ภายใต้ความสนใจของสายที่นับไม่ถ้วน เบนท์ลีย์สีดำที่เคร่งขรึมและไม่เปิดเผย ขับช้าๆ ไปที่อาคารนิ่งซื่อนานาชาติ
กลุ่มบอดี้การ์ดในชุดสูททางการ นำโดยผู้บริหารระดับสูงของตระกูลนิ่งหลายคน เดินเข้าไปราวกับดวงดาวที่เดินตามพระจันทร์ และต้อนรับด้วยความเคารพ
คนแรกที่ลงมาจากรถคือบอดี้การ์ดตัวสูงในชุดโค้ตสีดำดึงประตูรถเปิด จากนั้น ชายหนุ่มในชุดดำก็ลงจากรถ
เนื่องจากผู้คนที่มาชมอยู่ห่างไกลกัน และทีมบอดี้การ์ดที่ล้อมไว้ ผู้คนที่อยู่ในสถานที่ได้แต่มองดูร่างของผู้อาวุโสผู้ลึกลับคนนี้จากระยะไกลเท่านั้น
แม้ว่าพวกเขาจะมองไม่เห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน แต่ก็สามารถมองออกผ่านโครงร่างได้อย่างชัดเจนว่า ผู้นำคนใหม่ของตระกูลนิ่งคนนี้ เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง!
“นี่ก็คือผู้อาวุโสลึกลับของตระกูลนิ่งเหรอ? ฉันยังคิดว่าเขาจะเป็นผู้เฒ่าแล้ว นี่มันยังหนุ่มเกินไปหรือเปล่า? ”
“ที่มาและภูมิหลังของบุคคลผู้นี้คืออะไร? ไม่น่าเชื่อเลย ไม่เคยเห็นชายหนุ่มที่มีออร่าที่แข็งแกร่งเช่นนี้ในตี้จิงมาก่อนเลย!”
“เฮ้ แต่น่าเสียดายที่มองไม่เห็นรูปลักษณ์ของเขาอย่างชัดเจน มิฉะนั้นฉันอยากจะขอให้ใครสักคนหาโอกาสแนะนำลูกสาวของฉันไป” ผู้หญิงแต่งตัวดีอุทาน
“อย่าคิดไปเองเลย คนใหญ่โตเช่นนี้จะขาดผู้หญิงหรือไม่? ข้าพเจ้าได้ถามคนในตระกูลนิ่งไปแล้ว ผู้อาวุโสตระกูลนิ่งนั้นลึกลับมาก ในตระกูลนิ่งมีเพียงผู้บริหารระดับสูงเพียงไม่กี่คนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะพบเขา และไม่มีรุ่นหลังของตระกูลนิ่งที่มีคุณสมบัติพอที่จะพบ คนธรรมดาๆ จะมีโอกาสเจอคนใหญ่โตเช่นนี้ได้อย่างไร?”
เมื่อหลินอิ่งเข้าไปในสถานที่ ผู้คนที่เฝ้าดูต่างก็พูดคุยกัน และใบหน้าของทุกคนก็ตกตะลึงและหวาดกลัว
ท่าทางนี้ดูสง่างามมาก เป็นหนุ่มมาก ทำให้เกิดอารมณ์ที่แตกต่างจากผู้อื่น
ท่ามกลางฝูงชนที่มาชมดู มีบุคคลที่มีสีหน้างุนงง จ้องมองไปที่ด้านหลังของหลินอิ่งจากระยะไกล
“น้องโจตง เสียงตบลิ้นสองครั้ง ผู้ชายควรจะอยู่ในลักษณะที่มีเกียรติเช่นนี้ เอ๊ะ คุณกำลังมองหาอะไรอยู่เหรอ? หรือว่าคุณจะรู้จักผู้อาวุโสตระกูลนิ่งคนนี้หรือไม่?” ชายหนุ่มที่มีนิสัยไม่ธรรมดาถามด้วยความประหลาดใจ
“น้องกงซุน ผมมองไม่เห็นชัดเจนว่าผู้อาวุโสของตระกูลนิ่งหน้าตาเป็นอย่างไร แต่รู้สึกว่าด้านหลังนั้นคุ้นเคยมาก” โจตงพูดอย่างลังเล “เงาร่างนี้ คล้ายกับคนที่ผมรู้จักอยู่ในเมืองตุงไห่ ไอ้ขยะคนหนึ่งที่ผมอยากจะทุบตีเป็นพิเศษ”
“โอ้? จริงเหรอ?” ชายหนุ่มถามด้วยความประหลาดใจ
โจตงส่ายหัวและยิ้ม “คาดว่าผมดูผิดไปเอง คนที่ผมพูดถึง คือลูกเขยไอ้ขยะที่โด่งดังของเราในเมืองตุงไห่ ซึ่งเชี่ยวชาญในเรื่องเกาะผู้หญิงกิน”
“ฮ่าฮ่า น้องโจ คุณนี่ชอบพูดเรื่องตลกจริงๆ ไปกันเถอะ น้องโจตง มีโอกาสไม่มากนัก ที่จะพาคุณเข้าไปเปิดตา” ชายหนุ่มหัวเราะและพูด
โจตงพยักหน้า และปฏิเสธความคิดที่แวบขึ้นมาในสมองของเขา เพราะมันไร้สาระมาก
เงาหลังของผู้อาวุโสตระกูลนิ่ง จะทำให้เขานึกถึงหลินอิ่งลูกเขยขยะของตระกูลจางคนนั้นก็จริง แต่ว่า นี่ไม่ใช่หลินอิ่งอย่างแน่นอน
เขาจะไม่เชื่อแม้ว่าเขาจะถูกฆ่าตายก็ตาม คนอย่างหลินอิ่งที่อาศัยผู้หญิงกิน มันจะมีพลังที่น่ากลัวเช่นนี้ได้อย่างไร?
หลินอิ่งไอ้ขยะคนนั้น ขี้ขลาดเหมือนหนู และขยะจะตาย ครั้งล่าสุดเขาให้บอดี้การ์ดในเมืองชิงหยูนทุบตีตัวเอง และก็วิ่งหนีไปทันที ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ไม่เห็นตัวคนเลย
หลังจากเข้าหาความสัมพันธ์ของตระกูลกงซุนได้สำเร็จในตี้จิงในครั้งนี้ และกลับไปที่เมืองตุงไห่ จะต้องหาตัวไอ้ขยะเจ้าโง่หลินอิ่งคนนั้นออกมาให้ได้!
โจตงคิดอย่างขมขื่น และเดินตามชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขา เข้าไปในห้องประชุมของอาคารนิ่งซื่อ
……….
หอประชุมของอาคารนิ่งซื่อ เปรียบเสมือนพระราชวังตะวันตกสมัยโบราณขนาดใหญ่ ที่มีแขก VIP นับไม่ถ้วนนั่งลง ปูพรมแดงยาว และโคมไฟระย้าอันหรูหราสะท้อนให้เห็นทุกหนทุกแห่ง สไตล์นี้ค่อนข้างไม่ธรรมดา
หลังจากที่หลินอิ่งถูกต้อนรับเข้าไปในสถานที่โดยผู้บริหารระดับสูงของตระกูลนิ่ง โดยมีเพียงฮาเดสเท่านั้นที่อยู่รอบตัวเขา เดินไปที่ห้องทำงานของประธานบนชั้นสาม
งานพิธีครองตำแหน่งในครั้งนี้ หลินอิ่งมาเพื่อช่วยนิ่งซวนให้เป็นผู้นำที่แท้จริง ในพิธีระดับสูงของตระกูลนิ่งเพื่อรับรู้ตำแหน่งของนิ่งซวนในแวดวงเมืองตี้จิง เพื่ออำนวยความสะดวกให้คนรุ่นหลังจัดการกับเรื่องต่างๆ และเขาจะไม่มาออกหน้า
ระหว่างทาง ไม่มีใครสนใจหลินอิ่ง แต่เมื่อเขากำลังจะขึ้นไปชั้นบน ชายหนุ่มและหญิงสาวสองสามคนเข้ามาทักทายเขา ทันใดนั้นก็หยุดเดิน และจ้องไปที่หลินอิ่ง
หลินอิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย เหลือบมอง และพบว่าหลายคนที่เดินเข้ามาคุ้นเคยเล็กน้อย ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นทายาทสองสามคนของตระกูลโจในเมืองตุงไห่ ซึ่งเคยอยู่กับกงซุนชิวอวี่ในขณะนั้น
“โอ้ย? นี่ไม่ใช่หลินอิ่งลูกเขยของตระกูลจางเหรอ? เข้ามาในนี้ได้ยังไง? ” โจยู่ถานกล่าวด้วยสีหน้าขี้เล่น
โจตงจ้องไปที่หลินอิ่งอย่างเย็นชา และคันมือที่อยากจะลงมือ
ถ้าไม่ใช่งานใหญ่ของพิธีครอบครองของตระกูลนิ่ง เขาจะเข้าไปตบหน้าหลินอิ่งสักสองสามครั้ง!
ครั้งที่แล้วที่หลินอิ่งอยู่ที่การประชุมทางธุรกิจที่จัดโดยลาตีนกรุ๊ป เขาให้บอดี้การ์ดโยนเขาและพี่สาวลูกพี่ลูกน้องออกไปโดยตรงในจุดนั้น กลายเป็นเรื่องตลก และทำให้อับอายขายหน้า
หลังจากกลับไป โจตงและทั้งสองได้รายงานต่อนายท่านของตระกูลโจวทันที จากนั้นตระกูลโจก็ส่งกลุ่มอันธพาลที่โหดเหี้ยมไปแก้แค้นหลินอิ่ง แต่ผลที่ตามมา หลินอิ่งก็หายตัวไปจากในเมืองชิงหยูน โดยไม่รู้ว่าเขาหายไปที่ไหน
ทำให้ทั้งสองคนกัดฟัน และกลั้นความโกรธเคืองไว้จนถึงตอนนี้
แต่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า ในครั้งนี้มาที่ตี้จิงเพื่อเข้าหาตระกูลกงซุน และติดตามลูกชายของตระกูลกงซุนมาร่วมพิธีของตระกูลนิ่งแห่งตี้จิง อยากจะขยายเครือข่ายความสัมพันธ์ และรู้จักกับผู้หลักผู้ใหญ่สักหน่อย แต่ไม่คิดว่าจะพบกับหลินอิ่งได้?
ไอ้ขยะอย่างหลินอิ่งแบบนี้ จะมีสิทธิ์เข้ามาในสถานที่ใหญ่เช่นนี้ได้อย่างไร?
ชายหนุ่มผู้นำที่ใส่ชุดพิเศษ มองดูหลินอิ่งอย่างลังเล และพูดว่า “โจตง ยู่ถาน มีอะไรเหรอ? นี่เป็นเพื่อนของคุณสองคนเหรอ? ”
“เขาไม่ใช่เพื่อนของเราเลย นี่เป็นไอ้ลูกเขยที่ไร้ค่ามาจากเมืองตุงไห่ ไม่รู้ว่าจะแอบเข้ามาที่นี่ด้วยวิธีไหน?” โจยู่ถานกล่าวด้วยท่าทางที่ดูถูก
“พี่กงซุน นี่ก็คือคนที่ผมเคยพูดถึงกับคุณมาก่อนเมื่อกี้นี้ ไอ้ขยะที่ฉันอยากจะทุบตี” โจวตงพูดพร้อมกับเยาะเย้ย
โจยู่ถานมองหลินอิ่งด้วยสายตายั่วยวน และพูดว่า “หลินอิ่ง ไอ้ขยะที่เชี่ยวชาญในการเกาะกิน คราวนี้คุณแอบเข้ามาในอาคารนิ่งซื่อ มันจะไม่ใช่คางคกที่อยากกินเนื้อหงส์ และอยากเกลี้ยกล่อมลูกสาวเศรษฐีคนไหนเหรอ? ก็ไม่ลองส่องกระจก แล้วดูว่าตัวเองมีรูปลักษณ์แบบไหนกัน? ”
ในขณะที่พูด โจยู่ถานมองไปที่ชายหนุ่มข้างๆ และพูดว่า “ใช่แล้ว พี่กงซุน ครั้งที่แล้วที่คุณหนูกงซุนชิวอวี่มาที่เมืองตุงไห่ ก็คือคนที่ไร้ยางอายคนนี้ ติดอยู่กับคุณหนูทุกวัน และยังหวังว่าจะได้เข้าตระกูลที่ร่ำรวย คำถามคือ เขาเป็นผู้มีภรรยาอยู่แล้ว พี่กงซุน คุณคิดว่า คนแบบนี้ ไร้ประโยชน์และไร้ยางอายมากไหม?”
“ไอ้ลูกเขยที่เกาะกินผู้หญิงคนหนึ่ง? ยังหวังที่จะปีนขึ้นไปบนกิ่งสูงของตระกูลกงซุนของเรางั้นหรือ?” กงซุนจื่อจู๋ก็มองหลินอิ่งด้วยความรังเกียจ “ดูเหมือนผมก็จะเคยได้ยินเรื่องนี้ อยู่ในตระกูลกงซุนจริงๆ ช่างกล้าเหลือเกิน! ”
เมื่อได้ยินสิ่งที่โจยู่ถานพูด กงซุนจื่อจู๋ก็จำขึ้นได้เช่นกัน ครั้งที่แล้วที่กลับไปที่มณฑลเกาหยางเคยฟังเพื่อนที่ดีเจิ้งหยวนเป่าพูดถึงอยู่ ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องนี้จริงๆ มีไอ้ขยะที่ไม่กลัวตายคนหนึ่งอยากจะปีนขึ้นบนกิ่งสูงของกงซุนชิวอวี่ ดูเหมือนว่าจะเป็นหลินอิ่งผู้นี้เอง
“ไอ้ขยะไร้ยางอายอย่างคุณ คุณหนูคนโตผู้สง่างามของตระกูลกงซุนของเรา คุณก็สามารถไปเข้าใกล้ได้หรือไม่?” กงซุนจื่อจู๋ดุด่าด้วยความสง่างาม ชี้ไปที่จมูกของหลินอิ่งและตะโกน
