บทที่ 206 บุกท่าเรือตุงไห่ยามค่ำคืน
หลินอิ่งยิ้มอย่างเย็นชา มิน่าล่ะเซียวจวงถึงได้หยิ่งยโสขนาดนี้ กล้ามาหาเรื่องถึงประตู ที่แท้ก็มีกองกำลังต่างชาติยอดฝีมืออยู่ในมือ
อย่างกรุ๊ปที่ถือกฎเกณฑ์ใดๆในโลกธุรกิจ เป็นสมาคมที่ไร้ยางอาย นำกลุ่มเฮยยิงเข้ามาในประเทศหลุง นั่นก็คือความหายนะที่ใหญ่มาก
ถ้าเก็บพวกเขาไว้ ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
หลินอิ่งกล่าว “คุณรีบโทรศัพท์เดี๋ยวนี้ จัดกำลังคนไปที่ท่าเรือตุงไห่ จะลงมือคืนนี้ ฉันจะไปด้วยตัวเอง ต้องถอนตะปูนี้ให้ได้”
เขาจะไม่ยอมปล่อยกลุ่มเฮยยิงไว้แน่นอน ไม่เพียงแอบซุ่มยิงอยู่ด้านหลัง ยังเกือบจะฆ่าเจียงฉีลูกน้องของตัวเองด้วย ตอนนี้ยังนอนอยู่ที่โรงพยาบาล
หลินอิ่งแก้แค้นโดยไม่ให้ข้ามคืน ยิ่งไปกว่านั้นจะไม่รอลาตินกรุ๊ปเปลี่ยนที่อยู่ของกลุ่มเฮยยิง เมื่อถึงเวลานั้นการขุดมันออกมาก็จะมีความยากมากขึ้น
นายคริสผู้ควบคุมที่แท้จริงของลาตินกรุ๊ป ไม่ใช่คนโง่แบบเซียวจวง สังเกตได้จากวิธีการจัดการกับไห่หยางกรุ๊ปก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่านี่มันจิ้งจอกเฒ่าชัด ๆ ประมาทไม่ได้
หลินอิ่งมองออก นายคริสเป็นคู่ต่อสู้ที่แท้จริงของตัวเอง ที่พึ่งที่ดีที่สุดของเซียวจวงในประเทศหลุงก็คือนายคริส
“ลงมือคืนนี้ ท่านจะลงมือด้วยตัวเอง” เสิ่นซานตกตะลึงสักครู่ หลังจากนั้นพยักหน้า “ตกลง ฉันจะรีบไปจัดกำลังคน”
ท่านหลินออกหน้าเอง เขารู้สึกโล่งในมาก ถ้าท่านหลินให้เขาเป็นคนจัดการเรื่องนี้ ในใจก็รู้สึกไม่มีความมั่นใจมาก
ยี่สิบกว่านาทีต่อมา
เสิ่นซานขับรถมาถึงท่าเรือตุงไห่ เขาลงจากรถและเปิดประตูรถอย่างชำนาญ หลินอิ่งลงจากรถ
ห่างออกไปไม่ไกล เป็นมหาสมุทรที่ไร้ขอบเขต มันดูเบลอและลึกลงไปภายใต้แสงจันทร์
ที่นี่เป็นท่าเรือขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยลมทะเล
ท่าเรือตุงไห่
นี่คือท่าเรือที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองชิงหยูน มีพื้นที่ขนาดใหญ่มาก มีเรือพาณิชย์ขนาดใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วนจอดเทียบท่า นอกจากนี้ยังมีคลังสินค้าขนาดใหญ่หลายร้อยแห่งในท่าเรือ
ณ ขณะนี้ ค่ำคืนที่ท่าเรือตุงไห่เงียบสงบมาก มีโกดังขนาดใหญ่เพียงไม่กี่แห่งที่เปิดไฟ
บริเวณท่าเรือ มีโรเวอร์สีดำยี่สิบกว่าคันจอดอยู่ เสิ่นซานนำยอดฝีมือหลักร้อยคนมา
“ท่านหลิน คลังสินค้าที่กลุ่มเฮยยิงอยู่ค่อนข้างห่างไกล บริเวณนี้ไม่มีการใช้งานในเวลากลางคืน ตอนนี้พวกเราจะนำคนไปล้อมเลยหรือไม่” เสิ่นซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม ดูเหมือนเป็นศัตรูตัวใหญ่
“ไม่” หลินอิ่งกล่าวอย่างจริงจัง “คุณนำคนรออยู่ตรงนี้ รอโทรศัพท์ของฉัน”
“รอโทรศัพท์ท่าน ความหมายของท่านคือ” เสิ่นซานดูงงงวยทันที
“ฉันจะไปจัดการกับพวกเขา คุณรอโทรศัพท์ของฉันเพื่อไปเก็บชิ้นส่วน” หลินอิ่งพูดเบาๆ
“นี่มัน” เสิ่นซานแสดงสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อออกมา “ท่านหลิน นั่นคือกลุ่มคนต่างชาติที่โหดเหี้ยม และที่นี่ก็เป็นคลังอาวุธของพวกเขาด้วย”
ถึงแม้เขาจะเคยเห็นพลังความสามารถของท่านหลินมาก่อน แต่กลุ่มเฮยยิงไม่ใช่กลุ่มธรรมดา แต่ละคนเป็นยอดฝีมือระดับนานาชาติแล้ว ยังคงนั่งอยู่ในคลังอาวุธอีกด้วย
ถ้าใช้อาวุธขึ้นมาจริงๆ ไม่กล้าคิดถึงพลังทำลายล้างนั่นเลย
“คุณรอข่าวจากฉันก็พอแล้ว ถ้าคุณนำคนเข้าไปจะแหวกหญ้าให้งูตื่นเปล่าๆ” หลินอิ่งกล่าวอย่างจริงจัง
เขารู้ดีแก่ใจ การเผชิญหน้ากับหน่วยพิเศษเช่นนี้ และยังมีอาวุธอยู่ในมือ คนธรรมดาจะมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์อะไร ยังจะทำให้วุ่นวายเสียเปล่า
นี่ก็คำนวณถึงความปลอดภัยของพวกเสิ่นซานด้วย ถ้าวางแผนให้ทุกคนล้อมเข้าไป จะต้องจะมีผู้บาดเจ็บล้มตายแน่นอน
นี่เป็นเรื่องของตัวเอง หลินอิ่งไม่อยากให้คนอื่นมาเดือดร้อนด้วย
“นี่……..” เสิ่นซานสีหน้าลังเล พูดแล้วก็หยุด แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธการตัดสินใจของหลินอิ่ง
“เช่นนั้น ท่านหลิน ฉันจะรอข่าวจากท่านตรงนี้” เสิ่นซานพูดอย่างเคร่งขรึม
หลินอิ่งพยักหน้าเล็กน้อย เดินเข้าไปในท่าเรือตุงไห่คนเดียว
เสิ่นซานมองดูด้านหลังของเสื้อโค้ทตัวนี้ อารมณ์พลุ่งพล่านในใจ บอกหลิวจุนสามพี่น้องที่อยู่ด้านหลังว่า “ให้พวกเขาเตรียมตัวให้พร้อม เราจะบุกเข้าไปได้ทุกเมื่อ”
ณ ตอนนี้ โกดังขนาดใหญ่ในท่าเรือตุงไห่ ไฟสว่างในโกดัง ในนั้นมีห้องที่ตกแต่งอย่างหรูหราอยู่หลายห้อง
ในห้องมีผู้ชายชุดดำหน้าตาฝรั่งอยู่ในห้อง กำลังเล่นโป๊กเกอร์อยู่ บนโต๊ะมีไวน์แดงล้ำค่าหลายขวดวางอยู่
เสียงเคาะประตูดังขึ้นสองครั้ง หญิงสาวผมสีบลอนด์ในชุดสูทสีดำเดินเข้ามา สีหน้าจริงจัง
“อ้าว ลี่น่า คุณมาได้อย่างไร” ชายชุดดำคนหนึ่งถาม
“เฮยยิง ตอนนี้ให้ทีมของคุณนับจำนวน “สินค้า” ย้ายสถานที่กับฉันทันที” ลี่น่าสีหน้าเคร่งขรึม กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่งการ
ถ้าหลินอิ่งอยู่ที่นี่ ก็จะจำได้ ลี่น่าผู้หญิงผมบลอนด์คนนี้ เป็นตัวแทนธุรกิจของลาตินกรุ๊ปซึ่งแข่งขันกับเจียงฉีในโครงการเมืองโลกครั้งล่าสุด
ลี่น่าท่านนี้ ภายนอกเป็นตัวแทนธุรกิจของลาตินกรุ๊ป แต่สถานะที่แท้จริงคือเลขาของนายคริส รับผิดชอบต่อเหตุการณ์ที่เป็นความลับต่างๆ
“ย้ายสถานที่ นี่เป็นคำสั่งของนายคริสใช่ไหม ลี่น่า เกิดอะไรขึ้น” เฮยยิงถามด้วยความสงสัย
เฮยยิงเป็นหัวหน้าของกลุ่มเฮยยิง เป็นผู้ชายผมบลอนด์ที่รูปร่างแข็งแกร่ง นิสัยใจคอดูโหดเหี้ยมมาก
ลี่น่ากล่าว “การลอบสังหารของพวกคุณเมื่อคราวที่แล้วมีปัญหานิดหน่อย สมาชิกในทีมหลายคนถูกจับตัวไป สถานที่แห่งนี้ไม่เป็นความลับอีกต่อไป”
“คุณกำลังล้อเล่นอะไร คุณกำลังสงสัยความเป็นมืออาชีพของพวกเราเหรอ” เฮยยิงถามอย่างไม่พอใจ “ถึงแม้คนของฉันจะถูกจับ แต่ก็ไม่มีทางเปิดเผยข้อมูลแน่นอน”
“ก็แค่ชนชั้นต่ำของประเทศหลุง จะสามารถเค้นคอหาข้อมูลออกมาไม่ได้หรอก” เฮยยิงกล่าวอย่างดูถูก และจองหองมาก
น่าแปลกจริงๆ เขารู้จักคนของเขาเป็นอย่างดี ผ่านการอบรมแบบพิเศษ แม้ถูกไฟฟ้าช็อตก็ยังสามารถต้านทานได้ แล้วจะบอกข้อมูลแค่ถูกทรมานได้อย่างไร
“นี่คือการตัดสินใจของนายคริส” ลี่น่ากล่าวอย่างจริงจัง “นอกจากนี้ นายคริสยังมีงานเร่งด่วนให้คุณส่งคนไปทำ จัดการลอบสังหารหลินอิ่งอีกครั้ง ไปจัดการพรุ่งนี้ ครั้งนี้ต้องทำให้สำเร็จ”
“เฮ้ นี่มันไร้สาระเกินไปไหม ก่อนหน้านี้ฉันได้ไปตรวจสอบแล้ว หลินอิ่งก็เป็นแค่คนไร้ค่าคนหนึ่ง นายคริสทำไมให้ความสำคัญกับเขามากขนาดนี้” เฮยยิงกล่าวอย่างน่าเบื่อ “ว่าไปแล้ว พวกเราก็จัดการเจียงฉีของไห่หยางกรุ๊ปจนพิการไปแล้วไม่ใช่เหรอ นอกจากนี้ ครอบครัวของผู้ถือหุ้นในไห่หยางกรุ๊ปก็ถูกพวกเราคุกคามจนกลัวไปหมดแล้ว แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายไห่หยางกรุ๊ป แล้วทำไมยังมีเรื่องอีกมากมาย”
เฮยยิงไม่เข้าใจจริงๆ นายคริสทำไมต้องสนใจเรื่องมากมายขนาดนี้
ยอดฝีมือย่างพวกเขา ถูกสำนักงานใหญ่ของกลุ่มส่งมาที่ประเทศหลุงเพื่อจัดการนักธุรกิจเพียงคนเดียว ก็รู้สึกว่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่แล้ว สุดท้ายก็ถูกส่งไปจัดการกับคนไร้ค่าที่ชื่อหลินอิ่งครั้งแล้วครั้งเล่า
ถ้ารู้เช่นนี้ ที่ผ่านมาบุคคลที่พวกเขาต้องเผชิญ ถ้าไม่ใช่นักการเมืองของแต่ละประเทศ ก็จะเป็นพวกคนรวย ตอนนี้มาที่เมืองตุงไห่ทำแต่เรื่องขี้หมูราขี้หมาแห้งเหล่านี้ เหมือนกำลังดูถูกพวกเขากลุ่มเฮยยิง
