ดวงตาของเทพเจ้า God’s eyes – ตอนที่ 39

เมื่อพัสดุได้มาส่ง

.
.

.

เมื่อมองเข้าไปในพัสดุ เจสันเริ่มยิ้ม

มีเชือกยาวสองสามเส้น ยาสีเหลือง เข็มฉีดยาที่มีของเหลวสีเขียวอยู่ข้างใน

กรงขนาดเล็กที่มีปุ่มสีแดงอยู่ข้างบน ลูกศรสองสามโหล คันธนู

เจสันพยายามลองดึงสายธนู

แต่ทำยากมาก เจสันสามารถดึงสายธนูได้เพียงแค่ 2-3 ครั้ง

คันธนูนี้ไม่ได้ทำโดยช่างฝีมือ แต่น่าจะผลิตโดยเด็กฝึกงาน แต่มันก็ยังใช้ได้ดี

ตอนที่ซื้อธนูนี้มันได้มีคำอธิบายว่า มันเป็นธนูที่ไม่ได้รับการรับรอง และไม่ได้รับการจัดอันดับที่สามารถเจาะทะลุเกราะป้องกันของสัตว์ร้ายระดับสามดาวได้ แต่ราคาของมันราคาเพียง 8,000 เครดิต เจสันจึงตัดสินใจซื้อมาใช้ก่อน

นี่เกินพอสำหรับแผนของเขา ที่วางเอาไว้

เมื่อมองไปที่วัสดุอื่น ๆ เช่น เชือก กรงขนาดเล็กที่สามารถขยายได้ และยาอัมพาตสีเหลือง ตามด้วยเข็มฉีดยาสีเขียวเจสันคิดว่าเขาฉลาดมาก

ในขณะที่ยามีราคาแพงอยู่แล้ว แต่ราคาแพงที่สุดคือกรงขนาดเล็กที่ขยายได้ ซึ่งมีราคาเท่ากับคันธนูที่เขาซื้อมา

ลูกศรธนูนั้นถูกสร้างขึ้นอย่างเรียบง่ายและไม่มีอะไรพิเศษ

เมื่อมองไปที่สิ่งของอื่น ๆ อยู่สักพัก เขาก็เก็บและตัดสินใจไปที่ศูนย์ยิงธนูในเมืองด้วยรถรับส่ง

ใช้ 10 จาก 12 เครดิตที่เหลือของเขา เขาเข้าสู่ศูนย์ยิงธนู ซึ่งเขาสามารถฝึกทักษะการยิงธนูได้เป็นเวลา 2 ชั่วโมง

เป็นเวลาดึกมากและไม่มีใครมาฝึกฝนทักษะการยิงธนูตอนตี 2 ซึ่งเป็นสาเหตุของราคาที่ถูกลงในช่วงเวลานี้

การเอาคันธนูและลูกศรออกมาเจสันต้องรู้สึกถึงธนูก่อน

เป้าหมายอยู่ห่างออกไป 20 เมตรและไม่น่าเป็นปัญหาสำหรับเขาที่จะยิงมันออกไป

หรืออย่างนั้น เจสันก็คิดว่า …

เขาควรยิงเข้าเป้ามากกว่าสี่นัดในครั้งแรกแม้ว่าจะไม่โดนกลางเป้า และหลังจากนั้นเขาก็จะค่อยๆ ถอยออกมาเพื่อสร้างระยะทางให้ห่างมากขึ้น

ทุก ๆ ห้าถึงสิบนัด เจสันต้องหยุดสักครู่เพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่งเนื่องจากการยิงแต่ละครั้งนั้นต้องใช้แรงนิดหน่อย

2 ชั่วโมงผ่านไป เจสันได้รับแจ้งให้ออกจากสนามยิงธนู

ตอนนี้เป็นเวลา 04:30 น. และเขากำลังจะออกไปที่เขตป่าที่ราบเมื่อ แต่เจสันก็สังเกตเห็นว่าตอนนี้เขาไม่สามารถซื้อตั๋วรถรับส่งได้

เขาคิดถึงวิธีแก้ปัญหาเกี่ยวกับซากศพสัตว์ร้ายที่เขามีและเขาตัดสินใจไปที่ร้านค้าเพราะอยู่ห่างจากศูนย์ยิงธนูเพียงไม่กี่ก้าว

เดินไป 30 นาที เจสันก็เห็นตึกระฟ้าขนาดใหญ่ที่ดูหรูหราและมีปลาคาร์ฟสีทองเป็นสัญลักษณ์

เป็นร้าน ‘ปลาคราฟทองคำ’ ซึ่งส่วนใหญ่ซื้อซากสัตว์เพื่อขายบางส่วนให้กับคนขายเนื้อ ช่างฝีมือร้านอาหาร ช่างฝีมือและอื่น ๆ

การเข้าสู่อาคารผ่านประตูหน้าอัตโนมัติขนาดใหญ่ เจสันอยู่ในห้องโถงขนาดใหญ่ที่ทำจากหินอ่อนและวัสดุที่สวยงามอื่น ๆ

ห้องโถงสูงอย่างน้อยสิบเมตรและมีขนาดไม่กี่ร้อยตารางเมตร ในขณะที่เสาขนาดใหญ่สี่ต้นตั้งอยู่รอบลิฟต์ ซึ่งตั้งอยู่ตรงกลางห้องโถง

ระหว่างเสาแต่ละต้นมีส่วนต้อนรับและเครื่องจักรหน้าตาประหลาดขนาดใหญ่ที่มีหน้าจอโฮโลแกรมขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า

คุณสามารถเห็นตัวเลือกสองตัวเลือกบนหน้าจอโฮโลแกรม ตัวเลือกหนึ่งมีข้อความว่า “ขาย” และอีกตัวเลือกหนึ่งที่มีป้ายกำกับ “ซื้อ”

เจสันยืนอยู่หน้าเครื่อง และรู้เพียงคร่าวๆว่าต้องทำอย่างไร แต่เขาเองก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน

เมื่อคลิกที่ตัวเลือกการขาย ตัวเลือกอีกสองสามตัวก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับสัตว์ร้ายที่แตกต่างกันตั้งแต่สัตว์ป่าไปจนถึงสัตว์ร้ายที่วิวัฒนาการแล้ว

ทุก ๆ วันจะมีการขายซากสัตว์สองสามพันตัว ที่ร้านปลาคราฟทองคำและพวกเขาก็ได้ประดิษฐ์เครื่องจักรที่ดูแปลกประหลาด ที่ดำเนินการโดย AI ราคาของสัตว์ร้ายทั่วไปถูกรวมเข้ากับข้อมูลและสัตว์หายากที่กำลังวิวัฒทนาการ เครื่องนี้อาจมีราคาแพงกว่าราคาจดทะเบียนจาก บริษัท

เจสันคลิกที่สัตว์ป่าและมีข้อความปรากฏขึ้น สัตว์ร้ายแต่ละตัวมีชื่อเฉพาะสำหรับทางการ

การใส่ซากสัตว์ร้ายในกลุ่มเล็ก ๆ ห้าตัวลงในปากใหญ่ของเครื่อง ซากสัตว์ร้ายถูกสแกนโดย AI

หน้าจอโฮโลแกรมคำนวณเครดิตสำหรับสัตว์ร้ายแต่ละตัวและใช้เวลาประมาณ 10 นาที

เนื่องจากเป็นเวลาเพียง 5 โมงเช้า ทั่วทั้งห้องจึงว่างเปล่า โดยไม่มีคนทำงานเนื่องจากชั่วโมงทำงานตามปกติเริ่มตั้งแต่เวลา 7.00 น. และเจสันจึงมีเวลามากพอ จึงไม่รู้สึกกดดันจากฝูงชนที่อยู่ภายในห้องโถงใหญ่ตามปกติ

เจสันยังค่อนข้างอึดอัดกับผู้คนจำนวนมาก แต่เขาก็สามารถเข้ากับกลุ่มคนเล็ก ๆ และเข้าได้ดีขึ้นกับเกร็ก

เจสันสบายใจกับเกร็ก และเกร็กเองก็ยังเป็นคนที่บอกกับเจสัน ว่าสามารถเข้าไปในร้านค้าบางแห่งก่อนเวลาเปิดทำการปกติเพื่อขายซากของเขา

เมื่อมองไปที่รายชื่อสัตว์ร้ายเขาสังเกตเห็นว่ามีซากสัตว์มากกว่าที่เขาคิด

153x ★★ศพสัตว์ป่า→ 3 เครดิต / ซาก

67x ★★★ศพสัตว์ป่า→ 7 เครดิต / ซาก

24x ★★★★ศพสัตว์ป่า→ 14 เครดิต / ซาก

4x ★★★★★ศพสัตว์ป่า→ 21 เครดิต / ซาก

1x ★★★★★ (ลม) ซากศพกระทิงดำเขาดำที่กลายพันธุ์เป็นธาตุลม→ 100 เครดิต/ซาก

การวางแขนด้วยสร้อยข้อมือควอนตัม ภายในช่องเปิดบนหน้าจอโฮโลแกรมปรากฏข้อความอีกครั้ง

[ธุรกรรม 1448 เครดิตสามารถทำได้ทันที ดำเนินการธุรกรรม? `ใช่ / ไม่ใช่`]

เจสันประหลาดใจเกี่ยวกับราคาและคลิกใช่  เมื่อได้รับการแจ้งเตือนบนสร้อยข้อมือของเขาว่าการทำธุรกรรมเสร็จสิ้นแล้ว

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า เขาได้ล่าสัตว์ร้ายมากมายขนาดนี้ แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ การล่าสัตว์ในเขตป่าราบเป็นเวลากว่าสามสัปดาห์ราว ๆ 12 ชั่วโมงต่อวัน

เมื่อนึกถึงดังนั้น เจสันก็ได้เปิดช่องเก็บของและดูจำนวนแกนมานาที่เหลืออยู่

ไม่มีแกนสองและสามดาว แต่มีเพียงแกนระดับสี่ดาวไม่กี่ชิ้นที่เหลืออยู่ และแกนห้าดาวก็ถูกใช้จนหมด

เมื่อครุ่นคิดว่าเขาควรจะซื้อแกนสำหรับสัตว์หรือไม่ เจสันก็ตัดสินใจรอจนถึงตอนเย็นหลังจากดูว่าแผนของเขาใช้ได้ผลหรือไม่

เจสันเรียกรถรับส่ง และเขาก็ยืนอยู่หน้าเขตป่าที่ราบในไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงต่อมา

เมื่อจ้องไปที่ข้อความของเขา เขาหวังว่า เกร็กหรือมาเลียจะส่งข้อความถึงเขา เกี่ยวกับการกลับบ้านของพ่อแม่ แต่ก็ไม่มีอะไรเลย

เขาหวังว่าพ่อแม่ของทั้งคู่ จะกลับมาโดยเร็ว เพราะเจสันต้องพึ่งพาพวกเขาบางส่วนเพื่อดำเนินการตามแผนของตัวเอง

เข้าสู่เขตป่าที่ราบด้วยแสงแดดแรกของวัน

ด้วยธนูในมือข้างเดียวและกริชที่คาดอยู่ที่เข็มขัดของเขา เจสันเดินไปรอบ ๆ เขตป่า

ลูกศรของเจสันได้ทำการเคลือบยาพิษที่ทำให้เป็นอัมพาต

ยาที่ทำให้เป็นอัมพาตตัวนี้ไม่ได้แรงมากนัก แต่ใช้ได้ผลกับสัตว์ป่าที่อ่อนแอ

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงและเจสันได้สนใจสัตว์ป่าตัวอื่นเลย เขากำลังมองหาบางสิ่งบางอย่าง

และแล้วรอยยิ้มกว้างก็ได้ปรากฏบนใบหน้าของเขา

`ได้เจอสักทีนะ’