เล่มที่ 1 ตอนที่ 1 เคะเพื่อนบ้านกับเมะที่เก็บได้จากข้างถนน 01
ระบบ: “คุณรัน สวัสดีครับ กระผมหมายเลขบริการสองสามสาม โลกนี้ได้ดำเนินการดาวน์โหลดเสร็จสิ้นครับ”
หลังจากที่หร่านซวี่จือได้ยินเสียงแจ้งเตือนในสมอง เขาก็เริ่มย้อนดูภาพความหลังของโลกนี้
สถานภาพการทำงานตอนนี้คือบาร์เทนเดอร์ในบาร์เกย์แห่งหนึ่งและมีเพื่อนบ้านชื่อว่าไป๋เสี่ยวอวิ๋น
หลายวันก่อนไป๋เสี่ยวอวิ๋นเก็บคุณชายลูกเศรษฐีที่หมดสติเพราะอาการบาดเจ็บได้จากข้างถนนชื่อว่า เว่ยหมิ่น แต่พอเว่ยหมิ่นตื่นมา เขาก็ดันสูญเสียความทรงจำ และด้วยการดูแลเอาใจใส่อย่างละเอียดอ่อนของไป๋เสี่ยวอวิ๋นทำให้เว่ยหมิ่นซาบซึ้งและหวั่นไหว หลังจากที่ความทรงจำกลับคืนมา เว่ยหมิ่นจึงตัดสินใจไม่ฟังคำห้ามปรามของตระกูลและพาไป๋เสี่ยวอวิ๋นเดินทางปลีกวิเวกไปยังต่างประเทศ กระนั้น ไป๋เสี่ยวอวิ๋นที่รู้สึกว่าตนเองด้อยคุณค่าจึงไม่ยอมตอบตกลงเว่ยหมิ่น
[ภารกิจของโลกนี้ทำให้ระดับความสุขของเว่ยหมิ่นเต็มหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ความคืบหน้าตอนนี้เป็นศูนย์เปอร์เซ็นต์]
อันนี้ง่ายมาก ขอเพียงทำให้ไป๋เสี่ยวอวิ๋นตอบรับที่จะอยู่กับเว่ยหมิ่นก็พอแล้ว!
อิงจากควาบคืบหน้านี้ สถานการณ์ตอนนี้ก็เริ่มดำเนินมาถึงช่วงต้นที่พระเอกเริ่มแอบรักไป๋เสี่ยวอวิ๋น
เจ้าของร่างเดิมนั้น วันๆ เอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในบ้าน ดูโทรทัศน์และกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ส่วนกลางคืนก็ไปทำงานที่บาร์เหล้า เมื่อฟ้ามืด หร่านซวี่จือก็ดึงแขนเสื้อเพื่อดูนาฬิกาข้อมือ จากนั้นจึงหยิบเสื้อนอกแล้วเดินออกจากห้องไป
ย่านใกล้ๆ ละแวกนั้นมีบาร์เกย์ตั้งอยู่เป็นสถานที่ค่อนข้างลึกลับ หากดูจากการตกแต่งภายนอกและบรรยากาศรอบข้างนั้นดูดีทีเดียว แต่เมื่อเทียบกับบาร์เหล้าทั่วไปก็ไม่ได้แตกต่างมากนัก อันที่จริงด้านในนั้นกลับต่างกันราวฟ้ากับดิน
หร่านซวี่จือเดินเข้าร้านจากประตูหลัง เขาจัดการเก็บผมหน้าม้าด้วยเจลอย่างดิบดี จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นชุดทำงานและตบฝุ่นละอองบนบ่าแล้วก็เตรียมตัวเริ่มทำงาน
ในฐานะผู้ดูแลสถานีอวกาศมิติ พวกเขาได้รับการฝึกฝนทุกด้านจากมหาวิทยาลัย เมื่อเข้าสู่โลกภารกิจบวกกับเมื่อเชื่อมต่อความทรงจำ ดังนั้นสิ่งที่ทำได้แทบจะเทียบเคียงกับร่างเดิมได้ถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว
หร่านซวี่จือผสมค็อกเทลอย่างช่ำชอง พลางสอดส่ายสายตาไปทางประตูทางเข้าบาร์
ไป๋เสี่ยวอวิ๋นคือแขกประจำของบาร์แห่งนี้ เพื่อปิดบังสถานภาพทางเพศของตนเองจากเว่ยหมิ่นทำให้เขาไม่ได้มาที่นี่หลายวันติดต่อกัน นับจากวันที่ได้พบกับเว่ยหมิ่นนี่คือวันแรกที่มาบาร์ และเพราะคำขอของเว่ยหมิ่นจึงพาเขามาด้วย
ไม่ถึงสองนาที ร่างของไป๋เสี่ยวอวิ๋นก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้า เมื่อเห็นหร่านซวี่จือก็รีบเดินเข้าไปหาเขา
“เฮ้ เสี่ยวไป๋อวิ๋น [1] ไม่เจอกันนาน” หร่านซวี่จือเผยรอยยิ้มอันพราวเสน่ห์ให้ไป๋เสี่ยวอวิ๋น “ไม่เจอนาน ช่วงนี้ยุ่งๆ หรือ? ลูกค้าคนอื่นๆ คิดถึงนายมากเลยนะ”
ไป๋เสี่ยวอวิ๋นยิ้มด้วยความเขินอายแล้วกล่าวว่า “ฉันพาเพื่อนมาด้วยหนึ่งคน”
พูดจบเขาก็หันหลังไปดู แต่ปรากฏว่าไม่เห็นเว่ยหมิ่นแล้ว
หร่านซวี่จือเห็นว่าพระเอกนั้นเดินหลงกับไป๋เสี่ยวอวิ๋นสักพักแล้วเนื่องจากที่นี่คนค่อนข้างเยอะและเบียดกันไปมา หากไม่คอยระวัง ก็อาจจะทำให้แฟนถูกเบียดหายไปก็ได้
ไป๋เสี่ยวอวิ๋นเห็นเว่ยหมิ่นยืนงงอยู่ตรงกลางและข้างกายก็มีเด็กหนุ่มรูปร่างผอมบางสองคนโอบแขนขนาบเขาไว้ ไป๋เสี่ยวอวิ๋นจึงรีบวิ่งไปผลักคนพวกนั้นออกแล้วพาเว่ยหมิ่นมาทางนี้
“ทำไมต้องเป็นไป๋เสี่ยวอวิ๋นอีกแล้ว” หนึ่งในเด็กหนุ่มบ่นอุบอิบ
ส่วนอีกคนก็กอดอกด้วยท่าทางที่ไม่พอใจแล้วกล่าวขึ้นว่า “ไม่รู้ว่าเจ้าบ้านนอกนั่นมีอะไรดีถึงได้เสน่ห์แรงขนาดนี้”
“ไม่ง่ายเลย นานๆ จะมีนาย 1 [2] คุณภาพดีมาสักหนึ่งคน กลับโดนเขาแย่งไปอีก”
หร่านซวี่จือใช้ผ้าเช็ดขอบแก้วแล้วแสร้งทำท่าทีกวาดตามองใบหน้าหล่อเหลาและเย็นชาของพระเอกอย่างไม่ใส่ใจ “นี่คือเพื่อนของนายหรือ? ชายแท้สินะ ทำไมถึงพามาด้วยล่ะ? ”
มือของไป๋เสี่ยวอวิ๋นที่ถือแก้วอยู่นั้นได้กำไว้แน่น พลางเอ่ยอย่างเก้อเขิน “อืม… เขารั้นจะตามมาให้ได้ ฉันเองก็ไม่มีทางเลือก”
ขณะนี้พระเอกกำลังกวาดตามองรอบทิศเพื่อสำรวจบรรยากาศรอบข้าง จากนั้นก็ชี้ไปยังชายหนุ่มสองคนที่กำลังจูบกันอยู่ตรงโซฟาที่ไม่ไกลออกไปแล้วเอ่ยถามไป๋เสี่ยวอวิ๋นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นี่คือที่ที่นายมาบ่อยๆ งั้นหรือ? ”
“ต่อไปห้ามมาที่นี่อีก” พระเอกใช้น้ำเสียงวางอำนาจพูดกับไป๋เสี่ยวอวิ๋น
หร่านซวี่จือวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะแล้วถามขึ้นว่า “ทั้งสองท่านดื่มอะไรดีครับ? ”
“เอาแบบเดิมมาสองแก้ว ขอบใจ” ไป๋เสี่ยวอวิ๋นเอ่ย
หร่านซวี่จือผสมเหล้าพลางมองไปที่ท่าทางเศร้าสร้อยของไป๋เสี่ยวอวิ๋นแล้วก็ทำให้อดไม่ได้ที่จะพูดกับเว่ยหมิ่น “คุณครับ บรรยากาศของเราที่นี่ถือว่าใช้ได้ทีเดียว คุณไม่ต้องเป็นกังวลมากหรอกครับ”
พระเอกชำเลืองมองหร่านซวี่จือแวบหนึ่งและกล่าวว่า “ฉันพูดกับนายงั้นหรือ? ”
หร่านซวี่จือ “…”
ช่างเถอะ อย่าไปถือสาเขาเลย
หร่านซวี่จือโน้มน้าวตนเอง นิสัยของพระเอกนั้นถูกกำหนดไว้ว่าใส่ใจไป๋เสี่ยวอวิ๋นเป็นอย่างยิ่ง แต่จะพูดจาปากร้ายกับคนรอบข้าง เราจะสร้างประเด็นกับพระเอกไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะลำบากเปล่าๆ
คำอธิบายเพิ่มเติม
[1] เสี่ยวไป๋อวิ๋น 小白云 จากชื่อจริงของนายเอกในโลกนี้คือ ไป๋เสี่ยวอวิ๋น 白小云 แต่หร่านซวี่จือเรียกเขาว่า เสี่ยวไป๋อวิ๋น ซึ่งมีการสลับตำแหน่งชื่อแซ่เล็กน้อย มีความหมายรวมว่า ก้อนเมฆขาวน้อย เหมือนเป็นการเรียกชื่อลูกค้าประจำ
[2] 1 ภาษาแสลง มีความหมายเป็นตัวเลขแทนเกย์ฝ่ายรุก ส่วนเกย์ฝ่ายรับจะแทนด้วยตัวเลข 0
