ดาบพิโรธสวรรค์ – ตอนที่ 133

ตอนที่ 133 ปะทะหลิงเฟิง

สมบัติทั้งสามเปลี่ยนบรรยากาศของผู้คนในห้องโถงทันทีที่ปรากฏ จากนั้นผู้คนมากมายได้พุ่งเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

ร่างของหลินเซวียนเองก็กะพริบไปมาท่ามกลางฝูงคน

เขากระจายพลังวิญญาณออกไปรอบด้านเพื่อตรวจดูสถานการณ์ไปด้วย

สมบัติทั้งสามชิ้นนั้นลอยอยู่กลางอากาศ แต่ละชิ้นจะมีจํานวนคนเข้าไปแย่งเท่า ๆ กัน แต่หากมองให้ดี จะพบว่ามีนักสู้หลายคนพุ่งไปทางมีดยาว

ดวงตาหลินเซวียนเปล่งประกาย เขาเห็นศิษย์ตระกูลหลิงทั้งหมดอยู่รอบด้านมีดเล่มนั้น และหลิงเฟิงเองก็กําลังปล่อยลมหายใจอันแข็งแกร่งออกมา

ฟูม!

ในความโกลาหล มีเสียงตัดอากาศตรงไปยังหลินเซวียน

“ฮึ!”

หลินเซวียนอุทานขึ้น ภายใต้การรับรู้จากกระแสจิต เขาตระหนักได้ถึงสิ่งนี้มานานแล้ว

ปราณดาบได้พุ่งออกมาจากตัวเขา และตัดทุกสิ่งที่พุ่งเข้ามา

ในกลุ่มคน พวกเขาต่างแยกย้ายกันออกด้านข้างก่อนจะหันไปมองหลินเซวียน

ในความคิดของพวกเขา แม้สมบัติกลางอากาศจะดูล่อตาล่อใจ มันก็มีคนแย่งชิงมาเกินไป

” คนเยอะเกินไป!”

ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในหัวของบรรดายอดฝีมือ มิเช่นนั้นมันจะวุ่นวายเกินไป และยิ่งมีคนตายมากขึ้น

ฮึม! ฮึม! ฮึม!

ทันใดนั้นลมหายใจอันแข็งกล้าได้กวาดออกมาอย่างรวดเร็ว

“มีแค่ขั้นสมุทรวิญญาณเท่านั้นที่อยู่ได้!”

บรรดายอดฝีมือตะโกนขึ้นดัง พวกเขาปล่อยแรงกดดันขับไล่นักสู้ที่ฝีมือไม่ถึงออกห่างไป

ที่เหลืออยู่มีแค่ขั้นสมุทรวิญญาณเท่านั้น แต่ก็ยังมียอดฝีมือเหลืออยู่มากกว่าสิบคนต่อหน้าของสมบัติแต่ละชิ้น

ในกลุ่มพวกเขา มีทั้งผู้ที่เพิ่งบรรลุขั้นสมุทรวิญญาณ และผู้ที่อยู่ขั้นสมุทรวิญญาณจนเชี่ยวชาญแล้ว

ด้านข้างของหลินเซวียน ศิษย์ตระกูลหลิงสี่คนได้รวมตัวกัน

เมื่อหลิงเฟิงและคนอื่น ๆ เห็นหลินเซวียน พวกเขาจึงเผยรอยยิ้มเย้นหยัน

“สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ ข้าคิดว่าพวกเราควรกําจัดปลาซิวปลาสร้อยอีกสักหน่อย” เสียงของหลิงเฟิงเย็นเยือกขณะมองหลินเซวียน

เขายังไม่รู้ว่าหลินเซวียนสังหารคนตระกูลหลิงไปมาก อีกทั้งยังไม่รู้ว่าหลินเซวียนได้ทําอะไรไปแล้วบ้างในพื้นที่ทดสอบโลหิต

พวกเขาจึงเผยท่าที่เย้ยหยันอยู่

แต่ก็มีคนบางส่วนเห็นฝีมือของหลินเซวียน

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านั้นได้ถอยออกไปแล้ว และไม่มีใครคิดจะอธิบายอะไรอีก

“เจ้าจะออกไปเอง หรือให้ข้าโยนเจ้าออกไป?” หนึ่งในคนตระกูลหลิงกล่าว

” หลีกทาง!”

หลินเซวียตอบกลับ พลังวิญญาณอันทรงพลังของเขาได้พวยพุ่งออกมา

เงาดาบได้ส่องประกายขึ้นทุกที่

ใบหน้าของศิษย์ตระกูลหลิงมองหลินเซวียนอย่างประหลาดใจ

‘ไม่พบมันเพียงไม่กี่วัน ไม่คาดคิดเลยว่ามันจะทรงพลังขึ้นถึงขนาดนี้’

ดวงตาหลิงเฟิงหรี่ลง ถึงแม้เขาจะประหลาดใจ เขาก็ไม่ได้สนใจมากนัก

“ พวกเจ้าไปหยุดมัน ข้าจะไปชิงสมบัติ!” หลิงเฟิงกล่าว

หลังจากนั้นเขาได้พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ศิษย์ทั้งสามของตระกูลหลิงพุ่งเข้าล้อมหลินเซวียนทันที ในหมู่พวกเขา หลิงเซียวแข็งแกร่งที่สุด และอีกสองคนอยู่ขั้นสมุทรวิญญาณระดับกลาง

เมื่อทั้งสามคนร่วมมือกัน เช่นนั้นก็หาผู้ต้านทานได้ยาก

พลังวิญญาณของพวกเขาระเบิดออกรอบด้าน

ฉากนี้ดูวุ่นวายอย่างมาก หลินเซวียนไม่อยากชักช้าจึงกระโดดขึ้นไปกลางอากาศ

“ฮืม?”

หลิงเฟิงที่กําลังมุ่งหน้าไปยังสมบัติเห็นว่าหลินเซวียนเร็วกว่า

” เจ้าขยะเอ้ย!” ด้วยความโกรธ เขาได้จับดาบด้วยหนึ่งมือก่อนจะตวัดลง

เงาภูเขาได้ปรากฏขึ้น มันเสมือนจริงอย่างมากขณะเข้าปกคลุมหลินเซวียน

” ดาบพายุหมุน!”

หลินเซวียนเข้าใจวิชามากมายจากดาบจักรพรรดิสายลมที่เข้ามาในหัวเขา ตอนนี้เขา จึงลองใช้มันที่ละครั้ง

ดาบได้แตกออกและกลายเป็นลมพายุร่ายรําอยู่บนอากาศ จากนั้นพายุหมุนสีเขียวได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

ตู้ม!

การโจมตีทั้งสองปะทะกัน พลังงานที่รุนแรงอาละวาดทุกหนทุกแห่งในอากาศ จากนั้นมันได้กวาดไปทุกทิศทุกทาง

นักสู้ที่อยู่บบนพื้นต่างพากันหลบหนี ปราณดาบที่กระจายออกมาได้แยกแผ่นดินออกอย่างน่าสะพรึง

หลินเซวียนพุ่งไปข้างหน้าพร้อมดาบอีกครั้ง

ใบหน้าของหลิงเฟิงมีดดํา เพราะความแข็งแกร่งของหลินเซวียนนั้นเหนือกว่าที่คิดไว้

แต่เขาก็ไม่ตื่นตระหนกมากนัก

“ไอ้หนู เจ้าอยากตายมากหรือ!” หลิงเฟิงโกรธเกรี้ยวขณะชักดาบฟันไปทางหลินเซวียน

ปราณดาบตัดผ่าออกไปเป็นวงแหวนราวกับทางช้างเผือก มันพุ่งตัดไปยังหลินเซวียนอย่างรุนแรง

” ตัดพายุ!”

หลินเซวียนใช้วิชาดาบสายลมอีกครั้ง คมดาบสีเขียวพุ่งออกมาปะทะกับปราณดาบวงแหวนของหลิงเฟิงทันที

” ผสานสายฟ้ากับลม”

หลินเซวียนโจมตีต่อ ปราณดาบสีเขียวผสมสีทองได้ปรากฏขึ้น จากนั้นมันฟันผ่าไปยังหลิงเฟิง

” ดาบสามภูผา!”

หลิงเฟิงฟาดดาบออกไปต้านอย่างรวดเร็ว ภูเขาสามลูกได้ปรากฏขึ้น มันกดลงไปยังหลินเซวียนทันที

ตู้ม! ตู้ม!

เสียงระเบิดดังก้อง จากนั้นคลื่นกระแทกได้กวาดออกไปราวกับคลื่นทะเล

หลินเซวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะหลิงเฟิงนั้นแข็งแกร่งกว่าที่คิด

“ก้าวอัสนี!” ร่างของเขาสั่นก่อนจะเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว

หลังจากเข้าใจดาบจักรพรรดิสายลม หลินเซวียนก็รวดเร็วขึ้นกว่าเดิมมาก มันเร็วจนถึงขั้นที่ตามองไม่ทัน

หลังจากออกมาจากระยะของแรงกดดันแล้ว หลินเซวียนได้ชักดาบเพลิงโลหิตออกมา

“ดาบวายุหลอมละลาย!”

ปราณดาบสว่างขึ้นขณะที่ถูกหลอมรวมด้วยสายลม

หลิงเฟิงแข็งแกร่งก็จริง แต่ไม่ค่อยได้ออกสนามรบบ่อยนัก ประสบการณ์ของเขาจึงไม่ค่อยแข็ง หัวใจของเขาเต้นแรงเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงที่มาแตะหน้าอก

“ไม่!”

หลิงเฟิงรีบหนีอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจสมบัติ เขาไปปรากฏตัวอีกที่ห่างออกไปหลายจัง

พุjบ!

แต่ทันใดนั้น แม้เขาจะยืนอยู่ห่างออกไปแล้ว ปราณดาบสีรุ้งก็ยังฟันผ่านหน้าอกของเขาเป็นสี่ทิศทาง

ถึงแม้หลิงเฟิงจะถอยออกมา แต่ปราณดาบของหลินเซวียนยาวและหนาแน่นอย่างมากจากเจตนารมณ์แห่งดาบ ท้ายที่สุดเขาก็ต้องบาดเจ็บหนัก

เสื้อผ้าบนหน้าอกของหลิงเฟิงฉีกขาด เขาถอยหลังไปหลายก้าวก่อนจะหยุดลง

ดวงตาของเขาแดงก่ํา หากไม่มีเกราะช่วยชีวิต เช่นนั้นคงตายไปแล้ว

” หลินเซวียน!” เขากัดฟันแน่นขณะมองร่างตรงหน้าอย่างโกรธเกรี้ยว