ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ – ตอนที่ 750 เล่ห์เหลี่ยมการเล่น

“พวกคุณเห็นไหม ผลลัพธ์ชัดเจนมากแล้ว พูดว่าอยากเป็นพันธมิตร เป็นของปลอมทั้งหมด สุดท้ายก็จะไม่ฆ่าผมอยู่ดี แล้วยังบอกกับผมว่าจะให้ยาแก้พิษแก่ผม? ไม่รู้สึกว่ามันตลกเหรอ? ”

คำพูดของไป๋ยี่เฟย ทำให้ใบหน้าของเหลียงเหว่ยชาวเป็นสีดำ

หน้าตาของคนอื่นไม่ได้ดูดีเสมอไป

“เจ้าบ้าเอ๊ย กล้าเล่นอุบายอีกแล้ว!” นักพรตเต๋าตะโกน

เมื่อไป๋ยี่เฟยได้ยินสิ่งนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไป และเขาพูดอย่างโกรธเคืองว่า “มึงแม่งมีคุณสมบัติที่จะคุยกับกูได้เหรอ? มึงไม่ได้บอกว่ามึงจะให้กูตายเหรอ? มาเลย!ฆ่ากูซะ!”

นักพรตเต๋าจ้องไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างเศร้าโศก แต่เขาไม่ได้พูด เพราะเขารู้ว่า เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดในตอนนี้

เหลียงเหว่ยชาวสูดหายใจเข้าลึกๆ และหายใจออกอีกครั้ง จากนั้นเดินไปที่ไป๋ยี่เฟย และนั่งย่องลง

การแสดงออกของไป๋ยี่เฟยจาง และเขาไม่ได้มองไปที่เหลียงเหว่ยชาวเลย

เหลียงเหว่ยชาวพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก “ไป๋ยี่เฟย ฉันยอมรับ ฉันประเมินคุณต่ำไป แต่จริงๆ แล้วฉันแค่หาคลังเก็บทองคำที่สามเจอ ฉันจะมอบยาแก้พิษให้พวกคุณทันที รับรองว่าจะทำให้พวกคุณปลอดภัย”

เหลียงเหว่ยชาวหยุดชั่วคราว ราวกับว่าคำพูดมีความน่าเชื่อถือไม่สูงนัก ดังนั้นจึงเสริมว่า “คุณอาจไม่ค่อยเชื่อ แต่คราวนี้ ฉันสัญญา ฉันสาบานว่าจะให้ยาแก้พิษแก่คุณอย่างแน่นอน!”

“สาบานเหรอ?” ไป๋ยี่เฟยเยาะเย้ย “ถ้าคำสาบานมีประโยชน์ ตอนนี้กูแม่งจะเป็นแบบนี้ไหม? ”

เหลียงเหว่ยชาวเงียบไปครู่หนึ่ง และพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณว่ามา จะต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อในคำพูดของฉัน?”

ไป๋ยี่เฟยเย้ยหยัน จากนั้นมองไปที่นักพรตเต๋า “ฆ่าเขา ผมจะเชื่อในตัวคุณ”

ใบหน้าของนักพรตเต๋าก็มืดมนทันที ชี้ไปที่ไป๋ยี่เฟยและตะโกน “ให้ตายสิ กูจะฆ่ามึงก่อน!”

เมื่อนักพรตเต๋าพุ่งเข้ามา เขาก็ถูกฉินซานหยุดไว้

นักพรตเต๋าจ้องไปที่ฉินซาน แต่ก็ไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้

อากาศควบแน่นไปครู่หนึ่ง

จากนั้นสายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่เหลียงเหว่ยชาว และตอนนี้เธอเป็นคนเดียวที่ตัดสินใจ

เหลียงเหว่ยชาวไม่ได้พูด

นักพรตเต๋าตื่นตระหนกเมื่อเห็นสิ่งนี้ และมองดูเหลียงเหว่ยชาวทันที “บอสใหญ่ คุณไม่ใช่ว่าอยากจะฆ่าผมจริงๆ ใช่งั้นเหรอ? ”

ในความเป็นจริง ถ้านักพรตเต๋าต้องเผชิญกับทางเลือกแบบนี้ เขาก็จะฆ่าคนนั้นโดยไม่ลังเล เพราะทุกคนรู้ดีว่า นักพรตเต๋าเป็นคนแบบไหน

อย่างไรก็ตามเหลียงเหว่ยชาวเพียงแค่ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ได้”

“ถ้าฉันฆ่าเขาจริงๆ แล้วใครล่ะที่เต็มใจจะติดตามฉันอย่างจริงใจอีกต่อไป”

“ดังนั้นเลิกเล่นกลกับฉันได้แล้ว”

“ไม่ว่าคุณจะอุบายสักแค่ไหน เจ้าก็อายุ 20 กว่าเท่านั้น ทุกคนที่นี่อายุมากกว่าคุณ คุณเทียบไม่ได้กับนักพรตเต๋า ในเรื่องของความรู้ด้วย”

“บอกตำแหน่งของคลังเก็บทองคำอย่างตรงไปตรงมา มิฉะนั้น ฉันไม่รับประกันว่า ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำเรื่องนั้นต่อไป”

เมื่อพูดเช่นนี้ เหลียงเหว่ยชาวก็มองไปที่โจวฉวี่เอ๋อและเหลียงยู่

โดยธรรมชาติแล้ว ไม่จำเป็นต้องบอกว่ามันคือเรื่องอะไร

เหลียงเหว่ยชาวสงบลงแล้ว “คุณต้องเชื่อว่าฉันสามารถคุกคามคุณได้”

“จุดอ่อนของคุณยังคงอยู่ในมือของฉัน”

ไป๋ยี่เฟยเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่สงบของเหลียงเหว่ยชาว เกลียดแค้นมากอยู่ในใจ

เพราะเหลียงเหว่ยชาวพูดถูก จุดอ่อนของเขาอยู่ในมือของเหลียงเหว่ยชาวจริงๆ

ไป๋ยี่เฟยช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะถึงแม้เขาจะเล่นกับพวกเขาสักหน่อย ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้มากนัก

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ นักพรตเต๋าก็เดินเข้ามา เห็นดวงตาของไป๋ยี่เฟยที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง และรู้ว่าเขาได้ประนีประนอม จึงหิ้วตัวเขาขึ้นมา “ยังไม่รีบพูดออกมาเหรอ!”

ร่างกายของไป๋ยี่เฟยเหมือนพังทลาย ดังนั้นการที่นักพรตเต๋าหิ้วตัวขึ้นมาโดยไม่มีรูปใดๆ ทำให้ไป๋ยี่เฟยรู้สึกอับอายมาก

แต่เขาก็ไม่สามารถช่วยได้

ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างเฉยเมยว่า “มีเนินเขาอยู่ข้างหน้า เนินเขานั้นเป็นของปลอม คุณสามารถเข้าไปในคลังเก็บทองคำโดยเดินตรงไปข้างหน้า”

หลังจากพูดจบแล้ว เขาก็พูดกับนักพรตเต๋าว่า “ปล่อยผมลงมาได้หรือยัง?”

“ไม่ได้”

ไป๋ยี่เฟย “……….”

เหลียงเหว่ยชาวมองไปทางขวาหลังจากได้ยินสิ่งที่ไป๋ยี่เฟยพูด มีเนินเขาอยู่ทางขวามือของพวกเขาจริงๆ

เชิงเขาอยู่ด้านล่าง กล่าวคือ ถ้าไม่ใช่ภาพลวงตา มันจะกลิ้งลงไปถ้าเหยียบผิดที่

เหลียงเหว่ยชาวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเดินเข้าไปที่นั่น นักพรตเต๋าก็พูดขึ้นทันทีว่า “บอสใหญ่ อย่าโดนเด็กคนนี้หลอกล่ะ”

“น่าจะไม่ใช่ ค่ายกลกระบี่ก็คือภาพลวงตาทั้งหมด อีกอย่าง และพวกเขามักอยู่ในสถานที่ที่คนธรรมดาจะไม่เข้าใกล้” เหลียงเหว่ยชาวตอบเบาๆ

หลินยู่ชังแทรกคำพูดทันที “บอสใหญ่ ปล่อยให้ข้าน้อยไปลองดูก่อนเถอะ?”

เหลียงเหว่ยชาวไม่ได้พูด นักพรตเต๋าหันศีรษะทันทีและเหลือบมองไปยังผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

คนนั้นเป็นคนของสหพันธ์ธุรกิจ ในตอนนี้เขาต้องการที่จะแสดตัวต่อหน้าบอสใหญ่ ดังนั้นเขาจึงเดินออกไปโดยไม่ลังเล

มีลมตามรอยเท้าของเขา และเขาเดินไปทางเนินเขาอย่างกล้าหาญ

เมื่อไปถึงเนินเขา เขาก็ก้าวไปอีกก้าวโดยไม่ลังเล

“อ๊ะ!”

จากนั้นคนทั้งร่างก็กลิ้งไปตรง เนื่องจากจุดศูนย์ถ่วงที่ไม่เสถียร

ทุกคนได้ยินเสียงกลิ้งลงไปเบาบาง และในที่สุดก็สงบลง

ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไป

นี่มันจะเป็นภาพลวงตาเหี้ยอะไรกัน?

นี่เป็นเนินเขาจริงๆ

“ฮ่าฮ่าฮ่า……….” ไป๋ยี่เฟยหัวเราะ “คุณไม่ได้บอกว่าเมืองของผมไม่ดีกว่านักพรตเต๋าเหรอ? ยังไงก็ถูกผมเล่นกลไปแล้ว?”

“บูม!”

ทันทีที่เขาพูดจบ เหลียงเหว่ยชาวก็ปรากฏตัวต่อหน้าไป๋ยี่เฟย และตบเข้าที่หน้าอกของไป๋ยี่เฟยด้วยฝ่ามือ

ไป๋ยี่เฟยก็บินออกไปทั้งคน กระแทกกำแพงหินด้านหนึ่ง และล้มลงกับพื้นอีกครั้ง

“พัพฟ์!”

ไป๋ยี่เฟยพ่นเลือดออกมาเต็มปาก

โชคดีที่ไป๋ยี่เฟยทนต่อการถูกทุบตี มิฉะนั้นด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของเหลียงเหว่ยชาว คนส่วนใหญ่จะต้องตายอย่างแน่นอน ไป๋ยี่เฟยยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้ เพียงแค่กระดูกหน้าอกของเขาหักไปสองชีกเท่านั้น

เหลียงเหว่ยชาวโกรธมาก เพราะเธอถูกไป๋ยี่เฟยปั่นหัวเล่นครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่าอารมณ์จะดีแค่ไหนก็ไม่สามารถยืดเยื้อได้

เหลียงเหว่ยชาวโกรธอย่างสมบูรณ์ เธอไม่สามารถที่จะรักษาความสงบของเธอ ใบหน้าของเธอก็มืดมนเช่นนั้น และเธอคำรามว่า “ไป๋ยี่เฟย นี่คุณกำลังรนหาที่ตาย!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ เหลียงยู่ที่อยู่ข้างหนึ่งก็เตะผู้ยอดฝีมือคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ล้มลงทันที แล้วรีบวิ่งไปหาไป๋ยี่เฟย เพื่อปกป้องเขา

เหลียงเหว่ยชาวหรี่ตาลงเล็กน้อย เมื่อเห็นเหลียงยู่ปกป้องอยู่ต่อหน้าไป๋ยี่เฟย

เหลียงยู่ก็จ้องไปที่เหลียงเหว่ยชาว สายตาแน่วแน่ ไม่สับสนเหมือนเมื่อก่อน

เหลียงเหว่ยชาวไม่ได้ลงมืออีกต่อไป แต่ทันใดนั้นก็คว้าตัวโจวฉวี่เอ๋อจากด้านหนึ่ง แล้วโยนเขาไปที่หนึ่งในลูกน้องของเธอ

“จัดการเธอซะ!”

ผู้ใต้บังคับบัญชาประหลาดใจครู่หนึ่ง และจากนั้นก็รู้ทันทีว่า สิ่งนี้เป็นเหมือนของขวัญที่ตกลงมาจากท้องฟ้า และจากนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปและกอดโจวฉวี่เอ๋อไว้

“ไม่!”

โจวฉวี่เอ๋อดิ้นรนอย่างหนัก แต่ว่า เธอมีความแข็งแกร่งมากแค่ไหนในฐานะผู้หญิง?

ไป๋ยี่เฟยเห็นฉากนี้โกรธมาก แต่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส จนไม่มีจะที่จะพูดได้เลย

“พวกคุณ…….หยุด!” ไป๋ยี่เฟยตะโกน

เหลียงเหว่ยชาวตะคอกอย่างเย็นชาว่า “หยุดเหรอ? คุณคิดว่าฉันโง่เหรอ? ”

“อืมมม! แต่เดิมฉันคิดว่าคุณยังมีความรู้อยู่บ้าง แต่ตอนนี้มันมีลักษณะเหมือนคนโง่!เหยียบหยามขีดจำกัดของฉันครั้งแล้วครั้งเล่า โอเค แล้วฉันจะช่วยให้คุณดูว่า เพื่อนของคุณจะถูกคนจัดการยังไง!”

“ถ้าคุณยังไม่ซื่อสัตย์ เธอก็คือคนต่อไป!”

จากนั้นเหลียงเหว่ยชาวก็ชี้ไปที่เหลียงยู่โดยตรง

ไป๋ยี่เฟยกังวลมาก “หยุดนะ!ผมจะบอกคุณ!ผมจะบอกคุณเดี๋ยวนี้เลย!ปล่อยเธอไป”

ไป๋ยี่เฟยพูดด้วยเลือดที่ไหลออกจากมุมปาก

แต่เหลียงเหว่ยชาวกลับพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณคิดว่าฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้งหรือ? ถ้าไม่ปล่อยให้คุณได้โดนสั่งสอบด้วยตัวเองบ้าง คุณก็จะไม่มีทางรู้ว่าการไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตามันหมายความว่าอย่างไร!”