ตอนที่ 1660 ภารกิจ

ตอนที่ 1660 ภารกิจ
จางหยูยังคาดหวังไว้อย่างมากกับโลกป่ า เขาหวังว่าโลกป่ าจะแข็งแกร่ง
ขึ้นไปเรื่อย ๆ เขาหวังว่าคนที่แข็งแกร่งในโกลาหลจะไปพำนักที่โลก
ป่ า เขาหวังว่าโลกป่ าจะเป็นเหมือนโลกสวรรค์ร้าง แต่การจะไปถึง
ระดับนั้นได้ยังเป็นเส้นทางที่ยาวไกล จางหยูต้องพยายามอย่างมาก
ตอนนี้โลกป่ าเหมือนต้นไม้ที่ลงเมล็ดและจำเป็นต้องดูแลอย่างดี
หากมีคนแข็งแกร่งไปรวมตัวที่นั่นมากเท่าไหร่ก็เท่ากับวิถีที่แตกต่าง
กันได้รวมตัวกันที่นั่นและทำให้โลกเติบโตอย่างก้าวกระโดด
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมจางหยูถึงได้บอกพิกัดของโลกป่ าให้กับจาฮาน,
สือซวนและคนอื่น ๆ
ในหมู่ผู้ควบคุมขั้น 8 ระดับสูงแล้ว เขามีความสามารถที่จะดูแลโลก
ป่ าจากอันตรายใด ๆ เขาไม่ต้องกังวลว่าใครจะกล้าทำอะไรที่โลกป่ า
เพราะแบบนั้นเขาถึงกล้าเผยพิกัดของโลกป่ า
…
วิหารอวี๋ฮุ่น
ไม่ว่าจะเป็นโลกขั้น 9 ไหนก็จะมีวิหารอวี๋ฮุ่นอยู่เสมอ วิหารอวี๋ฮุ่น
นั้นเป็นสถานที่ที่คึกคัก, มีชีวิตชีวาและเจริญที่สุด
ในใจของทุกคนนั้นวิหารอวี๋ฮุ่นคือสถานที่ศักด์ิสิทธ์ิ ไม่ว่าจะผ่านมา
นานแค่ไหนแต่วิหารแห่งนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ได้
วิหารอวี๋ฮุ่นของโลกสวรรค์ร้างก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
เมืองไท่อันคือเมืองที่ใหญ่ที่สุดของโลกสวรรค์ร้าง ยอดฝีมือมารวมตัว
กันที่นี่มากที่สุด กองกำลังทุกฝ่ายต่างก็ตั้งรกรากกันที่นี่ ที่นี่มองจาก
ภายนอกแล้วดูสงบสุขแต่จริง ๆ แล้วกลับมีการแข่งขันที่ดุเดือด ใน
ทุกวันจะมีกองกำลังที่อ่อนแอถูกทำลายและมีกองกำลังที่กำเนิดใหม่
ขึ้นทุกวัน แม้แต่กองกำลังที่แข็งแกร่งก็ยังต้องเจอกับสถานการณ์
อันตราย มีแค่วิหารอวี๋ฮุ่นเท่านั้นที่ยังยืนหยัดอยู่ได้ พวกเขาเหนือกว่า
ทุกกองกำลัง พวกเขาราวกับพระเจ้า
วิหารอวี๋ฮุ่นนั้นเป็นที่เดียวที่ไม่เคยเกิดปัญหามาก่อน !
ที่นอกเมืองไทอันนั้นมีหลายร่างปรากฏขึ้นมาบนท้องฟ้า
การมาถึงของคนเหล่านี้ไม่ได้ทำให้ใครสนใจ แม้ว่าจะมีผู้ควบคุม
ขั้นที่ 6 สามคนก็ตาม ทุกคนชินกับผู้ควบคุมขั้นที่ 6 แล้ว พวกเขา
สนใจเรื่องของตัวเองมากกว่า
อู๋ยงเหมือนกับชินสถานการณ์ของเมืองไท่อันแล้ว เขาไม่ได้แปลกใจ
แม้แต่น้อย
เขาเดินนำหน้าทุกคนก่อนที่สุดท้ายจะมาถึงวิหารแห่งหนึ่ง
มันคือวิหารขนาดใหญ่ มีพื้นที่หลายแสนตารางเมตร มันมีประตูหิน
ขนาดใหญ่ด้านหน้าที่สลักคำว่า วิหารอวี๋ฮุ่น !
ประตูหินนี่คงอยู่มาหลายพันปีแล้ว แม้กาลเวลาที่ผ่านไป ก็ไม่อาจจะ
ทำอะไรมันได้!
วิหารแห่งนี้ยืนหยัดอยู่ได้กว่าพันปี มันเกิดสงครามหลายพันครั้งแต่
มันไม่อาจจะทำให้ที่นี่เสียหายได้เลย
เมื่อเดินผ่านประตูหินนั้นมาก็จะพบประตูอีกบาน ประตูนี่คือทางเข้า
จริง ๆ ของวิหาร
ตอนนั้นคนของวิหารได้เดินเข้าออกที่นั่นตั้งแต่ผู้ควบคุมขั้น 1 จนถึง
6 มันถึงกับมีผู้ควบคุมขั้น 7 ด้วย มันต่างจากความโกลาหลภายนอก
ที่ยากจะพบกับผู้ควบคุมขั้น 6 และ 7 ได้
เมื่อเข้าไปในวิหารก็พบกับผู้สร้างและผู้ควบคุมมากมายที่พยายาม
เดินหลีกพวกเขา แม้ว่าพวกนี้จะเป็นผู้ควบคุมขั้น 6 แต่ก็ไม่ได้
หมายความว่าจะกล้าหาเรื่องผู้ควบคุมขั้น 6 คนอื่น ๆ
จางหยูและพวกได้เข้าไปในวิหาร จางหยูรู้สึกเหมือนกับว่าได้เข้ามา
อยู่ในนิยายวิทยาศาสตร์ บนหัวเขามีม่านแสง ม่านแสงเหล่านี้ได้
แสดงตัวหนังสือต่าง ๆ ออกมา
“นายท่าน นี่คือภารกิจสำหรับนายท่าน” อู๋ยงแนะนำ “มันขึ้นอยู่กับ
ขั้นของแต่ละคน”
ภารกิจจะต่างกันไป แม้ว่าจะอยู่ขั้นเดียวกันแต่ก็ยังมีตัวเลือกที่ต่างกัน
ไปด้วย ยกตัวอย่างเช่นผู้ควบคุมขั้น 1 ภารกิจส่วนมากจะเป็นภารกิจ
รวบรวมของ มันต้องใช้คนจำนวนมากเพื่อทำภารกิจนี้ แน่นอนว่า
ทุกคนมีภารกิจย่อยประจำตัวที่ต้องทำในภารกิจนั้น ๆ แต่พวกที่ผ่าน
ภารกิจย่อยได้นั้นมีไม่มาก
ถึงจะเป็นแค่ขั้น 1 ซึ่งต่อจากผู้สร้าง มันดูเหมือนง่ายแต่ไม่ใช่บท
ทดสอบที่ใคร ๆ จะผ่านได้
ในทางกลับกันแล้วมีไม่ถึง 1 ใน 100 จากผู้เข้าทดสอบที่ผ่านภารกิจ
ไปได้สำเร็จ
“มีภารกิจทำคนเดียวรึไม่ ?” จางหยูถามขึ้นมา
“มี” อู๋ยงตอบกลับ “ภารกิจทำคนเดียวนั้นยากกว่าภารกิจแบบกลุ่ม มี
โอกาสผ่าน 1 ใน 100 แต่ภารกิจคนเดียวนั้นมีโอกาสผ่าน 1 ในพัน
พูดโดยทั่วไปแล้วมีแค่คนที่มั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองจริง ๆ
เท่านั้นที่จะทำภารกิจแบบคนเดียว เอาจริง ๆ แล้วภารกิจแบบคน
เดียวน่ะถูกสร้างขึ้นเพื่อผู้ถูกเลือก !”
การจะผ่านภารกิจแบบคนเดียวได้นั้นต้องเหนือกว่าคนทั่วไป บอก
ได้ว่าเป็นผู้ถูกเลือกจากสวรรค์ !
จางหยูพยักหน้า “งั้นก็เลือกภารกิจแบบคนเดียว”
ด้วยความแข็งแกร่งของเขาแล้วเป็นธรรมดาที่จะเลือกภารกิจแบบ
คนเดียวที่ไม่ต้องกังวลว่าภารกิจนั้นจะล้มเหลว
“วิหารอวี๋ฮุ่นที่รับหน้าที่ดูแลภารกิจอยู่ทางนั้น” อู๋ยงคุ้นกับวิหารอวี๋
ฮุ่นดี “ท่านตรงไปที่นั่นแล้วไปพูดคุยกับพวกเขาได้เลย”
จางหยูมองตามและพบมุมห้องที่ดูไร้ผู้คน ที่นั่นมีชายแก่คนหนึ่งนั่ง
อยู่ หากเทียบกับที่อื่น ๆ ที่ดูคึกครื้นแล้ว ที่ที่ชายแก่นั่งอยู่นั้นดูอ้างว้าง
เปล่าเปลี่ยว
ตอนที่เดินเข้ามาในวิหาร จางหยูก็ยังแทบมองไม่เห็นชายแก่แต่เมื่อ
มองดูดี ๆ ก็พบว่าชายแก่คนนี้เป็นผู้ควบคุมขั้น 8 !
แม้ว่าชายแก่จะปกปิดคลื่นพลังเอาไว้จนคนทั่วไปไม่อาจจะรับรู้ได้
แต่การปกปิดของเขาไม่อาจจะรอดสายตาของจางหยูไปได้ “ผู้ควบคุม
ขั้น 8 แต่แสร้งว่าอยู่ขั้น 4 น่าสนใจจริง ๆ” จางหยูมองไปที่ตราบนอก
ของชายแก่และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ชายคนนี้คือคนที่ดูแล
วิหารอวี๋ฮุ่นสินะ ? มันเรียกเขาอะไรนะ จ้าววิหารใช่ไหม?”
จางหยูเดินตรงเข้าไปหาชายแก่ทันที
การกระทำนี้ทำให้ผู้คนหันมาสนใจ สายตานับไม่ถ้วนแอบจับจ้อง
ไปที่จางหยู
“เด็กนี่เป็นใครกัน ? เขากล้าจะรับภารกิจแบบคนเดียว เขาโด่งดังรึไง ?”
“ฮาฮา มือใหม่ที่หลงตัวเองสินะ”
ทุกคนต่างก็พากันซุบซิบออกมา
ในเวลาเดียวกันชายแก่ก็เห็นจางหยู เขาวางมือจากหนังสือแล้วหัวเราะ
ออกมา “ไอ้หนุ่ม เจ้าจะเข้าทดสอบภารกิจแบบคนเดียวรึ ?”