บทที่ 201 การประชุมครอบครัว
“นายเซียว ขอให้คุณให้ความเคารพตัวเองด้วย” จางฉีโม่พูดอย่างเย็นชา “ฉันรู้สึกว่าเวลาที่คุณพูด เหมือนเด็กอายุสามขวบเลย”
“หากคุณมาเพื่อพูดเรื่องไร้สาระ เช่นนั้นต้องขอโทษด้วย ฉันไม่มีเวลาฟัง” จางฉีโม่พูดอย่างชัดเจน สีหน้ารังเกียจมาก ลุกขึ้นและจากไปทันที
“คุณ เดี๋ยวก่อน จางฉีโม่” เซียวจวงลุกขึ้นด้วยใบหน้าที่โกรธ รู้สึกเหมือนได้รับความอับอาย “ฉันให้ความเคารพตัวเอง? แล้วคุณกำลังแสร้งทำอะไรอยู่? คุณรู้หรือไม่ กล้าปฏิเสธฉัน อีกไม่นานคุณก็จะกลายเป็นคนน่าเวทนาแล้ว หรือว่าคุณต้องการที่จะสูญเสียสิ่งที่คุณมีอยู่ในตอนนี้ ฉันเซียวจวงชอบคุณ นั่นคือความโชคดีของคุณแล้ว”
“ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ถ้าคุณยังมายุ่งกับฉันอีก ฉันจะแจ้ง รปภ.เชิญคุณออกไป” จางฉีโม่พูดอย่างเย็นชา สำหรับคนที่คิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น ไม่มีอะไรจะพูด
หลังพูดจบ จางฉีโม่หันหลังแล้วออกจากห้องอาหารไป เซียวจวงจ้องมองที่หลังของจางฉีโม่ กำหมัดอย่างแน่น รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก
เซียวจวงไม่คิดว่า ในขณะที่หุ้นของบริษัทกำลังตกเช่นนี้ จางฉีโม่ไม่สนใจข้อเสนอของเขาแม้แต่นิดเดียว
ตัวเองเป็นคุณชายใหญ่เซียวซื่อกรุ๊ปในประเทศ M ชอบคนชนชั้นต่ำในประเทศหลุงอย่างเธอ มันเป็นโอกาสที่เธอจะเฟื่องฟูขึ้นมาชั่วพริบตาเดียว
เดิมทีเขาคิดว่า แค่ข่มขู่เล็กน้อย แสดงความร่ำรวยของตัวเอง จางฉีโม่ก็คงจะเดินตามตัวเองอย่างเชื่อฟัง เขารู้สึกว่าเมื่อเทียบกับคนอย่างหลินอิ่งแล้ว เหนือกว่าเป็นหลายร้อยเท่า หลินอิ่งไม่คู่ควรมีผู้หญิงสวยๆเช่นนี้
เซียวจวงรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ความมีเกียรติในตนเองถูกสะกิดอีกครั้ง ตั้งแต่อาศัยอยู่ในประเทศหลุงวิธีเอาชนะผู้หญิงไม่เคยผิดพลาดเลย แต่มันใช้ไม่ได้ผลสำหรับจางฉีโม่
“คุณชายเซียว ต้องการให้ฉันจัดคน ไปจับตัวผู้หญิงคนนี้กลับมาหรือไม่”
ณ ตอนนี้ บอดี้การ์ดชุดดำข้างกาย ถามเบาๆ
“ฮ่าๆ ฉันจัดการเองได้” เซียวจวงหัวเราะอย่างเย็นชา “เธอจะต้องกลับมาขอร้องฉัน ฉันไม่เชื่อว่า ถ้าบริษัทล้มละลาย เธอจะไม่มาหาฉันเพราะเรื่องเงิน”
รออีกไม่กี่วัน ให้บริษัทเครื่องประดับจางซื่อพ่ายแพ้ แล้วผนวกไห่หยางกรุ๊ปซะ เมื่อจางฉีโม่ยากจนข้นแค้น ตัวเองค่อยยื่นมือเข้าไป เธอยังจะมีท่าทีหยิ่งผยองเหมือนตอนนี้อยู่ได้หรือไม่
เมื่อคิดว่าอีกไม่กี่วัน จางฉีโม่ก็ต้องก้มหัวที่หยิ่งผยองลงเพื่อขอร้องตัวเอง เขาก็รู้สึกมีความสุขมาก
“กลับกันเถอะ เมื่อครู่นายคริสโทรหาหาฉัน” เซียวจวงกล่าว ก็นำบอดี้การ์ดชุดดำคนนี้ออกจากอาคารเป่าติ่ง
ไม่นาน เซียวจวงนั่งอยู่ในรถเบนท์ลีย์สีดำ มาถึงสำนักงานประธานกรรมการของลาตินกรุ๊ป
นายคริสใส่แว่นสายตายาว นั่งอยู่บนที่นั่ง เปิดแชมเปญด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยพลัง
“คุณชายเซียว ฉันคิดว่าพวกเราควรจะฉลองกันหน่อย แผนการครั้งนี้สมบูรณ์มาก เจียงฉีของไห่หยางกรุ๊ปเข้าโรงพยาบาลแล้ว อย่างน้อยก็ประมาณเดือนกว่าที่ไม่สามารถมาดูแลกิจการของไห่หยางกรุ๊ปได้” นายคริสยิ้มเล็กน้อย “ระยะเวลานานขนาดนี้ เพียงพอสำหรับพวกเราที่จะผนวกไห่หยางกรุ๊ปได้ วงการธุรกิจในเมืองตุงไห่ ก็จะถูกผูกขาดโดยพวกเรา”
“แผนการยังไม่เป็นที่น่าพอใจมากนัก นายคริส” เซียวจวงสีหน้าไม่ค่อยพอใจ “ถึงแม้เจียงฉีจะอาการสาหัส แต่หลินอิ่งหนีไปได้ ส่วนนี้ทำให้ฉันไม่พอใจมาก ฉันคิดว่าคุณต้องจัดการลอบสังหารอีกครั้ง ฆ่าหลินอิ่งซะ”
เขาไม่ได้สนใจกิจการของลาตินกรุ๊ป แต่เขาสนใจความเป็นความตายของหลินอิ่งมากกว่า
นายคริสขมวดคิ้ว กล่าวว่า “คุณชายเซียว หลินอิ่งเป็นแค่คนตัวเล็กๆคนหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องสนใจเลย
ฉันช่วยคุณจัดการลอบสังหารอีกไม่ได้แล้ว วิธีการเดียวกันนี้สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียว ตอนนี้พวกเขามีการเตรียมตัวแล้ว ถ้าลงมืออีกครั้ง จะเป็นการเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับพวกเรามากขึ้นเท่านั้น”
“คนที่เราส่งไปฆ่าหลินอิ่งกับเสิ่นซาน ตอนนี้ไม่สามารถติดต่อได้แล้ว คนพวกนี้รู้สถานะของฉัน อาจจะเปิดเผยเรื่องของฉันได้” นายคริสพูดเบาๆ “เสิ่นซานคนคนนี้ กองกำลังใต้ดินของเขาในเมืองตุงไห่ เพียงพอที่จะงัดข้อกับฉันได้”
“ฉันไม่สนใจเรื่องเหล่านี้ นายคริส เมื่อไหร่จึงจะสามารถผนวกไห่หยางกรุ๊ปได้ ฉันสนใจแค่เงินที่ลงทุน จะมีกำไรมากน้อยเพียงใด” เซียวจวงกล่าว
นายคริสยิ้ม แววตาดูถูกเหยียดหยามปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา พูดอย่างไม่แยแส “ฉันได้ส่งคนไปจัดการกับผู้ถือหุ้นของไห่หยางกรุ๊ปแล้ว พวกเขาจบสิ้นแล้ว ส่วนคุณต้องการจะจัดการตัวละครเล็กๆอย่างหลินอิ่ง ฉันจะจัดบอดี้การ์ดให้คุณ คุณก็ไปจัดการเองแล้วกัน เป้าหมายของฉันคือจัดการกับเสิ่นซาน”
“ดีมาก ภายในหนึ่งอาทิตย์สามารถผนวกสมาคมหลายหมื่นล้านได้ นายคริส คุณเก่งจริงๆ” เซียวจวงกล่าวด้วยความดีใจ ภูมิใจมาก มาประเทศหลุงทริปเดียว นอนเล่นก็ยังสามารถทำเงินได้มากมายแล้วยังมีสาวๆอีกมากมาย สบายจริงๆ
“ชนแก้ว”
ทั้งสองต่างคดในข้อ งอในกระดูก ยิ้มแล้วชนแก้ว
อีกด้านหนึ่ง วิลล่าหิมะมังกร
เสิ่นซานส่งหลินอิ่งถึงหน้าประตูวิลล่าด้วยตัวเอง ก่อนหน้านี้ฉีโม่นัดเวลาแล้ว เขามาถึงวิลล่าตรงเวลา
วิลล่าหิมะมังกรแห่งนี้ ถูกลู่หย่าฮุ่ยตกแต่งจนหัวมังกุท้ายมังกรยุ่งไปหมด สูญเสียรูปแบบก่อนหน้านี้ไปโดยสิ้นเชิง
เมื่อหลินอิ่งเดินเข้าประตู รู้สึกถึงบรรยากาศที่แปลกๆ ลู่หย่าฮุ่ยกับจางซิ่วเฟิงนั่งอยู่บนโซฟา จ้องมองตัวเองด้วยสายตาที่แปลก
แต่จางฉีโม่ นั่งอยู่ข้างๆ สีหน้าดูเคร่งขรึมมาก
“หลินอิ่ง มานั่งคุยกันก่อน ฉันคิดว่าวันนี้จำเป็นต้องมีการประชุมครอบครัวแล้ว” ลู่หย่าฮุ่ยกล่าวอย่างจริงจัง
หลินอิ่งเงียบสงบ นั่งลง เพิ่งสังเกตเห็น บนโต๊ะเต็มไปด้วยกองธนบัตรสีแดง ดูแล้วตื่นตามาก
“หลินอิ่ง เห็นแล้วใช่ไหม นี่คือเงินสดสองล้าน คนมีส่งมาเพราะเห็นแก่หน้าของฉีโม่” ลู่หย่าฮุ่ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจ “คุณลองเดาดูว่าใครเป็นคนส่งเงินมา”
หลินอิ่งขมวดคิ้ว แล้วถาม “ใครเป็นคนส่งเงินมา”
“เฮอ เซียวซวน คุณรู้จักไหม” ลู่หย่าฮุ่ยกล่าวอย่างเย็นชา “ถ้าไม่มาด้วยตัวเอง ฉันก็ยังไม่รู้ หลายวันนี้คุณกลับไปที่วิลล่า ทำอะไรอยู่ข้างนอกบ้าง”
จางซิ่วเฟิงถอนหายใจ กล่าวว่า “เฮ้ ช่างเป็นอะไรที่โชคร้าย หลินอิ่ง ทำไมคุณถึงไม่อายบ้าง บ้านก็ไม่กลับ วันๆก็อยู่กับหวางหงหลิงผู้หญิงคนนั้น ส่วนนี้ก็ช่างมันเหอะ แล้วทำไมต้องสร้างปัญหาให้พวกเราอีก”
“หวางหงหลิงมีคู่หมั้นแล้ว ชื่อเซียวจวง ได้ยินมาว่าตอนนี้เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของลาตินกรุ๊ปในเมืองชิงหยูน เขาให้ลูกพี่ลูกน้องส่งเงินมา เป็นการทักทายพวกเรา เตือนคุณอยู่ห่างๆหวางหงหลิง คุณรู้หรือไม่ว่าน่าอับอายแค่ไหน” จางซิ่วเฟิงถามและพูด
“เซียวซวนเคยมาที่นี่แล้ว” หลินอิ่งถาม
เขาพอจะเข้าใจสถานการณ์แล้ว เซียวซวนส่งเงินมาที่บ้านตัวเอง แล้วยังทิ้งคำพูดเช่นนี้ไว้ สองพี่น้องเซียวซื่อกรุ๊ป น่าขยะแขยงมากพอ
“ใช่ ถ้าคนไม่มา พวกเรายังคงอยู่ในกะลา ตอนนี้เรื่องมันวุ่นวายขนาดนี้ ลาตินกรุ๊ปเริ่มลงมือกับบริษัทของฉีโม่แล้ว นั่นไม่ใช่เพราะคุณยั่วยุคู่หมั้นของคนอื่นอย่างไร้ยางอาย คุณทำอะไรลงไป” ลู่หย่าฮุ่ยตำหนิอย่างไม่ไยดี แสดงอารมณ์ที่เบื่อหน่าย
