ตอนที่ 491 วิญญาณดวงตะวันปรากฏ

ตอนที่ 491 วิญญาณดวงตะวันปรากฏ
ขณะที่ฉินหยุนเป็นฝ่ ายมีชัยเหนือกว่า คนหนึ่งพลันตะโกนขึ้น “ฉิน
หยุน อย่าได้อวดดีนัก! มาดูกันว่าข้าจะจัดการเจ้าได้อย่างไร!”
บุคคลที่ปรากฏตัวอย่างกะทันหัน เป็นชายในชุดดํา ทั้งร่างกายปกคลุม
ด้วยพลังภายในสีดํา กระนั้นนี่ไม่ใช่พลังภายในอสูร แต่เป็นออร่า
พลังภายในของวิญญาณยุทธ์สีดํา!
พิจารณาจากออร่า สมควรเป็นวิญญาณยุทธ์อสนีบาตสีดํา!
ที่ชวนตื่นตระหนกก็คือซีกหน้าซ้ายของอีกฝ่ าย มันปรากฏรอยสัก
โทเทมขนาดใหญ่ เป็นโทเทมอสนีบาต
ชั่วขณะที่ชายหนุ่มปรากฏตัว เสียงหญิงสาวจึงดังขึ้นในจิตใจฉินหยุน
เป็นเสียงของหญิงสาวทรงเสน่ห์เฉียวอวี้
“นายน้อยฉิน คนผู้นี้เป็นศิษย์ของตําหนักตะวันอสนีบาต เหวินรั่ว
เฉิน!”
“เขาครอบครองวิญญาณยุทธ์สีดําและแปดชีพจรวิญญาณ! สายเลือด
หายากอย่างสายเลือดพยัคฆ์อสนีบาต เป็นผู้ฝึกตนขอบเขตวรยุทธ์
เต๋าระดับที่เก้า ท่านเร่งรีบหนีไป คนผู้นี้รับมือด้วยไม่ง่าย!”
ขณะเฉียวอวี้กล่าวคําจบ หุ่นเชิดอีกสามสิบหกตัวก็พลันปรากฏ
หุ่นเชิดทั้งสามสิบหกตัวเหล่านี้ต่างสวมใส่ชุดดําและมีร่างใหญ่ พวก
มันปิ ดล้อมฉินหยุนเอาไว้ด้วยสีหน้าตายซาก
ชั่วขณะนี้ ฉินหยุนกําลังกําจัดหุ่นเชิดตัวอื่นอยู่
เหวินรั่วเฉินควบคุมหุ่นเชิดทั้งสามสิบหกตัวปิ ดล้อมฉินหยุน
ขณะฉินหยุนคิดโจมตี เขาค่อยพบว่าหุ่นเชิดทั้งสามสิบหกตัวสั่นไหว
รุนแรง ถัดจากนั้น มันจึงเกิดขึ้นเป็นค่ายอาคมสังหาร
ฉินหยุน ผู้ซึ่งอยู่ใจกลางค่ายอาคมสังหาร ขณะนี้ถูกโจมตีด้วยสายฟ้า
อสนีบาตสีดําทมิฬ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉินหยุนได้เห็นค่ายอาคมสังหารโดยใช้หุ่นเชิดเป็น
ตัวติดตั้งค่ายอาคม เขาทั้งประหลาดใจและเกิดกังวล
เพราะพลังของค่ายอาคมสังหารนี้ชวนสะพรึงยิ่ง พลังของสายฟ้า
อสนีบาตสีดําที่ปลดปล่อยออกมา มันกําลังฟาดทะลวงผ่านชุดเกราะ
เต๋าของเขา ทําให้ทั้งร่างกายขณะนี้รู้สึกปวดชา
สิ่งนี้ไม่ใช่ค่ายอาคมสังหารธรรมดา!
หุ่นเชิดทั้งสามสิบหกตัวหาได้ใช่หุ่นเชิดธรรมดาไม่ พวกมันล้วนมี
พลังอยู่ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ!
การปะทุพลังของค่ายอาคมสังหาร พร้อมการรุมโจมตีจากหุ่นเชิดที่
ทรงพลังเรียกได้ว่าชวนพรั่นพรึง มันโจมตีถึงขั้นฉินหยุนต้องโอด
ครวญด้วยความเจ็บปวด
“น่าเสียดายที่ข้าเข้ามาในนี้เสียก่อน ดังนั้นจึงไม่ได้เข้าร่วมศึกกับเจ้า
ที่ภายนอกแห่งนั้น! ไม่เช่นนั้น ข้าคงจัดการเจ้าได้ตั้งแต่ครั้งนั้น
แล้ว!” เหวินรั่วเฉินแค่นเสียง
“ขณะนี้เจ้าได้ทราบหรือยังว่าสํานักเก้าตะวันไม่ใช่สิ่งที่ล้อเล่นด้วย
ได้? เจ้าหาได้ทราบถึงพลังอันแท้จริงของสํานักเก้าตะวันของเราไม่!”
พละกําลังของเหวินรั่วเฉินแข็งแกร่งอย่างแท้จริง ขณะนี้เขากําลัง
เป็นฝ่ ายสะกดข่มฉินหยุน
ด้วยช่วงเวลาที่มี เขาจึงเร่งรีบบินไปต่อกรกับมังกรกระดูก
เหวินรั่วเฉินพอได้เห็นมังกรกระดูก ความประหลาดใจเผยออก แม้
เขาทราบว่ามังกรกระดูกนี้แข็งแกร่ง แต่เขาก็มั่นใจว่าสามารถจัดการ
มันลงได้!
เหวินรั่วเฉินครอบครองหุ่นเชิดแกร่งกล้าจํานวนมาก ที่เป็นเช่นนี้ ก็
เพราะเขามีอํานาจมากพอที่จะหยิบยืมพวกมันมาจากสํานัก!
ในสายตาของเขา มังกรกระดูกถือเป็นหุ่นเชิดชั้นเลิศ เขาคิดอยาก
ครอบครองมันจนตัวสั่น!
สํานักเก้าตะวันที่เปิ ดศึกก่อนหน้า ขณะนี้ค่อยวางใจได้มากเมื่อพบ
เหวินรั่วเฉินเข้ามารับช่วงต่อ
พวกเขาเดิมมีกันกว่าร้อยคน ขณะนี้เหลือเพียงราวห้าสิบ ร่างกาย
พวกเขาล้วนเต็มไปด้วยบาดแผล ทั้งหมดนี้ก็เพราะโดนหางมังกร
กระดูกฟาดเข้าใส่อย่างรุนแรง
เหวินรั่วเฉินหาได้กังวลเรื่องราวทางด้านฉินหยุน เพราะครั้งหนึ่งเขา
เคยใช้หุ่นเชิดค่ายอาคมสังหารเหล่านี้ ลงมือปลิดชีพกระทั่งขอบเขต
วรยุทธ์วิญญาณมาแล้ว
ฉินหยุนหาได้ใช่ขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้
เวลาที่มีเพื่อรับมือมังกรกระดูกได้อย่างไร้ซึ่งกังวล!
ฉินหยุนตกอยู่ภายใต้ค่ายอาคมสังหาร รับชมเหวินรั่วเฉินเข้าโจมตี
มังกรกระดูกอย่างเป็นกังวล ทั้งร่างของเขาขณะนี้เจ็บปวด ทว่าไม่ได้
รับบาดเจ็บอันใดมากนัก เพียงแต่ไม่อาจเรียกใช้พลังจากแก่นเต๋าได้
ขณะเขาคิดทุ่มสุดตัว ฉับพลันเขาได้เห็นร่างทรงเสน่ห์ในชุดสีนํ้าเงิน
ปรากฏตรงหน้า เป็นเฉียวอวี้!
เฉียวอวี้ปรากฏตัว นางโจมตีรุนแรงเข้าใส่หุ่นเชิดเหล่านั้น และยัง
ควบคุมหุ่นเชิดราชสีห์ของนาง เข้ารับมือกับหุ่นเชิดสัตว์ตัวอื่น
นางกําลังช่วยเหลือเขา!
ค่ายอาคมสังหารขณะนี้พังทลายแล้ว!
เหวินรั่วเฉินทะยานมาด้วยโทสะ คิดควบคุมหุ่นเชิดเข้าโจมตีใส่
เฉียวอวี้!
ตู้ม!
หุ่นเชิดที่มีพลังเทียบเท่าขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณ พ่นเอาสายฟ้า
อสนีบาตสีดําออก เข้าทําลายร่างหุ่นเชิดราชสีห์ของเฉียวอวี้
สายฟ้าอสนีบาตสีดําปะทะกับหุ่นเชิดราชสีห์ ร่างของเฉียวอวี้กระเด็น
ลอยลิ่ว!
ฉินหยุนเร่งรีบทะยานร่าง คว้าตัวเฉียวอวี้ที่บาดเจ็บสาหัสเอาไว้!
“นางสารเลวผู้นี้มาจากสํานักใด?” เหวินรั่วเฉินขณะนี้กําลังรับศึกกับ
มังกรกระดูก ร้องตะโกนเอ่ยถามด้วยความกราดเกรี้ยว
“เป็นศิษย์ของสํานักตะวันเหมันต์!”
“สํานักตะวันเหมันต์ช่างสอนสั่งศิษย์ได้วิเศษนัก ถึงขั้นทําลายแผนการ
ของข้า!” เหวินรั่วเฉินมีโทสะ ควบคุมหุ่นเชิดเข้าโจมตีทั้งฉินหยุน
และเฉียวอวี
หุ่นเชิดเหล่านี้ไม่อาจตั้งค่ายอาคมสังหารได้อีก ดังนั้นฉินหยุนจึงไม่
หวั่นเกรงพวกมันแม้เพียงนิด
เขานําเอายันต์วิญญาณระดับราชันออกมา วางลงที่ร่างกายเฉียวอวี้
ช่วยนางรักษาอาการ!
หุ่นเชิดจํานวนหนึ่งปลดปล่อยสายฟ้าอสนีบาตสีดํามาแต่ไกล กระนั้น
พวกมันกลับถูกหม้อราชสีห์สวรรค์สะกดมังกรของฉินหยุนเข้าขวาง
หุ่นเชิดขอบเขตวรยุทธ์วิญญาณนับว่ารับมือได้ยาก
กระนั้นฉินหยุนก็มีพลังจิตแกร่งกล้า! เมื่อครู่เพราะตกอยู่ภายใต้ค่าย
อาคมสังหาร ผลลัพธ์ที่ได้จึงทําให้เขาไม่อาจตั้งใจใช้พลังจิตโจมตี
ขณะนี้เขามีโอกาสได้ลงมือแล้ว!
พลังจิตแกร่งกล้าสุดขีดของเขาถูกรวบรวมและระเบิดออก!
ฟู่ ! ฟู่ ! ฟู่ !
ผลึกแก้วสีม่วงในจิตใจฉินหยุนเปี่ ยมล้นด้วยพลังจิต ผ่านทางเคล็ด
วิชารวมจิตวิญญาณสังหาร มันปะทุออก แปรเปลี่ยนเป็นสายลม
กระโชกรุนแรง เข้าปกคลุมบรรดาหุ่นเชิดเหล่านั้น
แม้หุ่นเชิดเหล่านี้มีการป้องกันทางจิตแกร่งกล้า ทว่าก็ไม่อาจต้านทาน
การโจมตีทางพลังจิตของฉินหยุนได้!
หุ่นเชิดเพียงได้แต่ป้องกันการโจมตีทางพลังจิตระดับหนึ่ง เมื่ออยู่ต่อ
หน้าพลังจิตมวลมหาศาลของฉินหยุน สภาพจิตใจของพวกมันจึง
เกิดอาการสับสน การเคลื่อนไหวจึงเชื่องช้าลง
“เศษขยะที่ไร้ค่า หายไปเสีย!” ฉินหยุนนําเอาปื นใหญ่ราชันลึกลํ้า
ออกมา ระดมยิงเข้าใส่ฝูงหุ่นเชิด เพียงการระเบิดครั้งเดียว เขาก็ส่ง
ร่างพวกมันปลิวกระเด็นไปได้หลายตัว
ด้วยกระสุนปื นใหญ่กว่าหกนัด หุ่นเชิดกว่าสามสิบตัวขณะนี้ถูกเป่ า
กระจุยกระจาย ร่างกายเกิดรอยปริแตก ล้มลงไปนอนกระตุกกับพื้น
เหวินรั่วเฉินพอได้เห็นหุ่นเชิดตนเองสิ้นสภาพ เขาคํารามร้องกราด
เกรี้ยว ร่างกายปะทุออกซึ่งสายฟ้าอสนีบาตสีดําชวนขนลุก ราวกับ
เขาได้แปรสภาพร่างกายเป็นสายฟ้าอสนีบาต
ฉินหยุนยอมรับว่าเหวินรั่วเฉินแข็งแกร่ง กระทั่งมังกรกระดูกยังต้อง
มีการถอยเมื่อโดนหมัดอสนีบาตของอีกฝ่ ายเข้าปะทะ!
แม้เหวินรั่วเฉินร่างเล็กยิ่งต่อหน้ามังกรกระดูก แรงระเบิดจากสายฟ้า
ที่ลัดข้ามผ่านท้องฟ้า มันก็เกิดเป็นแรงปะทะรุนแรงจนทําให้มังกร
กระดูกต้องถอยกลับ
แน่นอนว่า มังกรกระดูกของฉินหยุนไม่อ่อนด้อย ขณะนี้มันแบกรับ
การโจมตีของเหวินรั่วเฉินไปไม่น้อย กระนั้นก็หาได้มีรอยขีดข่วน
อันใดไม่!
ขณะฉินหยุนคิดอัญเชิญราชสีห์สวรรค์ พื้นดินพลันสั่นสะเทือน!
คลื่นความร้อนรุนแรงปรากฏตัวระหว่างสวรรค์และพื้นโลก
คลื่นอากาศพัดโหมในสวนโบราณ ทําเอาทุกผู้คนต้องหลั่งเหงื่อ
อย่างรุนแรง
ที่ไกลออกไป ลูกไฟขนาดยักษ์พลันลอยตัวขึ้นมา!
“วิญญาณดวงตะวัน!” เฉียนเฉ่าแห่งตําหนักจารึกเทวะร้องตะโกน
แตกตื่นพร้อมบินทะยานไป
ผู้อื่นจากสํานักเก้าตะวัน เมื่อได้เห็นลูกไฟยักษ์ปรากฏ สีหน้าพวก
เขากลายเป็นดําคลํ้าด้วยความสํานึกเสียดาย
นี่ก็เพราะพวกเขาเพิ่งเปิ ดศึกใหญ่กับฉินหยุน หุ่นเชิดพวกเขาถูกสังหาร
ไปมาก และหลายคนได้รับบาดเจ็บรุนแรง พวกเขาไม่มีเรี่ยวแรงพอ
ไปแย่งชิงวิญญาณดวงตะวันแล้ว!
ฉินหยุนไม่คาดคิด วิญญาณดวงตะวันถึงกับโผล่ขึ้นมาอย่างกะทันหัน
ยันต์ตามรอยตะวันของเขากลายเป็นไร้ค่า!
“นายน้อยฉิน เร่งรีบไป! อย่าได้ห่วงข้า!” เฉียวอวี้พอได้เห็นวิญญาณ
ดวงตะวันปรากฏ นางแตกตื่น ทว่าก็ไม่ลืมที่จะกล่าวเตือนสติเขา
ขณะนี้เอง เหวินรั่วเฉินพลันเร่งรีบทะยานกายไปยังลูกไฟยักษ์นั้น
แล้ว!
พร้อมกันนี้ ทั่วทั้งสวนโบราณเกิดความอึกทึกขึ้น นี่ก็เป็นเวลานับ
หมื่นปี เป้าหมายของพวกเขาอย่างวิญญาณดวงตะวันถึงกับปรากฏ
ขึ้นมาเอง!
“ข้ายังปล่อยเจ้าไปไม่ได้!”
ฉินหยุนเพิ่งได้เฉียวอวี้ช่วยชีวิตเอาไว้ เขาไม่มีทางทิ้งนางไปจากที่นี่
ไม่เช่นนั้นนางจะถูกสํานักตะวันเหมันต์ลงมือสังหารอย่างแน่นอน
เฉียวอวี้บาดเจ็บรุนแรง ขณะนี้ฟื้นคืนมาบ้าง นางสามารถติดตามฉิน
หยุนมุ่งหน้าไปยังลูกไฟยักษ์นั้นได้
ฉินหยุนเก็บมังกรกระดูก ทุกคนถึงกับลืมเลือนศึกใหญ่ที่เพิ่งเกิดขึ้น
เมื่อครู่
นั่นก็เพราะวิญญาณดวงตะวันที่พวกเขาค้นหามานานหลายปี ขณะนี้
ในที่สุดก็ปรากฏขึ้นต่อหน้า ตราบเท่าที่ได้รับ พวกเขาจะได้รับความ
มั่งคั่งจากสํานักของตนเอง!
เฉียวอวี้กล่าวเสียงเบา “นายน้อยฉิน แม้ท่านช้าไปบ้างแต่ก็อย่าได้
กังวล! วิญญาณดวงตะวันเคยปรากฏตัวมาหลายครั้งแล้ว ราวสองถึง
สามร้อยปี ก่อนน่าจะได้ ครั้งนั้นก็ไม่มีผู้ใดสามารถได้รับมันไปครอง!”
“เฉียวอวี้ ขอบใจเจ้ามากแล้วที่ทําเพื่อข้า! ผู้ใดคาดคิดกัน ว่าศิษย์
สํานักเก้าตะวันเช่นเจ้า กลับกล้าต่อต้านพวกเขาถึงเพียงนี้เพื่อข้า!”
ฉินหยุนยิ้มกล่าวตอบ
“ข้าเดิมไม่พอใจนักที่ถูกส่งตัวเข้ามาที่นี่! ท่านไม่ทราบ สาเหตุที่พวก
เราศิษย์หญิงถูกส่งตัวเข้ามา ไม่ใช่เพื่อหาวิญญาณดวงตะวัน แต่
เพื่อให้กําเนิดทายาท!” เฉียวอวี้แค่นเสียงเบา “นอกจากนี้ ยังไม่ใช่
กับเพียงแค่คนเดียว แต่เป็นหลายต่อหลายคน… เปรียบดั่งพวกเรา
เป็นเครื่องผลิตทารก!”
ฉินหยุนสะท้านใจ เขาไม่คาดคิดว่าเรื่องราวเช่นนี้จะเกิดขึ้นที่ใดใน
โลก
ขณะนี้เขาจึงเข้าใจถึงความไม่พอใจของเฉียวอวี้ ศิษย์หญิงมากมาย
ของสํานัก ส่วนใหญ่ถูกส่งตัวมาที่นี่ในฐานะเครื่องผลิตทารก เปรียบ
ดังบุคคลที่ถูกทอดทิ้ง
เฉียวอวี้อยู่ขอบเขตวรยุทธ์เต๋าระดับที่สาม ด้วยอายุเท่านี้ ภายใต้
มาตรฐานของสํานักเก้าตะวันถือว่าดาษดื่น เป็นปกติที่นางจะถูก
สํานักทอดทิ้ง
“นายน้อยฉิน ที่ข้าช่วยท่านเมื่อครู่… หากเป็นไปได้ ท่านช่วยพาข้า
ออกไปจากสวนโบราณจะได้หรือไม่?” เฉียวอวี้เผยดวงตาอ้อนวอน
ร้องขอ
“ย่อมได้!” ฉินหยุนพยักหน้ารับ
เฉียวอวี้เผยรอยยิ้ม นางกล่าวเสียงเบา “สมแล้วที่เป็นบุคคลซึ่งข้าให้
ความนับถือ ทั้งทรงเกียรติและมีเมตตา ช่างแตกต่างจากสารเลวใน
สํานักยิ่งนัก!”
“เมื่อเจ้าออกไปแล้ว เจ้าต้องสัญญาข้าเรื่องหนึ่ง!” ฉินหยุนสบสายตา
นางพร้อมยิ้มตอบ
“ว่าอะไร? หรือว่า… ต้องการข้า…” เฉียวอวี้เผยสีหน้าแดงกํ่า
“อย่าได้คิดไปเองแล้ว ข้าจะให้เจ้าช่วยดูแลซินซินให้ข้า!” ฉินหยุน
ยิ้มตอบ
“ยินดีรับไว้!” ภายในใจเฉียวอวี้บังเกิดความผิดหวัง กระนั้นนางก็ยิ้ม
ตอบ
วิญญาณดวงตะวันลอยค้างกลางท้องฟ้า แม้เป็นช่วงพลบคํ่า แต่ฟ้ายัง
ไม่มืดสนิท ขณะนี้ท้องฟ้ากลับกลายเป็นลุกโชนด้วยแสงสีทองสว่าง
ไสว
ฉินหยุนและเฉียวอวี้ตามหลังผู้อื่น กว่าจะถึงเบื้องล่างวิญญาณดวง
ตะวันก็ฟ้ามืดแล้ว
เหวินรั่วเฉินมาถึงก่อนนานพอสมควรแล้ว หลังจากบินผ่านอากาศ
เขาคิดอยากสัมผัสเข้ากับลูกไฟขนาดใหญ่ยักษ์ตรงหน้า กระนั้นกลับ
ถูกสะท้อนด้วยขุมพลังแรงกล้า
ขณะนี้เขาเริ่มสาปแช่งฉินหยุนและเฉียวอวี้ภายใน เพราะหุ่นเชิด
แกร่งกล้าของเขาถูกสังหารทิ้งจนสิ้น หากไม่ เขาคงใช้พวกมันเพื่อ
ได้รับวิญญาณดวงตะวันไปแล้ว
เฉียวอวี้กล่าวเสียงเบา “นายน้อยฉินรับชม ข้าบอกแล้วว่าวิญญาณ
ดวงตะวันไม่ใช่ง่ายได้รับ! ไม่เช่นนั้น กว่าสิบล้านปีที่ผ่านมานี้ คงมี
คนได้รับพวกมันไปครอบครองแล้ว! มันไม่ใช่ว่าไม่มีผู้ใดพบ
วิญญาณดวงตะวัน แต่เพราะผู้พบเจอไม่ทราบวิธีทําให้มันยอมรับ!”
ฉินหยุนรู้สึกว่าตนสมควรทําให้มันยอมรับ เพราะเขาครอบครอง
วิญญาณเทวะเก้าตะวัน!
ย้อนกลับไปครั้งอยู่ที่ดวงจันทร์ เขาก็ได้รับวิญญาณดวงตะวันมา
อย่างง่ายดาย!
“พี่ชาย ข้าสัมผัสถึงพี่หยางผ่านดวงจันทร์ได้!” อย่างกะทันหัน โมโม
ร้องออกเสียงเบาให้ได้ยิน “นางอยู่ใกล้เคียงนี้ เป็นนางบอก ว่านาง
คือผู้นําวิญญาณดวงตะวันออกมาเอง!”