บทที่126 ต้องการให้จางฉีโม่เป็นสาวใช้ของตระกูลหวางไปทั้งชีวิต！
“ท่านหวาง ผมเคารพคุณ แต่ไม่ได้หมายความว่าผมกลัวท่าน”นิ่งซวนยืนขึ้น มองหวางเฉิงเต้าด้วยสายตาจริงจัง
เจ็ดแปดสิบกันหมดแล้ว ยังจะมาอวดใส่กันอยู่นั่นแหละ เอาตัวเองเป็นโคลนจริงๆเหรอไง？
“คุณจัดการนิ่งซื่อกรุ๊ปเมืองตุงไห่ที่เมืองตุงไห่ ทำธุรกิจกับพวกเราตระกูลหวางมากมาย？”หวางเฉิงเต้าพูด“หลายปีนี้ตระกูลหวางของพวกเราก็สนับสนุน และให้หน้าพวกคุณมากพอแล้วนะ？”
“แต่คุณทำนั่นอะไรกัน？มันเป็นยังไง？”หวางเฉิงเต้าตำหนิ รู้สึกโมโห
ถ้าเป็นปกติ เขาคงไม่มานั่งแข็งข้อใส่นิ่งซวน แต่ครั้งนี้หวางกั๋วคางที่เป็นลูกชายกับหลานชายคนเดียวถูกตัดขาดชีวิต หลังจากตระกูลหวางถูกตัด ถึงไม่ต้องการตาคนแก่นี้แล้ว ก็จำเป็นต้องบีบบังคับนิ่งซวน！
“จู่ๆคุณก็ร่วมมือกับเสิ่นซาน ทำลูกชายผมกับหลานชายพิการ วิธีการของคุณช่างโหดร้ายมาก”หวางเฉิงเต้าโกรธจนกัดฟันสั่น“ในฐานะที่คุณเป็นตี้จิงแห่งตระกูลนิ่งซึ่งเป็นตัวแทนของเมืองตุงไห่ จึงทำเป็นแบบเหรอ？ครั้งนี้ผมจะทำอย่างสุดชีวิต ก็ต้องทำลายคุณให้ได้！”
“ท่านหวาง คุณได้กินยาหรือเปล่า？หรือว่าสับสนอะไร？เมื่อไหร่กันที่ผมร่วมมือกับเสิ่นซาน？”นิ่งซวนงุนงง แล้วก็ทนไม่ไหว“ลูกชายกับหลานชายคุณเกิดเรื่อง ก็มาลงที่ผมเหรอ？คิดว่าผมนิ่งซวนไม่เจ๋งพอเหรอไง？”
“เหอะเหอะ”หวางเฉิงเต้าหัวเราะอย่างเย็นชา สายตาเยือกเย็น“นิ่งซวนคุณยังคิดจะไม่ยอมรับบัญชีนี้อีกเหรอไง？ลูกชายผมหวางกั๋วคางทีแรกถูกอูหยางเลขาของคุณเสือกไสไล่ส่ง ต่อมาก็ถูกไล่ออกจากจางซื่อกรุ๊ป แล้วก็ถูกเสิ่นซานพาคนมาทำให้พิการ！”
“ที่เมืองตุงไห่ ตอนนี้จะมีสักกี่คนที่เรียกเสิ่นซานได้？แล้วจะมีใครอีก ที่เป็นศัตรูขนาดใหญ่กับหวางกั๋วคางลูกชายผมได้ขนาดนี้อีก？”หวางเฉิงเต้ากล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว มั่นใจว่านิ่งซวนคือคนที่อยู่เบื้องหลัง“คุณบอกว่าคุณไม่ได้ทำ ใครจะเชื่อ？ยังจะมีใครมีแรงจูงใจนี้อีก？และก็มีความสามารถนี้？”
นิ่งซวนมองอูหยางแวบหนึ่ง อูหยางกะพริบตา ทั้งสองต่างไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ท่านหวาง ท่านบอกว่า ลูกชายท่านหวางกั๋วคางออกจากจางซื่อกรุ๊ปเพราะถูกเสิ่นซานทำให้พิการ？ทำไมเสิ่นซานต้องทำเขาพิการเหรอ？จริงหรือเปล่า？”นิ่งซวนถามอย่างสงสัย เหมือนจะรู้สึกว่าผิดปกติ จึงเดาอะไรขึ้นมา
“นิ่งซวน เทคนิคการแสดงของคุณเงอะงะจริงๆ！แล้วยังจะแสดงละครให้คนแก่อย่างผมดูอีก？ตอนนี้พ่อของหวางกั๋วคางยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล ยังไม่รักษาตัวดี ลงจากเตียงไม่ได้ แม้แต่กินยายังทำด้วยตัวเองไม่ได้！”หวางเฉิงเต้าทำเสียงฮึดฮัดใส่ โมโหขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกว่านิ่งซวนกำลังดูหมิ่นไอคิวของพวกเขาตระกูลหวาง คิดถึงสภาพที่ลูกชายและหลานชายถูกตัดจนเป็นแบบนั้น ในใจก็เจ็บปวดรวดร้าว
“ผมบอกคุณให้นะ อย่าคิดว่าผมไม่รู้ จางฉีโม่อะไรนั่นแห่งตระกูลจาง เป็นคนที่คุณสนับสนุนขึ้นมาสินะ？”หวางเฉิงเต้าจองนิ่งซวนอย่างเย็นชา“ลูกชายผมหวางกั๋วคาง หลานชายผมหวางจื่อเหวิน ก็แค่อยากจัดการจางฉีโม่ผู้หญิงคนนั้นเฉยๆ คุณก็ดันร่วมมือกับเสิ่นซานทำร้ายเขาทั้งสองคน เป็นแบบนี้ใช่ไหม？”
หวางเฉิงเต้ากำหมัดแน่นและคำราม
นิ่งซวนกับอูหยางมองตากัน แล้วทั้งสองก็นึกขึ้นได้
ที่แท้ก็แบบนี้ ไม่น่าล่ะ จู่ๆพ่อของหวางกั๋วคางก็บ้าบิ่นอยากลงมือจางฉีโม่？
จางฉีโม่คือใครนะ？ภรรยาของผู้อาวุโสหลินอิ่งไง
คนอื่นไม่รู้ว่าหลินอิ่งคือผู้อาวุโสตี้จิงตระกูลนิ่ง นิ่งซวนรู้ดี อูหยางก็รู้ว่าหลินอิ่งคือคนใหญ่โตสุดๆ
คนตระกูลหวางหาเรื่องตายเอง！ยังจะกล้าพูด แค่อยากจัดการจางฉีโม่ผู้หญิงคนนี้เท่านั้น？
คิดๆดูแล้ว นิ่งซวนก็พูดอย่างไม่เกรงใจ：“ท่านหวาง คุณมาบังคับคนอื่นแบบนี้ กำลังทำอะไรอยู่？ถึงผมจะยอมรับ ผมยอมรับว่าผมนิ่งซวนทำเอง！แล้วคุณจะทำไงได้？คุณคิดว่าไง？”
พอรู้ต้นสายปลายเหตุของเรื่องทั้งหมด นิ่งซวนก็ตัดสินใจได้ว่า เรื่องนี้จำเป็นต้องให้ผู้อาวุโสมาช่วยแบก เป็นแพะรับบาปก็ไม่เป็นไร ดีที่เป็นโอกาสที่จะแสดงต่อหน้าผู้อาวุโสด้วย
ต้องรู้ว่า ผู้อาวุโสของตี้จิงตระกูลนิ่งอยู่ตำแหน่งไหน？เป็นรองนิ่งไท่จี๋ที่เป็นปู่เขา ทุกคนของตระกูลนิ่ง เมื่อเห็นแล้วก็รู้สึกว่าเขาสุดยอดกว่า！
ถ้าผู้อาวุโสยอมชมตัวเองสักคำสองคำต่อหน้าคุณท่านนิ่ง ตัวเองก็จะก้าวหน้าขึ้นได้ทันที ชีวิตตนในฐานะน้องชายสายตรงของตี้จิง ก็จะมีพลังในการแข่งขันมากขึ้น
ที่จริงแล้วนิ่งซวนที่อยู่ในบรรดาลูกหลานของตี้จิงตระกูลนิ่ง ถือว่าอยู่กลางๆ ไม่ถือว่าแย่มาก และแน่นอนว่าก็ไม่ได้ดีเกินไป
ไม่อย่างนั้น เขาก็คงไม่ถูกส่งไปยังเมืองตุงไห่เพื่อสร้างรากฐานและการพัฒนาอาชีพ ให้อยู่ในใจกลางอำนาจของตี้จิง
“โอเค！คุณยอมรับแล้วใช่ไหม？”หวางเฉิงเต้าเหมือนจะรอคำนี้ของนิ่งซวน หัวเราะอย่างเย็นชา“ผมไม่สามารถทำอะไรคุณได้ ยังไงคุณก็คือคนของตี้จิงตระกูลนิ่ง แต่ นิ่งซวน ชีวิตนี้คุณก็อย่าคิดจะกลับตัวเลย！กลับไปที่ตี้จิง ถูกลูกศิษย์รุ่นเดียวกันพวกนั้นเหยียบย่ำ！”
“ไอ้ท่านหวาง คุณพูดอะไรน่ะ？”นิ่งซวนก็เริ่มบ้าขึ้นมา คำพูดของหวางเฉิงเต้ากระตุ้นเขาไปทั้งหมดอย่างชัดเจน
เมื่อก่อนอยู่ที่ตี้จิงตระกูลนิ่ง นิ่งซวนไม่มีอำนาจกับตำแหน่งใดๆจริงๆ ไม่ถูกเรียกว่าเป็นคนอันดับหนึ่งได้ แน่นอนว่าไม่ได้น่าเกรงขามในเมืองตุงไห่
อย่างที่พูดกันว่ายอมเป็นหัวไก่ ดีกว่าเป็นหางหงส์ ตอนนั้นนิ่งซวนมีความคิดเช่นนี้ ทนไม่ได้กับการถูกคนรุ่นเดียวกันของตระกูลนิ่งรังแก ตัวเองจึงเลือกมาที่เมืองตุงไห่
แต่ ครั้งนี้มาเมืองตุงไห่นั้นถูกมากๆ เลียแข้งเลียขาผู้อาวุโสที่เป็นคนใหญ่โต！นิ่งซวนยังคาดหวังว่าผู้อาวุโสจะชื่นชมตัวเอง ในอนาคตกลับตี้จิงอย่างรุ่งโรจน์ ดังนั้น เขาก็ไม่เคยรายงานเรื่องที่ผู้อาวุโสปรากฏตัวให้ตี้จิงตระกูลนิ่ง
“คุณเตรียมรับโทรศัพท์เถอะ เมื่อกี๊เรื่องที่คุณยอมรับ ผมส่งเสียงไปให้นิ่งจองเป่าแล้ว”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างเย็นชา
นิ่งซวนขมวดคิ้ว จู่ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
พอมองเบอร์ นิ่งซวนก็เหงื่อไหลที่หน้าผาก
นิ่งจองเป่าคือลุงใหญ่ของเขา เป็นบุคคลเบอร์หนึ่ง ที่อยู่ภายใต้ของคุณท่านนิ่งไท่จี๋แห่งตี้จิงตระกูลนิ่ง
ตอนนั้น นิ่งซวนก็ถูกลูกชายของนิ่งจองเป่าขับออกไปจากตี้จิง พ่อของนิ่งซวนก็ถูกนิ่งจองเป่าบีบและกดดันสุด จะต้องเป็นศัตรูกับตระกูลของตัวเองแน่ๆ
“ฮัลโหล ลุงใหญ่ มีเรื่องอะไรครับ？”นิ่งซวนรับสาย พูดด้วยความเคารพ
เขาคิดไม่ถึงว่า ตาแก่หวางเฉิงเต้าคนนี้ จู่ๆจะใช้มิตรภาพเก่าๆในอดีต มาผูกโยงกับนิ่งจองเป่า
“นิ่งซวน ไอ้คนเหลือขอ！ทำบ้าอะไรน่ะ？ไปทำเรื่องอะไรที่เมืองตุงไห่？ที่เมืองตุงไห่ แม้แต่ความสัมพันธ์ของสถานที่ก็ยังจัดการได้ไม่ดี ความสามารถแค่นี้ยังไม่มีเหรอ？คุณทำลายชื่อเสียงของตระกูลนิ่ง อยากให้พวกเราตระกูลนิ่งเสียหน้าใช่ไหม？”ปลายสายนั้น เสียงที่ดูยิ่งใหญ่สุดๆ ด่าใส่หน้าโครมๆ
สีหน้าของนิ่งซวนแดงระเรื่อ มองหวางเฉิงเต้าที่ท่าทางภูมิใจ ก็แค้นสุดๆ แต่ไม่กล้าตอบโต้อำนาจของนิ่งจองเป่า
“คุณนี่มันกล้าจริงๆเลยนะ แล้วยังกล้าส่งคนไปทำร้ายหลานชายกับลูกชายของคุณท่านหวาง คุณรู้ไหม？คุณจะทำให้คุณท่านหวางจบสิ้นน่ะ？”นิ่งจองเป่าบ่นต่อ“นิ่งซวน ผมจะบอกคุณอย่างเป็นทางการเลยนะ ตอนนี้คุณถูกถอนจากตำแหน่งประธานกรรมการของนิ่งซื่อกรุ๊ปเมืองตุงไห่แล้ว คืนนี้ คุณรีบบินกลับมาตี้จิงหาผมเดี๋ยวนี้ เข้าใจไหม？
“ตอนนี้ ผมจะให้คุณรีบก้มหัวขอโทษ คุณท่านหวางซะ！ได้ยินไหม！”
นิ่งซวนกัดฟันแน่น ในใจรู้สึกถึงความเสียใจสุดๆ นิ่งจองเป่าคว้าโอกาสอย่างนี้ หลบไปที่เมืองตุงไห่แล้วก็ยังไม่ปล่อยตัวเอง จะเอาธุรกิจที่ตัวเองทำมานานหลายปีในต่งไห่ซาน ทำลายหมดสิ้นในครั้งเดียว
แต่ เรื่องที่ตัวเองช่วยผู้อาวุโสปิดไว้ ผู้อาวุโสจะช่วยตัวเองหลุดพ้นจากเรื่องเหม็นเน่านี้แน่！กลับไปต้องรายงานผู้อาวุโส！
“ขอโทษ คุณท่านหวาง เรื่องนี้ผมผิดเอง ผมผิดไปแล้ว”นิ่งซวนกัดฟันพูด
“ขอโทษเฉยๆแล้วจะมีประโยชน์อะไร？ได้ยินคุณท่านหวางว่า เขามีเรื่องจะให้คุณทำ คุณต้องทำให้ผม！”
“คุณท่านหวาง มีเรื่องอะไร พูดมา คุณต้องการชดใช้เงินหรือว่าทำอะไร？”นิ่งซวนถาม
หวางเฉิงเต้าทำเสียงฮึดฮัดใส่ แล้วพูด：“คุณคิดว่าพวกเราตระกูลหวางไม่มีเงินเหรอ？”
“แก้แค้นใคร ก็ต้องแก้ที่ตัวต้นเหตุ！”สายตาหวางเฉิงเต้าดูร้ายกาจพูดอย่างเย็นชา“เรื่องนี้เพราะว่าจางฉีโม่ผู้หญิงคนนั้น ผมต้องการให้คุณนิ่งซวน ไปเอาตัวจางฉีโม่มาที่ตระกูลหวางของพวกเราเอง！”
หวางเฉิงเต้าคำราม：“ผมต้องการให้จางฉีโม่ คุกเข่าก้มหน้าขอโทษลูกชาย กับหลานชายผมที่โรงพยาบาล พ่อของหวางกั๋วคางเมื่อไหร่ เธอลุกขึ้นมาได้เมื่อไหร่！ผมจะให้เธอคุกเข่าสำนึกผิดไปทั้งชีวิต！เป็นสาวรับใช้ของตระกูลหวางไปตลอด！”
