เล่มที่ 1 ตอนที่ 14 ขอก้าวขึ้นสู่ซูเปอร์โมเดลระดับโลก 03
“คุณครับ ผมขอสลับคิวกับคุณได้ไหม? พอดีผมยังเตรียมตัวไม่พร้อมน่ะครับ” ผู้เข้าแข่งขันคนหนึ่งเดินมาแล้วชี้ไปยังตำแหน่งเชือกผูกตัวของตนเอง
หร่านซวี่จือไม่ได้คิดไปเอง แต่เมื่อดูจากท่าทีของผู้เข้าแข่งขันหนุ่มแล้ว เขาก็หรี่ตาลงเล็กน้อยทำให้ผู้เข้าแข่งขันคนนั้นเกิดความเกร็งเล็กน้อย
“ได้แน่นอน” หร่านซวี่จือยิ้มอย่างอ่อนโยน
เนื่องจากในละแวกนั้นมีกล้องที่กำลังถ่ายทำอยู่ หากเขาปฏิเสธตอนนี้ มันจะต้องส่งผลให้คนที่อยากทำให้เขาลำบากเห็นช่องโหว่อย่างแน่นอน
ส่วนเอ็ดเวิร์ดที่อยู่อีกฟาก เมื่อได้ยินเข้า เขาก็หันมองมาทางนี้
เมื่อสลับคิวกันแล้ว หร่านซวี่จือก็ตรวจสอบเชือกห้อยตัวของตนเอง แววตาของเขาฉายประกายความผิดปกติบางอย่าง
“ต่อจากนี้ทีมที่จะทำการเดินแบบคือทีมที่ยี่สิบแปด หร่านซวี่จือกับอลิซาเบธ หร่านซวี่จือที่ชอบออกความคิดเห็นที่ไม่เหมาะสมและทำให้ความนิยมนั้นตกฮวบฮาบ ถ้าเช่นนั้น การเดินแบบครั้งนี้จะสามารถช่วยฉุดรั้งโอกาสให้เขาได้มากน้อยเพียงใด? ” เมนเทอร์ท่านหนึ่งกล่าว
“ก่อนการแข่งขัน ฉันได้ดูวิดีโอเกี่ยวกับผู้เข้าแข่งขัน หร่านซวี่จือ” เอลซ่าเอ่ย “อดพูดไม่ได้ว่า นี่คือเด็กที่มากด้วยพรสวรรค์ กระนั้น เขากลับไม่เข้าใจที่จะใช้มันให้เกิดประโยชน์”
ในตอนนี้หร่านซวี่จือกับอลิซาเบธก็ยืนอยู่บนแท่นสูงเรียบร้อยแล้ว
เวทีอยู่เบื้องล่าง สลิงโหนตัวเกี่ยวร่างทั้งสองไว้กลางอากาศทำให้ขาของอลิซาเบธไม่ได้สัมผัสพื้น สีหน้าของเธอจึงซีดขาวทันใด
โชคดีที่บนนี้แสงค่อนข้างสลัวจึงทำให้มองเห็นไม่ชัดนัก ขณะที่หร่านซวี่จือกับอลิซาเบธห้อยตัวอยู่กลางอากาศ หร่านซวี่จือขยับตัวเพียงเล็กน้อย สลิงก็หลุดออกจากตัวเกี่ยวบนไหล่ซ้าย
ทันใดนั้น ร่างของหร่านซวี่จือก็ห้อยเอียงไปด้านหนึ่ง
เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น กรรมการและเจ้าหน้าที่ที่อยู่ด้านล่างก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนทันที
จนกระทั่งมีนางแบบด้านหลังกรีดร้องออกมา
ในจังหวะฟางเส้นสุดท้ายนี้ กลับมีมือข้างหนึ่งคว้ามือของหร่านซวี่จือไว้แน่น
ร่างของหร่านซวี่จือที่ห้อยอยู่กลางอากาศจึงสามารถหยุดนิ่ง พอมองตามมือนั้นไป คนคนนั้นก็คืออลิซาเบธนั่นเอง
แม้ว่าใบหน้าของอลิซาเบธยังคงซีดขาวและมือยังสั่นเทาอยู่บ้าง แต่เธอยังคงคว้าตัวหร่านซวี่จือไว้แล้วเผยรอยยิ้มออกมา
เมื่อร่างกายไม่ได้สั่นไหวไปมา หร่านซวี่จือรีบยื่นแขนอีกข้างไปคว้าเชือกเส้นที่ห้อยอยู่แล้วจัดแจงตำแหน่งร่างกายของตนเอง เขายืนแตะพื้นพร้อมกับอลิซาเบธอย่างมั่นคง
จากนั้นก็เดินแบบบนเวทีตัว T เหมือนเช่นปกติ
เมื่อผ่านจุดที่ยากลำบากที่สุดมาแล้ว หร่านซวี่จือก็ถอนหายใจโล่ง ตอนที่นายแบบคนนั้นมาขอสลับคิวกับตนเองนั้น เดาว่าเขาคงตรวจพบแต่แรกแล้ว เห็นที ดวงสมพงษ์เรื่องคนของเขาท่าจะไม่ดีจริงๆ ด้วย
สลิงนั้นน่าจะไม่ดีมาตั้งแต่แรกแล้ว นายแบบคนนั้นไม่ได้จงใจทำมันเสีย เพียงแต่สถานการณ์เช่นนี้สมควรที่จะรีบแจ้งพนักงานช่วยตรวจสอบ แต่นายแบบหนุ่มกลับเลือกที่จะสลับคิวกับหร่านซวี่จือ ทำให้เห็นได้ชัดว่ามีจิตอกุศล
“สองสามสาม ช่วยตรวจสอบข้อมูลของนายแบบคนนั้นหน่อยได้ไหม? ”
“ได้แน่นอนครับ คุณรันกรุณารอสักครู่”
หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที เบื้องหน้าหร่านซวี่จือก็ปรากฏหน้าจอกึ่งโปร่งแสงขนาดใหญ่
ฮอค รีฟเลน เป็นนายแบบอาชีพมาสามปีและเป็นนายแบบแนวหน้าของจินซา เป็นอดีตเพื่อนร่วมงานของอลิซาเบธ เขาแอบหลงรักอลิซาเบธมาสองปีและมีนิสัยหลงตนเองอย่างบริสุทธิ์
หร่านซวี่จือเลิกคิ้ว ที่แท้ก็ตามจีบอลิซาเบธ? ไม่แปลกที่จะทำแบบนั้น เห็นทีคงอยากให้ตนเองเสียหน้า
“ทีมยี่สิบเอ็ดเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย แต่พวกเขายังคงจัดการได้ดีเยี่ยม” เอลซ่ากล่าวชม “อีกทั้ง ฝีมือของผู้เข้าแข่งขันหร่านซวี่จือก็อยู่เหนือความคาดหมายของฉันเล็กน้อย ฉันเดาว่า เบื้องหลังเขาคงผ่านความพยายามมาไม่น้อย”
เมื่อผลลัพธ์ออกมา แม้ว่าหร่านซวี่จือกับอลิซาเบธจะรั้งท้ายแต่ก็ไม่ได้ตกรอบ
หร่านซวี่จือถอนหายใจ น่าจะเป็นเพราะตอนที่เชือกหลุด ดังนั้นจึงทำให้ภาพผลงานออกมาไม่ดี แต่ก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรเพราะต่อจากนี้ยังมีโอกาสอีกเยอะ
ผู้ผ่านเข้ารอบทั้งยี่สิบห้าคนถูกเคลื่อนย้ายไปที่บ้านพักที่ถูกตระเตรียมไว้เรียบร้อย แยกห้องชายหญิงเป็นสองชั้น หร่านซวี่จือดูตารางรายชื่อ รูมเมทของตนนั้นล้วนเป็นต่างชาติทั้งหมดและไม่มีคนทวีปตะวันออกแม้แต่คนเดียว
สิ่งที่ทำให้หร่านซวี่จือตกใจก็คือตนเองถูกจัดให้อยู่ร่วมกับเอ็ดเวิร์ด และไม่เพียงแค่เอ็ดเวิร์ดเท่านั้น แต่ยังมีฮอครวมอยู่ด้วย
เอ็ดเวิร์ดกับฮอคต่างก็เป็นคุณชายผู้มากพรสวรรค์ทั้งสองคนอย่างไม่ต้องสงสัย กระนั้น ทั้งสองคนล้วนมีนิสัยที่แตกต่างกันราวฟ้ากับดิน หร่านซวี่จือสามารถจินตนาการได้ถึงชีวิตที่ต้องปวดหัวนับจากนี้
“หร่านซวี่จือ! ” อลิซาเบธเห็นหร่านซวี่จือ เธอโบกมือทักทายเขาด้วยความดีใจ
หร่านซวี่จือมองไป ฮอคกำลังยืนอยู่ตรงหน้าอลิซาเบธ สีหน้าของเขาดูไม่สู้ดีเท่าไหร่
“สวัสดี” หร่านซวี่จือทักทายด้วยรอยยิ้ม “ฮอคใช่ไหม? นายทำได้ดีเยี่ยมเลย”
ฮอคเบนหน้าไปอีกทางแล้วส่งเสียงฮึ่ม
ฮอคตัวสูงกว่าหร่านซวี่จือพอสมควร ใบหน้าออกไปทางหล่อเหลาองอาจ ส่วนหน้าตานั้นแตกต่างจากลักษณะของหร่านซวี่จือ
จากที่ดูภาพลักษณ์ภายนอกของหร่านซวี่จือ เขาจัดอยู่ในลักษณะของพี่ชายข้างบ้านที่อ่อนโยน น่าจะเป็นแบบที่ได้รับความนิยมจากหญิงสาว ไม่เหมือนกับเอ็ดเวิร์ดที่ใบหน้าดูเป็นคุณชายผู้ดีที่เยือกเย็นและสูงส่งแบบนั้น เป็นลักษณะที่ดีไซน์เนอร์จะนิยมมากกว่า
“ฮอค นายเลิกทำให้หร่านซวี่จือลำบากใจได้แล้วนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะโกรธจริงๆ ด้วย! ” อลิซาเบธเอ่ยเสียงเข้ม
ฮอคพยักหน้าอย่างไม่ยินดี อลิซาเบธมองดูเวลาแล้วกล่าวลากับหร่านซวี่จือ หลังจากที่อลิซาเบธเดินไป หร่านซวี่จือก็ยืนบิดขี้เกียจอยู่ที่เดิมแล้วพูดขึ้นว่า “ฮอค ไหนๆ เราก็เป็นรูมเมทกันแล้ว ต่อไปก็ปรองดองกันไว้หน่อยจะดีกว่าไหม? ”
ฮอคปรายตามองหร่านซวี่จืออีกครั้ง จากนั้นเขาก็กระแทกไหล่หร่านซวี่จือแล้วเดินจ้ำอ้าวจากไป
หร่านซวี่จือลูบไหล่ของตนเอง เขารู้สึกเจ็บจนต้องแยกเขี้ยว “อันธพาลจริงๆ เลยคนพวกนี้”
