“พูดเลย คุณหาผม มีธุระอะไร?” หลินอิ่งมองแอนนา พูดอย่างจริงจัง
แอนนาหัวเราะ กะพริบตาพูดกับหลินอิ่ง “หลินที่รัก ฉันหาคุณเพราะเรื่องอื่นไม่ได้เหรอ? ทำไมต้องท่าทางจริงจังขนาดนั้น”
“หลินที่รัก ฉันอยากขอบคุณที่คุณช่วยเหลือฉัน คืนนี้ ฉันจัดการเลี้ยงที่อาคารไวโอเลต พวกเรากินอาหารเย็นใต้แสงเทียนกัน?”
แอนนาดวงตาสวยเป็นประกาย สีหน้ารอคอยอย่างคาดหวัง เต็มไปด้วยเสน่ห์เย้ายวน
พูดตามตรง ยากที่จะมีผู้ชายคนไหนที่ปฏิเสธสาวงามแบบนี้ได้
ปฏิเสธคำเชื้อเชิญแบบนี้ได้
“ผมไม่ว่าง” หลินอิ่งพูดเสียงเรียบ
“หลับไปบริหารจัดการดินแดนอำนาจเมืองก่างของคุณ”
หลินอิ่ง ไม่ได้อยากคุยกับแอนนาแม้แต่น้อย
แอนนาก็ไม่ได้ยอมง่ายๆ กัดริมฝีปากเบาๆ สายตายิ่งเต็มไปด้วยความคาดหวังและรอคอย
“ครั้งเดียวก็พอ หลินที่รัก คุณอุตส่าห์จัดการกับคู่แข่งอย่างจี้ฉงซานแล้ว จะไม่เลี้ยงฉลองหน่อยเหรอ? คืนนี้ ฉันจะผ่อนคลายกับคุณหน่อย พวกเรามาสนุกกันหน่อยไหม?”
แอนนายิ่งพูดยิ่งใจกล้า คำพูดยิ่งอยู่ยิ่งชัดเจน เต็มไปด้วยความหยอกล้อ
ฮาเดสกับคริสฟังจนรู้สึกอึดอัด
“ประธานหลิน พวกเราสองคนยังมีธุระ ขอตัวก่อน?”
คริสกับฮาเดสพูดอย่างระมัดระวัง เดินออกจากออฟฟิศอย่างเคารพ และยังช่วยปิดประตูออฟฟิศอย่างรู้ตัว
คุณแอนนากับประธานหลินนั่งพลอดรักกันต่อหน้า พวกเขาสองคนจะมานั่งดูได้ยังไง?
ถ้าหากไปรบกวนอารมณ์ของประธานหลินกับคุณแอนนา พวกเขาก็สมควรตาย
“เหอะเหอะเหอะ”
เห็นพวกคริสจากไปแล้ว แอนนาก็เอามือปิดปากหัวเราะ
เธอก็เข้าไปแนบชิดอย่างใจกล้าอีกครั้ง แนบเข้ากลางอกหลินอิ่ง สองมือกอดคอหลินอิ่ง
“หลินที่รัก พวกคริสออกไปแล้ว ตอนนี้ในออฟฟิศเหลือแค่เราสองคนแล้ว ไม่ได้มีเรื่องงานอะไรต้องคุย คุณอย่าจริงจังขนาดนั้น”
“คุณตอบตกลงฉัน ไปกินข้าวกับฉันที่อาคารไวโอเลตคืนนี้ได้ไหม?”
แอนนาพูดอยู่ข้างหูหลินอิ่ง น้ำเสียงอ่อนโยนเย้ายวน
หลินอิ่งมุมปากยิ้มขึ้น หัวเราะอย่างเย็นชา ผู้หญิงคนนี้ เข้าหาด้วยตัวเอง เห็นเขาเป็นหุ่นยนต์หรือไง?
ที่สำคัญ ยังเป็นชายหนุ่มร่างกายแข็งแรง
หลินอิ่งยื่นมือกอดเอวแอนนาไว้ ดึงออกไป หมุนตัวแอนนาไปวางบนโต๊ะทำงาน หันหลังให้เขา
“ยั่วโมโหผมอีก เชื่อไหมว่าผมจัดการคุณตรงนี้เลย?”
“หา?”
แอนนาเผชิญหน้ากับท่าทางกะทันหันของหลินอิ่ง ตกใจจนสีหน้าแดงก่ำ
ทางท่ามอบอยู่บนโต๊ะแบบนี้ สำหรับเธอแล้วเป็นเรื่องขายหน้า
“ไม่ หลินที่รัก คุณ คุณทำแบบนี้ได้ยังไง คุณอย่างรีบร้อนซิ”
แอนนาพูดอย่างรีบร้อน
หลินอิ่งทำเสียงเย็นชา ยืนขึ้นมือไขว้หลัง
“ผมเคยบอกคุณ ว่าผมเป็นคนมีครอบครัว” หลินอิ่งยืนหันหลังให้แอนนา พูดเสียงเรียบ “คุณเลิกเล่นมารยาผู้หญิงต่อหน้าผมได้แล้ว คุณยังโตไม่พอ”
โครเมียร์ แอนนา หลังจากครั้งแรกที่ทำตัวใกล้ชิดกับเขาอย่างใจกล้าแล้ว ก็ยิ่งอยู่ยิ่งเลยเถิด
เห็นได้ชัดว่าตีสนิทเอง ในใจคิดว่าเขาคงไม่ทำอะไรเกินเลยต่อเธอ
ความเป็นจริง แอนนาคนนี้ยังคงเป็นเด็กผู้หญิงที่ไร้เดียงสา
แค่ขู่เธอหน่อย ก็ตกใจจนหน้าเปลี่ยนสีแล้ว
แอนนาหน้าแดง รู้ว่าถูกหลินอิ่งทำให้ตกใจ รู้สึกขายหน้า แต่ว่าเธอไม่ยอมไม่ได้
“ใครบอกว่าฉันยังโตไม่พอ?” แอนนาเบ้ปาก ท่าทางไม่พอใจ ยืนยืดอกหัวใจเต้นแรง
“คุณหันมามองฉัน”
หลินอิ่งไม่ได้หันไป ยังไม่ได้พูดอะไร
แอนนาก็กอดเขาจากข้างหลังแล้ว ร่างกายแนบชิดอยู่ที่หลังของหลินอิ่ง
รู้สึกถึงร่างนุ่มหอมกรุ่นที่แผ่นหลัง ใจหลินอิ่งก็อึ้งไปนิดหนึ่ง
“พอแล้ว”
หลินอิ่งขมวดคิ้ว หันไปยกตัวแอนนาขึ้น โยนตัวเธอไปที่โซฟา
หลินอิ่งสีหน้าเรียบเฉย แววตาเย็นชา
แอนนาสีหน้าตะลึงไปนิดหนึ่ง ถูกสายตาอันเย็นชาของหลินอิ่งทำให้ตกใจ
จากนั้น เธอก็เอามือปิดปากหัวเราะขึ้นมา
“หลินที่รัก ตื่นเต้นขนาดนี้ คุณคงไม่ได้มีความรู้สึกหรอกนะ?” แอนนาหัวเราะอย่างได้ใจ หัวเราะอย่างดีใจ
“หวู……” แอนนามุมปากยิ้มขึ้น พูดอย่างได้ใจ “หลินที่รัก เมื่อกี้คุณรู้สึกสบายมากไหม? ฉันทำให้คุณสบายมากกว่านี้ได้”
พูดไป แอนนาก็เลียริมฝีปาก ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
เธอนั่งอยู่บนโซฟา บิดขี้เกียจ ท่าทางยั่วยวน สวยอย่างมีเสน่ห์
หลินอิ่งสีหน้าเรียบเฉย รักษาความสงบแน่นิ่งในใจ
ปีศาจน้อยคนนี้ เกินไปแล้วจริงๆ ไม่ได้ฝึกฝนจิตใจอันแน่นิ่งนับสิบปี ใครจะไปทนไหว
“ฮาเดส เข้ามาส่งแขก”
หลินอิ่งพูดอย่างเรียบเฉย
“แหม คุณหลิน ครั้งนี้ฉันมาหาคุณ เพราะมีเรื่องสำคัญ”
แอนนารีบลุกขึ้นพูด กลัวทำให้หลินอิ่งโมโห
“พอแล้ว คุณหลิน ครั้งนี้ฉันหาคุณ เพราะมีเรื่องสำคัญ”
แอนนาพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
พูดไป เธอก็หยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋า
“คุณหลิน ตระกูลโครเมียร์ของเรารู้สึกขอบคุณที่ได้ร่วมมือกับคุณในครั้งนี้ และขอบคุณผลประโยชน์ที่คุณให้ในเมืองก่าง” แอนนาสีหน้าเคร่งขรึม ก้มตัวให้หลินอิ่ง “ฉันเป็นตัวแทนของตระกูลโครเมียร์ ขอแสดงความเคารพอย่างสูงต่อคุณ”
“ที่นี่ เป็นเอกสารการโอนธุรกิจในเมืองก่าง มูลค่ารวมเกินพันล้าน” แอนนาพูดอย่างจริงจัง “แล้วก็เหรียญรางวัลกุหลาบเลือดสำหรับแขกวีไอพีของตระกูลโครเมียร์ ถือเหรียญรางวัลกุหลาบเลือดนี้ไว้ ในสถานที่ที่มีอำนาจของตระกูลโครเมียร์ทั่วโลก สามารถใช้สิทธิ์ได้ทั้งนั้น”
“ของพวกนี้ เป็นของที่พ่อฉันบอกฉันเอาให้คุณ นี่เป็นของขวัญของตระกูลโครเมียร์เรา พ่อบอกให้ฉันทักทายคุณ”
“หลังจากพ่อฉันได้ยินเรื่องของคุณแล้ว นับถือในตัวคุณมาก หวังว่าในอนาคตจะมีโอกาสได้ดื่มชากับคุณ”
พูดไป แอนนาก็ยื่นเอกสารในมือไปอย่างเคารพ
หลินอิ่งรับซองเอกสารมา โยนเข้าไปในลิ้นชัก
ตระกูลโครเมียร์ ทำเรื่องอะไรย่อมให้ความสำคัญ
รู้จักได้รู้จักเสียและความพอดี
ก๊อกก๊อก
“ประธานหลิน เมื่อครู่ท่านเรียกผมหรือครับ? มีอะไรจะสั่งไหมครับ?”
“ขอโทษครับ ประธานหลิน มีคนบอกว่าเป็นเพื่อนท่าน มาหาท่านที่บริษัท”
ด้านนอก เป็นเสียงอันตื่นเต้นของฮาเดส
“เข้ามา”
ฮาเดสผลักประตูออก อารมณ์ตื่นเต้น
เมื่อครู่ได้ยินหลินอิ่งเรียก แต่กลัวรบกวนเวลาอันสวยงามของประธานหลินและคุณแอนนา จึงไม่กล้าเคาะประตู
คราวนี้ มีคนรีบร้อนเข้ามาหา ท่าทางดุดัน เขาจำเป็นต้องเคาะประตู
“ฮาเดส ใครมาหาอีก?” หลินอิ่งถาม
“หลินอิ่ง เรื่องของนายในเมืองก่างทำเสร็จแล้วใช่ไหม? ฉันจ้าวเฉิงเฉียนมาหานาย จัดการเรื่องทั้งหมดให้จบ”
เสียงอันเข้มขรึมดังขึ้น
จ้าวเฉิงเฉียนสีหน้าเคร่งขรึม พาหัวหน้าหม่าและเผยหวูหมิง บุกเข้ามาในออฟฟิศอย่างดุดัน
