บทที่ 346
ตามมาด้วย ไป๋ยี่เฟยไม่พูดมากอีก หมุนตัวเดินไปทางแท่นสูง หยิบไมโครโฟน บอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ผมทราบ คนจำนวนมากรู้สึกว่าผมยังเด็ก รังแกง่าย อยากที่จะกินเค้กชิ้นใหญ่อย่างโหวจวี๋นี้”
“แต่ทว่า เค้กชิ้นใหญ่อย่างโหวจวี๋นี้ ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถกินได้ อยากกิน ก็ต้องดูว่าตัวเองนั้นมีความสามารถนั้นหรือไม่!”
“คนที่อยู่ที่นี่ในวันนี้ เพียงแต่มุ่งเป้าไปที่โหว่จวี๋ เตรียมตัวเองให้พร้อม ที่ผมนี่มีหลักฐาน”
ผู้จัดการใหญ่ยี่สิบสามสิบธุรกิจที่รายงานโหวจวี๋กรุ๊ปพวกนั้น ล้วนหวาดผวา
“ประธานไป๋ ได้โปรดยั้งมือด้วย พวกเราถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลี่ยง!”
“ใช่แล้ว ประธานไป๋ เว้นทางรอดด้วย!”
“ประธานไป๋……”
ไป๋ยี่เฟยหัวเราะเสียงเย็น “ทางรอด?”
“ก่อนที่ผมยังไม่มา พวกคุณคิดที่จะให้ทางรอดแก่โหว่จวี๋กรุ๊ปไหม? พวกคุณคิดว่าตัวเองถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลี่ยงใช่ไหม? ผมว่าพวกคุณแต่ละคนต่างกระตือรือร้น นี่ก็คือถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลี่ยง?”
“พวกคุณยังต้องการหน้าตาอยู่ไหม? ตอนที่พวกเขามุ่งเป้าไปที่โหวจวี๋ก็มุ่งไปถึงทางตัน ผมมุ่งไปที่พวกคุณ ไม่ พูดอย่างถูกต้องก็คือ ผมหยิบเอาหลักฐานที่แท้จริงออกมา ก็ไม่สามารถหรือ?”
“นี่มันหลักการอะไร?”
คำพูดของไป๋ยี่เฟยทำให้คนพวกนั้นก้มหัว ไม่มีวิธีที่จะโต้แย้ง
หลี่ฝานกำหมัดแน่น ไม่ยอม ไม่มีความละอายใจกับพิจารณาตัวเองแม้แต่น้อย
ในตอนนี้เอง ประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง
ทุกคนมองไป ก็งงงวยอย่างฉับพลัน
“ตำรวจ?”
“สถานการณ์อะไร?”
“ใครแจ้งตำรวจ? ไม่ใช่มั้ง?”
พวกคนที่มุ่งเป้าไปที่โหวจวี๋แค่เห็นตำรวจ อย่างไรทัน ตำรวจก็มาแล้ว พวกเขาไม่ทางรอดแล้วจริง ๆ
คนอื่น ๆ ก็มีท่าทางชมเรื่องสนุก เงียบไม่ส่งเสียง
ในเวลานี้เอง หลี่ฝานก็ยิ้ม “ฮ่าฮ่า……ผมเป็นคนแจ้งตำรวจ!”
“อะไรนะ?”
คนที่มุ่งเป้าไปที่โหวจวี๋ไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาถึงได้เป็นฝ่ายแจ้งตำรวจ? แต่คนอื่น ๆ ก็ไม่เข้าใจ หลี่ฝานนี่เกรงว่าจะโง่จริง ๆ ?
ฉินหัวนำตำรวจจำนวนมากเดินเข้ามา ถามหลี่ฝาน: “คุณแจ้งตำรวจว่าโหวจวี๋กรุ๊ปฟอกเงิน? มีหลักฐานไหม?”
“มี! ผมมีหลักฐาน!”หลี่ฝานตอบอย่างมั่นใจมาก เขาไม่มีความหวาดกลัวเหมือนเมื่อกี้นี้แล้ว ที่มีก็คือสบายอกสบายใจกับความลำพองใจที่ไม่มีอะไรเทียบได้
เมื่อกี้นี้มีบางส่วนที่เขาตั้งใจทั้งหมด ตั้งใจแสดงออกว่าตัวเองอ่อนแอ ไม่มีหลักฐานอื่นใด ที่จริงแล้วเขาแอบแจ้งตำรวจอย่างเงียบ ๆ เพื่อที่จะจับไป๋ยี่เฟยเข้าคุก
หลี่ฝานยื่นมือชี้นิ้ว ไปยังไป๋ยี่เฟย “ก็คือเขา โหวจวี๋กรุ๊ปล่วงเกินธุรกิจต่าง ๆ จำนวนมาก ทุกคนรับไม่ไหวแล้ว ร่วมมือกัน ต่อต้านโหวจวี๋กรุ๊ป ตัดลู่ทางของโหวจวี๋กรุ๊ป ตามหลักการแล้วโหวจวี๋กรุ๊ปควรจะอยู่ในสถานะไม่สามารถดำเนินการได้ แต่โหวจวี๋ตั้งนานมาแล้ว ก็ยังคงดำเนินการการเดินรถขนส่งเป็นปกติ ในนั้นจะต้องมีปัญหาแน่ ๆ”
พูดจบ บางคนมีท่าทีโต้ตอบกลับมา พากันพยักหน้า
หลี่ฝานมองไป๋ยี่เฟยอย่างลำพองใจ คิดว่ากูไม่มีไพ่ไม้ตายแล้วหรือ? เหอะ!
แต่ทว่าฉินหัวกลับเอ่ยปากถาม: “ผมต้องการหลักฐาน ไม่ใช่ข้อสงสัยของคุณ”
หลี่ฝานพูดไม่ออก เขาจะเอาหลักฐานมาได้อย่างไร? ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้ได้อย่างไร? จะเอาหลักฐานออกมาได้อย่างไร?
“คุณตำรวจ คุณเชื่อผมนะ ที่ผมพูดล้วนเป็นความจริง คุณแค่ต้องไปตรวจสอบ จะต้องตรวจสอบเจออย่างแน่นอน”
ฉินหัวมองหลี่ฝานอย่างคนปัญญาอ่อน ไม่ได้พูดอะไร
ในเวลานี้เอง หวังโหลวที่นั่งเงียบไม่พูดจาอยู่ที่แถวแรกก็ลุกขึ้นมา พูดด้วยเสียงดังกังวานว่า: “ผมสามารถเป็นพยานให้ได้”
ทุกคนล้วนโดนเสียงดึงดูดหันมา
“หืม? นี่ไม่ใช่ประธานคณะกรรมการบริหารคริสตัลกรุ๊ปหรือ?”
“เขาสามารถเป็นพยาน? ดีมากจริง ๆ ”
“นี่ก็มีพยานบุคคลแล้ว? โหวจวี๋จบเห่จริง ๆ แล้ว”
หลี่ฝานไม่รู้จักหวังโหลว แต่ก็รู้ถึงฐานะของเขา เขากำลังแปลกใจ ทำไมหวังโหลวถึงสามารถเป็นพยานให้ได้? หรือว่าเป็นอีกคนที่เย่อ้ายวางเอาไว้?
คิดถึงตรงนี้ หลี่ฝานก็ดีใจแล้ว “เร็ว ตรงนี้มีพยานบุคคล! เขาบอกแล้วว่าเขาสามารถเป็นพยานให้ได้!”
หวังโหลวค่อย ๆ เดินเข้าไป “ขอโทษด้วย ผมบอกว่าสามารถเป็นพยานให้ได้ คือเป็นพยานให้กับโหวจวี๋กรุ๊ป โหวจวี๋กรุ๊ปไม่ได้ฟอกเงิน”
“ปัญหาที่คุณพูดมานั้น ไม่มีอยู่ เพราะว่าคริสตัลกรุ๊ปร่วมมือกับโหวจวี๋กรุ๊ปมาโดยตลอด โหวจวี๋กรุ๊ปถูกพวกคุณปิดลู่ทาง แต่คริสตัลกรุ๊ปนั้นไม่ ดังนั้นตลอดเวลาที่ผ่านมา สินค้าของโหวจวี๋กรุ๊ปนั้นล้วนออกจากลู่ทางของคริสตัลกรุ๊ป”
“พูดอย่างง่าย ๆ ก็คือ คริสตัลกรุ๊ปเป็นสถานีตัวกลางของโหวจวี๋กรุ๊ป”
