บทที่ 88
เย่ฮวนเอนหลังพิงข้างๆบ่อน้ำร้อน และหลับตาลงอย่างเพลิดเพลิน หลังจากได้ยินเสียงของ ไป๋ยี่เฟยเขาก็เหลือบไปมองอย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าของไป๋ยี่เฟยเพียงไม่ถึงวินาที ก่อนจะมองไปที่ หลงหลงหลิงและไป๋หู่
จากนั้นเย่ฮวนก็หลับตาลงอีกครั้ง และพูดว่า “ถอด!”
“หือ?”ไป๋ยี่เฟยไม่เข้าใจ ถอดอะไร?ถอดเสื้อผ้าเหรอ? น่าทึ่งมาก?
เย่ฮวนไม่ตอบ แต่เป็นสาวสวยที่อยู่ข้างๆเย่ฮวนเป็นคนตอบ “ประธานเย่เป็นคนที่ใส่ใจและจริงใจมากในการที่จะคุยธุรกิจ ดังนั้นประธานเย่พบปะด้วยความจริงใจ”
ไป๋ยี่เฟยลังเลเล็กน้อย
แต่ธุรกิจมูลค่าหมื่นล้าน ต้องล้มเลิกเพราะเหตุนี้เหรอ?
ไป๋ยี่เฟยก็เลยต้องถอดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงกางเกงตัวเดียว และ “บูม” เสียงลงน้ำ เข้าไปในบ่อน้ำพุร้อน
“ประธานเย่ งั้นตอนนี้เราก็สามารถ……”ไป๋ยี่เฟยยังพูดไม่จบ เย่ฮวนก็พูดแทรกขึ้น
“แต่เธอยังไม่ได้ถอด”เย่ฮวนมองไปที่หลงหลิงหลิงอย่างเกียจคร้าน
เมื่อเห็นสิ่งนี้หลงหลิงหลิงก็ความงุนงง ด้วยหน้าแดง
ไป๋ยี่เฟยกล่าวว่า: “ประธานเย่ พวกเราผู้ชายสองคนถอดไม่เป็นไร แต่ผู้ช่วยหลงเธอเป็นผู้หญิง ก็ปล่อยผ่านไปเถอะครับ?”
“ไม่ถอดเหรอ?”เย่ฮวนขมวดคิ้ว “เท่ากับว่าไม่จริงใจงั้นเหรอ?งั้นก็ไม่ต้องคุยแล้ว”
ไป๋ยี่เฟยกัดฟันแล้วแก้ตัวต่อ “พวกเรารีบมาเลย ไม่ได้เตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วย ช่างมันเถอะครับ!”
รอบนี้เย่ฮวนไม่ได้พูด แล้วหลับตา เพลิดเพลินกับสาวสวยที่ค่อยบริการ
ไป๋ยี่เฟยรู้สึกเกลียด ในที่สุดเขารู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้หยิ่งผยองขนาดไหน! ไม่สิ อันนี้ไม่เรียกว่าหยิ่งผยอง เขาเรียกว่าเสแสร้ง!
หลงหลิงหลิงที่อยู่ข้างๆก็ลำบากใจเช่นกัน แน่นอนว่าโครงการใหญ่ขนาดนี้ ไม่สามารถล้มเลิกได้เพียงเพราะเธอ แต่เธอไม่สามารถถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคนมากมายขนาดได้ ยังไงก็ทำไม่ได้!
ในขณะนั้น ก็มีสาวสวยสวมใส่บิกินี่คนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงประตูแล้วเดินเข้ามา พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ไม่ต้องห่วง เราได้เตรียมชุดว่ายน้ำไว้ให้แล้ว”
“เชิญคุณผู้หญิงมากับเราทางนี้เลยค่ะ”
เมื่อได้ยินแบบนี้หลงหลิงหลิงเหลือบมองไปที่ไป๋ยี่เฟย ท้ายสุดก็กัดฟัน เดินตามสาวสวยบิกินี่ไป
เมื่อเห็นเช่นนี้ไป๋ยี่เฟยก็รู้สึกไม่พอใจและ คิดในใจ:มีชุดว่ายน้ำ ทำไมไม่บอกแต่แรก? ตอนนี้เกงกางของเขาเปียกไปหมด เดี๋ยวตอนกลับทำยังไงล่ะ?
ส่วนไป๋หู่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ก็ถอดเสื้อผ้า
แต่เมื่อเขากำลังจะลงไปในน้ำ เย่ฮวน ก็ลืมตาขึ้นและพูดเบา ๆ: “นายไม่จำเป็นต้องถอด ไม่จำเป็นต้องลงมา”
ไป๋หู่มองไปที่ไป๋ยี่เฟย และเมื่อเห็นไป๋ยี่เฟยพยักหน้า เขาก็สวมเสื้อผ้าทันที และยืนอยู่ข้างๆอย่างเงียบ ๆ
ไม่กี่นาทีผ่านไป หลงหลิงหลิงก็ออกมา
ผิวสีขาวราวหิมะ หน้าอกที่อวบอิ่ม เอวบางร่างน้อย ขาเรียวยาว เหยียบลงบนพื้นแล้วก้าวมาทีล่ะก้าว พร้อมด้วยความสง่างามของเธอ ดูแล้วคือดูดีไปหมด
ไป๋ยี่เฟยกลืนน้ำลาย
คิดไม่ถึงว่า หลงหลิงหลิงใส่บิกินี่แล้วจะเป็นแบบนี้!
ส่วนอีกด้านหนึ่งเย่ฮวนก็ลืมตาขึ้น ยิ้มที่มุมปาก จ้องมองหลงหลิงหลิงโดยไม่กะพริบตา
หลงหลิงหลิงก็เดินลงน้ำอย่างใจกล้า เดินไปยืนข้างๆไป๋ยี่เฟย แล้วพูดขึ้นเบาๆ: “ประธานเย่ ตอนนี้เราสามารถคุยธุรกิจได้หรือยัง?”
“ได้ๆ”เย่ฮวนยิ้มแล้วมองไปที่หลงหลิงหลิง
หลงหลิงหลิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่ก็พยายามไม่แสดงออก และพยายามไม่ให้ใครมองออก
เย่ฮวนกล่าวอย่างเฉื่อยชา: “ความแข็งแกร่งของพวกเราเย่ซื่อกรุ๊ปคงไม่ต้องให้ฉันพูดแล้วมั้ง ถ้าร่วมลงทุนกับโหวจวี๋กรุ๊ป พวกคุณก็รอรับกำไลอย่างเดียว”
ไป๋ยี่เฟยยิ้แล้วพยักหน้า “ประธานเย่พูดถูก ถ้าได้ร่วมลงทุนกับเย่ซื่อกรุ๊ป พวกเราก็รู้สึกเป็นเกียรติมาก”
“โครงการหมื่นล้านครั้งนี้ ในแง่ของผลกำไรจะ แบ่งเป็นห้าต่อห้า”
ห้าต่อห้า! นี่มันคือพายชิ้นใหญ่สำหรับไป๋ยี่เฟยชัดๆ
แต่เพียงครู่เดียว ไป๋ยี่เฟยก็รู้ดีว่า ข้อเสนอดีขนาดนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีเงื่อนไข เขาจึงถาม: “แล้วเงื่อนไขของประธานเย่คือ?”
ดวงตาของเย่ฮวนจ้องมองไปที่หลงหลิงหลิง อย่างเปิดเผย ยิ้มแล้วพูด: “ ง่ายมาก ฉันมีแค่เงื่อนไขเดียว แล้วพวกคุณก็ทำให้ได้ง่ายๆ”
ในใจนั้นไป๋ยี่เฟยรู้สึกแย่…..
แน่นอนว่า….
เย่ฮวนพูดกับหลงหลงหลิง: “ผู้ช่วยหลงใช่มั้ย?ฉันดูท่าแล้วเธอไม่เลวนี่ ไม่รู้ว่าอยากเปลี่ยนสภาพแวดล้อมที่ทำงานใหม่ อย่างเช่นที่เย่ซื่อกรุ๊ป?”
“ผู้ช่วยหลงก็รู้ดีว่า ชื่อเสียงของพวกเราเย่ซื่อกรุ๊ปอยู่ในจังหวัดนี้ ดีกว่าโหวจวี๋กรุ๊ป เชื่อว่าคุณจะมีอนาคตที่ดีที่เย่ซื่อกรุ๊ป”
แล้วเปลี่ยนบทสนทนา “ปกติคนที่ฉันชื่นชอบ ไม่เคยมีใครปฏิเสธ แม้กระทั่งประธานโหวจวี๋กรุ๊ป ก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้”
หลงหลิงหลิงเลิกคิ้วแล้วพูดไม่ออก
ไป๋ยี่เฟยหน้าเครียด “นี่คือเงื่อนไขของประธานเย่เหรอ?”
“ใช่แล้ว”เย่ฮวนพยักหน้า “มีแค่เงื่อนไขเดียว ถ้าฉันพอใจ อาจจะเปลี่ยนเป็นหกต่อสี่ โหวจวี๋กรุ๊ปหก พวกเราสี่”
ไป๋ยี่เฟยแปลกใจและถาม: “ประธานเย่ แบบนี้ไม่ง่ายเกินไปหน่อยเหรอ?”
“ในอนาคตทั้งเย่ซื่อกรุ๊ปก็ต้องเป็นของฉันทั้งหมด ฉันอยากจะทำอะไรก็แล้วแต่ฉัน? แต่กับนาย คงทำแบบนี้ไม่ได้ เพราะสถานะของโหวจวี๋กรุ๊ปคงสู้เย่ซื่อกรุ๊ปไม่ได้ เพราะไม่มีทุน”พูดอย่างดูถูก
“และฉันก็คิดว่านายคงไม่ปฏิเสธ เพราะนี่ก็คือธุรกิจมูลค่าหลายหมื่นล้าน หากประสบความสำเร็จ สถานะของโหวจวี๋กรุ๊ปก็จะไม่เหมือนเดิม”
ไป๋ยี่เฟยเงียบไปครู่หนึ่ง
เขาพูดถูก ธุรกิจมูลค่าตั้งหลายหมื่นล้าน ไม่ใช่จำนวนน้อยๆเลยนะ
ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋ยี่เฟยยังมีเป้าหมายอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือการทำให้โหวจวี๋กรุ๊ปกลายเป็นชั้นนำของจังหวัด หากมีโครงการหลายหมื่นล้านในครั้งนี้ เป้าหมายนี้ก็จะใกล้เข้าไปอีกขั้น
เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งล่อใจแบบนี้ ใครจะกล้าปฏิเสธ?
แต่สุดท้ายไป๋ยี่เฟยก็ส่ายหัว “ฉันขอปฏิเสธ”
“นายว่าไงนะ?”เย่ฮวนคิดว่าตัวเองหูฝาดไป
“ฉันขอปฏิเสธ”
เย่ฮวนรู้สึกสับสนเล็กน้อย: “ทำไมล่ะ? แต่นี่คือธุรกิจหลายร้อยล้านเลยนะ นายคิดดีๆนะ!”
ธุรกิจมูลค่าหลายหมื่นล้าน แต่กลับปฏิเสธเพราะผู้ช่วย? ไม่คิดยังไงก็ไม่ถูก!
ในโลกของธุรกิจทุกคนเป็นนักธุรกิจ ไม่มีใครไม่มีคนรัก? เพื่อให้ธุรกิจเติบโตขึ้น เพื่อให้การเจรจาได้ง่ายขึ้น ส่วนมากเขาก็ส่งผู้หญิงไปบริการ หรือไม่ก็เงินก้อนโต โดยทั้งหมดนี้ ขึ้นอยู่กับความชอบของส่วนบุคคล
แต่ผู้ช่วยคนหนึ่งสำคัญกว่าธุรกิจหลายหมื่นล้านอย่างงั้นเหรอ?
ไป๋ยี่เฟยและเย่ฮวนมีความคิดที่แตกต่างกัน เขาไม่คิดจะทรยศต่อคนของตัวเอง เพื่อธุรกิจที่มีมูลค่าหลายหมื่นล้าน ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นผู้หญิง คนฉลาดมองออกว่าเย่ฮวนต้องการหลงหลิงหลิงไปทำอะไร
เขาจะทำในสิ่งที่ไม่มีหลักการและมโนธรรมได้อย่างไร?
ไป๋ยี่เฟยลุกขึ้นจากน้ำพุ และพูด: “ขอโทษด้วยครับ วันนี้คงจะเจรจากันไม่สำเร็จ ดังนั้นไม่รบกวนประธานเย่แล้ว”
