หลินอิ่ง ใช้แค่ท่าเดียวจริงๆ ก็ทำให้หรงหยังกระอักเลือดไม่หยุด กระตุกไปทั้งร่าง
“นี่ เป็นไปได้ยังไง”
หรงหยังสีหน้าไม่อยากเชื่อ สีหน้าทรมานจนปิดบังไม่ได้
เขาจ้องหน้าหลินอิ่งตาไม่กะพริบ สายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
หมัดนี้ลงไปปะทะกับหลินอิ่ง เขารู้สึกได้ถึงกำลังภายในของหลินอิ่งนั้นมีพลังมหาศาล มากมายเหมือนดั่งทะเล
แม้แต่พื้นฐานของหลินอิ่ง เขายังไม่สามารถรู้ได้
ท่าที่ดูเหมือนง่ายเพียงท่าเดียว ก็ทำจนเขารับไม่ไหวแม้แต่น้อย
อีกอย่าง หลินอิ่งยังออมมือ
ไม่อย่างนั้น กำลังภายในอันล้ำลึกนั้นพุ่งออกมา สามารถทำให้เขาเอ็นขาดทั้งร่าง อวัยวะทั้งร่างแตกกระจาย อีกอย่างสามารถทำให้หรงหยังตายคาที่
นี่เป็นยอดฝีมือระดับไหนถึงน่ากลัวขนาดนี้?
หรงหยังไม่อยากเชื่อ หลินอิ่งมีวิชาการต่อสู้อันสูงสง่าได้ถึงขนาดนี้
เพราะอะไร?
คนที่เหมือนดั่งเทพแบบนี้ ถึงได้ไร้ชื่อเสียงในแวดวงลึกลับนี้?
ก่อนหน้านี้ ดูถูกหลินอิ่งเกินไปแล้ว……
“คุณแพ้แล้ว”
หลินอิ่งสีหน้าเรียบเฉย ปล่อยมือ
ต๊ง
วินาทีที่หลินอิ่งปล่อยมือ ร่างของหรงหยังก็เหมือนร่างที่สูญเสียการทรงตัว ล้มลงกับพื้นอย่างแรง ร่างกระตุกอย่างทนไม่ได้ เหงื่อไหลออกมาเต็มหน้า แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
หรงหยังกลัวแล้ว
เพียงแค่ท่าเดียว ทำจนเขาร่างกายพังทลาย
เวลานี้หรงหยังรู้สึกว่า คนที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ใช่คน แต่เป็นมังกรที่โบยบินอยู่บนฟ้า ก้มหน้ามองลงมา แค่หายใจเพียงครั้งเดียวก็สามารถระเบิดเขาจนกลายเป็นซาก
ต่อหน้าหลินอิ่ง เขาหมดความมั่นใจมันเลย รู้สึกเพียงแค่ร่างกายอ่อนเพลียไร้เรี่ยวแรง
ความสามารถห่างกันมากเกินไป
“ฉัน ฉันแพ้แล้ว……”
หรงหยังสายตาสับสน พูดพึมพำเอง
เขาก้มหัวอันหยิ่งยโสลง คุกเข่าต่อหน้าหลินอิ่ง สมองว่างเปล่า ท่าทางเหมือนทำอะไรไม่ถูก
ความสามารถของหลินอิ่งสะเทือนต่อความรู้ความเข้าใจของเขา ทำลายความมั่นใจในวิชาการต่อสู้ของเขา
ทำจนเขาสงสัยชีวิตแล้ว
“นี่มันสถานการณ์อะไร หัวหน้าแก๊งหรง กลับรับไม่ได้แม้แต่ท่าเดียว?”
“น่ากลัวจริงๆ หัวหน้าแก๊งหรงฝีมือเก่งกาจขนาดนี้แล้ว หมัดหนึ่งลงไป หลินอิ่งกลับรับได้อย่างง่ายดาย ยังกระอักเลือดด้วย?”
“หลินอิ่งคนนี้ ฝึกวิชาอะไรกันเนี่ย? กลับมีฝีมือเก่งกาจถึงขนาดนี้?”
จอมพลสิบสามแก๊งหยางเหมินที่ดูอยู่ แต่ละคนต่างสีหน้าตกตะลึง สายตาเต็มไปด้วยความตกใจ มองไปที่หลินอิ่ง เหมือนกับมองเทพแห่งสงคราม
ภาพนี้ทำให้สะเทือนต่อความรู้ความเข้าใจในวิชาการต่อสู้ของพวกเขา
ท่าเดียวก็ทำให้ยอดฝีมือในรายการแห่งคนอย่างหรงหยังกระอักเลือด นี่มันความสามารถที่แข็งแกร่งขนาดไหน ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
วันนี้พวกเขาคิดแล้ว รู้สึกขมขื่นยิ่งนัก เมื่อก่อนยังคิดว่าตัวเองวิชาสูงส่ง ยังคิดอยากจะบอกให้เทพอย่างหลินอิ่งออกไปจากเมืองก่าง อวดดีต่อหน้าเทพแท้ๆ
ถูกคนดั่งเทพอย่างหลินอิ่งทำลายวิชาการต่อสู้ ก็ไม่มีอะไรผิด……
“จากข้อตกลงก่อนหน้านี้ คุณต้องพาผมไปหาจี้ฉงซาน” หลินอิ่งมองไปที่หรงหยัง พูดอย่างเรียบเฉย
หรงหยังเงยหน้าขึ้นทันที มองไปที่หลินอิ่ง สีหน้าไม่ดี ค่อยๆพูดขึ้น “ฉันยอมแล้ว ฉันรู้ว่าจี้ฉงซานอยู่ไหน แต่ว่า ต้องใช้เวลาในการจัดการนิดหน่อย”
หลินอิ่งพยักหน้าอย่างเรียบเฉย “ได้ แต่ก่อนอื่น บอกผมก่อน นายน้อยจ้าวที่คุณพูดถึง คือใคร?”
ในใจหลินอิ่งมีความสงสัยในจุดนี้
เขาไม่เข้าใจ ว่านายน้อยจ้าวที่หรงหยังพูดถึงนั้นเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเขา
หรงหยังพูด “เป็นลูกชายที่โดดเด่นของตระกูลจ้าว จ้าวเฉิงเฉียน เขาก็เป็นของแก๊งหยางเหมินของเรา”
“นายน้อยจ้าว รู้สึกเหมือนจะมีความสัมพันธ์กับหลิน อาจารย์หลินบ้าง……” หรงหยังสีหน้าลังเลไปครู่หนึ่ง สุดท้ายก็เปลี่ยนคำเรียก จากหลินอิ่งเรียกว่าอาจารย์หลิน
ความสามารถในวิชาการต่อสู้ที่หลินอิ่งแสดงออกมา ทำให้เขายอมแพ้อย่างเต็มใจแล้ว
ท่าเดียวก็ทำให้เขาไร้แรงต่อต้าน ยอดฝีมือระดับนี้ คู่ควรกับคำว่าปรมาจารย์
ดังนั้น หรงหยังก็ไม่ได้ปิดบังหลินอิ่ง พูดเรื่องของจ้าวเฉิงเฉียนให้เขาฟังโดยตรง
เป็นคนฝึกวิชาการต่อสู้ สู้คนอื่นไม่ได้ต้องแพ้ ดังนั้นก็ต้องยอม
หลินอิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย “มีความสัมพันธ์กับผม? คุณชายจ้าวแห่งตระกูลจ้าวตี้จิง?”
ตัวเองกับตระกูลจ้าวตี้จิงจะมีความเกี่ยวพันอะไรกัน?
หรือว่า คือจ้าวหลินเอ๋อร์?
หลินอิ่งนึกขึ้นมาได้ จ้าวหลินเอ๋อร์อะไรนั่น เข้ามายุ่งเกี่ยวกับตัวเอง ถูกปฏิเสธแล้วยังมาเตือนเขาว่าคอยดูเดี๋ยวได้เจอดีแน่?
หรือจะเป็นคนที่ไอ้เด็กบ้านั่นส่งมา?
คิดไป หลินอิ่งก็ถาม “จ้าวเฉิงเฉียนอยู่ไหน? เขามีตำแหน่งอะไรในแก๊งหยางเหมิน? คุณมาหาผมครั้งนี้ ระหว่างจี้ฉงซานติดต่อกันยังไง? คุยกันไว้ว่ายังไง?”
หรงหยังคิดไปครู่หนึ่ง พูดว่า “นายน้อยจ้าว คนมาถึงแล้ว อยู่บนดาดฟ้าอาคารสุ่ยจิน……”
“ปฏิบัติการครั้งนี้ จี้ฉงซานไปหาผมเองที่สำนักเมืองก่าง หลังจากเจรจากันเสร็จแล้ว ผมไม่ได้อยากฆ่าอาจารย์หลิน แค่อยากให้ท่านถอนตัวออกไป”
“ผมติดหนี้บุญคุณจี้ฉงซาน ครั้งนี้ก็เพื่อใช้หนี้บุญคุณเขา ส่วนด้านธุรกิจ กิจการภายใต้ชื่อผมร่วมมือกับเขา”
หรงหยังไม่ได้ปิดบังอะไรแม้แต่น้อย เล่าเรื่องความเป็นมาทั้งหมด
หลังจากได้เห็นฝีมือของหลินอิ่งแล้ว ในใจเขาก็รู้ดี เผชิญหน้าต่อคนระดับหลินอิ่ง ปิดบังความจริงก็ไม่มีประโยชน์ มีแต่จะนำพาเรื่องไม่ดีมาสู่ตน
หลินอิ่งพยักหน้า แววตาก็คมขึ้น
เขาดูออกว่า หรงหยังไม่ได้โกหก
ถึงแม้จี้ฉงซานจะเป็นมหาเศรษฐีเมืองก่าง เป็นเทพแห่งเงินทองที่ร่ำรวยมหาศาล แต่ว่า เขายังไม่มีความสามารถที่จะออกคำสั่งแก๊งหยางเหมินได้
หรงหยังก็ไม่มีวันที่จะช่วยเขาทำงาน มาตามฆ่าตัวเอง ดังนั้นเป้าหมายที่แท้จริงคือทดสอบ
เห็นได้ชัดว่า ตามปฏิบัติการของเขาในเมืองก่าง ทำให้จี้ฉงซานนั่งไม่อยู่แล้ว
แต่ไอ้สุนัขจิ้งจอกพันปีคนนี้ก็ยังคงไม่กล้าลงมือเอง ยังใช้วิธียืมมือฆ่าคน
สุนัขจิ้งจอกพันปีคนนี้คงคิดไม่ถึง ว่าหรงหยังไม่เพียงแค่ทดสอบตัวเองไม่ได้ แม้แต่ความสามารถในการรับมือยังไม่มี กลับกัน ยังเสียทีให้เขา
ส่วนนายน้อยแก๊งหยางเหมินอะไรนั้น จ้าวเฉิงเฉียน?
หลินอิ่งเคยได้ยินชื่อเสียงของคุณชายแห่งตระกูลจ้าวท่านนี้ พี่ชายแท้ๆของจ้าวหลินเอ๋อร์ บุกเบิกอยู่ในต่างประเทศ
ดูแล้ว ก็คือคุณชายจ้าวท่านนี้
“ตามผมไปพบจ้าวเฉิงเฉียน”
หลินอิ่งพูดเสียงเรียบ หันหลังเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าอาคารสุ่ยจิน
หรงหยังมองร่างหลินอิ่งที่เดินจากไป สีหน้าลังเลไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ก้มหัว เดินตามหลินอิ่งไป
“หัวหน้าแก๊งหรง ผม พวกเราจะเปลี่ยนทางไปช่วยหลินอิ่งทำงาน? ต่อต้านจี้ฉงซาน?” หงต้าสีหน้าลังเล
หรงหยังหยุดเดิน พูดด้วยเสียงเย็นชา “ความสามารถสู้คนอื่นไม่ได้ ก็ต้องยอมแพ้ ผมหรงหยังจะไม่ยอมรับแม้แต่การประลองวิชาแพ้เหรอ?”
“แต่ว่า หัวหน้าแก๊งหรง ทางด้านจี้ฉงซาน เกี่ยวพันกับกิจการอันใหญ่โตของสำนักเรา……” หงต้าพูดอย่างลังเล
