บทที่ 30 ปฏิบัติไม่เหมาะสม
“ฮ่าฮ่า! น่าตลกสิ้นดี” จางจี้หนิงแสดงออกอย่างเหยียดหยาม “คุณไม่ได้คิดว่า ผลงานของคุณจะประมูลได้สูงกว่าผลงานของฉันใช่ป๊ะ?”
พูดถึงประโยคนี้ จางจี้หนิงหัวเราะเยาะ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า : “จางฉีโม่ รอก่อนเดี๋ยวคุณจะเข้าใจว่าความต่างระหว่างคุณกับฉันมันมากขนาดไหน! อะไรจึงเป็นฐานะเงินทองที่แตกต่างกัน!”
“ฉันสามารถฆ่าคุณได้ด้วยเงิน! คุณรู้ไหม? จะบอกให้คุณได้รู้ไว้ ฉันสามารถทำให้ไม่มีใครกล้าประมูลเครื่องประดับของคุณเลย ทำให้ผลงานที่คุณตั้งใจทำขายออกไปในราคาที่ถูก! แต่ผลงานของฉัน ฉันมีเงินเยอะมาก ฉันคิดอยากจะเพิ่มราคาให้สูงเท่าไหร่ก็สามารถขายได้ คุณล่ะ คุณมีเงินไหม? คุณเพิ่มราคาได้ไหมล่ะ?”
จางจี้หนิงหัวเราะอย่างลำพองใจ พูดว่า: “ฟังเข้าใจแล้วใช่ไหม? กบโง่ๆในกะลา ยังอยากจะมาสู้กับฉัน เทียบกับฉันหรอ? คุณกำลังจะสูญเสียตำแหน่งผู้อำนวยการ และไสหัวออกจากบริษัทไป!”
พูดจบ จางจี้หนิงก็หันเดินกลับไปด้วยท่าทางพึงพอใจ
จางฉีโม่ทุกข์ทรมานเหมือนโดนตีแสกหน้า ชะงักงันอยู่กับที่ คำพูดของจางจี้หนิงเธอจะไม่เข้าใจได้อย่างไร
ใช่……ครอบครัวจางฉีโม่มีเงิน สามารถเพิ่มราคาของแสงนิรันดร์ได้อย่างสบายๆ กำหนดอันดับสุดท้ายตามราคาของการประมูลเครื่องประดับ ตนจะไปเทียบกับเธอได้อย่างไร?
จางฉีโม่หม่นหมองสักครู่ ด้วยอารมณ์ที่สลับซับซ้อน กล่าวว่า : “หลินอิ่ง เราไปกันเถอะ”
“ทำไมต้องไป?” หลินอิ่งถาม
“ฉัน……ฉันไม่อยากดูการประมูลแล้ว” จางฉีโม่พูดอย่างคอตก
เธอแทบจะคาดเดาผลการประมูลได้ ไม่อยากเห็นผลงานของตัวเอง ถูกจางจี้หนิงเอามาเปรียบเทียบ นั่นมันยากที่จะรับได้
ผลงานที่ตั้งใจทำถูกปฏิเสธขณะนั้น สำหรับผู้สร้างสรรค์ผลงานคนหนึ่ง มันช่างทรมานอย่างยิ่ง!
โดยเฉพาะ ยังถูกเงินทองเข้ามากดขี่!
“คุณต้องเชื่อตัวเอง คุณเป็นคนสำคัญของงานนิทรรศการครั้งนี้” หลินอิ่งกล่าวด้วยสีหน้าปกติ
“ยังไม่ถึงฉากสุดท้าย ไม่มีใครรู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร ไม่ใช่หรอ? หลินอิ่งยิ้มมองไปทางจางฉีโม่
จางฉีโม่เผชิญกับดวงตาของหลินอิ่ง เธอไม่รู้ว่าทำไมหลินอิ่งถึงสามารถรักษาความสงบและความมั่นใจได้
แต่นี่ก็ทำให้รู้สึกอารมณ์คล้อยตามหลินอิ่งไปอย่างบอกไม่ถูก ไม่อยากจะคิดแง่ลบแบบนั้นอีก
“เอาล่ะ แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ผู้เชี่ยวชาญญผู้สื่อข่าว ต่อไปจะเป็นช่วงสุดท้าย ก็คือช่วงที่ทุกท่านรอคอยที่สุด” เจียงซวงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“งานจัดแสดงนิทรรศการอัญมณีครั้งนี้ เครื่องประดับอัญมณีระดับหนึ่งล้านนี้ ตลอดจนจี้เพชรระดับสิบล้านทั้งสองรายการ จะนำมาถูกประมูลอย่างเป็นทางการ!”
“กฎของการประมูลนั้นง่ายมาก ยิ่งได้ราคาสูง แขกทุกคนสามารถเข้าร่วมการประมูลได้ ใช้เครื่องมือสื่อสารในมือกดเสนอราคาได้ เสนอราคาตามชื่อจริงได้ และเสนอราคาโดยนามแฝงก็ได้”
“ตอนนี้ เริ่มประมูลอัญมณี!”
เจียงซวงพูดปิดจบอย่างราบรื่น ใบหน้ามีรอยยิ้ม แล้วยกมือขึ้น
หน้าจอใหญ่เริ่มทำการสลับภาพ เครื่องประดับอัญมณีปรากฏขึ้นอยู่ด้านหน้านั้น
แขกและผู้เชี่ยวชาญญทั้งหมดมีสีหน้าที่จริงจังขึ้น ต่างหยิบมือถือเครื่องเล็กขึ้นมาตามๆกัน
นี่คืออุปกรณ์ลงคะแนนสำหรับงานแสดงเครื่องประดับนี้ แต่มีฟังก์ชั่นครบครัน สามารถสื่อสารกับเครื่องจักรหลักสำหรับการเสนอราคา
การประมูลราคาเต็มไปด้วยความคึกคัก แขกและผู้เชี่ยวชาญญตอนนี้มีความกระตือรือร้นมาก การเสนอราคาก็ดุเดือดมากเช่นกัน คนเหล่านี้ยังเป็นคนที่มีทรัพยากรทางการเงินที่แข็งแกร่ง
ไม่ถึงยี่สิบนาที การประมูลเครื่องประดับอัญมณีหลักล้านก็สิ้นสุดลง
ในช่วงเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ของจางฉีโม่กังวลมากยิ่งขึ้น
“เอาล่ะ ในที่สุดจี้เพชรระดับสิบล้านทั้งสองชิ้น แสงนิรันดร์กับKing of the world จะใช้วิธีประมูลในรูปแบบเดียวกัน ประมูลพร้อมกัน
เวลานี้ โต๊ะสี่เหลี่ยมฐานสูงไม้มะฮอกกานีที่สวยงามสองตัวตั้งขึ้นบนแท่นสูง ด้านบนวางด้วยตู้กระจกขนาดเล็ก เปล่งประกายสะดุดตา
“แสงนิรันดร์กับKing of the worldไม่มีราคาขั้นต่ำ ไม่มีข้อจำกัดในการขึ้นราคา! ทุกท่าน การประมูลได้เริ่มขึ้นแล้ว!” เจียงซวงพูดแบบเพิ่มน้ำเสียง
แชะแชะแชะ!
ผู้สื่อข่าวทุกคนยกกล้องขึ้นเพื่อถ่ายภาพ นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด เครื่องประดับอัญมณีสำเร็จรูปทั้งสองชิ้นราคากว่าสิบล้าน เป็นจุดสำคัญในการโฆษณา ที่ไม่ควรพลาด
นี่ทำให้เกิดเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจขึ้น
แขกและผู้เชี่ยวชาญญด้านอัญมณีที่อยู่ที่นั่นดูกระตือรือร้น พร้อมที่จะเข้าร่วมการประมูล
“อะแฮ่ม”
ซูนเหิงไอแห้งๆสองครั้ง แล้วยืนขึ้น
“ทุกท่าน เครื่องประดับอัญมณีสองชิ้นนี้ ฉันซูนเหิงจะสั่งว่า!” สีหน้าซูนเหิงทะนงองอาจ “ดังนั้น ฉันหวังว่าทุกท่านจะไม่เสนอราคาอีก มิเช่นนั้น ก็ไม่อยากให้รู้สึกลำบากกับฉัน!”
“คำพูดที่ไม่น่าฟังของฉันใส่ไว้ในหัว ใครทำลายธุรกิจของฉันในวันนี้ อย่าพูดว่าฉันใจแคบ คิดบัญชีภายหลัง!”ซูนเหิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา สายตามองไปรอบๆผู้คนในตอนนี้
“นี่!”
“นี่เกินไปหรือเปล่า……”
แขกและผู้เชี่ยวชาญญอัญมณีตอนนี้ สีหน้าเปลี่ยนเป็นไม่ดีเล็กน้อย ไม่คิดว่าซูนเหิงจะใช้อำนาจขนาดนี้
เพียงแต่ ก็ไม่มีใครออกปากคัดค้าน อย่างไรก็ตามอำนาจของตระกูลซูนในเมืองชิงหยูนนั้นแข็งแกร่งเหลือเกิน ใครก็ไม่ยินยอมเพราะว่าประมูลอัญมณีแต่ทำให้ซูนเหิงไม่พอใจ
อีกประการหนึ่ง สามารถประมูลเครื่องประดับมูลค่ากว่าสิบล้านเหล่านี้ได้ ก็คืิยี่สิบหรือสามสิบคน ล้วนเป็นคนรู้จักในแวดวงคนดังของเมืองชิงหยูน ไม่อยากทำให้รุ่นใหญ่รุ่นเล็กของตระกูลซูนไม่พอใจ
แป๊บเดียวตอนนี้ เหตุการณ์ก็เงียบไป
ซูนเหิงมีรอยยิ้มที่พึงพอใจบนใบหน้า พูดว่า : “ฉันจะเสนอราคา แสงนิรันดร์สิบล้าน! King of the worldหนึ่งหยวน!”
“นี่! อะไรกัน กำหนดราคาประมูลหนึ่งหยวน ยังไม่ให้คนประมูลอีกหรอ?”
“นี่มันจะมากเกินไปหน่อยแล้ว……”
แขกและผู้เชี่ยวชาญญในตอนนี้ต่างตกตะลึง ถูกท่าทางของซูนเหิงขู่
“เจ้าภาพเจียง แนวทางของฉันควรเป็นไปตามกฎด้วยใช่ไหม? ก่อนหน้านี้คุณได้บอกว่าไม่มีการกำหนดราคาประมูลถูกไหม?” ซูนเหิงมองไปทางเจียงซวง ด้วยท่าทีน่าเกรงขาม วางมาดผู้ลากมากดี
“นี่” เจียงซวงยิ้มอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เขาเป็นเจ้าภาพตัวเล็กๆคนหนึ่ง ก็คือไม่กล้าผิดใจกับซูนเหิง
“สอดคล้องกับกฎเกณฑ์อย่างแน่นอน” เจียงซวงพยักหน้าอย่างจำใจ
“ทุกท่านอาจจะไม่เข้าใจว่าทำไมฉันจึงประมูลKing of the worldหนึ่งหยวน ฉันจะบอกทุกคนให้” ซูนเหิงกล่าวด้วยความอวดดี
“ซูนเหิงที่สง่าผ่าเผยอย่างฉันจะไม่สามารถจ่ายราคานี้ได้ ก็ไม่ใช่อยากได้เครื่องประดับอัญมณีชิ้นนี้” มุมปากของซูนเหิงแสดงอาการถากถางเล็กน้อยมองไปทางจางฉีโม่
“แต่ว่า ผู้ออกแบบKing of the worldชิ้นนี้ จางฉีโม่ ในสายตาของฉันแล้ว ก็คือเป็นนักออกแบบอัญมณีที่แย่มาก ไม่มีคุณสมบัติพร้อมในการออกแบบโดยสิ้นเชิง!” ซูนเหิงพูดอย่างมุ่งมั่นเด็ดขาด “ดังนั้น ผลงานของเธอ ก็คุ้มค่ากับราคาต่ำต้อยนี้เท่านั้น!”
“คุณจะเกินไปแล้วนะ! คุณมีสิทธิ์อะไรถึงทำแบบนี้?” จางฉีโม่ลุกขึ้นถามอย่างอดไม่ได้ สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ
วิธีของซูนเหิง จริงๆมันเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสม!
“สิทธิ์อะไร? สิทธิ์ที่ฉันมีเงินมากกว่าคุณ พอไหม?” ซูนเหิงพูดด้วยสีหน้าเหยียดหยาม “หากว่าคุณไม่ยอมแพ้ ก็เอาเงินมาประมูลกับฉัน! คุณมีกำลังเงินแบบนี้ไหม? คุณกล้าที่จะผิดใจกับฉันหรอ?”
“อีกทั้งฉันจะบอกกับคุณว่า จางฉีโม่ ฉันจะตีKing of the worldชิ้นนี้ที่คุณออกแบบ”ซูนเหิงหัวเราะเยาะพูดว่า “ฉันจะแสดงต่อหน้าคุณและหลินอิ่ง ทุบให้มันแตกเป็นเสี่ยงๆ!ทำให้พวกคุณทั้งสองคนเข้าใจถึงหลักความเป็นจริง มันต่ำต้อยเหมือนกันกับคุณทั้งสองคน ที่ไม่มีค่าอะไรเลย!”
“คุณ!” จางฉีโม่หน้าซีด แทบจะเป็นลมด้วยความโกรธ เลือดสูบฉีดไปยังสมอง
