เมื่อค่ายกลสังหารที่เป่าฮู่ได้เห็นถูกเปิดใช้ออกมา ทำให้ตัวของเป่าฮู่เริ่มรับรู้ถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้น
“แย่แล้ว ท่านเทพเต่าแบบนี้แย่แน่”
เต่าอักขระได้เห็นอำนาจทำลายของธงสามทิศ ก็ทำให้เ/ต่าอักขระรีบปลดปล่อยวงแหวนของตนเองคุ้มกันเจ้านาย
“เจ้าหนู มีทางเดียวปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาซะ ไม่ต้องเก็บงำอีก และใช้ทักษะที่ได้รับมาจากกล่องปริศนาจู่โจมเข้าไปที่ตัวธงที่กำลังรวบรวมพลังจากฟ้าดินนั้นให้เสียสมดุล และอย่าลืม เดินลมปราณเทพเต่าดำคุ้มครองร่างกายเจ้าด้วย ข้าจะเสริมอักขระป้องกันซ้อนทับลงไปเพียงเท่านี้จะไม่มีใครรู้ว่า ทักษะลมปราณที่เจ้าใช้คือลมปราณเทพเต่าดำที่หายสาบสูญ”
หลังจากที่วางแผนสำเร็จ เป่าอูไม่รอช้าหันไปสั่งการแก่เจ้าเมืองตระกูลหง นามหงซานไว้
“ท่านเจ้าเมืองงานนี้ข้าคิดราคามากนาดูชมเชียวหละ ท่านจงเตรียมตัวจ่ายค่าเหนื่อยข้าด้วย”
เมื่อเห็นดังนั้นเจ้าเมองที่กำลังตกอยู่ในอำนาจค่ายกลสังหารก็ทำได้เพียงฝืนยิ้ม ตาเฒ่านี่อาศัยช่วงวุ่นวายโก่งราคา ฮึ! แต่สำหรับข้าตอนนี้มันก็ต้องพึ่งท่านแล้ว เป่าฮู่ทำตามที่เต่าอักขระบอก รีบเรียกเอากระบี่น้ำแข็งที่สร้างมาจาก เคล็ดวิชา
กระบี่ราชันไร้รูปของนิกายเสวียนอู่ ออกมา ท่ามกลางสายตาของเหล่าผู้คนที่ได้เห็น
ด้านหงหลี่ นางได้เห็นเป่าฮู่สะบัดมือ เพียงชั่วพริบตาไอเย็นที่รวมตัวกันจนเกิดเป็นกระบี่น้ำแข็งเล่มหนึ่ง ล่องลอยอยู่เบื้องหน้าของเป่าฮู่
“เจ้าคนบัดซบ ตั้งแต่บรรพชนยันลูกหลาน เหมือนกันหมด ยื้อแย่งช่วงชิงของคนอื่นไป มากมายเพื่อสนองความต้องการตนเอง ไอ้พวกแดนศักดิ์สิทธิ์
วันนี้ข้าจะจัดการสั่งสอนเจ้า เพื่อบอกแก่ บรรพชนของเจ้าเองว่า อย่าได้ริอาจรุกรานดินแดนอื่นใดอีก กระบี่ราชันไร้รูป กระบี่เดียวดายเล่มที่ 1”
การลงกระบี่ที่รุนแรงไปที่ธงสามทิศ หนึ่งในจำนวนธงทั้งสาม จนแรงปะทะของสองอาวุธทำให้กระบี่น้ำแข็งจากเคล็ดวิชาระดับราชันสั่นสะเทือน เมื่อเห็นว่ายังไม่อาจทำลายธงสามทิศลงได้ เป่าฮู่โคจรลมปราณเทพคุ้มกายทันที โดยอักขระสีทองสว่างไสว กระบี่ที่ถูกเรียกออกมาอีกหนึ่งเล่มกลางอากาศ ทำให้ใบหน้าของเต้าเหล่ยเริ่มถอดสี
“บ้าน่า เมื่อครู่ไม่ใช่พลังทั้งหมดของมันหรือนี่ ข้าประมาท มันเกินไป ฮึ! คิดว่าข้ามีฝีมือเท่านี้พวกเจ้าคิดผิด ออกมาอสูรของข้า”
ทักษะจากนิกายเทพเมฆา อสูรอินทรีย์วายุอัสนี ถูกระเบิดออกการเคลื่อนที่ ที่มีอสูรตนนั้น ทำให้ความเร็วในการรับรู้และมองเห็นของเต้าเหล่ยสูงมากยิ่งขึ้น
แต่จู่ๆ ก็มีแว่วเสียงที่ดังออกมา “ผสาน” เมื่อหนึ่งผู้ใช้และอสูรในวงแหวนอัญเชิญ ผสานร่างกัน เป็นความสามารถของ ตระกูลเต้าสายเลือดนี้น่ากลัวเป็นอย่างมาก ยกระดับความรุนแรงขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง เป่าฮู่ได้เห็นก็รีบถามเต่าอักขระทันที ที่บัดนี้กำลังผนึกพลังอักขระของตัวมันเองเพื่อช่วยเป่าฮู่อยู่นั่นเอง
เป็นแบบนี้ตายคู่แน่ๆ ไม่น่ามาพลาดง่ายๆแบบนี้เลย เจ้าหนูรับไป”
เมื่อเหตุการณ์คับขัน เต่าอักขระจำเป็นต้องส่งต่อพลังทางสายเลือดแก่นายของมันอย่างจำยอม แสงสว่างที่ปรากฏบนหน้าผากของเป่าฮู่ เผยให้เห็นถึงฉมหน้าใต้อาภรณ์นั้น พลังที่เอ่อล้น อักขระนับพันนับหมื่นหมุนวนเข้าไปในหัวของเป่าฮู่ จนภาพที่เป่าฮู่เห็นกลับกลายเป็นเชื่องช้า
เป่าฮู่ได้เห็นร่างที่พุ่งทะยานลมปราณเทพเต่าดำ ที่ฝึกมาไม่นานนักสามารถรับแรงปะทะได้ในระดับหนึ่ง แต่เมื่อมีอักขระที่ทรงพลังจากอสูรโบราณ ยิ่งทำให้ลมปราณคุ้มกายมีพลังมากยิ่งขึ้น
เป่าฮู่ได้เห็นคลื่นพลังจาก เต้าเหล่ยที่ผสานร่างกับอสูรอินทรีย์วายุอัสนี เป่าฮู่ก็ระเบิดพลังจากอักขระเข้าทำลายการผสานของคนและสัตว์คู่นั้น
“ทำลาย”
เมื่อคำกล่าวที่ถูกปลดปล่อยอักขระที่หนักหน่วง พุ่งเข้าทำลายระหว่างคนและสัตว์ลมปราณ จะการผสานจนถูกแยกออกจากกันอย่างสิ้นเชิง และในตอนนั้น กระบี่ราชันไร้รูปที่เตรียมไว้ก็สะบั้นลงไปที่ร่างของเต้าเหล่ยทันที
“จบเพียงเท่านี้ กระบี่ราชันไร้รูป สองกระบี่สังหาร”
ฟรึ๊บ! อากาศที่หนาวเหน็บ กับไอเย็นวาบที่กลางลำตัวของเต้าเหล่ย กระบี่ที่ทรงพลังเข้าปะทะกับเครื่องสวมใส่ระดับสูง จนเกิดอาการแตกร้าว เต้าเหล่ยเห็นท่าจะไม่ดีรีบนำยันต์หยกออกมาทำลาย เพียงพริบตา ร่างของเต้าเหล่ยก็พลันหายจากสถานที่ตรงนั้น
“ฝากไว้ก่อน แค้นนี้ข้าต้องกลับมาเอาคืน”
เมื่อเป่าฮู่เองหลังจากทุ่มพลังจนหมดตัว ร่างที่ไร้สติก็ล้มลงไปที่เบื้องหน้าขององค์รักษ์ของหงซวน
“ท่านอาวุโส”
หลังจากทุกคนได้สำรวจรอบด้านจนเสร็จ หงซวนก็รีบเข้ามาดูอาการผู้มีคุณ ก่อนที่จะใช้สองมือประคองร่างของชายแปลกหน้าขึ้นมา ผ้าคลุมที่เผยให้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริง ชายแปลกหน้ากลับเป็นเพียงรุ่นเยาว์คนหนึ่ง
“นี่มันอะไรกัน เด็กหนุ่มหรอกเหรอ? ตบต้าข้าซะเนียนเลย”
คำกล่าวนี้ดึงสติของคนที่อยู่ใกล้ให้เข้ามา และเพียงหงหลี่ได้เห็นใบหน้าที่นางไม่มีวันลืม เดิมทีนางจะรีบบอกบิดาของนางแต่เมื่อครู่นางเห็นฝีมือเจ้าโจรโรคจิตคนนี้ ทำให้หงหลี่คิดจะใช้ข้อได้เปรียบนี้จัดการเจ้าโจรโรคจิตให้ช่วยนางล่าพยัคฆ์ขาวในสุสานแห่งนี้
“ท่านพ่อ แบบนี้แย่แน่ ผู้มีคุณท่านนี้กล่าวว่า ด้านนอกของถ้ำลับมีกลุ่มศิษย์นิกายเสือขาวกำลังต่อสู่กัน แบบนี้ไม่ใช่ว่าพวกนั้นก็คิดจะช่วงชองอสูรเสือขาวของตระกูลเรา?”
เพียงบุตรสาวกล่าวออกไป หงซวนรีบหันไปสั่งองครักษ์
“สั่งการลงไป เรียนเชิญท่านจ้าวนิกายเสือขาวมาเพื่อชี้แจงเรื่องนี้ และสั่งปิดล้อมเขาลูกนี้ทุกด้าน ส่วนผู้มีคุณนำพากลับจวนเจ้าเมืองปลดประกาศโจรโรคจิตนั้นทิ้งซะ และสั่งให้ทุกคนในเมือง สอดส่องเป็นหูเป็นตาให้แก่เรา ห้ามคนจากแดนศักดิ์สิทธิ์เข้าเมืองแม้แต่คนเดียว”
เพียงการลงมือเพียงเท่านี้ก็ทำให้ เจ้าเมืองตระกูลหง เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เป่าฮู่ที่สลบไป หากรู้ถึงเหตุการณ์นี้คงสุขใจน่าดู
