“คุณบอกว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะอยู่เคียงข้างฉัน สนับสนุนฉัน ปกป้องฉัน คุณหมายถึงระหว่างฉันกับเย่ซือเฉิน คุณเลือกฉันใช่ไหม?” ทว่าเฉิงโหรวโหรวกลับพูดออกมาตรงๆ ไม่ใช่เพราะเฉิงโหรวโหรวอ่านใจคุณย่าเย่ออก ทว่าเป็นเพราะตกตะลึงและไม่ค่อยเชื่อเล็กน้อย
แน่นอนยังเป็นเพราะเฉิงโหรวโหรวเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ อยากโอ้อวด จึงจงใจพูดอย่างนี้
เฉิงโหรวโหรวพูดเสียงดังมา ไม่เหมือนคุณย่าเย่ ดังนั้นนักข่าวและเย่ซือเฉินที่กำลังขึ้นรถก็ได้ยินด้วย
ทว่าเย่ซือเฉินไม่ได้หยุด นั่งขึ้นรถ จากนั้นก็จากไป
สีหน้าคุณย่าเย่แปรเปลี่ยน เปลี่ยนเป็นย่ำแย่สุดขั้ว ท่านคิดไม่ถึงว่าเฉิงโหรวโหรวจะพูดซ้ำถ้อยคำของตน ทั้งยังพูดเสียงดังขนาดนี้อีก
ตอนนี้อยากปฏิเสธก็คงไม่ทันการณ์แล้ว และท่านก็ไม่กล้าทำให้เฉิงโหรวโหรวเคืองใจอีกด้วย เพราะเฉิงโหรวโหรวเป็นถึงองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้
“ฉันสนับสนุนองค์หญิงอยู่แล้ว” คุณย่เย่รีบปั้นรอยยิ้มขึ้นมา ทว่ากลับเป็นการฝืนกลั้นยิ้มนัก ชวนให้ผู้คนรู้สึกอึดอัดไม่น้อย
“ได้ มีประโยคนี้ของคุณก็เพียงพอ” เห็นได้ชัดว่าเฉิงโหรวโหรวพึงพอใจมาก ครั้งแรกที่เธอถูกปฏิบัติเช่นนี้
เมื่อก่อนเธออยู่ในหมู่บ้านชนบทเล็กๆ พ่อเลี้ยงของเธอดื่มสุราทุกวี่ทุกวัน ไม่เคยสนใจใยดีเธอเลย ทั้งยังให้เธอเลี้ยงดูด้วย หลังจากเธอกลายเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้แล้ว คนพวกนั้นก็ไม่ค่อยเคารพยำเกรงเธอเท่าใดนัก และไม่เคยบอกว่าจะสนับสนุนและปกป้องเธอด้วย
ดังนั้นคุณย่าย่าพูดอย่างนี้มันทำให้เธอรู้สึกซาบซึ้งกินใจเหลือเกิน
“ได้ ฉันไม่โกรธคุณแล้ว ไม่ถือสาด้วย พวกเราค่อยคุยเรื่องอื่นทีหลัง คุณสนับสนุนฉันอย่างนี้ ฉันต้องช่วยคุณแน่” ตอนนี้เฉิงโหรวโหรวตัวลอยเล็กน้อย ไม่ตระหนักฐานะที่แท้จริงของตนก็กล้าตกปากรับคำเช่นนี้แล้ว
“องค์หญิงช่างเป็นคนใจกว้างจริงๆ” คุณย่าเย่ลอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก ทว่าสนีหน้ายังคงย่ำแย่ ท่านคิดไม่ถึงว่าวันนี้จะกลายเป็นเช่นนี้
เดิมทีท่านคิดว่าแผนวางของท่านราบรื่อนทุกอย่าง ดังนั้นทุกคนจึงคิดว่าเย่ซือเฉินจะแต่งงานกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ หลายวันมานี้เย่ซือเฉินก็ไม่ได้พูดอะไร ท่านคิดว่าครั้งนี้เย่ซือเฉินจะไม่ปฏิเสธอีก
ทว่าสิ่งที่เหนือความคาดหมายคือผลลัพธ์เช่นนี้
ทว่ายังดีที่ท่านปลอบองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้สำเร็จ ขอเพียงไม่ทำให้องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้เคืองใจ ขอเพียงองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ยังเชื่อฟังท่าน ท่านก็จะค่อยๆคิดหาวิธีภายหลัง ต้องให้เย่ซือเฉินแต่งงานกับองค์หญิงให้ได้
ถึงแม้สุดท้ายแล้วเย่ซือเฉินอาจจะไม่แต่งงานกับองค์หญิง ทว่าตอนนี้ท่านก็จะเกาะแข้งเกาะขาองค์หญิงไว้ให้แนบแน่น ท่านต้องได้ผลประโยชน์ไม่มากก็น้อยแน่
เพราะองค์กรโกสต์ซิตี้มีทรัพย์สินมหาศาล และองค์หญิงคนนี้ก็หลอกง่ายชะมัด
คุณย่าเย่นึกถึงสิ่งเหล่านี้ ความโกรธในใจก็ลดลงเล็กน้อย
นักข่าวเห็นแววตาของคุณย่าเย่แปลกประหลาดเล็กน้อย
อันนี้คุณย่าเย่อยากเกาะแข้งเกาะขาองค์กรโกสต์ซิตี้จนละทิ้งคุณชายสามเย่หรือ？
ทว่าก็ไม่ได้เข้าใจยาก ก่อนหน้านี้คุณชายสามเย่ตัดขาดกับตระกูลเย่ก็เพราะพวกท่านไม่ค่อยคำนึกความรู้สึกนึกคิดของคุณชายสามเย่เลย บีบให้คุณชายสามเย่แต่งงานกับองค์หญิงอยู่ท่าเดียว
เห็นได้ชัดว่าที่พวกท่านบีบให้คุณชายสามเย่แต่งงานกับองค์หญิงเพราะจะเกาะขาองค์กรโกสต์ซิตี้ ตอนนี้เย่ซือเฉินหนักแน่นมาก ไม่ยอมกลับบ้านตระกูลเด็ดขาด และยืนกรานจะไม่แต่งงานกับองค์หญิงด้วย สถานการณ์แบบนี้ คุณย่าเย่ยังตอบสนองเช่นนี้อีก มันสอดคล้องกับสันดานคุณย่าเย่มาก
เพียงแต่การกระทำเช่นนี้ทำให้ผู้คนเอือมระอามาก ทว่าก็ยังมีคนอิจฉาไม่น้อย เพราะใครๆก็อยากเกาะแข้งเกาะขาองค์กรโกสต์ซิตี้กันทั้งนั้น ยิ่งขาองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นใหญ่กว่าผู้อื่นผู้ใด
เพราะก่อนหน้านี้นักข่าวทำการถ่ายทอดสด ดังนั้นจึงเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น บนโลกออนไลน์จึงมีคนด่าทอคุณย่าเย่ว่าละโมบโลภมาก และยังมีคนเสียงในทำนองอิจฉาอีกด้วย。
ทั้งยังมีหลายๆคนอยากเกาะขาองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ด้วย
เฉิงโหรวโหรวเปิดมือถือเห็นข้อความอยากเกาะเธอก็รู้สึกลำพองใจ เมื่อระงับความกระหยิ่มใจไม่ได้ จึงยิ้มพร้อมกับพูดว่า“คนพวกนี้อยากเกาะฉัน ใครๆก็อยากเกาะขาองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อย่างฉันหรอกหรือ？”
น้ำเสียงเฉิงโหรวโหรวเปี่ยมไปด้วยคำโอ้อวด
คุณย่าเย่มองเธอปราดหนึ่ง ก่อนจะหรี่ตาขึ้น เฉิงโหรวโหรวคนนี้หมายความว่ายังไง？
กำลังพูดประชดท่านอยู่เหรอ？
แต่ท่านรู้จักเฉิงโหรวโหรวดี เฉิงโหรวโหรวคงมีดวงตาเฉียบแหลมจนมองท่านออกอย่างนี้หรอก
เพียงแต่เฉิงโหรวโหรวพูดไม่น่าฟังเลย ทำให้อดเข้าใจผิดไม่ได้
ถึงกระนั้น คุณย่าเย่ก็จำต้องซ่อนความโกรธไว้ ใบหน้ายังคงปั้นรอยยิ้มดังเดิม มองเฉิงโหรวโหรวอย่างโอบอ้อมอารี “โหรวโหรว พวกเรากลับกันเถอะ หลายวันนี้หนูมาเฝ้าที่บ้านตระกูลเย่ คงเหนื่อยน่าดู กลับไปพักผ่อนกันนะ”
“ได้” เฉิงโหรวโหรวยิ้มตอบ จากนั้นก็ตามคุณย่าเย่ไปด้านหน้า
รถตระกูลเย่จอดอยู่ด้านหน้า ท่าทางของเฉิงโหรวโหรวก็คือจะตามคุณย่าเย่กลับบ้านตระกูลเย่ด้วย
ทุกคนเห็นแล้วก็อึ้ง เมื่อครู่คุณชายสามเย่พึงพูดไปหมาดๆว่าจะไม่แต่งงานกับเฉิงโหรวโหรว แล้วเธอจะกลับไปบ้านตระกูลเย่อีก？
ทว่าเมื่อกี้คุณย่าเย่ให้จุดยืนแล้ว หรือว่าเฉิงโหรวโฆรวทำเพื่อคุณย่าเย่
ทำไมตระกูลเย่จึงโชคดีอะไรปานนี้นะ องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ดันตกหลุมรักเย่ซือเฉิน เย่ซือเฉินบอกว่าไม่แต่งงานด้วย เธอก็ไม่โกรธ ทั้งยังเชื่อฟังคุณย่าเย่อีกด้วย
มีบุญวาสนาเกินไปหรือเปล่า นี่มันองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ เป็นลูกสาวคนเดียวของหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้เชียวนะ！！
เวลานี้ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนอิจฉาตระกูลเย่กันหมด！！
ทว่าเวลานี้มีนักข่าวอุทานออกมาว่า“เอ๋ องค์กรโกสต์ซิตี้จะแถลงข่าว？！”
“อะไรนะ？องค์กรโกสต์ซิตี้จะแถลงข่าว？ปกติองค์กรโกสต์ซิตี้จะเรียบง่าย พวกเขาไม่เคยให้การสัมภาษณ์ ยิ่งไม่เคยแถลงข่าวมาก่อน ครั้งนี้มันเกิดอะไรขึ้น?”
“สำหรับองค์กรโกสต์ซิตี้แล้วการแถลงข่าวถือว่าเป็นประวัติศาสตร์ใหม่เลยนะเนี่ย เป็นครั้งแรก ไม่งั้นเมื่อก่อนทุกคนก็จะรู้จักองค์กรโกสต์ซิตี้เป็นอย่างดีแล้ว”
“ใช่ เกิดอะไรขึ้น? องค์กรโกสต์ซิตี้จะประกาศข่าวสะเทือนฟ้าสะเทือนดินอย่างยิ่งใหญ่หรือเปล่า?”
เวลานี้ทุกคนตกอยู่ในห้วงตะลึงตะไล！！
คุณย่าเย่กับเฉิงโหรวโหรวก็หยุดก้าวเดิน เฉิงโหรวโหรวมองไปยังนักข่าว ดวงตาพลันกะพริบปริบๆ เธอก็อยากรู้ว่าองค์กรโกสต์ซิตี้จะประกาศอะไร？
“ใคร？ใครจัดงานแถลงข่าว คือหัวหน้าหรือเปล่า？” เฉิงโหรวโหรวอดถามหนึ่งประโยคไม่ได้ เธอพูดด้วยเสียงสั่นเทา ไม่รู้เป็นเพราะตื่นเต้นหรือว่าหวาดกลัวกันแน่
“ไม่ใช่หัวหน้าอยู่แล้ว หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่บริหารมาหลายปีแล้ว จะปรากฏตัวเองได้ยังไง ถึงแม้เมื่อก่อนตอนที่ท่านยังบริหารอยู่ก็ปรากฏตัวสู่สาธารณชนน้อยมาก ดังนั้นคนที่เคยเห็นหน้าหัวหน้ามีไม่กี่คน องค์หญิงไม่รู้เรื่องนี้หรอก?” นักข่าวคนหนึ่งได้ยินคำถามของเฉิงโหรวโหรวก็รู้สึกแปลกใจ
“ฉันรู้อยู่แล้ว แต่ฉันแค่สงสัย” เฉิงโหรวโหรวโดนถ้อยคำนี้จู่โจมจนหน้าแดงก่ำ
“คุณเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้นี่ องค์กรโกสต์ซิตี้จะจัดงานแถลงข่าว คุณไม่รู้เหรอ?” นักข่าวคนนั้นมองเฉิงโหรวโหรวด้วยแววตาที่สงสัยกว่าเดิม
“ฉันเคยได้ยินอยู่ แต่ช่วงนี้ฉันอยู่แต่บ้านตระกูลเย่ ยังไม่ได้กลับไป เลยไม่ค่อยรู้รายละเอียดมากนัก” วันนี้เฉิงโหรวโหรวนับว่าฉลาดไม่น้อย ตอบสนองไวมาก คำตอบก็เข้าท่าไม่เบา
“แล้วองค์หญิงรู้ไหมว่าวันนี้องค์กรโกสต์ซิตี้จะแถลงข่าวอะไร” นักข่าวรีบถามหนึ่งประโยค พวกเขาสงสัยและอยากรู้สิ่งนี้มาก
แน่นอน พวกเขาอยากได้ข่าวเป็นคนแรก หากพวกเขาได้ข้อมูลจากองค์หญิงก่อน มันจะส่งผลดีต่องานเขียนของพวกเขา
นักข่าวคนนั้นตั้งคำถามนี้ขึ้น ทุกคนก็ล้วนจับจ้องมาที่เฉิงโหรวโหรว อยากรู้ว่าเฉิงโหรวโหรวจะตอบยังไง
ดวงตาทั้งคู่ของคุณยาเย่ก็มองมายังเฉิงโหรวโหรวด้วย“โหรวโหรวรู้ว่าเป็นเรื่องอะไรไหม？”
เฉิงโหรวโหรวแอบหงุดหงิด เธอจะรู้ได้ยังไง เธอไม่กลับองค์กรโกสต์ซิตี้หลายวันแล้ว ไม่เจอหน้าคนในองค์กรหลายวัน！
