“นี่…….ซิ่วเฟิง เรื่องของครอบครัวคุณ……”
ไอ้เฉียนจับหน้าตนเอง ขณะที่ถูกบอดี้การ์ดสองคนจับตัวเดินออกไปด้วยสีหน้าไม่เต็มใจเล็กน้อย
พวกเขาดูถูกเหยียดหยามครอบครัวของจางฉีโม่มาตลอด
ผลลัพธ์คือวันนี้พวกเขาถูกตบหน้า และไม่สามารถทนต่อความรู้สึกไม่เสมอภาคในใจได้
เดิมอยากจะโอ้อวดกับครอบครัวของจางฉีโม่
แต่ว่าคนที่ตบหน้าพวกเขานั้นคือเซเหวินเชิง
พวกเขาดูถูกเหยียดหยามครอบครัวของจางฉีโม่ และปกติพวกเขาก็กล้าไปรังแกถึงที่บ้าน
แต่เซเหวินเชิงเป็นคนที่พวกเขาไม่สามารถล่วงเกินได้ และพวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรเมื่อถูกเขาตบหน้า
“ทำไม? พวกคุณยังไม่พอใจอีกหรือ? ยังมีปัญหาอีกหรือ?”
เซเหวินเชิงถามด้วยเสียงที่ดุดัน
“ไม่ ไม่กล้า ประธานเซ คุณโปรดระงับความโกรธด้วย”
ไอ้เฉียนจับหน้าตนเอง และรีบบอกว่าตนเองไม่กล้า
ลู่ฉ่ายเชียและสามีอดทนต่อความโกรธ และออกไปจากโรงพยาบาล
หลังจากสั่งสอนคนสองนี้แล้ว เซเหวินเชิงก็หันกลับมา เปลี่ยนท่าทางโดยโค้งตัวและกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “คุณนายหลิน คุณยังมีเรื่องอะไรจะสั่งอีกไหมครับ?”
สีหน้าของจางฉีโม่กลับมานิ่งสงบ และกล่าวว่า “ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว คุณเซ วันนี้ลำบากคุณแล้ว”
“มิกล้า! คุณนายหลินได้โปรดอย่าพูดเช่นนี้ สามารถทำงานให้คุณนายหลินและคุณหลินได้ ถือเป็นวาสนาของผม เรื่องลำบากที่คุณกล่าวถึงนั้นผมมิกล้ารับ” เซเหวินเชิงกล่าวด้วยความตื่นตระหนก
จางฉีโม่เหลือบมองเซเหวินเชิงแวบหนึ่งและไม่พูดอะไร
เธอกับหลินอิ่งเคยพบเขาที่ตี้จิง
เธอรู้ว่าลูกน้องของหลินอิ่งนั้นเคารพเขาเป็นอย่างมาก
“โอเค ไม่มีอะไรแล้ว ในระหว่างที่คุณหลินพักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล รบกวนลำบากพวกคุณช่วยคุ้มครองความปลอดภัยด้วย” จางฉีโม่กล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ไม่ลำบากครับ มันเป็นหน้าที่ของผมครับ” เซเหวินเชิงกล่าวอย่างนอบน้อม
“งั้นผมขอตัวก่อน ไม่รบกวนคุณนายหลินแล้ว”
หลังจากกล่าวจบ เซเหวินเชิงก็เดินออกไปพร้อมกับลูกน้อง
เมื่อเข้าไปในลิฟต์ เซเหวินเชิงปาดเหงื่อและถอนหายใจด้วยความโล่งอก การยืนต่อหน้าคุณนายหลินที่มีฐานะสูงศักดิ์ ทำให้เขารู้สึกมีแรงกดดันเป็นอย่างมาก
แม้ว่าคุณนายหลินนั้นดูเหมือนเป็นผู้หญิงที่สุภาพอ่อนโยน แต่เธอก็ยังมีความสง่าและน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก
นี่คือความยิ่งใหญ่ของผู้ที่อยู่เหนือกว่า
ไม่ว่าการกระทำใด ในสายตาของผู้ใต้บังคับบัญชา ท่วงท่านั้นก็เต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
“ฉีโม่ คนเมื่อกี้คือลูกน้องของหลินอิ่งเหรอ?”
หลังจากที่เซเหวินเชิงออกไป ลู่หย่าฮุ่ยรีบลุกขึ้นและถาม
เมื่อสักครู่ตอนที่เซเหวินเชิงมาถึงสถานที่เกิดเหตุ พวกเขาปฏิบัติกับสามีภรรยาคู่นี้ด้วยความสงบ
เพราะความสง่างามและน่าเกรงขามของเซเหวินเชิง ทำให้พวกเขารู้สึกไม่อยากจะเชื่อ จนพวกเขาไม่กล้าสนทนากับเซเหวินเชิง
จางฉีโม่พยักหน้าและกล่าวว่า “ถือว่าใช่มั้ง ฉันก็ไม่ค่อยรู้จักเขามากนัก”
“มันน่าเหลือเชื่อ ดูเหมือนลูกน้องแต่ละคนของหลินอิ่งจะมีอำนาจเป็นอย่างมาก” ลู่หย่าฮุ่ยกล่าวด้วยความประหลาดใจ เธอกลอกตา ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
“ฉีโม่ ดูเหมือนว่าอนาคตของครอบครัวพวกเราจะต้องดีขึ้นแน่นอน ลูกน้องของหลินอิ่งเคารพลูกเป็นอย่างมาก ท่าทางเมื่อสักครู่ของลูกสง่างามน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก แม่คิดว่าต่อไปครอบครัวของลู่ฉ่ายเชียคงจะไม่กล้ามารังแกพวกเราอีกแล้ว”
“คุณพ่อคุณแม่ พวกคุณอย่าก่อปัญหาอะไรอีก และอย่าไปคิดแผนอะไรอีก นี่เป็นเส้นสายของหลินอิ่ง พวกคุณอย่าคิดว่าหลินอิ่งเจริญรุ่งเรือง แล้วก็คิดจะทำอะไรอีก” จางฉีโม่กล่าวอย่างเคร่งขรึม “ตอนนี้ฉันแค่อยากให้หลินอิ่งฟื้นให้เร็วที่สุด และไม่อยากจะพูดเรื่องอื่น”
หลังจากนั้น จางฉีโม่ก็หันหลังและเดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยของหลินอิ่ง
เธอรู้ดีว่าแม่ของเธอสนใจอะไร
แม่ของเธอสนใจคิดแต่อำนาจเงินทอง
……
มณฑลตุงไห่ เมืองชิงหยูน
โรงพยาบาลของเมืองชิงหยูน
รถโรลส์-รอยซ์ แฟนทอมสีดำขับเข้ามาโรงพยาบาล ตามด้วยรถเมอร์เซเดส-เบนซ์สีดำหลายคัน
ภาพนี้ทำให้คนที่เดินสัญจรไปมารู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
เพราะในเมืองชิงหยูน คนธรรมดาทั่วไปนั้นจดจำรถโรลส์-รอยซ์ แฟนทอมคันนี้ได้ ซึ่งเป็นรถยนต์ของเสิ่นซานที่มีชื่อเสียงในเมืองชิงหยูน
กล่าวให้แม่นยำกว่านี้คือ น่าจะเป็นรถแสดงถึงตำแหน่งที่เสิ่นซานรับผิดชอบดูแลแทนหลินอิ่ง
มูลค่าของรถคันนี้ไม่ได้แพงมากมาย แต่ในเมืองชิงหยูนแล้วเป็นสัญลักษณ์แสดงสถานะตัวตน
“เป็นไงบ้าง? คุยกับผู้อำนวยการหลี่เรียบร้อยแล้วหรือยัง?”
เสิ่นซานลงจากรถด้วยท่าทางกังวลและรีบเอ่ยถาม
เจียงฉีลงมาจากรถอีกคันหนึ่ง แล้วเดินมาด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม
“คุยเรียบร้อยแล้วครับ ผมขอให้ผู้อำนวยการหลี่จัดทีมแพทย์ชั้นนำและแผนการรักษาดีที่สุด” เจียงฉีกล่าวอย่างเคร่งขรึม ตอนนี้กำลังวางแผนและเลือกสถานที่ลับ
กำลังดูว่าเมื่อไหร่จะสามารถส่งทีมงานมืออาชีพไปรับประธานหลินกลับมารักษาตัวในสถานที่ลับได้”
“ดีมาก เรื่องนี้รีบดำเนินการให้เร็วที่สุด เมืองเล็ก ๆ ทางโน้นไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของท่านหลินได้อย่างแน่นอน” เสิ่นซานพยักหน้าและกล่าวอย่างเคร่งขรึม
หลังจากที่สองคนนี้กลับมาถึงเมืองชิงหยูนแล้ว พวกเขาก็ติดต่อแพทย์ดีที่สุดทันที พร้อมที่จะนำตัวหลินอิ่งกลับมารักษาที่เมืองชิงหยูน
สำหรับพวกเขาแล้ว ความปลอดภัยของหลินอิ่งนั้นมีความสำคัญที่สุด
“แล้วคนที่ชื่อหลินชิงเย่ พูดอะไรบ้าง? คุณได้ตรวจสอบประวัติความเป็นมาของเขาชัดเจนแล้วหรือยัง?” เจียงฉีถามอย่างเคร่งขรึม
“มันพูดยาก ตอนนี้ยังไม่สามารถตรวจสอบประวัติความเป็นมาของคนคนนี้ได้ ดูเหมือนว่าเขาจะมาจากตี้จิง และได้ยินมาว่าเขามาจากมณฑลชางโจว” เสิ่นซาน กล่าว “คนคนนี้มาอย่างอุกอาจ หลายบริษัทในเมืองถูกเขาทำลายไปแล้ว”
“คนของผมไม่สามารถจัดการเขาได้ ตอนนี้กำลังหลบเลี่ยงเขาอยู่”
เสิ่นซานกล่าวด้วยความกังวล “ผมสืบมาแล้วว่าธุรกิจของท่านหลินในตี้จิงถูกคนคนนี้ครอบครองแล้ว เขาอ้างว่ามาจากตระกูลเดียวกับท่านหลิน และจะมายึดธุรกิจของท่านหลินไป…..”
“เรื่องนี้มันซับซ้อนมาก ผมยังได้รับโทรศัพท์จากคุณหยูจื๋อเฉิงมาสอบถามเกี่ยวกับที่อยู่ของนายประธานหลิน แต่ผมไม่ได้บอกเขา ในสถานการณ์เช่นนี้ ลูกน้องที่ประธานหลินให้ดูแลกิจการอยู่ที่ตี้จิงไม่สามารถต้านทานได้แล้ว และพวกเราสองคนก็คงจะไม่สามารถต้านได้เช่นกัน” เจียงฉีกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ “ตอนนี้สิ่งที่พวกเราควรทำคือดูแลประธานหลินให้ดี หวังว่าประธานหลินจะหายดีในเร็ววัน และมาจัดการสถานการณ์นี้”
“ตอนนี้สามารถทำได้แค่นี้ พวกเราที่เป็นลูกน้องทำได้เพียงแค่ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด เพื่อรอให้ท่านหลินหายดี ตอนนี้รีบจัดการเรื่องเปลี่ยนโรงพยาบาลให้ท่านหลิน นี่คือเรื่องสำคัญที่สุด” เสิ่นซานพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “เรื่องที่หลินชิงเย่สืบที่อยู่ของท่านหลิน พวกเราสองคนต้องเก็บเป็นความลับอย่างเคร่งครัดและไม่ให้ข่าวรั่วไหลเด็ดขาด”
เจียงฉีพยักหน้าและกล่าวว่า “ผมรู้ว่าเรื่องที่อยู่ของประทานหลินนั้นผมไม่ได้บอกใคร แม้แต่ยูจื๋อเฉิงลูกน้องของประธานหลินที่อยู่ตี้จิง ผมก็ไม่ได้บอกเขา”
ติ๊ก ๆ ๆ!
ขณะที่ทั้งสองคนกำลังปรึกษาหารือปัญหาที่ไม่สามารถทำการใด ๆ ได้
ทันใดนั้นรถสปอร์ตสีน้ำเงินก็ขับเข้ามาในโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว และพุ่งไปอยู่ตรงหน้าพวกเขาทั้งสอง บีบแตรเสียงดังด้วยความหยิ่งผยอง
เมื่อประตูรถเปิดออก มีชายหนุ่มสวมเสื้อปักลาย ถอดแว่นกันแดดออกแล้วมองไปที่เสิ่นซานและเจียงฉีด้วยสายตาหยอกล้อ
“เสิ่นซาน เจียงฉี น่าจะไม่ผิดคนใช่ไหม? พวกคุณหลบซ่อนได้ไม่เลวนี่ ทำให้ผมตามหาพวกคุณมาเป็นเวลาหลายวันแล้ว” หลินชิงเย่กล่าวเยาะเย้ย
“รีบพูดมาว่าตอนนี้หลินอิ่งหัวหน้าของพวกคุณหลบซ่อนตัวอยู่ที่ไหน อย่าบังคับให้ผมต้องลงมือ”
