนที่ดีกว่านี้”
“อย่างเช่นจางเหลย”
“ใช่แล้ว จางเหลยชอบเสว่เอ๋อมาโดยตลอด และผ่านมานานหลายปีแล้วเขาก็ไม่เคยเปลี่ยนใจเลย มันแสดงให้เห็นว่าเขาจริงใจกับเสว่เอ๋อมากแค่ไหน”
“………”
จางเหลยหัวเราะ และพูดกับหลี่เสว่ว่า “เสว่เอ๋อ ผมรู้ คุณแต่งงานกับคนที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ ต้องไม่มีชีวิตที่ดีแน่ๆ แต่ไม่เป็นไร ผมกลับมาแล้ว ผมจะปฏิบัติต่อคุณเป็นอย่างดี คุณก็เห็นแล้ว ตอนนี้ผมอาศัยอยู่ในหลันโปกั่งวิลล่า ถ้าคุณต้องการ ต่อไปมันก็จะกลายเป็นของคุณ”
“ว้าว น่าอิจฉาจังเลย……..”
“ผู้ชายที่ดี……..”
“เสว่เอ๋อ ผู้ชายดีๆแบบนี้หาได้ยากนะ!”
“………..”
จางเหลยมีความสุขมากที่ได้ยินสิ่งที่เพื่อนร่วมชั้นพูด และบนใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ตัวเองดีกว่าไป๋ยี่เฟยมาก และหลี่เสว่ก็จะต้องเลือกตัวเองอย่างแน่นอน
ในขณะนี้ ชายวัยกลางคนที่ติดตามจางเหลย จางเหลย ก็เดินเข้ามา เขายังได้ยินการสนทนาในเมื่อกี้นี้อย่างชัดเจน เขาก็ถือได้ว่าร่วมมือกับจางเหลย เขาจึงช่วยเขา
“ใช่แล้ว เสี่ยวจางเป็นคนดีมาก เขาสามารถประสบความสำเร็จได้ตั้งแต่อายุยังน้อย ก็ถือได้ว่าเป็นรุ่นหลังที่ยอดเยี่ยมที่สุด อีกอย่าง สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง คือการได้แต่งงานกับผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง ในอนาคตถึงจะมีความสุขได้!”
“ไม่ต้องกังวล ผมหวังไห่จะรับประกันให้กับคุณเอง!”
หลังพูดจบ มีบางคนก็ตกใจ
“หวังไห่? ฉันได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย? ใช่หวังไห่ที่ฉันรู้จักหรือไม่?”
“ใช่ท่านประธานพันธมิตรกลุ่มนักธุรกิจของจังหวัดคนนั้นหรือเปล่า?”
