หลินอิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ทำบ้าอะไร ทำไมถึงมีเรื่องกับกงซุนชิวอวี่
“ผมรู้แล้ว ไปกันเถอะ”
หลินอิ่งพูดเสียงเรียบ มองจ้าวเฉิงเฉียนไปทีหนึ่ง
“คุณชายอิ่ง เรื่องของคุณสำคัญ” จ้าวเฉิงเฉียนก็ลุกขึ้นยืน ตามอยู่ข้างหลัง
ตามนั้น ทั้งสองเดินออกจากคฤหาสน์พร้อมกัน ไปที่ทางเข้าภูเขาฉางชิง
จ้าวเฉิงเฉียนตามอยู่ข้างหลังหลินอิ่ง แววตาซับซ้อน สีหน้าเปลี่ยน
โครเมียร์ แอนนา
ผู้หญิงคนนี้ตอนอยู่เมืองก่างเขาเคยเห็น รู้สึกมีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับหลินอิ่ง
กลับวิ่งมาหาหลินอิ่งที่ตี้จิงจากเมืองก่าง ?
ต้องรู้ว่า ตระกูลโครเมียร์ของโลกมืดแห่งตะวันตก อยู่ในต่างประเทศชื่อเสียงโด่งดัง อำนาจใหญ่โตอย่างมาก
ภูเขาฉางชิง ที่เชิงเขา ตรงทางเข้าเส้นเตือนภัย
ขณะนี้ ตรงทางเข้ามีรถเบนท์ลี่ย์สีดำจอดเป็นคันๆ จัดเรียงเป็นขบวนรถหรูอย่างสง่าราศี
มีบอดี้การ์ดหุ่นกำยำกลุ่มหนึ่งเรียกกันเป็นแถว ติดตามสาวสวยผมทองคนหนึ่ง และชายหนุ่มผมทองหยิกใส่แว่นคนหนึ่ง
ส่วนตรงข้าม บอดี้การ์ดชุดสูทกลุ่มหนึ่งกำลังคุมเชิงกับพวกเขาอยู่
ทั้งสองฝ่าย สภาพสถานการณ์ตึงเครียด บรรยากาศตื่นเต้นมาก
“โอ้ พี่แอนนา ช่างน่าสนุกจริงๆ สาวประเทศหลุงคนนี้ร้อนแรงมาก ยังอยากใช้อาวุธกับเรา?” ชายผมหยิกถอดแว่นกันแดดออก สำรวจดูกงซุนชิวอวี่ด้วยสีหน้าหยอกล้อ
“เฮ้อ ควินสัน นายสร้างเรื่องเก่งเกินไปแล้ว ที่นี่คือประเทศหลุง นายต้องรู้จักสำรวมหน่อย” โครเมียร์ แอนนาจับหน้าผาก พูดตักเตือนเสียงเบาอยู่ข้างชายผมหยิก
ผู้ชายผมหยิก ชื่อว่าโครเมียร์ ควินสัน เป็นน้องชายลูกพี่ลูกน้องของแอนนา และเป็นคุณชายที่มีอำนาจมากคนหนึ่งภายในตระกูลโครเมียร์
สำหรับความเคลื่อนไหวของน้องชายคนนี้แอนนาก็ไม่มีวิธีแม้แต่น้อย นิสัยเลินเล่อเกินไป เป็นคนยโสโอหัง เห็นผู้หญิงสวยก็ชอบพูดจาแทะโลม
ครั้งนี้เธอมาหาหลินอิ่ง คนยังไม่ได้เจอ ควินสันก็เพราะความเจ้าชู้ ก่อเรื่องราวขึ้นแล้ว
“สำรวม? ไม่ไม่ไม่ พี่แอนนา พวกเราเป็นแขกพิเศษของหลินอิ่ง หลินอิ่งอยู่ในตี้จิงเก่งกาจมากไม่ใช่เหรอ ที่นี่ก็เป็นถิ่นของเขา หรือว่าพวกเราทำอะไรยังต้องดูสีหน้าคนอื่นเหรอ?” ควินสันพูดอย่างยโส “ผู้หญิงคนนี้ลงมือตบผม ถึงแม้ว่าไม่เจ็บ แต่ว่าผมก็ต้องสั่งสอนเธอดีๆหน่อย”
แอนนาก็ไม่มีอะไรจะพูด สำรวจมองกงซุนชิวอวี่และฉู่ฉู่หัวจรดเท้า
“นายยังอยากสั่งสอนฉัน? นายคิดว่านายเป็นใคร?” กงซุนชิวอวี่สีหน้าไม่พอใจอย่างมาก พูดด้วยน้ำเสียงแข็งแกร่ง “อย่าคิดว่ารู้จักพี่ชายฉัน ก็จะมาก่อกวนที่นี่ได้”
“เหอะๆๆ หลินอิ่งคือพี่ชายเธอเหรอ?” ควินสันมองกงซุนชิวอวี่ด้วยสีหน้าหยอกล้อ “งั้นเธอคงยังไม่รู้ซินะ? พี่ชายของเธอติดหนี้บุญคุณพวกเรา ถ้าไม่ใช่พวกเราช่วยเหลือเขาแต่แรก เขาจะเป็นเหมือนอย่างตอนนี้ได้ยังไง สามารถครอบงำทุกสิ่งในประเทศหลุงได้?”
“ช่วยเหลืออะไร? ฉันไม่รู้ว่านายพูดอะไร” กงซุนชิวอวี่สีหน้าโมโหเล็กน้อย พูดแย้งขึ้นมาทันที “ฉันไม่สนว่าพวกคุณเป็นใคร ทางที่ดีที่สุดรีบขอโทษฉู่ฉู่เดี๋ยวนี้”
สำหรับคนต่างชาติกลุ่มนี้ที่มาเยือนกะทันหัน ตอนแรกกงซุนชิวอวี่ยังเกรงใจมาก
แต่ว่า ชายหนุ่มที่ชื่อควินสันคนนี้ กลับพูดจาแทะโลมฉู่ฉู่ พูดจาไม่สุภาพ ยังคิดอยากลงมือแตะเนื้อต้องตัว
ด้วยความโกรธ ฉู่ฉู่จึงตบหน้าควินสันไปทีหนึ่ง ผู้ชายต่างชาติคนนี้ยังอาละวาด
เมื่อครู่ บอดี้การ์ดทั้งสองฝ่ายจะปะทะฝีมือกันแล้ว ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้ออยู่นี่
“ขอโทษ? เธอกำลังล้อเล่นใช่ไหม?” ควินสันยักไหล่ ท่าทางสภาพไม่ใส่ใจสักนิด “เขาควรขอโทษฉันถึงจะถูก ไม่ ควรต้องใช้ร่างกายมาชดเชยถึงจะสามารถดับความโมโหของฉันได้”
“ฉันก็แค่พูดชื่นชมเธอไปแค่ไม่กี่คำ อยากทักทายเธอด้วยการจูบเท่านั้น เธอกลับตบหน้าฉัน?” ควินสันพูดด้วยเสียงเย็นชา “ใช้ภาษาประเทศหลุงพวกเธอ มองข้ามความหวังดีของคนอื่นชัดๆ”
“แล้วก็ฉันจะบอกเธอ ฉันเป็นคนของตระกูลโครเมียร์ บางทีเธอคงต้องไปสืบดูหน่อยนะ ว่าตระกูลนี้หมายถึงอะไร” ควินสันพูดอย่างทะนงตัว
“ตระกูลโครเมียร์แล้วยังไง? ไม่เคยได้ยิน” กงซุนชิวอวี่มือกอดแขน พูดเสียงเคร่งขรึม “ฉู่ฉู่เป็นแขกพิเศษของพี่ชายฉัน ในถิ่นของพี่ชายฉัน พวกคุณยังอวดดีขนาดนี้ พี่ชายของฉันนิสัยไม่ดีอย่างมาก รอเขามา ดูพวกคุณจะอธิบายยังไง”
“อธิบาย?” ควินสันยักไหล่ ท่าทางสภาพไม่แยแส “ถ้าไม่เห็นแก่หน้าหลินอิ่ง ฉันจับเธอสองคนไปแต่แรก โยนขึ้นเตียงแล้ว”
“ก็รอหลินอิ่งมาละกัน ดูว่าเขาจะอธิบายกับพวกเรายังไง ตระกูลโครเมียร์ของเรา มีความน่าเกรงขามของตระกูลโครเมียร์ของเรา”
พูดไป สายตาของควินสันก็กวาดมองไปบนร่างของกงซุนชิวอวี่และฉู่ฉู่อย่างกำเริบเสิบสาน
เท่าที่เขาดูแล้ว ตัวเองสำรวมอย่างมากแล้ว ก็แค่พูดจาแทะโลมสองสาวไปไม่กี่คำเท่านั้น ยังไม่ได้ลงมือเลย
ถ้าหากเจอสาวสมบูรณ์แบบสองคนนี้ในต่างประเทศ ใช้อำนาจพากลับไปตั้งนานแล้ว อยากเล่นยังไงก็เล่นอย่างนั้น
แอนนามองควินสันไปทีหนึ่ง ส่ายหัว และไม่ได้พูดห้ามปรามอีก
น้องชายคนนี้นิสัยเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ใครก็ควบคุมไม่ได้ ยโสโอหังโดยสันดาน
ใครให้เขาเกิดในตระกูลโครเมียร์ล่ะ?
โลกแห่งความมืดตะวันตก ตระกูลอันดับหนึ่งแห่งเวสต์แลนส์
ตำแหน่งนี้ ในต่างประเทศแม้แต่ผู้นำประเทศเล็กๆยังตกใจ
ขณะที่ทั้งสองฝ่ายต่างไม่ยอมอ่อนข้อกัน
หลินอิ่งเดินมาอย่างช้าๆ ข้างกายมีฮาเดสและจ้าวเฉิงเฉียน
“พี่ชาย พี่มาแล้ว” กงซุนชิวอวี่พอเห็นหลินอิ่ง ก็รีบเดินเข้าไป “มีคนรังแกหนูกับฉู่ฉู่ พี่ ก็คือฝรั่งสองคนนี้ ยังบอกว่ามาหาพี่”
“คุณหลิน” ฉู่ฉู่ก็ทักทายกับหลินอิ่งอย่างเขินอาย
หลินอิ่งพยักหน้าเล็กน้อย “พี่จัดการเอง”
พูดไป แววตาอันเฉียบคมของหลินอิ่งก็มองไปที่แอนนาและควินสัน
สายตานี้มองไป ควินสันขมวดคิ้วเล็กน้อย ปรับท่ายืนตรงอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่กล้าอยู่ในท่าทางโอ้อวดยโสโอหัง
พบกันครั้งแรก ในใจของควินสันไม่รู้เพราะอะไร รู้สึกว่าเห็นหลินอิ่ง เสมือนมีความหวาดกลัวแบบที่เห็นท่านเอิร์ลปู่ของเขา
ความน่าเกรงขามที่โกรธก็ดูน่ากลัว ทำให้เขาหวาดกลัวจากใจ
“หลินที่รัก ไม่เจอกันตั้งนานเลย ฉันบินมาจากเมืองก่างเพื่อหาคุณโดยเฉพาะเลย”
แอนนาเห็นหลินอิ่งมาถึง ใบหน้ายิ้มแย้ม เดินเข้าไปอย่างไม่มีข้อห้าม กางแขนสองข้างแล้วกอดหลินอิ่ง
หลินอิ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย ยื่นมือขวางแอนนาไว้
“ระวังพฤติกรรมของคุณ”
“เป็นอะไร? หลินที่รัก เมื่อก่อนเราอยู่ที่เมืองก่างก็แบบนี้ไม่ใช่เหรอ?” แอนนาสายตาผิดหวัง พูดอย่างไร้เดียงสา
เสียงจุ๊บทีหนึ่ง ฉวยโอกาสตอนที่หลินอิ่งไม่ระวัง แอนนาจูบที่หลังมือของเขา
“โอเคแล้ว หลินที่รัก นี่เป็นของขวัญสูงสุดในการพบกันที่ฉันให้คุณ พิเศษเฉพาะคุณคนเดียวเท่านั้น” แอนนาพูดอย่างยิ้มแย้ม
“นี่” กงซุนชิวอวี่เห็นภาพนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นหน้าดำเคร่งเครียด มองหลินอิ่งด้วยความโกรธ
