บทที่137 ฆ่าตระกูลหวางของคุณด้วยมือข้างหนึ่งอย่างโหดเหี้ยมไม่ออมมือ
เมืองชิงหยูน ทางตะวันตกของเมือง ที่คฤหาสน์ตระกูลหวาง
ตกแต่งสวยสดงดงาม สไตล์โบราณ คฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีทางเข้าออกหลายสิบบาน ประตูสีแดงทรงสูงสองบานดูทรงพลังซะยิ่งกว่ากำแพงในสมัยโบราณ
เวลานี้ ภายในห้องโถงตระกูลหวาง มีคนวัยกลางคนที่สวมสูท ท่าทางไม่ธรรมดาอยู่สิบกว่าคน
คุณท่านตระกูลหวาง หวางเฉิงเต้า นั่งอยู่ตรงกลางห้องโถง ใบหน้าเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น หวางเฉิงเฉียนนั่งอยู่ข้างๆ สีหน้าซับซ้อน
ทั้งสองด้านของห้องโถงต่างเป็นคนของตระกูลหวาง รวมถึงหวางกั๋วคาง หวางจื่อเหวิน แม้แต่หวางโจงกับจางหงอี้ก็นั่งอยู่ที่มุม
“คุณท่านหวาง ทำเรื่องเรียบร้อยแล้ว ผมเอาคนมาให้คุณแล้ว！”
ติงเสินอีพูดด้วยความภูมิใจ ในมือถือก้อนหินก้อนใหญ่ ชี้ไปที่จางฉีโม่ให้เดินเข้ามา
สีหน้าจางฉีโม่ดูแย่ เข้าไปห้องโถงตระกูลหวางอย่างหมดหนทาง
“ดีมาก อาจารย์ติง ครั้งนี้รบกวนให้ท่านต้องออกจากเขาแล้ว แล้วยังรบกวนท่านช่วยดูผู้หญิงคนนี้อีก”หวางเฉิงเต้าหัวเราะอย่างภูมิใจ จากนั้นก็มองจางฉีโม่ด้วยความแค้น
“จางฉีโม่！คุณมันผู้หญิงเลวทราม ในที่สุดก็ตกอยู่ในมือตระกูลหวางพวกเราแล้ว！คุณกล้าร่วมมือกับเสิ่นซาน มาสู้กับพวกเรา？อยากตายใช่ไหม！”หวางจื่อเหวินลุกขึ้นกล่าวว่าอย่างเลวทราม
“ลูกชาย เตรียมเรียกบอดี้การ์ดของคุณ ถึงคุณจะทำเรื่องนั้นไม่ได้ ก็ต้องทำลายผู้หญิงคนนี้！ให้บอดี้การ์ดของคุณผลัดรอบกันทำ！”หวางกั๋วคางพูดอย่างบ้าคลั่ง
พวกเขาสองคน ตอนนี้ยังฟื้นตัวไม่ได้ เข้าห้องน้ำยังมีปัญหา ไม่ต่างอะไรกับขันทีที่ถูกตอน ที่ตัวมีกลิ่นคาวเสมอ ไปเจอผู้คนไม่ได้ แม้แต่ออกไปทำธุรกิจยังไม่มีหน้าออกไป
“เหอะ จางฉีโม่ คุณนี่มันต่ำตมจริงๆ แล้วยังอยู่กับหลินอิ่งสามีสวะๆของคุณ ครั้งที่แล้วก็ใช้อำนาจของคุณหนูมาตบหน้าผม？แล้วยังกล้ายั่วยุให้คนอื่นมาทำร้ายคุณชายหวางจื่อเหวิน คุณมันหาเรื่องตายจริงๆ กระทำผิด！”จางหงอี้ชี้ไปที่จมูกจางฉีโม่แล้วต่อว่า เต็มไปด้วยความโกรธ
ครั้งที่แล้วจางหงอี้ถูกหวางหงหลิงตบจนเสียหน้า ไม่กล้าไปแก้แค้นคุณหนูหวางหงหลิง ได้แต่เอาความแค้นไปไว้ที่หลินอิ่งกับจางฉีโม่！
“หึ！ผู้หญิงคนนี้แหละ เป็นหายนะจริงๆ！”หวางเฉิงเต้าทำเสียงฮึดฮัด ใบหน้าไม่พอใจอย่างมาก“ได้ยินว่าหลินอิ่งสามีสวะๆของเธอ ยังอยากจะเป็นแมงดาเกาะหงหลิงพวกเราใช่ไหม？เป็นคู่หมาสามีภรรยาที่หน้าด้านจริงๆ！”
พูดไป หวางเฉิงเต้าก็จ้องหวางเฉิงเฉียนที่อยู่ข้างๆเขม็ง พูดเสียงทุ้ม：“เฉิงเฉียน คุณต้องดูแลหวางหงหลิงดีๆ！เข้าใจไหม？”
หวางเฉิงเฉียนมีสายตาสับสน ถอนหายใจพูดไม่ออก หวางหงหลิงลูกสาวตัวเองตอนนี้ยังถูกคุณท่านสั่งห้ามไม่ให้ไปข้างนอกให้อยู่แต่วิลล่าของตระกูลหวาง แล้วก็ได้ยินลูกสาวพูดถึงหลินอิ่ง ได้ยินว่าไม่ธรรมดา
เห้อ คุณท่านครั้งนี้เสียสติไปแล้ว เพื่อหวางกั๋วคางสองพ่อลูกคู่นี้ก็บ้าระห่ำ ไม่มีความคิดเลยจริงๆ
หวางเฉิงเฉียนถอนหายใจข้างใน หวางกั๋วคางทำเรื่องไร้จิตสำนึกเช่นนี้ ยังไงซะเขาก็นั่งดูอยู่ข้างๆ พูดจาไม่น่าฟัง ยี่สิบกว่าปีนี้เป็นเขาที่ดูแลกิจการของตระกูลหวาง ให้ตระกูลหวางเจริญรุ่งเรือง ไม่ได้ดูที่ความเป็นพ่อลูก แล้วจะอนุญาตให้หวางเฉิงเต้ากับหวางกั๋วคาง ทำรากฐานกิจการที่เขาทนลำบากลำบนมา ก่อความชั่ว สร้างความโกลาหลมั่วๆได้อย่างไร？
“กั๋วคาง จื่อเหวิน ตอนนี้พวกคุณสองคนพาผู้หญิงคนนี้ไปข้างหลัง หาคนจัดการเธอ！เติมเต็มความคิดของพวกคุณครั้งที่แล้ว！”หวางเฉิงเต้ากล่าวอย่างหวาดกลัว จะต้องช่วยลูกชายตัวเองให้สำเร็จความบ้าคลั่งนั่น ตัดสิ่งชั่วร้ายของลูกหลานไป！
“โอเค อาจารย์ติง รบกวนท่านพาเธอไปที่ข้างห้องรับแขก！”หวางจื่อเหวินพูดอย่างโหดๆ
สายตาจางฉีโม่ดูตื่นตระหนก คิดไม่ถึงว่า จางหงอี้ที่เป็นน้ารองมองเห็นตัวเองลำบาก ไม่ช่วยพูดอะไร แต่ยังมีความคิดร้ายกาจเช่นนี้อีก แล้วสองพ่อลูกหวางจื่อเหวิน ยังคิดหาทางกำจัดตัวเอง？
เสียงดังโครม ในเวลานี้เอง เสิ่นซานพาพวกหลิวจุนทั้งสี่คนบุกเข้าไป
“ถ้าคุณกล้าทำอะไรมั่วๆ วันนี้ผมจะทำลายคุณต่อหน้าคนทั้งหมด！”เสิ่นซานพูดอย่างเย็นชา ทำเอาติงเสินอีที่ขี้ขลาดตกใจจนตัวสั่น
สถานการณ์อะไร พาคนมาฆ่าในห้องโถงตระกูลหวาง？
“เสิ่นซาน คุณรังแกคนเกินไปหรือเปล่า！จู่ๆก็กล้าปรากฏตัวต่อตระกูลหวาง！”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างโหดๆ
“ตาแก่หวาง คุณอยากตายเหรอ？แล้วยังให้คนมาจับคุณนายหลิน？”เสิ่นซานพูดด้วยความโกรธ
ท่านหลินมอบให้เขาดูแลคุณนายหลินดีๆ ตอนนี้ หวางเฉิงเต้ายังคิดก่อเรื่อง นี่มันหาเรื่องใส่ชีวิตตัวเองจริงๆ！
“โอเค！เสิ่นซาน คุณนี่มันจริงๆเลยนะ กล้าหยิ่งผยองที่ตระกูลหวางของเรา！”หวางเฉิงเต้าพูดด้วยความโมโห“คุณกำจัดบอดี้การ์ดของผมได้ใช่ไหม？ผมจะดูว่าพวกคุณสี่คนจะเก่งแค่ไหน！”
หวางเฉิงเต้าโบกมือ เสียงดังโครม พวกผู้ชายสวมชุดฝึกกังฟูพุ่งมาจากลานด้านหลัง แต่ละคนดูแข็งก้าว ล้วนแต่เป็นลูกศิษย์สำนักของติงเสินอี
“อาจารย์ติง กล้าเชิญท่านมาช่วยลงมือ ล้มเสิ่นซานสี่คนนี้ที่หาเรื่องตายไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง！”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างโหดๆ
“คุณกล้าแตะต้องก็ลองดู！หวางเฉิงเต้า รถด้านนอกตระกูลหวางหกเจ็ดสิบคันคือคนของผม ไม่แน่ วันนี้อาจจะจัดการตระกูลหวางจนเรียบ！ ”เสิ่นซานพูดอย่างเย็นชา
ได้ยินดังนั้น หวางเฉิงเต้าก็เลิกคิ้ว พ่อบ้านข้างๆคนหนึ่งเข้ามาพูด สีหน้าเขาก็แย่ลงอย่างมาก รู้ว่าเสิ่นซานไม่ได้กำลังขู่
เวลานั้น คนทั้งสองฝ่ายก็ตะลึงไป
“ท่านเสิ่นซาน ทำไมต้องทำให้เรื่องใหญ่โตขนาดนี้แค่ผู้หญิงคนเดียว？แบบนี้ละกัน เข้ามานั่งคุยเถอะ จะเสิร์ฟชาให้ท่านสาม”น้ำเสียงหวางเฉิงเต้าผ่อนคลายหน่อยๆ พูดอย่างซีเรียส
เสิ่นซานทำเสียงฮึดฮัด นั่งเก้าอี้ตัวหนึ่งที่หน้าห้องโถง มองหวางเฉิงเต้า และสามพี่น้องหลิวจุนีท่อยู่ข้างๆอย่างเย็นชา แต่มองจางฉีโม่เขม็ง คุณนายหลินจะได้ไม่เป็นอะไร
พวกเขาแจ้งท่านหลินแจ้ง ท่านหลินรีบมาทันที ก่อนหน้านี้ห้ามให้คุณนายหลินเป็นอะไรไปเด็ดขาด！
“ท่านสาม ผมไว้หน้าคุณได้ ไม่สร้างปัญหาให้คุณ แต่ผู้หญิงอย่างจางฉีโม่จะต้องทิ้งไว้ ผมจะถือว่าจ่ายเงินและให้ของขวัญชดเชย แต่ต้องจัดการเธอ！”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างโหดๆ วันนี้ จะต้องล้างเอาจางฉีโม่มาล้างบาปให้ลูกหลานตัวเอง！
เสิ่นซานมองไปที่หวางเฉิงเต้าอย่างเย็นชา กำลังจะพูดอะไร จู่ๆ แผ่นหลังชุดกันลมที่ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว ก็ปรากฏตรงหน้า
หลินอิ่งมาแล้ว มาอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียง
เป็นเช่นนี้ ยืนที่ห้องโถงตระกูลหวางอย่างไร้อารมณ์
“คุณคือใคร？ทำไมกล้าบุกตระกูลหวางของเรา？มีสิทธิ์อะไรมาที่ตระกูลหวาง？”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างเย็นชา จ้องวัยรุ่นที่บุกเข้ามาจากด้านนอก
“หลินอิ่ง คุณมาได้ไง？”จางฉีโม่มีสายตาตกใจ จึงพบว่า หลินอิ่งจู่ๆก็มาถึง ทันใดนั้น ในใจก็เริ่มรู้สึกปลอดภัยแปลกๆ
“หลินอิ่ง？คุณนี่เองเหรอที่เป็นสามีสวะของผู้หญิงคนนี้？”หวางเฉิงเต้าขมวดคิ้วหน่อยๆ มองหลินอิ่งอย่างไม่พอใจ
“ใช่ คุณท่าน นี่คือไอ้สวะหลินอิ่ง แล้วยังยั่วยวนคุณหนู ครั้งที่แล้วยังหลอกใช้ให้คุณหนูมาตบฉัน ท่านต้องช่วยฉันจัดการนะ！”จางหงอี้รีบพูด มองหลินอิ่งด้วยความแค้น
“ครับ พ่อ นี่แหละไอ้สวะที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง แล้วยังให้คุณหนูมาตบหน้าภรรยาผม ครั้งนี้แล้วยังทำร้ายจื่อเหวิน！”หวางโจงรีบพูด
หวางจื่อเหวินมองเห็นหลินอิ่ง ก็โมโหก่อน จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง：“ฮ่าฮ่า เยี่ยม！คู่หมาสามีภรรยาแบบพวกคุณอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเชียว โอเค หลินอิ่ง วันนี้คุณจะต้องอับอาย ให้สวะอย่างคุณได้ดู ว่าภรรยาเลวทรามของคุณนี้จะถูกทำลายอย่างไร！”
พูดไป หวางจื่อเหวินก็เข้าไปเลียแข้งเลียขาหวางเฉิงเต้า ร้องไห้“คุณปู่ ปู่ต้องช่วยผมหลุดพ้นจากเรื่องนี้ ตอนนี้ผมถูกตัดจนพิการ ชาตินี้หวังแค่ว่าจะออกจากเรื่องเหม็นเน่าพวกนี้ให้ได้ก็พอ！”
“โอเค！”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างเย็นชา“หลินอิ่ง สวะอย่างคุณกล้ายั่วยวนคุณหนูของตระกูลหวางพวกเรา แล้วยังก่อเรื่องอีก คุณกับภรรยาของคุณวันนี้ออกไปจากตระกูลหวางไม่ได้แน่！เสิ่นซาน นอกซะจากว่าคุณจะทำลายตระกูลหวางของพวกเรา ไม่อย่างนั้น วันนี้คุณก็อย่ามีหน้าไปอีกเลย！”
เสิ่นซานไม่กล้าพูดแทนหลินอิ่ง มองหลินอิ่งอย่างเหงื่อท่วมหน้าผาก
“ทุกคนตระกูลหวางคุกเข่าลงให้หมด！”หลินอิ่งมองหวางเฉิงเต้าด้วยสายตาเยือกเย็นสุด
“ไม่งั้น คุณจะเชื่อไหมว่ามือข้างเดียวของผม ภายในห้านาทีจะฆ่าคนทั้งตระกูลหวางของพวกคุณให้สิ้นซาก อย่างไม่เหลือดี！”
