บทที่ 198 เตรียมวางแผนร้าย
ณ ห้องทำงานอาคารเป่าติ่ง จางฉีโม่กำลังจัดการงานเอกสารอยู่
หลินอิ่งเคาะประตู เดินเข้ามา
“หลินอิ่ง คุณกับเพื่อนคุยกันเป็นยังไงบ้าง?” จางฉีโม่ถามอย่างแปลกใจ
“นั่นไม่ใช่เพื่อนผม” หลินอิ่งกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ฉีโม่ ต่อไปหากมีคนบอกว่าเป็นเพื่อนผมอีก คุณไม่ต้องสนใจ ให้โทรบอกผมก่อน”
“ไม่ใช่เพื่อนคุณ?” จางฉีโม่ทำสีหน้าสงสัย จากนั้นก็พยักหน้า “ฉันรู้แล้ว”
“จริงสิ มีเรื่องจะพูดกับคุณพอดี ฉันตัดสินใจแล้ว อีกสักระยะจะไปตี้จิงสักเที่ยว” จางฉีโม่กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ทางตี้จิงมีประชุมสมาคมของวงการเครื่องประดับ ผู้จัดคือสมาคมเครื่องประดับทั่วประเทศ สำคัญต่อกลยุทธ์ในการพัฒนาบริษัทอย่างมาก คุณว่างไปด้วยกันกับฉันไหม?”
“ไปตี้จิง?” หลินอิ่งใคร่ครวญ “ตอนคุณไปตี้จิง บอกผมด้วย”
ตอนนี้บริษัทเครื่องประดับจางซื่อใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ คาดว่าจางฉีโม่เองก็คงอยากจะสร้างชื่อเสียงให้มากขึ้น มีเวลาไปติ้จิงเป็นเพื่อนเธอบ้างก็ไม่เสียหายอะไร
“ได้” จางฉีโม่ยิ้มกล่าว “แล้วก็ เพื่อรับมืองานประชุมเครื่องประดับในครั้งนี้ของตี้จิง ฉันเตรียมแบบไว้บางส่วนแล้ว คุณอยากจะตรวจดูหน่อยไหม?”
เธอไม่สงสัยความสามารถเฉพาะทางในด้านเครื่องประดับของหลินอิ่งเลย เพราะอย่างไรครั้งแรกที่ได้ชื่อเสียง King of the world มา ก็คือแบบที่หลินอิ่งให้คำปรึกษา
หลินอิ่งพยักหน้า ถือโอกาสนั่งลง หยิบเอกสารที่อยู่บนโต๊ะมาอ่าน
ตอนที่หลินอิ่งกับเซียวจวงกำลังปรึกษาแบบเครื่องประดับกันอยู่นั้น เซียวจวงที่ออกไปจากอาคารเป่าติ่งอย่างสะบักสะบอม ก็มาถึงสำนักงานใหญ่ของลาตินกรุ๊ปอย่างรวดเร็ว
สำนักงานใหญ่ของลาตินกรุ๊ป อาคารลาตินตั้งอยู่ในเขตเหนือของเมือง เดิมเป็นอาคารพาณิชย์ห้าสิบกว่าชั้นหลังหนึ่งที่ตระกูลซูนสร้างไว้
เวลานี้ ที่ห้องทำงานประธานของลาตินกรุ๊ป
เซียวจวงพาบอดี้การ์ดชาวต่างชาติกลุ่มหนึ่ง ถีบประตูใหญ่ของห้องประธานเปิดออกอย่างฉุนเฉียว สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ บนใบหน้ายังมีรอยมือห้านิ้วสีแดงสดประทับอยู่อีกด้วย
พอคิดถึงว่าวันนี้ถูกหลินอิ่งกระทืบอยู่บนพื้น ความโกรธในท้องก็ปะทุออกมาอย่างบ้าคลั่ง จนแทบจะสูญเสียสติสัมปชัญญะอยู่แล้ว
“คุณชายเซียว ทำไมหรือ?”
ตอนที่เซียวจวงเข้าประตูมา ก็มีชายผมขาวสวมแว่นตาคนหนึ่งนั่งอยู่ภายในห้องทำงานก่อนแล้ว เป็นชาวต่างชาติคนหนึ่ง หน้าตาออกไปทางยุโรปเหนือ จมูกโด่ง ผิวขาว ตาสีฟ้า แววตาล้ำลึก ดูเฉลียวฉลาดอย่างมาก แต่มีกลิ่นอายชั่วร้ายแผ่ซึมออกมา
“นายคริส? คุณมาประเทศหลงได้ยังไง?” เซียวจวงพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ มองคริสที่ผมขาวไปหมดทั้งหัว
“คุณชายเซียว สวัสดีตอนบ่าย ผมมาประเทศหลง เพราะสถานการณ์พิเศษบางอย่าง สำนักงานใหญ่ให้ผมมารับตำแหน่งประธานของลาตินกรุ๊ปในแถบเอเชียตะวันออก นอกจากนี้ ยังมาเก็บรวบรวมข้อมูลบางอย่างของประเทศหลงด้วย” คริสกล่าวยิ้มๆ
“ที่แท้ก๋เป็นอย่างนี้” เซียวจวงพยักหน้า น้ำเสียงค่อนข้างนับถือ
ที่เขารู้มา ลาตินกรุ๊ปคือกลุ่มนายทุนจระเข้ยักษ์ที่ขยายไปทั่วโลก แต่ละประเทศทั่วโลกล้วนมีบริษัทสาขาตั้งอยู่ หนนี้ลาตินกรุ๊ปมาตั้งสาขาที่เมืองตุงไห่ ดูแล้วก็คงเป็นการขับเคลื่อนธุรกิจทั่วไปเช่นกัน
แต่เซียวจวงคิดไม่ถึงว่า ลาตินกรุ๊ปของเมืองตุงไห่จะถึงกับให้นายคริสมาควบคุมดูแล
เซียวซื่อกรุ๊ปของตระกูลเซียวจวงกับลาตินกรุ๊ปมีความสัมพันธ์และความเป็นมาลึกซึ้งมาก รู้มาว่าฐานะของนายคริสคนนี้ คือบุคคลที่ถือครองตำแหน่งสูงในสำนักงานใหญ่ลาตินกรุ๊ป และภายในองค์กรอยู่ในระดับสูงมาก
คริสมาประเทศหลง ดูท่าคงจะไม่ธรรมดาเสียแล้ว อำนาจของคนผู้นี้อยู่ในสามอันดับแรกของลำดับที่นั่งในลาตินกรุ๊ปทั้งหมด อยู่ต่างประเทศมีความสามารถที่น่ากลัวมาก
“คุณชายเซียว ได้ยินว่าคุณจะมาเดินชมบริษัท ผมจึงตั้งใจมารอคุณ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับคุณ?” คริสเห็นรอยนิ้วมือที่อยู่บนหน้าเซียวจวง จึงถามด้วยความสงสัย
พอเอ่ยถึงเรื่องนี้ เซียวจวงก็หน้าแดง เขานั่งลง กล่าวอย่างโหดเหี้ยมว่า “มีคนชั้นต่ำประเทศหลงตาไร้แววคนหนึ่ง ถึงกับกล้าตั้งตัวเป็นศัตรูกับผม ผมกำลังหาวิธีจัดการเขาอยู่”
“นายคริส ผมพาบอดี้การ์ดมาประเทศหลงแค่ไม่กี่คน อยู่ที่นี่ผมไม่มีอำนาจให้ใช้สอยมากนัก บางทีอาจต้องขอให้คุณช่วย” เซียวจวงกล่าวด้วยน้ำเสียงนอบน้อม ดวงตามีแววเฝ้าคอย
เดิมเขาอยู่ที่ลาตินกรุ๊ปของเมืองชิงหยูนได้มีการวางเงินไว้ส่วนหนึ่ง ครั้งนี้กำลังคิดจะพึ่งอิทธิพลของลาตินกรุ๊ปมาจัดการหลินอิ่งพอดี คิดไม่ถึงว่าคริสถึงกับอยู่ที่นี่ด้วย มีชายแก่คนนี้ช่วยเหลือ หลินอิ่งต้องตายแน่
“โอ้? ถึงกับมีคนกล้าเป็นศัตรูกับคุณชายเซียวด้วย” ดูเหมือนคริสจะสนใจมาก “คุณชายเซียวคิดจะจัดการใครกันล่ะ?”
“คนชั้นต่ำนั่นชื่อหลินอิ่ง เป็นคนต่ำต้อยคนหนึ่ง ไม่รู้จักที่ตาย คิดว่ามีเจียงฉีเศรษฐีใหม่ของไห่หยางกรุ๊ปเป็นที่พึ่ง จึงอวดดีมาก นอกจากนี้ ดูเหมือนเขาจะเป็นมวยด้วย” เซียวจวงพูดอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน พอเอ่ยถึงหลินอิ่งความโกรธก็พุ่งขึ้นมา
คริสยิ้ม กล่าวว่า “ผมมาเมืองชิงหยูน ยังไม่เคยได้ยินคนอย่างหลินอิ่งมาก่อน คงจะเป็นคนต่ำต้อยคนหนึ่ง แต่เจียงฉีของไห่หยางกรุ๊ปผมกลับรู้จักเขาดี คนคนนี้อยู่เมืองตุงไห่มีอำนาจไม่เบา ยังเป็นพันธมิตรกับเสิ่นซานหัวหน้าแก๊งใต้ดินของเมืองตุงไห่ด้วย เขาเป็นศัตรูกับผมมาตลอด”
“ไม่กี่วันก่อน รองประธานลูกน้องผมที่ดูแลธุรกิจคนหนึ่งก็ถูกเจียงฉีกับเสิ่นซานจัดการ ยังมีครั้งก่อนนู้นเจียงฉีคนนี้ถึงกับโยนเงินหมื่นล้านเพื่อแย่งโครงการยุทธศาสตร์หนึ่งของบริษัทผมไป” คริสกล่าวอย่างเชื่องช้า “เจียงฉีกับเสิ่นซานสองคนนี้ ล้วนอยู่ในรายชื่อที่ต้องสังหารของผม”
ก่อนหน้านี้ถูกไห่หยางกรุ๊ปแย่งโครงการใหญ่ไป อิทธิพลใต้ดินก็ถูกเสิ่นซานควบคุมไว้หมด ตลอดมาคริสไม่ได้ลงมือ และไม่ได้ออกหน้า ก็เพราะกำลังโยกย้ายกำลังคนจากต่างประเทศ เพื่อเตรียมจะลงมือ คิดไม่ถึงว่า คุณชายเซียวของเซียวซื่อคนนี้เพิ่งมาถึงก็ถูกคนของเจียงฉีสร้างความแค้นให้เสียแล้ว เขายืมแรงได้พอดี
“แบบนี้ดีเลย ถึงอย่างไรก็แค่เศรษฐีบ้านนอกของประเทศหลงกลุ่มหนึ่งเท่านั้น มหาเศรษฐีของที่เล็กๆ แห่งหนึ่ง คิดว่าตนเองมีความสามารถอะไร ถึงกล้ามาเป็นศัตรูกับลาตินกรุ๊ป” เซียวจวงพูดอย่างได้ใจ “นายคริส ถือโอกาสเอาคนกลุ่มหนึ่งมาให้ผมด้วยเลย ช่วยผมกำจัดเจ้าหลินอิ่งนั่น”
“เรื่องเล็กน้อย” คริสกล่าวอย่างเชื่องช้า ท่าทางมั่นใจในชัยชนะ
เขาตบมือ ส่งเสียงเป่าปาก คนชุดดำสวมแว่นตาดำกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา แต่ละคนท่าทางดุร้ายน่ากลัว
“คุณชายเซียว นี่คือมือดีที่ผมนำเข้ามาจากต่างประเทศเมื่อไม่กี่วันก่อน คุณเอาไปใช้ที่ข้างกายเถอะ เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องเลวร้ายอย่างวันนี้อีก” คริสยิ้มกล่าว “ผมเองก็มีแผนการหนึ่งอยู่พอดี คุณบอกพวกเขา หลินอิ่งที่คุณต้องการจัดการ หน้าตาเป็นยังไงก็พอแล้ว”
คนชุดดำสิบกว่าคนล้วนสวมถุงมือสีดำ ถือห่อถุงสีดำ มีสองสามคนเดินขึ้นมาวางห่อถุงสีดำบนโต๊ะแล้วเปิดออก ด้านในล้วนเป็นอาวุธปืนที่พร้อมใช้งาน แต่ละด้ามล้วนเป็นไรเฟิล
เซียวจวงเห็นสิ่งนี้ ก็เผยรอยยิ้มออกมา กล่าวว่า “เยี่ยม นายคริส ครั้งนี้รบกวนคุณมากเลย เตรียมไว้อย่างดีเชียว”
มีลูกน้องแบบนี้อยู่ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะจัดการหลินอิ่งแล้ว
