เยี่ยนจ้าวเกอกับหลี่จิ้งหว่านแม้จะรู้จักกัน แต่ไม่นับว่าสนิทกันมากนัก
ทว่าในความทรงจำของเขา ยอดฝีมือแห่งเมืองทะเลมรกต ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในวารีพิภพผู้นี้เป็นหญิงสาวที่มีนิสัยค่อนข้างใจเย็น
ถึงภายนอกจะดูอ่อนโยน แต่ภายในกลับแน่วแน่นัก
เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของทะเลสาบปิดนภา หลี่จิ้งหวานจึงถูกหลิวเซิ่งเฟิงจับตัวได้ในการประชุมฝ่านภา ในตอนนั้นนางไม่ตีโพยตีพายและยังคงสงบนิ่ง ไม่ยอมก้มหัวให้การลงมืออย่างอำมหิตของอีกฝ่าย เยี่ยนจ้าวเกอเห็นแล้วชื่นชมยิ่งนัก
ท่วงท่ากระวนกระวายในตอนนี้ของนาง เยี่ยนจ้าวเกอเพิ่งจะเห็นเป็นครั้งแรก
ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ มองเงาหลังที่เคลื่อนไกลออกไปของหลี่จิ้งหว่าน รู้สึกฉงนอยู่บ้าง
เมื่อหันหน้าไปมองทิศทางที่หลี่จิ้งหว่านมา ซือคงจิงยังคงยืนอยู่ตรงนั้น คล้ายกับเพิ่งส่งหลี่จิ้งหว่านออกมา และเพิ่งร่ำลากันได้ไม่นาน
ขณะนี้ซือคงจิงเห็นเยี่ยนจ้าวเกอเดินเข้ามาหานาง “ศิษย์น้องซือคง”
“ศิษย์พี่เยี่ยน” ซือคงจิงทำความเคารพเยี่ยนจ้าวเกอ
เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้ารับ ก่อนจะถามว่า “ศิษย์น้องหลี่แห่งเมืองทะเลมรกตดูรีบร้อนยิ่ง อีกทั้งยังมีท่าทางกระวนกระวาย เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ”
“เหมือนว่าศิษย์พี่หลี่จะมีปัญหาที่บ้าน ดังนั้นนางจึงรีบกลับไป” ซือคงจิงกล่าวตอบ นางรู้เรื่องอย่างที่เยี่ยนจ้าวเกอคาดไว้
เขามองเมืองชั้นในของเมืองทะเลมรกต จากนั้นก็มองเมืองชั้นนอกที่สับสนวุ่นวาย “ครอบครัวนางมิได้อยู่ที่เมืองชั้นนอกหรอกหรือ”
ซือคงจิงมีนิสัยเย็นชา คบหาสหายไม่มาก หลี่จิ้งหว่านนับว่าเป็นหนึ่งในสหายน้อยคนที่นางคบหาด้วย คนทั้งสองถูกชะตากันอย่างยิ่ง จึงเหมือนเป็นเพื่อนสาวคนสนิท
“บิดามารดาของศิษย์พี่หลี่กลับบ้านเกิดแล้ว” ซือคงจิงอธิบาย “แต่คล้ายมีบางอย่างเกิดขึ้น มีข่าวส่งมา พอศิษย์พี่หลี่ได้รับข่าว ก็บอกลาสำนัก และเตรียมตัวออกเดินทาง”
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าบ้านเกิดนางอยู่ที่ไหน” เยี่ยนจ้าวเกอถาม
“เมืองเล็กๆ ในเขตอี้โจว อยู่ใต้ปกครองของจังหวัดเจียงเป่ย นามว่าเมืองเนินผลซิ่ง” ซือคงจิงกล่าว
เมืองเนินผลซิ่ง [1]เป็นหนึ่งในเก้าเมืองของวารีพิภพ
เมืองทั้งเก้าของวารีพิภพตั้งอยู่บนทะเลหกเมือง อีกสามเมืองตั้งอยู่สุดขอบตะวันออกของทวีปใหญ่
เมืองผลซิ่งเป็นหนึ่งในเมืองทั้งสามบนแผ่นดิน แตกต่างกับเมืองทะเลมรกตและเมืองศิลาที่ตั้งอยู่บนทะเล
แม้ว่าเมืองเก้าเมืองในวารีพิภพจะถูกเรียกเป็นเมือง แต่ความจริงเป็นใจกลางที่อยู่ในอาณาเขตขนาดใหญ่ ใช้คำว่าเมืองในการตั้งชื่อ ทว่าเรียกรวมกันเป็นเขตแดน
จังหวัดเจียงเป่ยเป็นหนึ่งในจังหวัดที่มีผลซิ่งอยู่โดยรอบ ส่วนเขตอี้โจวเป็นหนึ่งในเขตมากมายที่อยู่ในจังหวัดเจียงเป่ย
เยี่ยนจ้าวเกอได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า “ข่าวที่ถูกส่งมาในช่วงนี้บอกว่าบนทะเลตะวันออกคล้ายเกิดความผิดปกติบางอย่าง ปีศาจอัคคีอาจจะเริ่มโจมตี”
“ถ้าเป็นเมืองเนินผลซิ่ง นั่นนับว่ายังดี เพราะตั้งอยู่ในแผ่นดิน”
ซือคงจิงคล้ายนึกอะไรบางอย่างได้ “ข่าวที่ส่งมาคือ ช่วงนี้ปีศาจอัคคีสงบเงียบมาก ลมเหนือทะเลตะวันตกและตะวันออกไม่ปั่นป่วน เหมือนกับความสงบก่อนพายุจะมาก็ไม่ปาน ด้วยเงียบเกินไป ข้าจึงคิดว่าเป็นปรากฏการณ์ที่ผิดปกติ เป็นสัญญาณของความวุ่นวายกระมัง”
“เป็นเช่นนั้นจริง ดังนั้นผู้คุมหอคลื่นโหมจึงเตรียมออกเดินทางจากบึงพิภพมายังทะเลแล้ว”
ฝ่ายศิษย์น้องซือคงมองไปยังเมืองส่วนในของเมืองทะเลมรกต “เจ้าเมืองซ่งยังคงเข้าฌานอยู่…”
ชายหนุ่มพลันหัวเราะ “บ่มเพาะกระบวนท่าเงียบๆ”
เสียงของเขาเบามาก ซือคงจิงไม่ได้ยิน “ศิษย์พี่เยี่ยน ท่านพูดอะไร”
เยี่ยนจ้าวเกอยิ้ม “เจ้าเมืองซ่งออกฌาณมาครั้งนี้ เกรงว่าจะไม่ธรรมดา”
ซือคงจิงเข้าใจในทันที “พัฒนาไปได้อีกขั้นเหมือนหวงกวงเลี่ยแห่งสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ หรือหลอมสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของเมืองทะเลมรกตขึ้นเล่า”
“อย่างหลังเป็นไปได้มากกว่า” เยี่ยนจ้าวเกอกระซิบ
อีกฝ่ายพยักหน้า ไม่ได้ถามอันใดอีก
ขณะที่คนทั้งสองคุยกัน อาหู่มาถึงแล้ว เขาได้ยินเรื่องที่เยี่ยนจ้าวเกอกับซือคงจิงพูด จึงอดพูดแทรกไม่ได้ “ไม่รู้ว่าเจ้าเมืองซ่งจะทำสำเร็จเมื่อใด ไม่รู้ว่าจะทันรับมือกับการโจมตีระลอกนี้ของปีศาจอัคคีหรือไม่”
สายตาของเยี่ยนจ้าวเกอมองไปยังเมืองชั้นใน “ยากจะรับประกันนัก ถ้าหากยังไม่ถึงช่วงเวลาสำคัญ ตอนที่จำเป็นก็ยังคงหยุดได้ แต่ถ้าหากถึงช่วงสำคัญ เช่นนั้นจำเป็นต้องทำให้เสร็จในคราเดียว”
อาหู่เกาศีรษะ “ผู้คุมหอของหอคลื่นโหมมายังทะเลแล้ว ไม่สมควรเกิดปัญหาใหญ่กระมัง”
“ปีศาจอัคคีเป็นภัยคุกคามใหญ่หลวง ทางด้านสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์คิดส่งเมิ่งหว่านซึ่งมีมงกุฎจันทรามา ตำหนักอัสนีสวรรค์ทางเหนือก็มิอาจไม่ยุ่งเกี่ยวเช่นกัน” อาหู่ดึงข้อนิ้ว พลางกล่าว “การโจมตีครั้งนี้ของปีศาจอัคคีรุนแรงยิ่งนัก ถ้าหากสามแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ริมทะเลกดดันมากเกินไป เขากว่างเฉิงของเรากับเขาไร้พรมแดน และสำนักสุริยันศักดิ์สิทธิ์ต่างต้องส่งยอดฝีมือมาสนับสนุน”
เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวในทันที “ถ้าหากหยุดปีศาจอัคคีไว้ที่ประตูทางทะเลชั้นนอกของทะเลตะวันออกได้ ก็ไม่น่าจะเกิดความวุ่นวายอะไร”
…
ณ เมืองเนินผลซิ่ง ด้านใต้ของเขตอี้โจว จังหวัดเจียงเป่ย
ที่นี่มีสวนไร่นาขนาดใหญ่ ล้วนเป็นของตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่ง ตระกูลหลี่แห่งอี้โจว
ตระกูลหลี่เป็นตระกูลอันดับหนึ่งของอี้โจวมาโดยตลอด มีทรัพย์สมบัติและขุมกำลังมากมาย หยั่งรากอย่างมั่นคง
สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ ตระกูลหลี่ให้กำเนิดหลี่จิ้งหว่าน ลูกศิษย์คนสำคัญของเมืองทะเลมรกต ณ วารีพิภพ อันเป็นหนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหก
ด้วยเหตุนี้ ตระกูลหลี่จึงมีอำนาจสูงที่สุดในท้องที่ ไม่มีใครกล้าตอแย
ต่อให้เป็นขุมกำลังจอมยุทธ์ที่มีพลังเหนือว่าหลี่จิ้งหว่าน ก็ต้องเกรงใจตระกูลหลี่อยู่หลายส่วน ไม่กล้าล่วงเกินง่ายๆ
แต่บ้านตระกูลหลี่ในตอนนี้มีบรรยากาศตึงเครียดเล็กน้อย
ไม่มีเค้าลางของการบุกรุกจากศัตรูภายนอก แต่กลับเกิดปัญหาขึ้น
หลังจากได้รับข่าว ในที่สุดหลี่จิ้งหว่านก็กลับถึงบ้านเกิดที่เขตอี้โจว โดยเดินทางทั้งกลางวันกลางคืน
“ท่านแม่ ท่านพ่อเป็นอย่างไรบ้าง” หลี่จิ้งหว่านกุมมือสตรีนางหนึ่ง ถามด้วยความเคร่งเครียด
ใบหน้าของผู้เป็นมารดาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า “จู่ๆ เขาก็หมดสติไป ภายนอกดูเหมือนไม่มีปัญหาอะไร แต่พวกข้าหาสาเหตุไม่พบ ได้แต่ส่งข่าวให้เจ้า เมืองทะเลมรกตเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มีขุมกำลังแข็งแกร่ง มากด้วยความรู้ สมควรมีวิธีจัดการกระมัง”
หลี่จิ้งหว่านทักทายกับเหล่าผู้อาวุโสในบ้าน พร้อมกับไปหาบิดาของตน
นางไม่ทราบว่าตอนที่นางเข้าบ้าน มีคนผุ้หนึ่งอยู่ภายนอก มองส่งนางจนลับสายตา
หลินโจวมองดูเงาหลังของหลี่จิ้งหว่าน ก่อนจะหมุนกายจากไป
‘ขอแค่ไม่รบกวนท่านลุงก็ไม่เป็นไร จิ้งหว่านมีโอสถชั้นเลิศจากเมืองทะเลมรกต รอเวลาอีกสักพักท่านลุงคงจะฟื้นมาเอง ช่วงนี้เจ้าอยู่เป็นเพื่อนคนในบ้านที่เมืองเนินผลซิ่งก่อนเถิด’ หลินโจวแววตาเคร่งขรึม ‘พอเจ้าไม่อยู่ ความกังวลสุดท้ายของข้าก็หายไป ที่เมืองทะเลมรกตเลือดจะรวมกลายเป็นแม่น้ำ หรือจะกลายเป็นจุณหรือไม่ ไม่จำเป็นต้องสนใจ’
เขาทอดสายตามองไปยังทิศตะวันออก สายตาค่อยๆ เย็นเยียบขึ้น ‘เยี่ยนจ้าวเกอ ตอนนี้เจ้าอยู่ที่เมืองทะเลมรกต ช่างดีเสียจริง’
‘ข้าต้องการเปลี่ยนแปลงลิขิตฟ้า เปลี่ยนโชคชะตาของตนเอง เปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัว เปลี่ยนแปลงโชคชะตาของคนรัก แต่ครั้งนี้ข้าจะไม่ทำอะไรทั้งสิ้น รอให้เรื่องที่สมควรเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ แล้วค่อยลงมือ’
หลินโจวเดินทางไปยังทิศตะวันออก มุ่งหน้าสู่ทะเล ‘ท่านพ่อมิได้ตายด้วยน้ำมือของปีศาจจากนพยมโลก แต่ตายเพราะพวกเจ้าเขากว่างเฉิง เช่นนั้นเจ้าก็ไปอยู่ร่วมโลงศพของท่านพ่อข้าเถอะ’
‘เยี่ยนจ้าวเกอ เริ่มจากเจ้า!’
………………..
[1] ผลซิ่ง หมายถึง ผลแอปริคอท
