“ท่านมังกรเขียว คุณพบเบาะแสอะไรบ้าง?” ทูตซือคงมองไปที่ท่านมังกรเขียวด้วยความประหลาดใจ
“ใช่แล้ว คราวที่แล้ว องครักษ์มังกรเขียวสองคนของตี้จิงถูกบีบจนตาย มันเกิดขึ้นที่อาณาเขตของคุณ คุณควรระแวดระวังและตรวจสอบสถานการณ์” ทันใดนั้นเหมือนทูตซือคงนึกอะไรขึ้นมาได้บางสิ่งและกล่าวอย่างครุ่นคิด
“แล้วเกิดอะไรขึ้นหลังจากเหตุการณ์นั้น?”
ท่านมังกรเขียวหรี่ตาลงเล็กน้อย สีหน้าของเขาเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก และกล่าวด้วยเสียงราบเรียบว่า “เบาะแสเดิมทั้งหมดมุ่งตรงไปยังคุณชายใหญ่ของตระกูลจ้าวแห่งตี้จิง และก็คือนายน้อยแก๊งหยางเหมินที่มีชื่อเสียงในแวดวงลึกลับ และเป็นลูกชายที่โดดเด่น จ้าวเฉิงเฉียน”
“อืม ผมเคยได้ยินเรื่องของจ้าวเฉิงเฉียนหรือนายน้อยแก๊งหยางเหมิน เขาเป็นชายหนุ่มที่ไม่เลวคนหนึ่ง” ทูตซือคงกล่าวพร้อมพยักหน้า
“คุณแยกแยะได้ชัดเจนไหม มันเกี่ยวข้องกับจ้าวเฉิงเฉียนหรือไม่?”
“ฟู่!”
ท่านมังกรเขียว สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และลืมตาอย่างช้า ๆ ประกายแห่งปัญญาส่องประกายอยู่ในดวงตาของเขา
“เรื่องนั้นให้งูเขียวเป็นคนไปจัดการ”
“งูเขียวและท่านมังกรดำหายตัวไปพร้อม ๆ กัน”
“ท่านทูต คุณคิดว่าข้อมูลที่งูเขียวรายงานให้ผมนั้นยังมีค่าอยู่หรือไม่?”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ท่านมังกรเขียวแสดงเจตนาสังหารที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งดูเหมือนจะโกรธเป็นอย่างมาก
เมื่อเรื่องราวได้มาถึงจุดนี้ ทำให้ท่านมังกรเขียวเข้าใจอย่างชัดเจน
เขาถูกท่านมังกรดำหลอกและวางแผนใส่ร้าย
ตั้งแต่ต้นจนจบ เครือข่ายข่าวกรองของเขาถูกท่านมังกรดำแทรกซึม
ข่าวกรองของเขาไม่น่าเชื่อถือโดยสิ้นเชิง
“นี่….” ทูตซือคงขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
“ข้อสันนิษฐานของคุณถูกต้อง” ทูตซือคงกล่าวด้วยใบหน้าจริงจัง “ท่านมังกรดำจงใจให้ข่าวเท็จแก่คุณ เพราะเขากลัวว่าคุณจะรู้ความจริง”
“นี่เหมือนกับที่สิ่งที่อาจารย์กู้ต้ากำชับไว้ ท่านมังกรดำเป็นคนที่เห็นแก่ตัว และต้องการจับตัวทายาทของอดีตประมุขโดยลับ ๆ และเก็บเคล็ดลับของแก๊งมังกรไว้เอง”
“ท่านมังกรเขียว คุณมีตำแหน่งเป็นกุนซือแก๊งมังกรมาตลอด ไม่รู้ว่าคุณมีความคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้” ทูตซือคงมองไปที่ท่านมังกรเขียวและถามอย่างเคร่งขรึม
ใช่! ท่านมังกรเขียวคือคนเจ้าปัญญาในแก๊งมังกร เขาเป็นคนที่มีความคิดละเอียดรอบคอบ และมีฐานะกุนซือ
คนภายในแก๊งมังกรทุกคนรู้ว่าท่านมังกรเขียวเป็นคนที่มีสติปัญญาฉลาดเฉลียว
“ในเมื่อสามารถสรุปแรงจูงใจและจุดประสงค์ของท่านมังกรดำได้แล้ว” ท่านมังกรเขียวสันนิษฐานต่อไปว่า “ตอนนี้ท่านมังกรดำและองครักษ์มังกรดำทั้งหมดได้หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย”
“สามารถสันนิษฐานได้สองประเด็น”
“หนึ่ง ท่านมังกรดำจับทายาทของอดีตประมุข และได้เคล็ดลับของแก๊งมังกรแล้ว ดังนั้นเขาจึงซ่อนตัวไว้”
“สอง ท่านมังกรดำถูกฆ่าตายระหว่างที่ไปไล่ฆ่าทายาทของอดีตประมุข……”
“ถ้าเป็นเช่นนั้น ท่านมังกรเขียว คุณคิดว่าสถานการณ์ใดในสองเรื่องนี้มีโอกาสเป็นไปได้มากกว่ากัน?” ทูตซือคงถามอย่างเคร่งขรึม
ท่านมังกรเขียวส่ายศีรษะและกล่าวว่า “เรื่องนี้สันนิษฐานได้ แต่ไม่สามารถสรุปได้”
“แม้ว่าผมจะสันนิษฐานได้ แต่ก็ยากที่จะคาดเดาสถานการณ์ได้”
“แต่” เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ ท่านมังกรเขียวกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “ถ้าคุณมองตามมุมมองของผม ท่านมังกรดำน่าจะตายไปแล้ว”
“ผมติดตามอดีตประมุขมาหลายปีแล้ว และผมก็รู้ถึงพลังความแข็งแกร่งของอดีตประมุข คนที่ถูกอดีตประมุขเลือกเป็นทายาท จะต้องเป็นคนเก่งแน่นอน”
“ถึงแม้ว่าท่านมังกรดำจะเป็นคนที่เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว เก่งในเรื่องก่อกรรมทำชั่ว แต่ถ้าเป็นการเผชิญหน้ากันแบบตัวต่อตัว เขาอาจไม่สามารถเอาชนะทายาทผู้ลึกลับได้”
“มีเหตุผลไม่น้อย” ทูตซือคงพยักหน้าและกล่าวว่า “ผมจะรายงานความคิดเห็นของคุณให้อาจารย์กู้ต้าทราบ”
“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ผมคิดว่าสิ่งที่ต้องระวังคือเหตุผลที่ท่านมังกรดำกลัวว่าคุณจะรู้ความจริง จงใจปิดบังเครือข่ายข่าวกรองของคุณ และให้งูเขียวแทรกซึมสอดแนมอยู่ข้างคุณ” ทูตซือคงกล่าวพร้อมหรี่ตาเล็กน้อย
“ทายาทที่ท่านมังกรดำสืบพบนั้นอยู่ในตี้จิง ใช่ไหม?”
“ขอบเขตอาจใหญ่ขึ้นอีกหน่อย” ท่านมังกรเขียวจิบชาแล้วกล่าวช้า ๆ “เครือข่ายข่าวกรองของผม นอกจากที่ตี้จิงแล้ว ยังครอบคลุมสิบเอ็ดเมืองแห่งเจียงเป่ยอีกด้วย”
“ทายาทที่ท่านมังกรดำสืบพบ จะต้องเคลื่อนไหวภายในขอบเขตนี้แน่นอน และได้เข้ามาอยู่ในสายตาของผมแล้ว”
“อืม” ทูตซือคงเห็นด้วยและปรบมือเล็กน้อย “เยี่ยมมาก ท่านมังกรเขียว คุณคิดได้ละเอียดรอบคอบจริง ๆ และคุณก็ได้ข้อสันนิษฐานที่เป็นประโยชน์ได้อย่างรวดเร็ว”
“การที่อาจารย์กู้ต้าให้คุณรับหน้าที่สืบเรื่องทายาทของอดีตประมุขต่อนั้น เขาเลือกคนไม่ผิดจริง ๆ”
สีหน้าของท่านมังกรเขียวเคร่งขรึม และไม่ได้สนใจไยดีกับคำพูดของทูตซือคง
เขารู้ดีว่า คนที่อยู่ตรงหน้าคือผู้ส่งสารของอาจารย์กู้ต้า
ดังนั้น เขาต้องมีคำอธิบาย และกล่าวในสิ่งที่ตนเองคิดอย่างตรงไปตรงมา
“สิบเอ็ดเมืองแห่งเจียงเป่ย บวกกับตี้จิง คนหนุ่มที่มีความสามารถและเคลื่อนไหวอยู่ภายในขอบเขตนี้ ที่สามารถเข้าตาของท่านมังกรเขียวนั้นมีใครบ้าง?”
“คุณคิดว่าใครน่าสงสัยที่สุด?”
“เด็กหนุ่มจ้าวเฉิงเฉียน เป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด” ท่านมังกรเขียวกล่าว
“อ้อ? แต่จ้าวเฉิงเฉียนเป็นนายน้อยของแก๊งหยางเหมิน ศิษย์คนสุดท้ายของเจ้าสำนักหยาง เกรงว่าฐานะตัวตนของทายาทอดีตประมุขจะไม่สอดคล้องกับเขา?” ทูตซือคงกล่าวช้า ๆ
“นอกจากนี้ จ้าวเฉิงเฉียนยังเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลจ้าว เขามีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก และชอบคุยโวโอ้อวด ซึ่งไม่สอดคล้องกับการกระทำของทายาทอดีตประมุข”
ท่านมังกรเขียวกล่าวว่า “ไม่มีใครรู้ว่าอดีตประมุขเลือกใคร ไม่ว่าจะมาจากตระกูลจ้าวแห่งตี้จิง หรือนายน้อยของแก๊งหยางเหมิน ใครจะไปรู้ว่าอดีตประมุขนั้นถ่ายทอดเคล็ดลับของแก๊งมังกรให้เขาไปตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ปมเงื่อนที่อดีตประมุขทิ้งไว้ และคนที่เลือก จะต้องไม่ถูกมองข้ามเพราะฐานะตัวตนของเขา”
“มีเหตุผล” ทูตซือคงกล่าวเห็นด้วย “เมื่อเป็นเช่นนั้น จ้าวเฉิงเฉียนเป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด ช่วงนี้คุณจับตาการเคลื่อนไหวของเด็กคนนี้อยู่หรือไม่?”
ท่านมังกรเขียวยิ้มเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ท่านทูต คุณไม่ต้องอุบไว้อีกแล้ว อาจารย์กู้ต้าส่งคุณมาช่วยผม มันเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะไม่ได้เตรียมการมาล่วงหน้า?”
“คุณจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าช่วงนี้จ้าวเฉิงเฉียนทำอะไรอยู่?”
ท่านมังกรเขียวกล่าวช้า ๆ
“คุณบอกมาตามตรงเถอะ รายชื่อที่คุณสงสัยมีใครบ้าง ผมจะได้ตรวจสอบกับคุณ”
“ฮ่า ๆ” ทูตซือคงยิ้มและกล่าวว่า “ท่านมังกรเขียว ช่างเป็นคนที่อัศจรรย์จริง ๆ ก่อนลงมือทำการใดมีการเตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว”
หลังจากนั้น สีหน้าของทูตซือคงเคร่งขรึม และหยิบจดหมายออกมาจากเสื้อ แล้ววางลงบนโต๊ะน้ำชา
“ท่านมังกรเขียว นี่คือเป้าหมายที่ผมสงสัย ผมมีความมั่นใจ ที่จะสรุปว่าทายาทของอดีตประมุขเป็นหนึ่งในนี้ นี่คือสิ่งที่ผมใช้ความพยายามอย่างมากสืบหาจนพบ”
ท่านมังกรเขียวรับจดหมายมาโดยไม่กล่าวอะไร และมองดูจดหมายที่อยู่ในมือ
“พูดเถอะ คุณสงสัยใครมากที่สุด? ต้องการให้ผมไปตรวจสอบ?” ท่านมังกรเขียวกล่าวด้วยเสียงราบเรียบ
“หลินอิ่ง”
ทูตซือคงมองไปที่ท่านมังกรเขียวด้วยดวงตาที่เยือกเย็น และเอ่ยชื่ออย่างเย็นชา
