บทที่133 ที่แท้คุณก็คือพี่ชายฝั่งแม่
กลุ่มสาวๆบ่นอุบอิบถกเถียงกันไม่หยุด พวกบอดี้การ์ดพวกนั้นมองตรงหน้าประตูต่างประหลาดใจ หมายความว่าไง พวกคนรวยพวกนี้ ปกติสูงส่งโอหัง ตามองไปบนฟ้า เห็นใบหน้าท่านอิ่ง ก็กลายเป็นมีคุณธรรมแบบนี้?
เห้อ ถ้าพวกเขาดีเหมือนท่านอิ่งได้ก็คงดี ยังจะกลัวอะไรอีก?คนรวยอันดับหนึ่งที่หนุ่มที่สุด!
สามนาทีกว่าถัดมา
หยูจื๋อเฉิงขับรถไปที่จื่อหลงซาน หลินอิ่งเพิ่งลงจากรถ ก็เห็นสาวสวยอยู่ไกลๆ
“เกิดอะไรขึ้น?ท่านอิ่ง ผู้หญิงพวกนี้คงไม่สะกดรอยตามมาหรอกนะ?”หยูจื๋อเฉิงมึนงง จำได้ว่านี่คือสาวๆลูกเศรษฐีที่อยู่หน้าประตูอาคารเจ๋อเฉิงเมื่อกี๊
หยูจื๋อเฉิงยืนมือไปลูบขมับ ปวดหัวจริงๆ ผู้หญิงบ้าขึ้นมาลำบากจริงๆ ถ้าเป็นกลุ่มผู้ชายล่ะก็ จัดการไปได้เลย แล้วยังกล้าสะกดรอยตามมาอีก ทำซะจนพ่อแม่ยังไม่รู้จัก
แล้วนี่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงทั่วไปอีก ต่างเป็นลูกคนรวยทั้งนั้น อย่างน้อยนั่นก็เป็นครอบครัวชั้นต้นๆของตี้จิง ถึงแม้สถานะของตัวเองจะสูงขึ้นตามเพราะท่านอิ่ง แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไปไล่สาวๆกลุ่มนี้ที่คลั่งไคล้ท่านอิ่ง
“ท่านอิ่ง ท่านคิดว่าไง?หรือว่าให้ผมไปไล่พวกเธอออก แล้วแจ้งความ?”หยูจื๋อเฉิงถามอย่างสงสัย“หรือว่าทักทายพวกเธอ?กินข้าวสักมื้อ?”
หยูจื๋อเฉิงไม่กล้าขยับ แล้วก็มองไม่ออกว่าท่านอิ่งคิดอย่างไร ถ้าท่านอิ่งมองคนใดคนหนึ่งในนี้ แล้วตัวเองดันไปไล่ ไม่ใช่ว่าเป็นการฆ่าตัวเองหรือไง
หลินอิ่งมองด้วยใบหน้าไร้อารมณ์
แล้วจึงพบว่า จู่ๆกงซุนชิวอวี่ก็อยู่ในฝูงคนด้วย?
พวกเธอมาทำอะไรที่จื่อหลงซาน?
คิดๆดูแล้ว ก็ถูก ต่างเป็นลูกสาวคนรวยอันดับต้นๆของตี้จิง ส่วนกงซุนชิวอวี่ก็คือคนของตระกูลกงซุนตระกูลผู้ดีที่ใหญ่โต คุณท่านในบ้าน ส่วนใหญ่มีสิทธิ์เข้าได้อยู่แล้ว
“คุณกลับไปก่อนละกัน แล้วก็จัดเครื่องบินส่วนตัวให้ผมคืนนี้ทันที”หลินอิ่งพูดอย่างซีเรียส
ในธุรกิจของตระกูลฉี มีบริษัทสายการบินแห่งหนึ่ง
“ครับ ท่านอิ่ง!”หยูจื๋อเฉิงพูดอย่างซีเรียส
หลินอิ่งไม่พูดมากอีก เดินไปที่ตัวกั้นเขตด้านนอกของจื่อหลงซาน
เวลานี้ จู่ๆกงซุนชิวอวี่ก็เห็นหลินอิ่ง ดันแว่น พูดติดตลก:“นี่?คุณมาทำอะไรที่นี่?คงไม่มาหาฉันที่นี่โดยเฉพาะหรอกนะ อยากให้ฉันช่วยหางานดีๆให้คุณ ก็โทรมาสิ อายเหรอ อยากเล่นเฉยๆ?”
เธอพูดออกไป เพื่อนสนิทรอบๆตัวก็อ้าปากตาค้าง มองหลินอิ่ง
หลินอิ่งหัวเราะ ไม่พูดอะไร หมุนตัวเข้าไปในจื่อหลงซาน
“คุณ คุณเข้าไปในจื่อหลงซานได้ไง?”กงซุนชิวอวี่มองแผ่นหลังหลินอิ่งอย่างสงสัย เธอไม่เข้าใจ ผู้ชายคนนี้มีคุณสมบัติเข้าจื่อหลงซาน?ปกติเขานั่งรถแท็กซี่นี่ แต่งตัวก็เหมือนนักเรียนมอปลาย
หรือว่า เขาก็เป็นลูกหลานคนรวยสักตระกูลหนึ่ง?แล้วยังกล้าเมินตัวเองอย่างหยิ่งผยอง กลับไปต้องสอบถามสืบสวนสักหน่อย สืบหาความเป็นไปเป็นมาของผู้ชายคนนี้ จากนั้นก็กดดันคนในบ้านเขา มาเป็นครูวัฒนธรรมโบราณอย่างสุจริต
กงซุนชิวอวี่ทำเสียงฮึดฮัดใส่ ไม่พอใจมาก เตรียมเข้าไปจื่อหลงซานเพื่อดูหลินอิ่งเข้าไปที่รักษาตัว
“ชิวอวี่ ถึงนั่นจะเป็นพี่ชายฝั่งแม่คุณ คุณก็พูดกับพี่ชายฝั่งแม่แบบนี้ไม่ได้นะ?”ผู้หญิงสวมกระโปรงฟ้าท่าทางมีมาดพูดอย่างไม่พอใจ
“ใช่สิ ชิวอวี่ ถึงพี่ชายฝั่งแม่ค่อนข้างเอาใจคุณ นั่นก็เพราะนิสัยดี คุณต้องรู้จักตอบแทนบุญคุณ ลองคิดดู พี่ชายฝั่งแม่คุณแค่คืนเดียวก็จัดการตระกูลเหวินราบเรียบ เก่งกาจแค่ไหน แล้วยังให้คุณพูดจาเย่อหยิ่งใส่แบบนี้ ต่อไปก็ระวังหน่อย”ผู้หญิงอีกคนช่วยพูด
พวกเธอต่างเหมือนกับเป็นแฟนที่คลั่งไคล้ของฉีหยิ่นบุคคลในตำนาน ไม่ทันตระหนักว่า หลินอิ่งไม่รู้จักพวกเขา
“พวงกคุณพูดอะไรน่ะ?พี่ชายฝั่งแม่อะไร?”กงซุนชิวอวี่รู้สึกแปลกๆ เพื่อนสนิทกลุ่มนี้ของเธอเป็นอะไรกันไป?ทำไมถึงช่วยคนแปลกหน้าพูด
“ไม่ใช่ว่าพวกคุณชอบผู้ชายคนนั้นหรอกนะ?บ้าขนาดนี้เชียว?”กงซุนชิวอวี่มองเพื่อนสนิทที่หน้าตาสวยงามข้างๆหลายคน มองแผ่นหลังที่สวมเชิ้ตขาว ในใจรู้สึกละอายใจ
“ใช่ ทำไม ชิวอวี่ รีบเอาช่องทางติดต่อเขามาให้ฉันสิ”
“ฉันก็จะเอาเบอร์โทร”
“พวกคุณประสาทหรือเปล่า ฉันไม่มีช่องทางติดต่อของเขา”กงซุนชิวอวี่ทำเสียงฮึดฮัดใส่ รู้สึกโกรธ ดูตลก
“ฉันจะไปดูคุณตาฉันหน่อย แล้วพวกคุณจะให้ฉันเอาเบอร์ของพี่ชายฝั่งแม่อะไรนั่น ฉันไม่รู้จักพี่ชายฝั่งแม่ที่คุณพูดถึงเลยด้วยซ้ำ แล้วก็จะเอาเบอร์ของผู้ชายคนนี้อีก พวกคุณกำลังมีความรักเหรอ?”กงซุนชิวอวี่พูดอย่างไม่พอใจ
“ชิชิ ชิวอวี่คุณนี่จริงๆเลย แค่นี้ก็ไม่ช่วย?”
“ก็แค่ช่วยถามเบอร์ก็ไม่ให้ เกินไปแล้ว เสียดายที่รู้จักมาตั้งนานหลายปี”
“คุณคงไม่ได้ชอบพี่ชายัวเองหรอกใช่ไหม?”ผู้หญิงหลายๆคนกระซิบกระซาบ สายตามองไปที่กงซุนชิวอวี่อย่างริษยา
กงซุนชิวอวี่หมดคำพูด เข้าไปในจื่อหลงซานโดยไม่หันมามอง
เธอไม่เข้าใจจริงๆ ตัวเองเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ทำไมเพื่อนสนิทตอนเด็กที่ตี้จิงกลุ่มนี้ ถึงให้เธอแนะนำแฟนให้?ทำบ้าอะไร แต่ละคนก็ไม่ใช่ว่าไม่สวยหรือจน เป็นลูกเศรษฐีทั้งนั้น อยากได้แฟนสักคนก็ไม่ง่าย คนข้างนอกต่อคิวกันยาวอยู่
กงซุนชิวอวี่เดินไปก็ทำฮึดฮัดใส่ไป ตอนที่พวกเธอกำลังเยาะเย้ยตัวเอง ในใจก็รู้สึกโมโหอยู่เล็กน้อย
ในห้องพักฟื้นของฉีเวิ่นติ่ง
หลินอิ่งกับฉีเวิ่นติ่งนั่งดื่มชา คุยกันอยู่พักหนึ่ง
“อิ่งเอ๋อเรื่องที่คุณจัดการตระกูลเหวินนี้ ผมก็จะไม่ถามมากแล้ว อนาคต วางแผนอย่างไร?”ฉีเวิ่นติ่งพูดด้วยรอยยิ้มที่ใบหน้า ชิมชาดำ
“ผมไม่อยู่ตี้จิง อนาคต ก็จะมาเยี่ยมคุณปู่”หลินอิ่งพูดอย่างจริงจัง
เรื่องของตระกูลเหวินไม่ธรรมดาเลย เขาคงไม่คิดว่า ตระกูลเหวินออกจากตี้จิง ตัวเองก็จะไม่มีเรื่องทุกข์ให้กังวลแล้ว
กลับกัน เขม่าควันปืนที่แท้จริง เพิ่งเริ่มต่างหาก……
“ออกไปจากตี้จิงก็ดี อยู่ข้างนอกก็ดูแลตัวเองดีๆ”ฉีเวิ่นติ่งพยักหน้าหน่อยๆ รู้ว่าหลินอิ่งจะต้องมีความลับมากมายแน่ แต่เรื่องของวัยรุ่น ไม่จำเป็นต้องถามมาก
วัยรุ่น ต่างก็มีทางของตัวเองทั้งนั้น
“อือ งั้นคุณปู่ ผมกลับก่อนครับ บินคืนนี้”หลินอิ่งพูดอย่างซีเรียส
“ไปเถอะ อยู่ข้างนอกก็ดูแลตัวเองดีๆ”ฉีเวิ่นติ่งลุกขึ้นพูด
คนแก่กับคนหนุ่ม ค่อยๆเดินออกไปจากโซนพักฟื้นตัว
หลินอิ่งโบกมือลาฉีเวิ่นติ่ง ออกไปจากโซนฟื้นตัว เวลานี้ กงซุนชิวอวี่เข้ามาพอดี มองหลินอิ่งด้วยใบหน้าสงสัย
หลินอิ่งขมวดคิ้วหน่อยๆ และก็รู้สึกสงสัย ทำไมกงซุนชิวอวี่มาที่โซนวิลล่าของคุณปู่ได้?แต่ ก็ไม่ถามอะไรมาก เดินออกไปจากจื่อหลงซาน
“คุณตา ท่านรู้จักคนนั้นเหรอ?”กงซุนชิวอวี่ไปตรงหน้าฉีเวิ่นติ่ง ถามอย่างสงสัย
ฉีเวิ่นติ่งหัวเราะ พูด:“คุณจำไม่ได้เหรอ?เขาก็คือฉีหยิ่นพี่ชายฝั่งแม่คุณไง”
“ฉีหยิ่นพี่ชายฝั่งแม่?”สายตากงซุนชิวอวี่ตกตะลึง ในหัวรู้สึกมึนงง
เขาคือฉีหยิ่น?ทำไมจำไม่ได้นะ!
กงซุนชิวอวี่สงสัยไปหมด เธอได้ยินว่าฉีหยิ่นกำจัดตระกูลเหวินราบเรียบ เป็นเรื่องช็อกสนั่นของประเทศหลุง ถูกเรียกว่าคนรวยที่หนุ่มที่สุดในประเทศหลุง เป็นวัยรุ่นที่มีความสามารถที่สุด เป็นไอดอลในตี้จิงที่พวกวัยรุ่นนับถือไม่ถ้วน ก็ยิ่งเป็นคนที่สาวๆวัยรุ่นคลั่งไคล้มากเท่านั้น
แต่ ฉีหยิ่นที่เล่าลือกันนั้น ดันเป็นผู้ชายที่ดูเหมือนนักเรียนมัธยมปลาย?
“คิดไม่ถึงสินะ?”ฉีเวิ่นติ่งหัวเราะ
กงซุนชิวอวี่เบะปาก พึมพำ“ที่แท้คุณก็คือพี่ชายฝั่งแม่”
“คุณตา ฉีหยิ่นพี่ชายฝั่งแม่เขาไปไหนคะ?”กงซุนชิวอวี่ถาม เธอต้องตามหาฉีหยิ่นพี่ชายฝั่งแม่แล้วพูดให้ชัดเจน ไม่ว่าเขาไปไหน!
“เขาไปจากตี้จิงแล้ว ไปไหนผมก็ไม่รู้ คุณไปถามหยูจื๋อเฉิงได้ เขาคือตัวแทนอิ่งเอ๋อที่ตี้จิง”ฉีเวิ่นติ่งพูด
……
ตกดึก หลินอิ่งนั่งอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวไปเมืองตุงไห่
เขาหลับตาทำสมาธิ คิดออกแล้ว กงซุนชิวอวี่เหมือนจะเป็นหลานสาวของคุณท่าน
ตอนตัวเองเป็นเด็ก เคยเล่นกับเธอจริงๆ แต่แค่ ตอนอยู่ที่ตระกูลฉี ก็ลืมแทบหมดแล้ว ตอนนั้นก็จำชื่อนี้ไม่ออก
ตี้จิงจบแล้ว แต่ เรื่องเริ่มซับซ้อนขึ้นแล้ว ……
หลินอิ่งมองไปที่ดินแดนอันกว้างใหญ่ภายใต้เครื่องบิน สายตาค่อยๆลึกซึ้ง
เวลานี้ เมืองชิงหยูน ที่วิลล่าหิมะมังกร
จางฉีโม่พักรักษาตัวอยู่ที่วิลล่าอยู่หลายวัน กำลังออกไปจากวิลล่า เตรียมไปพูดคุย
แต่จู่ๆ รถหลายสิบคันก็ล้อมรอบเข้ามา บอดี้การ์ดสวมสูทสิบกว่าคนก็ลงมา ไม่พูดอะไร ก็พุ่งเข้ามาเอาตัวไปเลย