ตอนที่ 472 ปะทะจี้หลง

ตอนที่ 472 ปะทะจี้หลง
นครโบราณยุทธ์เต๋า มีประตูเมืองเพียงหนึ่ง และขณะนี้ฝูงชนก็คลาคลํ่า
กันที่หน้าประตูเมือง พวกเขาคิดอยากออกไป
ผู้คนเหล่านี้ล้วนอ่อนแอ ตอนนี้กระทั่งมองหน้าฉินหยุนยังไม่กล้า
คิดเพียงแต่อยากออกไปโดยเร็วที่สุด
และขณะนี้เมื่อเห็นศีรษะหลายสิบกระเด็นมาทางนี้ เส้นขนบนหัว
พวกเขาต่างลุกชี้ชัน ความกลัวเข้าเกาะกุมหัวใจอย่างล้นพ้น!
กระทั่งผู้ฝึกตนสายเลือดที่แข็งแกร่ง ยังถูกฉินหยุนปลิดปลงศีรษะ
แล้วพวกเขาจะเหลืออะไร!
ไกลออกไป ร่างเงาสีดําปรากฏ! เมื่อมองให้ดี จะพบว่าเป็นราชสีห์
สวรรค์สีดํา!
ฉินหยุนขึ้นขี่ราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพ มองไปยังกลุ่มคนที่ขวัญหนี เขา
แค่นเสียงกล่าว “กําลังหาตัวข้าอยู่ไม่ใช่หรือไร?”
ฝูงชนพอได้เห็นฉินหยุนปรากฏกาย พวกเขาถอยจนแทบชิดกําแพง
เมือง ขณะนี้พวกเขาต่างเผยสีหน้าหวาดกลัวฉินหยุนที่เข้ามาใกล้
“ฉินหยุน อย่าได้ใจนัก! เจ้าก็แค่ผู้ฝึกตนขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่
สาม! ที่นี่ กระทั่งขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้าก็มี!” ชายชราคนหนึ่ง
ตะโกนขึ้น
“ทุกคนอย่าได้กลัวมัน หากร่วมแรงกัน ย่อมจัดการมันลงได้!”
“ใช่แล้ว พวกเรามีขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้ากันหลายคน ไม่เห็น
จําเป็นต้องหวาดเกรงมัน!”
หลายคนเริ่มตะโกนขณะคิดสร้างแรงใจ
ฉินหยุนหัวเราะ “แก่นเต๋าของข้า จะทําหน้าที่ส่งพวกเจ้าไปปรโลก
เอง!”
ทันทีเมื่อกล่าว ฝูงชนเร่งรีบหนีหายกระจายทั่วทิศ
พวกเขาคิดแต่เพียงหนีด้วยความหวาดกลัวอย่างเปี่ ยมล้น
ฉินหยุนเพียงกล่าวไม่กี่คํา กลุ่มคนก็หนีหาย ชัดเจนว่าพวกเขา
หวาดกลัวการระเบิดของแก่นเต๋ามากมายเพียงใด
เมื่อราชันยุทธ์ที่อยู่นอกประตูเมืองพบฉินหยุนเข้ามาใกล้ พวกเขาเร่ง
รีบบินขึ้นกลางอากาศ ทว่าม่านพลังโปร่งแสงแยกพวกเขาไม่อาจให้
เข้าไป จึงได้แต่มองตํ่าลงมาที่ฉินหยุน
ราชันยุทธ์เหล่านี้ แทบอดใจรอที่จะจับตัวฉินหยุนเอาไว้ไม่ได้!
โดยเฉพาะราชันยุทธ์สายเลือด พวกเขาคิดปรารถนากลืนกินฉินหยุน
ทั้งเป็น!
ไม่เพียงแต่ผู้คนของตระกูลสายเลือดชนชั้นสูง อีกหลายคนที่เหลือ
ในที่นี้ ล้วนต้องการกัดกินฉินหยุนทั้งเป็นกันทั้งสิ้น เมื่อใดที่พวกเขา
นึกถึงตอนที่ตนเองได้รับสายเลือดราชสีห์สวรรค์อันแข็งแกร่ง เมื่อ
นั้นเท่ากับพวกเขาได้รับมรดกอันแกร่งกล้าของราชสีห์สวรรค์
“ฉินหยุน ผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งที่สุดของตําหนักโทเทมเรากําลังมาแล้ว
ทางที่ดีคือเจ้าควรหลบหนีโดยเร็ว เขาไม่เคยพ่ายแพ้ต่อผู้ใดมาก่อน!”
ชายชราจากตําหนักโทเทมยิ้มเยาะ
ฉินหยุนได้ยินถึงความแกร่งกล้าของเกาจี้หลงมาเช่นกัน ตอนที่โยน
หัวผู้คนเหล่านี้ หลายคนต่างนึกว่าเป็นฝีมืออีกฝ่ าย
เชี่ยวเย่ว์หลานไม่เปิ ดเผยตัวตน เป็นนางเก็บงําเอาไว้มิดชิด เพราะ
นางคือผู้ที่บอกให้ฉินหยุนออกมาและจัดการฝูงชน ขณะที่นางจะ
รับผิดชอบเคลื่อนไหวในเงามืด
นางเกลียดชังกลุ่มคนเหล่านี้ที่ไล่ล่าสามีของนาง หมัดขาวนวลนั้น
กําเอาไว้แน่น สายตาจับจ้องบรรดาผู้ฝึกตนขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับ
ที่เก้า
ฉินหยุนมอบปื นใหญ่ราชันลึกลํ้าแก่นาง เพื่อให้นางสามารถโจมตีผู้
ฝึกตนขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้าจากระยะไกลได้
ฉินหยุนและเชี่ยวเย่ว์หลาน ทั้งสองล้วนทราบถึงความแข็งแกร่งของ
กันและกันเป็นอย่างดี ดังนั้นพวกเขาจึงเชื่อมั่น ว่าเมื่อร่วมมือกันแล้ว
ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่เก้าก็สามารถโค่นล้ม ดังนั้นพวกเขาจึงไม่
หวาดเกรงคนกลุ่มนี้เลยแม้แต่น้อย
“คิดให้เกาจี้หลงมาจับตัวข้าละสิ?” ฉินหยุนหัวเราะ
“ฉินหยุน เจ้าก็แค่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าชั้นตํ่า! อย่างไรแล้วก็ต้องพ่าย
แพ้แก่จี้หลง!” ชายชราจากตําหนักโทเทมหัวเราะ “โทเทมบนกาย
เขาล้วนเป็นโทเทมโดยกําเนิด หากเจ้าโค่นล้มเขา ก็จะได้รับโทเทม
เหล่านั้นมาครอบครอง!”
ฉินหยุนกล่าวเชื่องช้า “โทเทมสวะเช่นนั้นข้าหรือต้องการ? โทเทม
ราชสีห์สวรรค์ของข้า หากเทียบกับโทเทมขยะเหล่านั้น ถือว่า
แข็งแกร่งกว่านับร้อยนับพันเท่า!”
สาเหตุว่าทําไมตําหนักโทเทมยั่วยุฉินหยุน ก็เพื่อลากถ่วงเวลา พวก
เขาต้องการให้อีกฝ่ ายอยู่ที่นี่เพื่อรอให้เกาจี้หลงมาถึง!
“ฉินหยุน หงเมิ่งจูเป็ นเกาจี้หลงจับตัวมา! เขาคือคนที่ฝากรอยแผลไว้
กับหงเมิ่งจู! ได้ฟังเช่นนี้คิดอยากแก้แค้นบ้างหรือยังเล่า?” ชายชรา
เผยเรื่องราวดํามืดออก
เขาหัวเราะต่อ “ตอนนี้ ไม่เพียงแต่ไล่ล่าเจ้า ยังไล่ล่าหงเมิ่งจูด้วย! เมื่อ
ครั้งก่อนเพราะไม่มีเวลา จึงไม่อาจเปลืองมือสังหารหงเมิ่งจู ไม่เช่นนั้น
เหอะเหอะ!”
ฉินหยุนสูดลมหายใจเข้าลึกเชื่องช้า หมัดขณะนี้กําไว้แน่น เสียงเย็น
เยือกกล่าวคําออก “อย่าได้เป็นห่วงไป! ข้าจะรอเกาจี้หลงที่นี่ ให้พวก
เจ้าได้เห็นว่ามันตายด้วยมือข้าอย่างไร!”
“หาญกล้าอย่างโง่เขลานัก!” ชายชราหัวเราะ
เพียงไม่นาน สายลมรุนแรงและเย็นเยือกพลันปะทะเข้ามา
ผู้คนขณะนี้มองไกลออกไป เป็นชายหล่อเหลาผมยาวบินผ่านอากาศ
ออร่าชั่วร้ายปรากฏจากร่างกายเด่นชัดขณะพุ่งเข้ามา
เกาจี้หลงมาถึงแล้ว!
เมื่อผู้อื่นได้เห็นเกาจี้หลงปรากฏ พวกเขาต่างถอนหายใจด้วยความ
โล่งอก เพราะเมื่อฉินหยุนเข้ารับมืออีกฝ่ าย พวกเขาจะปลอดภัย
ฉินหยุนมองที่ดวงตาและหน้าผากของเกาจี้หลง มันคือสถานที่คงอยู่
ของโทเทมทั้งสอง
เกาจี้หลงขณะนี้มองฉินหยุนด้วยสายตาเป็นประกายเช่นกัน ลิ้นนั้น
เลียออกเผยท่าทางการได้พบเหยื่ออันโอชะ
“สายเลือดและโทเทมของเจ้า เป็นของข้าแล้ว!” ฉินหยุนพอได้ฟังจึง
ขมวดคิ้วแค่นเสียงตอบ “เหตุใดสายเลือดและโทเทมข้าจึงเป็นของ
เจ้า?”
เกาจี้หลงแค่นเสียงเย็น “อย่างแรก เจ้าไม่คู่ควรกับสายเลือดและโทเทม
ราชสีห์สวรรค์! อันดับที่สอง เจ้าอ่อนแอ! อันดับที่สาม ตําหนักโทเทม
ต้องการถลกหนังเอาโทเทมเจ้าออกมา!”
“เป้าหมายของตําหนักโทเทมเรา คือจะไม่ปล่อยให้โทเทมลึกลับต้อง
ร่วงหล่นอยู่ในมือผู้อ่อนแออย่างเจ้า!”
ฉินหยุนขณะนี้มีโทสะ กล่าวคําออกด้วยสีหน้าเฉยชา “น่าหัวร่อ!”
“จริงด้วย หากหงเมิ่งจูยังอยู่กับเจ้า จงส่งนางมา! ข้าคิดอยากละเล่น
กับนางยิ่งนัก ให้ข้าได้เห็นใบหน้าของนางยามเจ็บปวดอีกเสียหน่อย
หญิงแกร่งเช่นนั้นพบพานได้ยากนัก ข้าคิดอยากทุบตีจนนางต้อง
ร้องออกอย่างหมูตัวเมีย!”
ใบหน้าของเกาจี้หลงเผยรอยยิ้มชั่วร้าย สีหน้าขณะนี้ไม่ต่างอะไรกับ
คนโฉดชั่ว
โทสะฉินหยุนสุมแน่น นํ้าเสียงลุ่มลึกกล่าวออก “เกาจี้หลง ข้าจะให้
เจ้าต้องชดใช้ต่อความเจ็บปวดของเมิ่งจูนับร้อยเท่า!”
ชั่วขณะนี้เขาปลดปล่อยออร่าออกมา โทสะแห่งราชสีห์สวรรค์หนาแน่น
พลันกระจายทั่วสารทิศ
“ฮ่าฮ่าฮ่า อวดดีได้ก็จงทําไป!” เกาจี้หลงหัวเราะดัง ร่างกายปลดปล่อย
ออร่าชั่วร้ายเข้าปะทะออร่าราชสีห์สวรรค์ของฉินหยุน
ผู้คนขณะนี้แทบกลั้นลมหายใจเร่งร้อนถอยหนี
ออร่าชั่วร้ายของเกาจี้หลงน่าสะพรึงเกินไป ราวกับมันเปี่ ยมด้วยโทสะ
และความโศกศัลย์ของวิญญาณร้าย นําพามาซึ่งกลิ่นเลือดคละคลุ้ง
เหม็นคาว
เพียงแค่ออร่า ก็ชัดเจนแล้วว่าเหนือลํ้ากว่าฉินหยุน!
ด้านนอกม่านพลัง ผู้คนของตําหนักโทเทมต่างพยักหน้าด้วยความ
ชื่นชม ความแข็งแกร่งของเกาจี้หลงหาได้ทําพวกเขาผิดหวังแต่อย่าง
ใดไม่
ฉินหยุนนํายันต์สะกดกายออกมา ทว่าที่เขาไม่คาดคิด คือเกาจี้หลง
ตอบสนองรวดเร็ว เพียงพริบตา ก็เข้ามาใกล้หลายร้อยเมตรแล้ว!
ฉินหยุนเร่งรีบควบคุมยันต์สะกดกายไล่ล่าเกาจี้หลง
“อ่อนแอ!” เกาจี้หลงที่อยู่ห่าง ผลักฝ่ ามือปลดปล่อยคลื่น ปรากฏเป็น
บอลพลังภายในสีดํา ทําลายยันต์สะกดกายจนหายวับ
เขาเตรียมป้องกันไว้อยู่ก่อนแล้ว ดังนั้นย่อมไม่เปิ ดโอกาสให้ฉินหยุน
ได้ลงมือตามใจชอบ!
“มีฝีมือเหมือนกันนี่!” ฉินหยุนอัญเชิญราชสีห์สวรรค์ใต้พิภพกลับ
นําเอากระบี่ใหญ่สีดําออกมา เพียงพริบตา ตัวกระบี่สับฟันออก วิชา
วายุสังหารทั้งหกกระบวนท่าถูกใช้งาน
ชั่วขณะนี้กระบี่ใหญ่ฟาดลง สายฟ้าสีดํายิงออกจากตัวกระบี่ เกิดขึ้น
เป็นเสียงฟ้าคําราม สับฟันลงด้วยความเร็วที่มากขึ้นอย่างไร้ปรานี
เคร้ง!
เมื่อกระบี่ใหญ่ของฉินหยุนสับฟันลงมา มันถูกสกัดเอาไว้โดยสาม
ง่ามของเกาจี้หลง!
กระบี่ปะทะสามง่าม เกิดแรงปะทะรุนแรงกระจายพัดพา
ชิ้นส่วนบนพื้นดินปลิวกระเด็นอย่างไม่อาจรั้งไว้!
“ตาย!” เกาจี้หลงผลักฝ่ ามือออก ปลดปล่อยคลื่นพลังภายในสีดําหนา
ราวกับมันคืออสูรร้าย พลังจากฝ่ ามือแปรสภาพ เสียงรํ่าไห้ราวกับ
วิญญาณร้ายพุ่งเข้าหาฉินหยุน
ฉินหยุนเวลานี้รู้สึกราวกระบี่ใหญ่ถูกดูดเข้าหาโดยสามง่าม มันไม่
อาจชักกลับ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือก ต้องใช้ฝ่ ามือมังกรสัมบูรณ์
ปะทะออก!
ฝ่ ามือมังกรสัมบูรณ์ที่ดําสนิทแปรเปลี่ยนเป็นหัวราชสีห์คําราม โท
เทมและสายเลือดราชสีห์สวรรค์ขณะนี้ปลดปล่อยออกอย่างเต็มกําลัง!
อํานาจของฝ่ ามือมังกรสัมบูรณ์ราชสีห์สวรรค์ มันสร้างแรงกระแทก
รุนแรง ออร่าที่ปลดปล่อยออกมามากพอที่จะทําให้หัวใจผู้พบเห็น
เกิดความหวาดกลัว!
ตู้ม! ตู้ม!
เสียงระเบิดดังสนั่นสองครั้ง คลื่นพลังสีดํากระจายตัวออกทั่วทิศ
ตามมาด้วยสายลมรุนแรง พัดพาสิ่งที่อยู่บนพื้นปลิวกระจาย!
ฉินหยุนและเกาจี้หลงปะทะกัน พวกเขาล้วนถูกแรงปะทะส่งร่าง
ลอยถอยกลับไปนับร้อยเมตร!
“พลังเต๋าแรกเริ่ม กายเต๋าแรกเริ่ม! พลังเต๋าแรกเริ่มระดับนี้ ไม่มีทางที่
ระดับที่สี่จะสามารถปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน! นี่มันก้าวถึงขอบเขต
วรยุทธ์เต๋าระดับที่ห้าแล้ว?” เลือดไหลจากมุมปากเกาจี้หลง คําเอ่ย
ออกอย่างประหลาดใจอย่างเสียมิได้
ฝูงชนที่อยู่ไกลออกไป ขณะนี้ต่างร้องออกด้วยความสะพรึงกลัว!
ระดับการฝึกฝนของฉินหยุนไม่ได้ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่สาม
แต่เป็นขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่ห้า!
ครั้งตําหนักจารึกเทวะทอดทิ้งฉินหยุน ก็เพราะเขาจะต้องติดอยู่ขอบเขต
วรยุทธ์เต๋าระดับที่สองไปตลอดกาล
แต่แล้วขณะนี้ เขาเลื่อนระดับรวดเร็ว กลับกลายเป็นขอบเขตวรยุทธ์
เต๋าระดับที่ห้า!
กระทั่งผู้ฝึกตนวิญญาณยุทธ์เดี่ยว ยังเป็ นเรื่องยากที่จะสําเร็จความเร็ว
ระดับนี้! ทางด้านฉินหยุน เขาครอบครองสองแก่นเต๋าและวิญญาณ
ยุทธ์ดํา!
“หากมีปณิธาน การทําลายคําสาปวิญญาณยุทธ์สีดําก็ไม่ใช่เรื่องยาก!
เมื่อผ่านมาได้ ก็จะก้าวทะยานอย่างยิ่งยวด!” ฉินหยุนกล่าวคําเสียง
เย็น ออร่าสีดําขณะนี้ปลดปล่อยออกมา มันเป็นออร่าของวิญญาณ
ยุทธ์สีดํา
พลังภายในสีดําของเกาจี้หลง หากเทียบกันแล้วมันเป็นสิ่งชั่วร้าย!
ฉินหยุนถือกระบี่ใหญ่ในมือ สีหน้าเฉยชามองที่เกาจี้หลง พลังสายเลือด
ราชสีห์สวรรค์ภายในกายของเขาขณะนี้ มันกําลังเดือดพล่านถูกส่ง
ผ่านหัวใจสู่ทั้งร่างกาย ทําการเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพอย่าง
มหาศาล!
ตั้งแต่เขายังเยาว์ เขาไม่มีพลังเพื่อปกป้องชีพจรวิญญาณเอาไว้ ผลลัพธ์
ก็คือเขาถูกนํามันออก!
แต่แล้วขณะนี้ กําลังมีคนคิดจะนําเอาสายเลือดและโทเทมไปจากเขา
และเขาก็จะไม่นิ่งเฉยปล่อยพวกมันทําจนสําเร็จได้!
ฉินหยุนครอบครองสายเลือดและโทเทมลํ้าค่า พวกมันเปรียบดั่ง
สหายที่เติบโตมาพร้อมเขา นําพาพละกําลังมาสู่ตัวเขา!
เขาพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากทั้งสายเลือดและ
โทเทม ได้รับพลังที่พวกมันมอบให้ ดังนั้นเขาก็ต้องปกป้องพวกมัน
เอาไว้!
“พวกเราจะต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กัน!” ชั่วขณะนี้ ฉินหยุนคิดถึงความ
เชื่อมโยงระหว่างสายเลือดและโทเทมราชสีห์สวรรค์ เขาคล้ายได้ยิน
เสียงสายเลือดในกายคํารามร้อง และโทเทมในกายก็กําลังปะทุ
เกาจี้หลงหัวเราะชั่วร้าย “วิเศษนัก! เป็นกังวลอยู่เชียวว่าจะอดสนุก
เสียแล้ว! ตอนนี้ให้ข้าได้ใช้พลังโทเทมโค่นล้มเจ้าอย่างราบคาบก็
แล้วกัน!”
เกาจี้หลงเผยเสียงร้องแหลมดังเสียดฟ้าทะลวงพื้นพสุธา ทําเอาหลาย
ผู้คนเกิดความรู้สึกไม่สบายใจกันขึ้นมา!
พลังโทเทมของเขาถูกปลดปล่อยออก อสรพิษสีดําสองตัวปรากฏใน
ดวงตาทั้งสอง ที่หน้าผาก มันคือค้างคาวสีดําตัวจ้อย กําลังพ่นแก๊ส
พิษออกมาอย่างไม่หยุด!
“โทเทมค้างคาว และโทเทมอสรพิษ! ที่เขาปลดปล่อยออกมาคือ
วิญญาณโทเทม!” โมโมร้องบอก
พลังโทเทมของฉินหยุนเองก็เดือดพล่าน แขนราชสีห์สวรรค์ขณะนี้
เริ่มขยายขนาดขึ้น!
กระบี่สีดําในมือของเขากําลังสั่นไหวเล็กน้อยเมื่อโดนปะทะด้วย
คลื่นพลัง!
สามง่ามในมือเกาจี้หลงคืออาวุธเต๋า เสียงกรีดร้องแหลมคมดังขึ้น
เพียงพริบตามันปรากฏด้านหลังฉินหยุน อสรพิษทั้งสองตัวพ่น
กระแสพิษเป็นพลังภายในสีดําเข้าใส่ฉินหยุนจากทางด้านหลัง!