ตอนที่ 131 ดาบเงียบ
ปราณดาบยาวที่ราวกับมังกรได้พุ่งไปยังอ้วนเฟย
แต่อ้วนเฟยไม่หลบและใช้ร่างกายทองคํารับปราณดาบตรง ๆ
ต้ม!
ปราณดาบของหลินเซวียนฟันลงไปยังอ้วนเฟยเต็มแรง
ไม่นานเสียงคํารามได้ดังขึ้นภายในรัศมีการปะทะ จากนั้นคลื่นพลังได้กวาดออกมาจากจุดที่อ้วนเฟยยืนอยู่
ศิษย์รอบด้านต่างพากันหนีลมกรรโชกนี้อย่างตื่นตระหนก
“น่ากลัวมาก! พลังดาบเมื่อครู่เกือบทัดเทียมได้กับพลังของหัวหน้าศิษย์!” เสียงนักสู้บางคนดังขึ้นอย่างสั่นเทา
อีกด้านหนึ่ง หว่านเจี้ยนซิงกําลังมองปราณดาบของหลินเซวียนอย่างเปล่งประกาย ความตื่นเต้นปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
หลังจากฝุ่นควันหายไป ผู้คนก็สามารถเห็นสถานการณ์ภายในชัดขึ้น
แผ่นดินถูกผ่าออกยาวอย่างน่าสะพรึงขณะที่อ้วนเฟยยังยืนหยัดราวกับเทพเจ้า
“ไม่เป็นอะไรเลยหรือ?”
ดวงตาศิษย์รอบด้านมองอย่างไม่น่าเชื่อ “นี่คือมนุษย์ใช่หรือไม่? เขาไม่เป็นอะไรเลย!”
“วิชากายาทองคํานั้นอยู่ขั้นจิตวิญญาณระดับต่ำ กล่าวว่าหากฝึกฝนมันจนถึงระดับสูง ผู้ฝึกจะสามารถป้องกันได้ทุกการโจมตี!” ในกลุ่มคน ศิษย์ระดับสูงได้พูดคุยกันขณะมองอ้วนเฟยอย่างหวาดกลัว
หากมีการต่อสู้ แล้วฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสามารถรับการโจมตีได้หมด เช่นนั้นก็ไม่ต่างอะไรจากการได้เปรียบอยู่ฝ่ายเดียว
ส่วนอีกฝ่ายที่สู้ด้วยนั้นแทบไม่มีโอกาสชนะได้เลย อย่างมากที่สุดก็คงเสมอ
ร่างเงาอ้วนเฟยสูงสองจังกําลังยืนเปล่งประกายต่อหน้าทุกคน
เขามองหลินเซวียนพร้อมกล่าว ”เจ้าสามารถทําอะไรได้อีก? มีอะไรก็ใช้ให้หมด เจ้าไม่สามารถทะลวงการป้องกันนี้ได้หรอก!”
ดวงตาหลินเซวียนกะพริบขณะใช้นัยน์ตาสีม่วง
เขาพบว่าร่างกายของอ้วนเฟยนั้นแข็งแกร่งราวกับทองคําจริง แต่มันก็แค่ภายนอกเท่านั้น อวัยวะภายในยังคงเหมือนคนปกติทั่วไป
” ดูเหมือนว่าวิชานี้ไม่ได้ทําให้ทุกส่วนในร่างแข็งแกร่งนอกจากผิวด้านนอก” หลินเซวียนพลันนึกคิดในใจ
โดยปราศจากความลังเล เขาได้พุ่งเข้าหาอ้วนเฟยทันที ภายใต้ดาบนี้ ไม่มีสิ่งใดสามารถป้องกันได้ ทุกอย่างสามารถถูกฟัน!”
มันราวกับเสียงฟ้าร้องดังก้อง และราวกับสายลมล่องลอย ความเร็วของหลินเซวียนเวลานี้เร็วอย่างมาก เกรงว่าแม้แต่ยอดฝีมือขั้นสมุทรวิญญาณระดับแรกยังไม่สามารถมองทัน
หลังจากนั้นเขาได้มาถึงตรงหน้าอ้วนเฟยพร้อมดาบเพลิงโลหิต
ดาบเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเย็นเยือก
มันแทงออกไปตรงหน้าทันที
ปลายดาบปะทะเข้ากับร่างของอ้วนเฟย การโจมตีนี้รุนแรงจนสามารถจัดการนักสู้ขั้นสมุทรวิญญาณธรรมดาได้อย่างง่ายดาย
เต้ง! เต้ง! เต้ง!
เสียงโลหะถูกกระทบกันดังขึ้นจนผู้คนรอบด้านต้องถอยหลัง
อ้วนเฟยต่อสู้กับดาบด้วยมือเปล่า การโจมตีแต่ละครั้งมีพลังที่สามารถทําลายภูเขาและก้อนหินได้ ทั้งสองสู้กันไปมา เงาของพวกเขาปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า
”เร็วมาก!”
” แข็งแกร่งมาก!”
ผู้คนตกตะลึงขณะชมการต่อสู้
” อ้วนเฟยคืออัจฉริยะในเทียบอันดับมังกรแฝง แล้วชายหนุ่มคนนั้นเป็นใคร เขาเป็นดวงดาวดวงใหม่งั้นหรือ?”
” ดูเหมือนเขาจะเป็นอัจฉริยะในตํานานของสํานักซวนเทียน หลินเซวียน!”
“ผู้ที่มีเจตนารมณ์แห่งดาบคนนั้นนะหรือ? ไม่สงสัยเลยว่าทําไมเขาถึงแข็งแกร่งนัก!”
ขณะที่ผู้คนกําลังสนทนา หลินเซวียนกําลังเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เวลานี้เขาโจมตีไปแล้วกว่าร้อยกระบวนท่า
“สมแล้วที่เป็นหัวหน้ากลุ่ม! ถึงแม้เราจะยังไม่ได้กระตุ้นพลังดาบ แต่การโจมตีของเราไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะต้านได้!” หลินเซวียนนึกคิด
แต่มันยังมีจุดอ่อนอยู่” รอยยิ้มปรากฏขึ้นตรงมุมปากของเขา
”ร่างกายของเจ้าแข็งแกร่งก็จริง แต่มันไม่อาจหยุดข้าได้!” หลินเซวียนหัวเราะขณะที่ดาบในมือเปล่งแสง
” เกิดอะไรขึ้นกับดาบของเขา?” ผู้คนรอบด้านไม่อาจเข้าใจในสิ่งที่เห็น
มีเพียงหว่านเจี้ยนซิงที่ขมวดคิ้ว เขาเห็นว่าแสงทั้งหมดได้ไปรวมกันที่คมดาบ
“หลินเซวียนผู้นี้ควบคุมพลังได้ยอดเยี่ยมนัก!”
ตู้ม!
หลินเซวียนฟาดดาบเพลิงโลหิตไปด้านหน้า มันราวกับภูเขาที่ร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า
” หมัดพลังหยาง!”
อ้วนเฟยไม่เพียงแค่จะมีพลังป้องที่ร้ายกาจ พลังโจมตีเองก็ไม่ด้อยกว่ากัน
หมัดของเขาเปล่งแสงขึ้นราวกับดวงอาทิตย์ จากนั้นมันได้พุ่งไปปะทะกับหลินเซวียน
ตู้ม! ตู้ม!
ทุกการปะทะ พื้นแผ่นจะสั่นไหวจนผู้คนใจเต้นรัว
“อะไรกัน? อ้วนเฟยกําลังถอยหลัง”
ผู้คนเปิดตากว้างอย่างไม่น่าเชื่อ
หากหลินเซวียนเอาชนะอ้วนเฟยได้โดยวิชาดาบที่ร้ายกาจ เช่นนั้นพวกเขาก็ยังจะยอมรับได้ แต่ตอนนี้หลินเซวียนและอ้วนเฟยกําลังประลองกําลังกัน อีกทั้งหลินเซวียนยังชนะ มันจึงทําให้พวกเขาไม่อาจรับได้
”เป็นไปไม่ได้!”
แขนของอ้วนเฟยเริ่มชา ความประหลาดใจได้ปรากฏขึ้นในดวงตาเขา พลังป้องกันและความแข็งแกร่งของเขาเหนือกว่าใครในรุ่น แต่ตอนนี้กับเป็นรองชายหนุ่มตรงหน้า
ยิ่งกว่านั้นชายหนุ่มคนนี้ยังเป็นผู้ใช้ดาบ
หว่านเจี้ยนซิงมองอย่างประหลาดใจเช่นกัน เขาไม่ได้เห็นดาบชัดเจนนัก แต่เห็นสิ่งที่น่าประหลาดใจกว่านั้น
ด้วยประสบการณ์ที่มี เขาสัมผัสได้ว่าหลินเซวียนฟันลงไปยังจุดเดิมซ้ำ ๆ แม้แต่อ้วนเฟยก็ไม่สามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้
” ตายซะ!”
อ้วนเฟยโกรธจัด เขารู้สึกว่าหลินเซวียนกําลังท้าทายตนอยู่
“สุริยันทะลวงฟ้า!”
มันคู่ระเบิดไปตรงหน้าราวกับจะฉีกโลกนี้ออก พลังโจมตีของเขาเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า
หลินเซวียนถอยหลังออกไปทันที
” ดูเหมือนอ้วนเฟยจะโกรธจริง ๆ แล้ว!” บางคนอุทานขึ้น “ข้าบอกแล้วว่าอ้วนเฟยไม่แพ้หรอก”
“ข้ากลัวว่าหลินเซวียนต่างหากที่อยู่ในอันตราย อ้วนเฟยเคยเอาชนะอัจฉริยะอย่างหว่านเจี้ยนซิงมาแล้ว เขาจึงมีแรงต้านทานต่อวิชาดาบ”
มันเป็นเรื่องจริงที่ผู้ฝึกฝนดาบจะมุ่งเน้นไปที่ดาบ การโจมตีที่เฉียบคม จัดการศัตรูด้วยความรุนแรงของดาบ
แต่สําหรับอ้วนเฟย เขาแข็งแกร่งในด้านตั้งรับ ดังนั้นผู้ใช้ดาบจึงเสียเปรียบ
แล้วหลินเซวียนจะแพ้หรือเปล่า? ผู้คนต่างตั้งหน้าตั้งดูอย่างไม่กะพริบตา
“มันจบแล้ว!” หลินเซวียนกล่าวเสียงต่ำ การต่อสู้ครั้งนี้ทําให้เขาทราบว่าตนเองมีความแข็งแกร่งของร่างกายทัดเทียมกับศิษย์ระดับหัวหน้า
“งั้นลองดาบข้าอีกครั้ง!” ดวงตาของเขาเผยความคมออกมาราวกับดาบที่พร้อมจะออกจากฝัก
ร่องรอยของดาบที่ปะทุออกมาไม่ต่างจากภูเขาน้ำแข็งพันปี มันทําให้คนรอบด้านตัวสั่นจนขยับไม่ได้
”เย็นมาก!”
” เกิดอะไรขึ้น? ร่างกายของข้าขยับไม่ได้!”
ผู้คนมากมายถึงกับตกตะลึง อากาศรอบด้านเย็นลงจนทําให้พวกขารู้สึกเหมือนมีดาบอยู่เหนือยศีรษะ
” ออกมาแล้ว เจตนารมณ์แห่งดาบ!” ดวงตาหว่านเจี้ยนซิงร้อนรุ่มขึ้นมาทันทีขณะจับดาบในมือแน่น
ดาบเจ็ดดาราของเขาสั่นจนแทบจะควบคุมไม่ได้
อ้วนเฟยตกตะลึง เขารู้สึกถึงอันตรายที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาเกร็งพลังเข้าด้านทันที
“นี่คือเจตนารมณ์แห่งดาบงั้นหรือ? ข้าอยากจะขอสัมผัสหน่อย!” อ้วนเฟยมองขึ้นไปบนฟ้าพร้อมพุ่งเข้าไป
หลินเซวียนยกดาบขึ้นและตวัดลง
ถึงแม้มันจะเป็นการกระทําที่เรียบง่าย แต่มันก็แข็งแกร่ง
เวลานี้พลังวิญญาณของเขาผสานรวมกันอย่างสมบูรณ์แบบ
” ดาบวายุหลอมละลาย!”
เงาดาบกะพริบเป็นสีเขียวก่อนจะหายไปกลายเป็นลมพายุ
มันไม่มีแสงหรือการสั่นสะเทือนใด ดาบวายุหลอมละลายรวมเข้ากับเจตนารมณ์แห่งดาบนั้นแตกต่างจากวิชาอื่น
ม่านตาอ้วนเฟยจมลงทันที เขาเปิดการป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด
เวลานี้แม้แต่การหายใจยังทําให้เขารู้สึกอึดอัด
ดาบเล่มหนึ่งได้พุ่งออกมาจากลมพายุและฟันไปที่เขา
พุบ!
คมดาบฟันผ่านออกไป จากนั้นเลือดสดได้สาดกระจายไปในอากาศ
รอบด้านสวนสมุนไพร ผู้คนยังคงรู้สึกอึ้งจนพูดไม่ออก
