“ฉันสมควรตาย? ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ!”
เหวินเทียนเฟิ่งหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และจ้องไปที่หลินอิ่งด้วยท่าทางเหมือนคนเสียสติ
“คนที่สมควรตายคือคุณ! หลินอิ่ง!” เหวินเทียนเฟิ่งกล่าวด้วยแววตาที่โหดเหี้ยม “ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของคุณ แผนการของฉันคงสำเร็จไปนานแล้ว ตระกูลเหวินของพวกเราได้ครอบครองตี้จิงอย่างแน่นอน!”
“ก็เพราะว่าการปรากฏตัวของคนที่สมควรตายอย่างคุณ และทำให้แผนการทั้งหมดของฉันปั่นป่วน! ถึงฉันจะกลายเป็นผีก็จะไม่ปล่อยคุณไปเด็ดขาด!”
เหวินเทียนเฟิ่งกล่าวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม ดูเหมือนเกลียดหลินอิ่งเป็นอย่างมาก
หลินอิ่งมองไปที่เหวินเทียนเฟิ่งที่กำลังบ้าคลั่งด้วยสีหน้าที่ราบเรียบ
เหวินเทียนเฟิ่งตกอยู่ในสภาพนี้ เป็นสิ่งที่เธอสมควรได้รับมัน
อย่าเป็นคนที่ทำอะไรจนเกินไป
“เหวินเทียนเฟิ่ง ผมถามคุณว่า” หลินอิ่งกล่าวช้า ๆ “คุณร่วมมือกับท่านมังกรตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“แล้วท่านมังกรดำจดจ้องผมตั้งแต่เมื่อไหร่”
เมื่อได้ยินคำถามของหลินอิ่ง เหวินเทียนเฟิ่งรู้สึกตกตะลึง จากนั้นดวงตาก็เปล่งประกาย
สามารถเห็นความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะมีชีวิตรอดจากสายตาของเธอ
ใช่ เธอรู้สึกได้ว่า หลินอิ่งต้องการข้อมูลข่าวกรองจากเธอ
บางที นี่อาจเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้เธอสามารถมีชีวิตรอดได้?
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ…” เหวินเทียนเฟิ่งหัวเราะอย่างเย็นชา “หลินอิ่ง ถ้าคุณคิดว่าจะได้ข้อมูลข่าวกรองจากฉัน คุณฝันไปเถอะ!”
รอยยิ้มโหดเหี้ยมปรากฏขึ้นที่มุมปากของหลินอิ่ง
ที่เขาถามเหวินเทียนเฟิ่งนั้นเพราะอยากรู้ว่าท่านมังกรดำสืบพบการดำรงอยู่ของตนเองตั้งแต่เมื่อไหร่
ในนี้ยังมีใครที่รู้เรื่องนี้อีกหรือไม่?
เพื่อให้แน่ใจว่าฐานะตัวตนของตนเองจะไม่รั่วไหล
อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์ตอนนี้ เขาไม่มีกำลังพอที่จะปราบปรามแก๊งมังกรได้
“ตอนนี้ คุณคิดว่าตนเองสามารถปฏิเสธคำถามของผมได้หรือ?” หลินอิ่งกล่าวเบา ๆ
ภายใต้น้ำเสียงธรรมดาของเขา มันทำให้คนที่ฟังรู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก
แต่ละคำนั้นเหมือนมีน้ำหนักมาก และกดดันจนเหวินเทียนเฟิ่งแทบหายใจไม่ออก
ดวงตาของเหวินเทียนเฟิ่งมัวไปชั่วขณะหนึ่ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความตกตะลึง
หลินอิ่งไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ความหมายชัดเจนเป็นอย่างมาก
เธอได้เห็นการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวของหลินอิ่ง และเธอก็ได้เห็นวิธีการทรมานอันโหดร้ายของท่านมังกรดำ
ถ้าหลินอิ่งต้องการทรมานเธอเพื่อกล่าวคำสารภาพออกมา เธอนึกไม่ออกจริง ๆ ว่าตนเองจะต้องเผชิญกับความน่ากลัวขนาดไหน
“ฉันรู้เรื่องของท่านมังกรดำมากมาย คุณจัดเตรียมเรือไปต่างประเทศให้ฉันหนึ่งลำและยังมีเงินสดอีกด้วย” เหวินเทียนเฟิ่งกัดฟันกล่าว “คุณให้ฉันมีชีวิตรอด และฉันสามารถบอกข้อมูลข่าวกรองสำคัญให้คุณได้มากมาย”
“ตั้งแต่นี้ไป บุญคุณความแค้นระหว่างเราสองคนถึงว่าจบสิ้นกันไป และฉันจะไม่หาเรื่องคุณอีก”
“หึ ความคิดเพ้อฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง”
หลินอิ่งยิ้มเยาะเย้ย
“คุณยังมีคุณสมบัติที่จะเจรจาต่อรองกับผมอยู่อีกหรือ?”
“ถึงแม้ว่าคุณจะพูดหรือไม่พูด จุดจบก็ต้องตายเหมือนกัน”
“เพียงแต่ว่า คุณจะตายดีหรือไม่?”
หลินอิ่งกล่าวด้วยท่าทางเย็นชา น้ำเสียงที่เย็นชานั้นทำให้เธอรู้สึกเย็นสะท้านไปทั้งตัว
เหวินเทียนเฟิ่งอดไม่ได้ที่จะสะอึก และร่างกายของเธอก็สั่นขึ้นมา
“ผมให้เวลาคุณแค่สิบวินาที” หลินอิ่งกล่าวเบา ๆ “บอกทุกอย่างเกี่ยวกับท่านมังกรดำให้ผมทราบ”
“คุณมีแค่โอกาสครั้งนี้เท่านั้น”
หลังจากกล่าวจบ หลินอิ่งค่อย ๆ หลับตาลงและไม่กล่าวอะไรอีก
ขณะนี้ รัศมีสังหารแผ่ออกมาจากร่างกายของเขา ทำให้เหวินเทียนเฟิ่งรู้สึกสิ้นหวัง เป็นความสิ้นหวังเจ็บปวดที่ต้องเผชิญกับวันโลกาวินาศ
หลินอิ่งไม่ให้ที่ว่างสำหรับต่อรอง
เหวินเทียนเฟิ่งรู้ว่าวันนี้ตนเองจะต้องตายแน่นอน
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ …” เหวินเทียนเฟิ่งหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
“ฉันรู้จักกับท่านมังกรดำโดยบังเอิญเมื่อหลายปีก่อน” เหวินเทียนเฟิ่งก้มศีรษะลงและกล่าวอย่างโศกเศร้า “เป็นเพราะพลังอันทรงพลังของเขานั่นเอง ที่ได้บ่มเพาะความทะเยอทะยานของฉันเพื่อจะแทนที่ตระกูลฉี”
“ฉันเป็นคนลงมือทำลายตระกูลฉี โดยมีท่านมังกรดำเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง….”
“เป็นเรื่องหลังจากที่คุณกลับไปตี้จิง ท่านมังกรดำสั่งให้ฉันหลบเลี่ยงคุณ……เขาจดจ้องคุณตั้งแต่เวลานั้นแล้ว”
หลินอิ่งค่อย ๆลืมตาขึ้น และมองไปที่เหวินเทียนเฟิ่ง
“ท่านมังกรดำยังมีสายลับอยู่ข้างนอกกี่คน?”
เหวินเทียนเฟิ่งกล่าวว่า “จี้ฉงซานที่เมืองก่าง ถูกคุณฆ่าตายไปแล้ว”
ดวงตาของหลินอิ่งเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เขาสามารถตัดสินได้ว่าเหวินเทียนเฟิ่งรู้ความลับไม่มากนัก
เหวินเทียนเฟิ่งไม่รู้เกี่ยวกับความลับสำคัญของท่านมังกรดำ และไม่รู้แม้กระทั่งระดับการดำรงอยู่ของท่านมังกรดำในแวดวงลึกลับ
“หลินอิ่ง คุณให้ฉันอย่างหายสงสัยได้ไหม? คุณเป็นใครกันแน่?”
เหวินเทียนเฟิ่งเงยหน้ามองไปที่หลินอิ่งและถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
ฐานะตัวตนที่แท้จริงของหลินอิ่ง เป็นสิ่งที่เหวินเทียนเฟิ่งสงสัยมาตลอด
พลังและความสามารถในการต่อสู้ของหลินอิ่ง อยู่เหนือขอบเขตของคนปกติโดยสิ้นเชิง และดูเหมือนว่าเขาจะไม่เหมือนชายหนุ่มในวัยยี่สิบต้น ๆ
นอกจากนี้ เหวินเทียนเฟิ่งยังรู้สึกแปลกใจ คนที่ดำรงอยู่เสมือนเทพเจ้าอย่างท่านมังกรดำ ทำไมถึงได้หวาดกลัวคนอย่างหลินอิ่ง
และสุดท้าย เขาก็ถูกหลินอิ่งฆ่าตาย
ชายหนุ่มลึกลับคนนี้มีอดีตแบบไหนกัน?
เธอเคยเห็นหลินอิ่งเดินออกไปจากตระกูลฉี ตอนที่เขาอายุเพียงไม่กี่ขวบ และไม่เคยคาดคิดว่าในอนาคตเขาจะแข็งแกร่งและน่ากลัวเช่นนี้
หลินอิ่งยิ้มเยาะเย้ยที่มุมปาก แต่ไม่ได้ตอบคำถามของเหวินเทียนเฟิ่ง
เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน เอามือไพล่หลังแล้วหันหลังกลับ เขาใช้สายตาส่งสัญญาณให้กู่ชางไห่
กู่ชางไห่พยักหน้าเพื่อแสดงว่ามีความเข้าใจอย่างชัดเจน
“คุณควรไปแล้ว”
กู่ชางไห่เดินไปที่เหวินเทียนเฟิ่งและกล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ แล้วหยิบขวดขนาดเล็กออกมาจากเสื้อ
นี่คือเหล้าพิษ
พิษร้ายแรงที่สืบทอดมานับพันปี
“ฉัน……ฉัน!” สีหน้าของเหวินเทียนเฟิ่งตื่นตระหนก แม้ว่าเขาจะเตรียมใจแล้ว แต่เขาก็รู้สึกตื่นตระหนกอย่างมากเมื่อต้องเผชิญกับความตายจริง ๆ
“หลินอิ่ง คุณ คุณ!”
เหวินเทียนเฟิ่งคำรามเสียงดัง ราวกับว่าเธอไม่เต็มใจจและอยากกล่าวอะไร แต่ก็หยุดกะทันหัน
ใบหน้าของเธอแข็งทื่อทันที ศีรษะเอียง เธอเอนตัวพิงเก้าอี้ และมีเลือดสีดำไหลออกมาจากมุมปาก
เหล้าพิษที่กู่ชางไห่กรอกใส่ปากของเธอ ออกฤทธิ์และคร่าชีวิตเธอทันที
หลินอิ่งไม่ได้หันหลังกลับมามอง เขาเดินออกมาจากวิลล่าแล้วยืนเอามือไพล่หลังอยู่ที่ประตู
ดวงตาของเคร่งขรึมจนไม่สามารถหยั่งรู้ได้
เหวินเทียนเฟิ่งตายไปแล้ว ทำให้ปมในใจของเขาคลายแล้ว
เขาเป็นคนลงมือแก้แค้นให้ฉีเหอถูและตระกูลฉีด้วยตนเอง
มังกรดำก็ตายไปแล้วเช่นกัน
เรื่องการทำลายล้างตระกูลฉี จบสิ้นลงแล้ว
แต่ภายในใจของหลินอิ่งก็ยังไม่รู้สึกผ่อนคลายสักนิด
เพราะสถานการณ์ที่เผชิญอยู่ทุกวันนี้มันซับซ้อนกว่าแต่ก่อนมาก และอนาคตก็ยิ่งแปลกและยากที่จะคาดเดา
ปัญหาของตระกูลหลินแห่งลังยา คือโลกมืดแห่งตะวันตกที่จ้องจะทำลาย
และการแย่งชิงแก๊งมังกรกลับคืนมานั้นก็เป็นปัญหาหนัก
นี่คือสิ่งที่หลินอิ่งกำลังจะเผชิญ
“ผู้อาวุโส เธอตายไปแล้ว”
กู่ชางไห่เดินออกมา และกล่าวด้วยความนอบน้อม
หลินอิ่งพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวราบเรียบว่า “ไปในเมืองเถอะ ไปหาโรงแรม ผมอยากดื่มเหล้ากับภรรยา”
“ครับ” กู่ชางไห่พยักหน้า
ไม่ช้าหลินอิ่งก็ขึ้นรถไปพร้อมกับกู่ชางไห่
หลินอิ่งปล่อยเรื่องอื่นไว้ก่อน
หลังจากที่เขาฟื้นแล้ว เขาแค่อยากอยู่เป็นเพื่อนฉีโม่
