บทที่39
หลี่เสว่หลีกทางให้อย่างเขินอาย แล้วให้ไป๋ยี่เฟยเข้ามาในห้อง
ไป๋ยี่เฟยมองไปทางหลี่เสว่ กลืนน้ำลายแล้วพูดว่า”คุณนั่งลง ฉันมานวดให้คุณ”
หลี่เสว่นั่งบนโซฟาในห้องอย่างเชื่อฟัง ไป๋ยี่เฟยยืนอยู่ข้างหลัง มือของเขากดที่หลังคอของหลี่เสว่อย่างสั่น ทันใดนั้นก็มีการสัมผัสที่นุ่มนวลส่งมาจากมือของเขา
ไป๋ยี่เฟยหยุดลงสักพักหนึ่ง อดทนอดกลั้นไว้ ในที่สุดหายใจเข้าลึกๆแล้วตั้งใจนวดขึ้นมา
หลี่เสว่ไม่ได้สังเกตถึงความผิดปกติของไป๋ยี่เฟย เพราะว่าเมื่อเวลาที่นิ้วมือของไป๋ยี่เฟยสัมผัสถึงหลังคอของเธอ เธอก็นิ่งอึ้งไปสักพักเพราะการสัมผัสนี้
หลังจากรับรู้ว่าไป๋ยี่เฟยเริ่มนวดแล้ว เธอก็รู้สึกสบายมาก เพราะช่วงนี้ยุ่งงานมาก กระดูกสันหลังส่วนคอของเธอเลยเจ็บปวดมาก หลังจากนวดแล้วจึงรู้สึกสบาย
อีกสักพักหนึ่ง ไป๋ยี่เฟยหยุดลง แล้วถามว่า”ยังต้องนวดบริเวณอื่นไหม?”
พอได้ยินคำพูดนี้ หลี่เสว่จึงกระซิบอย่างอาย”ไม่……ไม่ต้องแล้ว……”
ไป๋ยี่เฟยรู้สึกเสียใจสักนิด แล้วมองไปที่หลี่เสว่ด้วยความไม่เต็มใจ”นั้นคุณรีบพักผ่อนเถอะ ฉันไม่รบกวนคุณแล้ว”
หลี่เสว่ก้มหน้าแล้วเอ่ยเสียงอืมออกมา จากนั้นก็ได้ยินเสียงออกจากประตูของไป๋ยี่เฟย
เงยหน้าขึ้นมา พอนึกถึงเมื่อกี้นี้ไป๋ยี่เฟยนวดคอให้เธอ หลี่เสว่จึงรู้สึกหวานเจี๊ยบอยู่ในใจ ความกดดันจากการทำงานดูเหมือนจะหายไปทั้งหมดในคราวเดียว
หลังจากไป๋ยี่เฟยออกจากบ้านแล้วก็ตบตนเองไปครั้งหนึ่ง”ถามทำไมล่ะ ลงมือโดยตรงเลยไม่ได้หรือ?”
ช่างเถอะ ไม่ต้องรีบร้อน แบบวันนี้ก็ดีอยู่แล้ว
เช้าวันรุ่งขึ้น ณ โหวจวี๋กรุ๊ป
ภายในห้องทำงาน ไป๋ยี่เฟยนึกถึงรถออดี้คันนั้น เลยโทรไปให้แม่ยายหลิวจื่อหยุน
“โว้ย!แกโทรมาทำอะไร?ฉันยุ่งอยู่ ไม่ว่าง!”นิสัยของหลิวจื่อหยุนไม่ค่อยดี ฟังเสียงทางโน้นแล้วเหมือนเล่นไพ่อยู่
ไป๋ยี่เฟยก็ไม่โกรธ กลับพูดอย่างราบเรียบว่า”แม่ เมื่อวานนี้ฉันซื้อรถออดี้คันหนึ่งให้พวกคุณ วันนี้พวกคุณสามารถไปรับได้ ทีหลังออกจากบ้านก็จะสะดวกหน่อยนึง”
“โอเค รู้แล้ว คุณ……คุณพูดอะไรนะ?”เดิมทีหลิวจื่อหยุนก็ไม่ได้ตั้งใจฟัง เวลานี้ถึงจะตอบสนองคำพูดที่ไป๋ยี่เฟยพูดออกมาได้
ไป๋ยี่เฟยหัวเราะออกมา แล้วทวนคำพูดเมื่อกี้อีกครั้ง
หลิวจื่อหยุนอึ้งไปสักพักหนึ่ง จากนั้นก็ทิ้งไพ่ในมือของตนเอง”ไป๋ยี่เฟย วันๆแกไม่มีอะไรทำรู้แต่มาแกล้งฉันใช่ไหม?ฉันไม่รู้จริงๆว่าเสว่เอ๋อคิดไรอยู่ในใจ วันๆไม่มีอะไรทำ รู้แต่ฝันไปวันๆ!”
ไป๋ยี่เฟยจนปัญญา”แม่ สิ่งที่ฉันพูดนั้นเป็นเรื่องจริง ถ้าคุณไม่เชื่อสามารถไปที่ร้าน4S เมื่อวานนี้ฉันได้คุยไว้กับคนในร้านเรียบร้อยแล้ว คุณไปรับได้เลยครับ”
เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋ยี่เฟย หลิวจื่อหยุนก็ยังไม่เชื่อ สองปีนี้ภาพพจน์ของไป๋ยี่เฟยประทับอยู่ในใจของเธออย่างลึกซึ้ง แม้ว่าเขาซื้อรถและวิลล่าให้หลี่เสว่ เธอก็ไม่เชื่อว่าไป๋ยี่เฟยจะรวยขึ้นมา
“พอแล้วพอแล้ว อย่าพูดเถอะ ทำให้ฉันอารมณ์เสีย!”พอพูดเสร็จหลิวจื่อหยุนก็วางสายทิ้ง
ไป๋ยี่เฟย：“……”
ดูแล้วรู้สึกว่าการเอาใจพ่อตาแม่ยายนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
หลิวจื่อหยุนเพิ่งจะวางสาย เพื่อนที่เล่นไพ่ด้วยกันก็หัวเราะเยาะขึ้นมา
“เอ๊ะ ลูกเขยของคุณโทรมาหรือ มีอะไรหรือเปล่า?หรือมาเอาเงินกับคุณ?”
“ถ้าเอาเงินไปเอากับเสว่เอ๋อก็พอ!ตอนนี้เสว่เอ๋อเป็นตั้งผู้จัดการของโครงการนะ!”
“ลูกเขยของคุณโทรมาแสดงความกตัญญูหรือเปล่า?”
หลิวจื่อหยุนฟังพวกเขาพูดไปคนละประโยค สีหน้าก็แย่กว่าปกติ ในใจยิ่งไม่พอใจไป๋ยี่เฟย
“เล่นไพ่เถอะ!อย่าไปพูดถึงเขาแล้ว!”
“เอ๊ะ เมื่อกี้นี้ฉันเหมือนจะได้ยินเขาบอกว่าซื้อรถให้คุณ ฉันฟังพลาดไปหรือเปล่า?”
“จริงหรือเปล่า?รถอะไร?รถจักรยานหรือมอเตอร์ไซค์?”
“ฮ่าฮ่า……อย่าพูดแบบนี้สิ ถ้าเกิดว่าเป็นรถบีเอ็มดับเบิลยูหรือรถเบนซ์ล่ะ?”
พอหลิวจื่อหยุนได้ยินคำพูดนี้ ก็ทนไว้ไม่ได้อีก”รถที่เขาซื้อนั้นเป็นออดี้ ออดี้!เป็นรุ่นออกแบบโดยเฉพาะด้วย!”
“โย่ จริงหรือ?”
“เขาโกหกหรือเปล่า?รุ่นที่ออกแบบส่วนตัวอย่างน้อยก็ต้องหลายล้านอยู่!”
“เขาให้คุณไปรับวันนี้ไม่ใช่หรือ?เราไปดูกันไหม?”
ทันใดนั้น หลิวจื่อหยุนก็รู้สึกเสียใจภายหลังแล้ว เธอไม่ควรที่จะพูดมาก มีนี้ซวยแล้ว ถ้าหากว่าไป๋ยี่เฟยไม่ได้ซื้อรถเลย นั้นวันนี้เธอคงต้องเสียหน้าแล้ว!แถมยังต้องเสียหน้าจนสุดๆ
“ไปเถอะ!เราไปด้วยกัน ไปดูว่ารถออดี้คันนั้นเป็นยังไง’
ทุกคนล้วนรู้ว่าลูกเขยของหลิวจื่อหยุนขยะจนขนาดไหน ดังนั้นจึงอยากดูเธอเสียหน้า
พอมาถึงร้าน4S พนักงานผู้หญิงก็มาต้อนรับ
สตรีผู้สูงศักดิ์สามคนนั้นก็รีบทวงหลิวจื่อหยุน”เร็ว บอกกับคนเขาว่าคุณมารับรถ รุ่นออกแบบโดยเฉพาะของออดี้”
สีหน้าของหลิวจื่อหยุนมืดมนมาก ไม่อยากพูดด้วยซ้ำ จึงต้องพูดว่า”รับอะไรล่ะ ฉันไม่อยากให้เขาซื้อรถให้!”เธอไม่เอาเอง ดีกว่าในที่สุดเขาไม่ได้ซื้อให้ด้วยซ้ำ!
“อย่าสิ!นั้นเป็นความกตัญญูที่เขามีต่อคุณ!”
“ใช่ไง!ไหนๆก็มาแล้ว อย่าเสียเที่ยว เดี๋ยวตอนกลับจะได้นั่งรถใหม่กลับไปด้วย!”
พนักงานต้อนรับคนนั้นพอได้ยินพวกเขาสนทนากัน ก็เข้าใจทันที เลยถามอย่างระมัดระวัง”ขอถามหน่อยค่ะ ใครเป็นผู้มารับรถรุ่นออกแบบโดยเฉพาะของออดี้คะ”
วันนี้เช้าผู้จัดการใหญ่สั่งทุกคนไว้ว่า วันนี้จะมีคนมารับรถรุ่นออกแบบโดยเฉพาะของออดี้ ไม่ว่าพวกเขาใครจะเป็นผู้ต้อนรับ ล้วนได้ต้อนรับให้ดี
หลิวจื่อหยุนไม่อยากตอบ แต่ผู้หญิงอายุสามสิบกว่าคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆก็ผลักหลิวจื่อหยุนออกมา”เธอ ลูกเขยของเธอซื้อรถให้ พวกเราล้วนมาด้วยกันกับเธอ”
*คุณผลักฉันทำไม?”หลิวจื่อหยุนโมโหมาก เกือบจะจะบ้าไปแล้ว”ไม่ใช่ฉัน ฉันไม่ได้……”
แต่คำพูดของเธอยังพูดไม่จบ พนักงานต้อนรับก็พูดอย่างเคารพ”คุณผู้หญิง คุณมารับรถนี่เอง!ขออภัยที่เมื่อกี้นี้ไม่ได้ดูแลคุณอย่างดีค่ะ คุณโปรดเชิญทางนี้เลยค่ะ”
เกิดอะไรขึ้น?
สตรีผู้สูงศักดิ์อีกสามคนล้วนมึนงงไปหมด
หลิวจื่อหยุนก็นิ่งอึ้งทันที
ทั้งสี่คนเดินตามพนักงานต้อนรับอย่างมึนงง แล้วเดินมาจนถึงข้างๆของรถออดี้ รุ่นออกมาโดยเฉพาะ
มีคนในนี้คนหนึ่งถามอย่างไม่เชื่อว่า”คุณแน่ใจหรือเปล่า?นี่เป็นตั้งรุ่นออกมาโดยเฉพาะของออดี้ ถ้ารับผิดคนทำยังไง?”
หลิวจื่อหยุนก็รู้สึกกระวนกระวายใจ ไป๋ยี่เฟยซื้อรุ่นออกมาโดยเฉพาะของออดี้ให้เธอจริงหรือ?รู้สึกว่ามันคงเป็นไปไม่ได้หรอก
พนักงานต้อนรับถามอย่างมีมารยาท”นั้นขอถามหน่อยว่าคนที่ให้คุณมานามสกุลอะไร จองรถไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?
พอพูดเสร็จ ล้วนมองมาทางหลิวจื่อหยุน หลิวจื่อหยุนจึงต้องตอบตามสิ่งที่ไป๋ยี่เฟยบอก”นามสกุลไป๋ เขาบอกว่าจองไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ให้ฉันมารับวันนี้”
“นั้นก็ไม่มีปัญญาแล้วค่ะ”พนักงานต้อนรับตอบด้วยรอยยิ้ม
ทั้งสี่คนมึนงงอีกที
มันเป็นเรื่องจริง!
หลิวจื่อหยุนนิ่งอึ้งไปสักพักหนึ่งจากนั้นก็ตื่นเต้นมาก พอได้เห็นสีหน้าของสามคนนั้น ทันใดนั้นเธอก็หายใจออกอย่างโล่งใจ ในเวลานี้หลิวจื่อหยุนรู้สึกว่าไป๋ยี่เฟยเพลินตาจริงๆ
“ลูกเขยกตัญญูขนาดนี้ฉันก็ห้ามอะไรไม่ได้ บอกเขาแล้วว่าอย่าเปลืองเงิน แต่เขาไม่ฟัง ยังจะซื้ออีก!”
สีหน้าของสามคนนั้นแข็งตัวทันที ความรู้สึกที่ราวกับโดนตบหน้านั้นแพร่ซ่านไปทั่วร่างกาย
หลิวจื่อหยุนยังรู้สึกไม่พอ จึงพูดต่อว่า”เอ๊ะ ก่อนหน้านี้ซื้อรถมาเซราติคันหนึ่งให้เสว่เอ๋อแล้ว แต่คาดไม่ถึงว่าลูกคนนี้ยังซื้ออีกคันให้ฉันด้วย”
พอพูดเสร็จ ทั้งสามคนล้วนตกใจมาก”ก่อนหน้านี้ยังได้ซื้อรถมาเซราติไปคันหนึ่ง?”
“ใช่ไง!ก่อนหน้านี้เป็นวันเกิดของเสว่เอ๋อ เขาเลยซื้อรถรถมาเซราติให้เสว่เอ๋อโดยเฉพาะ แถมยังซื้อวิลล่าหลังหนึ่งในหลันโปกั่งให้พวกเราด้วยซ้ำ!’
“วิลล่าในหลันโปกั่ง?”
“ใช่ไง เด็กคนนี้บอกว่าจะต้องให้พวกเราอยู่อย่างดีที่สุด ก็เลยซื้อวิลล่าในหลันโปกั่งหลังหนึ่งไง”
“……”
ทั้งสามคนตกใจจนพูดไม่ออกแล้ว
ฝั่งนู้นหลังจากพนักงานต้อนรับรอให้พวกเธอพูดเสร็จ แล้วก็พาหลิวจื่อหยุนดำเนินการตามขั้นตอน จากนั้นก็เอากุญแจรถให้หลิวจื่อหยุน
หลิวจื่อหยุนจับกุญแจรถในมือ รู้สึกดีใจมาก คนขยะอย่างไป๋ยี่เฟยก็สามารถทำให้เธอได้รับศักดิ์ศรีและเกียรติยศได้!
